Ik denk dat je nu volledig in het belang van je kind moet denken en jouw ervaring met hulpverleners aan de kant moet zetten. Omdat je zegt dat je er geen vertrouwen in hebt. Het lijkt mij duidelijk dat je kindje echt laat is en dat onderzoeken niet overbodig zijn. De mensen die hem onderzoeken hebben het beste met hem voor, daar zijn ze juist voor.
Ik begrijp eigenlijk niet zo goed waarom je zo stellig tegen onderzoeken bent. Audiologisch centrum is echt niet schokkend is, of iets waardoor je een stempel krijgt. Je kind wordt alleen op 1 plek op zowel gehoor als taal onderzocht, en ze kijken hoe groot het achterstand is. Want niemand heeft tegen je gezegd dat er iets mis is met hem, maar hij heeft wel een achterstand. Dat weet jij ook wel. Die heeft ook niks te maken met het geluid produceren, maar zich verstaanbaar maken met 2,5 jaar.
Ik heb ook niks tegen een gehooronderzoek. Versta mij niet verkeerd. Maar ik schrik wel van een consultatiebureau die eerst nergens naar kraait en opeens roept dat hij 3x per week naar logopedie moet en het advies geeft hem te plaatsen op een voorschool die gespecialiseerd is in dove en zeer slechthorende kinderen. Hij was inderdaad wat later met lopen maar daar tegenover staan weer andere dingen. Hij kon opeens lopen, rennen en klimmen tegelijk. Alsof hij gewoon nog geen zin had en toen opeens wel.
Als ik lees wat jouw zoontje doet en kan dan is het net een kind die ik ken uit mijn omgeving. Die is slechthorend. Is nu iets jonger dan mijn zoontje maar stoot vooral klanken uit en maar heel weinig wat echt verstaanbaar is. Ik suggereer hiermee niet dat jouw kindje slechthorend is maar vind wel dat je in het belang van je kind de onderzoeken moet gaan doen. En dat van het cb is wel wat vaag ja.. Ik snap die hele ommezwaai ook niet helemaal.
Laat Cb voor wat het is en vraag via de logopediste een screening bij het audiologisch centrum. Zij doen een uitgebreid onderzoek en geven hele duidelijke adviezen voor aanpak logopedie en evt voor de kno arts. Mijn zoon had met 3 jaar 15maanden spraakachterstand. Mbv het rapport van audiologisch centrum kon logopediste heel gericht met hem aan de slag, en was zijn achterstand binnen een jaar ingehaald. Maar hier was veel werk en veel oefenen voor nodig. Met een eventueel gehoorafwijking kunnen ze hem ook gericht helpen.
Onze zoon zei vorig jaar november (2jr3mnd) ook nog geen 10 woorden. Naar huisarts geweest voor verwijzing logopedie. Wilde ze niet geven want was niet nodig. Dus zonder verwijzing naar logopedie geweest. Januari naar cb. Die vonden het juist goed dat we al naar logopedie gingen. VVE indicatie gekregen (en hier ook hoog opgeleid en veel taal). Februari begonnen op peuterspeelzaal (stond al poos ingeschreven) met 2 dagdelen. Na een maand ongeveer 4 dagdelen. Inmiddels een jaar verder en zou het soms fijn zijn als iets meer zijn mond zou houden :'). Kletst je oren van je kop. Niet altijd even correct, maar over het algemeen heel duidelijk en ook in zinnen. Logopedie gan we nu ieder half jaar heen (laatste keer in augustus, daarvoor in maart), om een vinger aan de pols te houden. Bij zoon was er geen twijfel over zijn gehoor, maar vooral omdat hij het prima verstond als we op afstand iets tegen hem fluisterden. Wel oostindisch doof soms, maar daar heeft ieder kind last van denk ik.
Het CB ziet je kind maar eens in de zoveel tijd dus ik vind het vreemd dat ze ineens zo gaan pushen. Maar zijn gehoor moet je zeker wel laten testen, dat is natuurlijk wel belangrijk. En als je, behalve een hooronderzoek, geen andere test wil laten uitvoeren moet je dat gewoon niet doen vind ik. Mijn dochter is er ook echt een met een gebruiksaanwijzing, dat zeker. En bij een verkeerde persoon (verkeerd = als mijn dochter niets van die persoon moet hebben) zou het onderzoek een hele verkeerde uitslag kunnen krijgen. Ik heb zelf een heel goed geheugen. Ik weet nog dat toen ik klein was en geen zin ergens in had ik gewoon deed alsof ik het niet wist, terwijl ik vaak het antwoord al wist voor de vraag helemaal gesteld was. Ik was (en ben nog steeds) iemand die er niet van hield om in de schijnwerpers te staan, was later met praten en ontzettend eigenwijs. Toch zegt dat niets over je intelligentie want ik ben hoogopgeleid. Ik vertrouw erop dat mijn dochter op mij lijkt. Heeeeeeel soms word ik onzeker, maar dat heeft iedere moeder wel eens denk ik.
De gehoortest staat in januari gepland bij de kentalis. Ik heb met het cb afgesproken om maandag die brief te komen tekenen voor de VVE indicatie en geen logopedie tot de kentalis wat heeft gevonden. En hij gaat gewoon naar de gewone peuterspeelzaal. Pas als blijkt dat hij echt Hulp nodig heeft kan hij naar de hulp voor dove en zeer slechthorende kinderen. Ik ga hem niet op voorhand al een label geven. Ik denk of ik weet eigenlijk dat hij niet doof is. In het ergste geval hoort hij bepaalde klanken niet. Vanavond zaten we met z'n allen een tekenfilm te kijken. Hij had geen zin en ging keten. Ik zei of je zit rustig op de bank of je gaat nu naar bed. Hij bleef meteen zitten terwijl hij toch echt aan het wurmen was. Hij snoot vandaag zomaar opeens z'n neus. Voor het eerst en helemaal uit zichzelf. Mijn oudste van bijna 11 moet ik dat nogsteeds vaak genoeg zeggen 😂
Het stukje begrip als je hem iets vraagt is er dus zeker wel? Mijn zoon nu 20 maand, maakt ook alleen maar klanken. Maar icm het feit dat het stukje begrip er niet was en hij niet op zijn naam reageert zorgde ervoor dat ik naar de huisarts ben gegaan. Waaruit is gebleken dat zijn gehoor dusdanig slecht is dat hij ons niet hoort praten. Overigens bijzonder stukje dat ze via CB jou kindje op voorhand al naar een psz willen laten gaan voor slechthorende/dove kindjes, daar zou ik zelf ook zeker niet in mee gaan. Spannend, ben benieuwd wat er uit komt. Testen en dingen uitsluiten zijn in mijn ogen nooit verkeerd. Maar je gevoel moet zeker goed zijn!
Dat ze je begrijpen wil nog lang niet zeggen dat er geen probleem is. Onze dochter sprak met 2 jaar nog niets. We hebben toen zelf contact gezocht met een logopedist. Zij heeft ons weer verder gestuurd voor verder onderzoek. Onze dochter heeft zeker geen algemene ontwikkeling achterstand, ook is haar taalbegrip boven gemiddeld en is de spraak ver onder gemiddeld (inmiddels enorm verbeterd) ook is er zeer zeker geen taalarme omgeving, en haar gehoor werkt prima. Ze zit inmiddels 3 dagen op een behandelgroep voor kinderen met een spraak/taal achterstand. Ik ben blij dat wij zo "vroeg" erbij waren en niet geluisterd hebben naar "hij begrijpt je dus het komt vanzelf wel goed" nu hebben we de achterstand meteen kunnen stoppen en kunnen beginnen met juiste behandeling voor haar spraak achterstand. Anders was de spraakachterstand nog groter geworden en dat was eeuwig zonde geweesr en bovendien niet nodig. De beste beslissing ooit is optijd met haar naar de logo te gaan en te plaatsen op de behandelgroep.
Op z'n naam reageert hij eigenlijk ook nooit hoor. Vaak zelfs geen krimp. Soms roep ik hem 10x met een luid volume en dan is er ook geen krimp. Soms kijkt hij dan verbaasd om van huh. Of als hij iets stiekem doet, dan weet hii weer niet gauw genoeg hoe hij weg moet rennen met z'n ..... waar hij niet aan mocht zitten. Dus of het nou oostindisch is.. Of dat hij mijn opdrachten begrijp door de andere gebaren. Ik weet het niet. Toch Denk ik echt niet dat hij doof is. Maar sommige klanken dat wil ik best geloven. Misschien klikt mijn boze naamgeroep anders als mijn luid volume roepen. We hebben tijdelijk een hondje op bezoek, het gekke is dat hij wél echt tegen het hondje praat. Ommy komma, ommy zit, en z'n broer roept hij ook echt duidelijk bij nam. Als hoor ik dan niet de letters maar wel de klanken. Hij heeft iets met dat hondje, hij wilt dat hondje ook altijd vasthouden als we buiten lopen. Ik loop er dan een meter achter en dan vergeet hij mij half want hij is dan bezig met t hondje. (Klein zeer gehoorzaam hondje maar trekt toch nog aardig aan de lijn. Zoonlief rent meer mee op een rustig tempo). Hij heeft dan echt hele verhalen. Ik versta er niks van maar wel de stukken ommy omma(tommy kom maar, dak zegt hij dan net zo lang tot het hondje weer verder loopt) We zijn vandaag bij de voorschool geweest om te kijken. Ik vond het niet mijn smaak. Wel ervaring met kinderopvang met de oudste, zou ergens vergelijkbaar moeten zijn. Ik zou er nooit naartoe gaan als in kinderopvang. Vond de kinderen ook niet echt happy maar het is een keuze. De basisschool die eraan vast zit voelt heel fijn. En aangezien je geen school meer kan kiezen maar met de voorschool wel voorrang krijgt, lijkt het mij toch een goede keuze. Ik vond de voorschool een beetje een kneuzig groepje. Meeste waren boven de 3. 2 waren er 2.5. Ik vond ze allemaal een beetje ongezellig en echt spraak heb ik niet langs horen komen. Maar daarentegen kwam hij wel binnenrennen alsof hij er woonde en ging meteen spelen en was geen halve seconde niet op zijn gemak. ..... De oudste stond toch wel eerst even achter mn benen en ging huilen toen ik voor het eerst wegging.
Ik krijg eerlijk gezegd het gevoel dat je zijn spraakachterstand en slechte horen niet heel serieus neemt allemaal. Wat je omschrijft vind ik echt niet normaal voor zijn leeftijd. En dan zijn ook nog gehoorproblemen in de familie. Is er al gesproken over een plekje bij Kentalis of de Taaltrein in plaats van een vve indicatie op een gewone peuterspeelzaal?
Mee eens Je probeert alles te verbloemen achter wat hij wel kan . Gelukkig is her bijna januari en gaan jullie de testjes doen.
Ik geloof ook niet dat hij doof is. Als je een zak chips pakt staat hij ook gauw naast je. Maar het zou mij niet echt verbazen als hij misschien sommige tonen niet kan horen. En natuurlijk neem ik het hele probleem nog niet serieus. Dat kan ik toch pas doen als de kentalis onderzoek heeft gedaan? Ik maak mij er inderdaad nog niet druk over, er zijn wel meer kinderen de later gaan praten. Ik zou het niet meer weten wanneer de oudste ging praten maar ik weet wel dat het consultatiebureau toen niet dezelfde normen hanteerde als nu. Zij hebben nooit gevraagd bij de oudste hoeveel woorden hij sprak etc. Het is niet dat ik het weg wuif. Ik zeg dat ik niet geloof dat hij doof is want het is niet dat hij nergens op reageert. Dat er misschien iets zou kunnen zijn, ja dat wil ik eventueel wel geloven. Maar ik ga toch niet beginnen met gespecialiseerde vroeghulp acties terwijl er nog niets vastgesteld is? Consultatiebureau zei er niet veel over, behalve dat het misschien handig was ik een keer langs de logopedist te gaan. Zijn we geweest, ik vond het nutteloos. Ze heeft geen woord met hem gesproken en zei dat hij misschien wel doof was en ik iemand in huis moest nemen die dan ... therapie kon doen. Daar voelde ik niks voor en heb toen de huisarts gevraagd voor een verwijzing naar de kno. En daar komt weer het gehooronderzoek uit dat pas half januari is. Misschien is er wel wat, maar een cb dat nu opeens gaat springen omdat je die indicatie vraagt.... nee. Ik ga mijn kind niet zomaar naar de ster brengen terwijl niemand nog weet of er wel iets is. Misschien is er wel niks en heeft hij gewoon nog geen zin om te kletsen. Dat kan net zo goed.
Je kunt sowieso nog niets doen tot je het gehooronderzoek hebt gedaan. Je kunt bijvoorbeeld wel starten met logopedie, maar als het gehoor nog niet is getest heb je er dus helemaal niets aan. Wacht het gehoor af en tot die tijd observeer hem gewoon. Je kijkt nu bewuster naar dingen. Blijkt in januari dat het gehoor goed is? Nou, dan weet je dat en kijk je weer verder. Blijkt het gehoor niet goed te zijn, dan kun je daarmee aan de slag. Heeft niets te maken met het niet serieus nemen van een probleem toch, je hebt toch al een afspraak staan.