Hier eentje van nu 5,5. Qua taal ook meertalig, begrijpt instructies in t Engels net zo makkelijk als Nederlands. Alleen verschrikkelijk korte concentratie, maar dat is weer wat anders. Ze draaide al heel dr leven mee op de kdv (2-3 dagen per week) maar daar hoorde ze dr nauwelijks. Ze was zeker de laatste periode daar ook echt compleet uitgekeken. In haar verslag was taal wel een zorgenpunt maar ze zei ook amper wat daar. Deed ook al een tijdje niet meer mee met kringactiviteiten want dat boeide dr gewoon niet meer. Ja ze zat in de kring omdat dat van dr werd verwacht, meer ook niet. Tekenopdracht waar ze geen zin in had, 3x krassen en inleveren die hap met de houding van "Ik heb gekleurd, jij je zin!". Dus niet heel vreemd dat ze dr mond maar hield. Thuis moest ik met 14 mnd een pratende hamster tegenaan zetten anders kwam er letterlijk geen kik uit. Daarvoor gebruikten we basisgebaren onder gesproken taal omdat ze pisnijdig werd tot spugen aan toe dat ze niet duidelijk kon maken wat ze wilde. Pas met die hamster ging ze brabbelen, met dan de huuuuj's,heeeeej's en de bwoahawaawaa. Schoorvoetend was papa t eerste wat ze zei (yes!!!!), gevolgd door iedereen die dik een jaar lang opa werd genoemd. Intussen kreeg ik inmiddels wel mama. (Mijn vreugde was van korte duur) Met ik geloof 3 jaar noemde ze eten nog mjamjam, toen gevraagd wat ze bedoelde want dat woord kende ik niet en ze vast wel wist hoe ik haar wel kon begrijpen. Met dat woord wisten we overigens wel HEEL zeker dat ze het wel kon zeggen en begreep wanneer ze het in moest zeten. Toen kwam er ETEN uit, dus toen werd t gelijk vliegen natuurlijk. Dus we waren traag bij de verkeerde woorden en super snel bij de goede. Meer omdat bij haar het kwartje moest vallen dat als ze t goede woord gebruikte we dr veel sneller konden helpen en dat in HAAR voordeel was. Daarna volgde de rest in stroomversnelling. Ik vind dr nog niet echt spreken als een 5,5 jarige maar sinds basisschoolgang is ze echt vooruit geschoten, ze kwam daar met 3-4 woordzinnen ofzo, stelde echt amper wat voor. Had er een hard hoofd in maar inmiddels kletst ze echt de oren van onze kop. Vervoegingen etc. gaan redelijk, verschillende tijden is nog een beetje lastig. (Gekoopt ipv gekocht) Ze struikelt wel meer dan eens over dr eigen woorden en zinnen in dr enthousiasme en "wat heb je gedaan op school?" is een uitdaging. Maar zij is dan weer een kei in logica dingen/puzzels, hoe werken dingen, processen, ruimtelijke bepaling etc. met een geheugen van een olifant erbij. Ze probeert nu toch ook te leren lezen op eigen houtje en dat zit wel in dezelfde hoek.
Bij mijn persoonlijke ervaring (mijn zoon) was er sprake van algehele achterstand, maar dat had ik zelf al lang door, hij haalde veel mijlpalen niet. Een vriendin van me heeft zoon met ernstige spraakachterstand, vanaf 2 jaar in onderzoek en behandeling. Volgens mij heeft hij diagnose verbale dyspraxie gekregen en heeft intensieve dagbehandeling gehad en een tijdje op cluster 2 speciaal onderwijs gezeten. Hij had meer tijd en oefening nodig om goed, verstaanbaar alles te kunnen uitspreken. Ook heeft hij hierdoor wat vertraagde sociaal-emotionele ontwikkeling gehad, waarbij er ook extra ondersteuning is geweest in vorm van individuele speltherapie. Tegen de tijd dat hij 9 jaar was, was er niets meer van te merken. Ze zijn toen geëmigreerd naar ander land, waar hij in vrij snel tempo de taal heeft geleerd en het nu prima doet in reguliere school, start na zomer op hoog niveau secundair/middelbaar onderwijs. Veel sterkte
Mijn dochter had een flinke spraak achterstand. Ze sprak wel hele zinnen maar alleen ik kon die verstaan. Ik werd een soort van vertaler voor de buitenwereld. De huisarts zag niks bijzonders aan der oren. Met 3 werd ze door het cb op mijn verzoek naar de logopediste gestuurd. Die heeft na een intake een verwijzing geeist bij de ha voor de kno arts. C snurkte vreselijk hard : hard als in.. als zijn boven sliep met de slaapkamerdeur dicht en wij zaten beneden met de tussendeur dicht tv te kijken hoorde we haar er bovenuit komen Ze was vaak verkouden en hoestte veel. ze bleek enorm veel vocht achter der trommelvliezen te hebben. En der neusamandel was idioot groot. Toen ze buisjes had en geen neusamandel meer ging der spraak ineens als een tierelier. nu ze 6 is heeft ze nog een kleine spraakachterstand en ze slist. Ze kan de R niet uitspreken. We gaan weer opnieuw naar de logopediste. We merken het als der buisjes niet meer goed zitten of er uit zijn. Dan gaat ze gelijk weer anders praten. Ze heeft wel gehoorverlies in het ene oor.