ervaring slaaptips consultatiebureau

Hmm, met 7 maanden nog niet doorslapen is eigenlijk heel normaal... Hier ging bij mijn dochter de knop ineens om met 11 maanden. Tot 11 maanden werd ze zeker 3x per nacht wakker. Het hoort er bij...

De harde aanpak van het cb ken ik idd, en ik vind 'm vreselijk en zou het er nooit voor over hebben. Wij hebben er vanaf een maand of 10 een punt van gemaakt dat ze in haar eigen bed sliep en 's nachts niet meer van haar kamer af ging. Dus als ze wakker werd, ging ik haar voeden en legde haar vervolgens weer in haar bed en ging ik weg. Als ze huilde, ging ik weer terug, neerleggen, over rug wrijven en weer weg, etc etc etc.

 

Mijn dochter sliep op 7 maand ook nog niet door... Maar wat is bij jou 'niet doorslapen'? Een paar keer per nacht opstaan voor tutje of een aai? Uren wakker zijn en moeten troosten? Het eerste vind ik eigenlijk heel normaal en moet ik ook nog steeds doen, het tweede natuurlijk niet. Misschien helpt een nachtvoeding?

 

ik vind uitspraken als 'het is met 3 dagen dan opgelost' een beetje vreemd klinken... (sorry kan jij niks aan doen natuurlijk) Maar een kind is geen robotje die het na 3 dagen repareren weer wel gaat doen 'zoals het hoort'. Wat ga je dan doen als blijkt dat het na die 3 dagen niet gewerkt heeft? Je hebt dan EN een gestresst kind EN je bent zelf waarschijnlijk helemaal in de stress omdat je je kind zo hebt laten huilen en het werkte niet! (hoop voor je dat het wel gaat werken)

Weet je ook waarom ze nog niet door slaapt? komt ze voor voedingen of wilt ze bij je zijn? Volgens mij speelt verlatingsangst ook rond deze leeftijd op en zeker als je dochter een moeilijke start heeft gehad heeft ze denk ik juist harder troost van papa en mama nodig... Ik zou me persoonlijk ook niet lekker bij de harde methode voelen en je zegt het zelf ook al dat je het niet zo ziet zitten.. misschien kun je toch de zachte methode proberen te overwegen.. is natuurlijk heel zwaar, maar ik denk dat het voor je kleine belangrijk is om geleidelijk aan te leren om door te slapen.. misschien kan ze overdag even naar opa en oma zodat je dan een paar uurtjes kunt bijtanken?

In ieder geval succes en toch ook sterkte.. ik hoop voor je dat je snel een paar uurtjes langer kunt slapen!!

 

Mijn zoontje sliep tot de 6 maanden door vanaf toen werd hij als we geluk hadden 2-3x per nacht wakker als we pech hadden elke 2 uur (dat kwam gelukkig niet heel vaak voor). Het is doodvermoeiend en ik voelde me echt een zombie. Nu is hij 14 maanden en sinds een paar weken gaat het goed, slaapt nu meestal door. Ik ken de aanpak ook, ik heb het geprobeerd maar kon het niet. Ik vond het te zielig. Mijn zoontje ging helemaal overstuur en ik dacht dit kan de bedoeling toch niet zijn. Maar meid als jullie het zien zitten moet je het gewoon proberen. Ik heb hier ook berichten gelezen van meiden dat het werkte. Het is pittig, sterkte

 

Hier sliep ons meisje vanaf de 8 weken tot de 4 maanden door daarna tot de 8,5 maand niet meer. Sindsdien gaat het weer goed. Het was vaak speentje of nachtvoeding heb me eraan toe gegeven en het ging vanzelf over.

 

Je kunt de vraag van het CB ook zo lezen: wil je de hardere ( hoe mijn kind zich voelt interesseert me niet) of de zachtere ( ik hou rekening met mijn kind) aanpak?

Ik begrijp heel goed dat jij gebroken bent. Het is mega zwaar als je weinig slaapt en je hele leven draait om een kind. Maar hou voor ogen dat je kind behoeftes heeft en niet in drie dagen af te richten is. Als je deze aanpak kiest, vind ik dat je voorbij gaat aan de veiligheid die jouw kind blijkbaar nodig heeft.

Ik geloof niet dat een kind altijd maar uit bed moet worden genomen en dat het normaal is dat ze rond deze leeftijd nog 8 keer per nacht komen. Ik zou dus al het medische uitsluiten en dan een methode kiezen. Wat houdt de zachtere aanpak in?

Sterkte, het is echt zwaar en dat je er doorheen zit is logisch.

 

Ik laat mijn kinderen wel huilen na een bepaalde leeftijd. Met 7 maanden kan een kindje best doorslapen en went aan dat de ouders steeds komen. Ik zeg niet dat dit goed of slecht is, maar ik wil op een bepaald moment die gewenning er wel af hebben. Mijn oudste zoontje kwam ook nog heel vaak s nachts en toen we hem een paar keer hebben laten huilen leerde hij weer zelf in te slapen nadat hij wakker werd.

Je moet zelf doen waar je je goed bij voelt. Als je er niet tegen kunt om hem te laten huilen moet je dat niet doen. Als je er wel tegen kunt leren ze redelijk snel zelf in slaap te vallen. Maar besef wel, doorslapen gaat ook in periodes. Dus als er nu doorgeslapen wordt houdt dat waarschijnlijk weer op als er tandjes komen, ziektes, beginnen te dromen, noem maar op. Dus het is een constante afweging die je zelf moet maken of je er uit gaat of niet. Bij ziekte en drukke periodes met nachtmerries ga ik er wel altijd uit. Bij een beetje jengelen en drammen laat ik ze liggen.

 

wij hebben wel wat aan de slaaptips gehad van CB ivm met inslapen en het slapen overdag in eigen bed. Voor de nacht gebruikenw e de tips met inslapen aan begin van de avond. Echter de kleine man krijgt nog wel een x nachtvoeding en ochtendvoeding om 06.00 uur. Dus hier ook geen doorslapen. En rond deze leeftijd zit je idd met verlatingsangst en tandjes.

Ik vind heel raar wie heeft bedacht dat ze vanaf 6 mnd moeten doorslapen!

 

De harde aanpak is trouwens toch gewoon echt niet naar toe gaan he? Dus niet 5 minuutjes laten huilen ofzo? Hier kwam het cb dus met 'tussen 19 en 7 uur niet er naartoe gaan, ook al huilt ze 2 of 6 uur'.

 

ja de harde aanpak is idd niet naar toe gaan de hele nacht........ Maar wij hebben geen videofoon en dan weet je dus ook niet hoe je baby er bijligt, dwars of ondersteboven. Daarnaast als onze man echt flink over de rooie gaat moet hij vaak poepen. Dus om hem daar nou een hele nacht mee te laten liggen vind ik niet kunnen.

Ik laat hem na een voeding of in begin van de avond wel huilen, maar we gaan wel eerst even heen. aai over de bol en soms recht leggen. Daarna weer weg. Huilt hij na een half uur weer dan weer even kijken.

 

Gewoon niet gaan is toch misdadig? Ik kan het aantal keren niet tellen dat ik op haar kamer kwam en ze met haar arm vast zat door de spijltjes, oid.

Nu ja, ik vraag me nog steeds af wat TS verstaat onder 'niet doorslapen'.

 

ik zou niet voor de harde aanpak gaan.
stel je voor, er is iets met jou aan de hand, er zijn mensen om je heen en je schreeuwt voor hulp maar niemand die op je reageert,... bij die kleintjes is dit nog 100keer zo erg en daar bereik je maar 1 ding mee, het vertrouwen verdwijnt en je kleintje voelt zich alleen

 

Wij hebben die aanpak van het cb ook op den duur ingevoerd. wel pas toen ze 9 maanden was, ze werd soms 5 a 6 keer per nacht wakker, niet meer willen slapen. het breekt je echt helemaal op.

Ik ben wel eerst om de 5 minuten gaan kijken, daarna na 10 minuten etc. ook vermoeiend in het begin, maar dat vond ik wel belangrijk om te kijken of er niet echt iets aan de hand was. Je moet zeker rekenen op 3 nachten niet veel slaap, maar hier sliep ze inderdaad door na 3 nachten. af en toe als er een tand doorkomt, wil ze wel eens een terugvalletje hebben, maar zodra dat over is weet ze ook dat ze weer netjes moet doorslapen.

Het is wel moeilijk in het begin, maar ik ben erg blij dat ik heb doorgezet.

 

Een kind dat nog nooit heeft doorgeslapen omdat er medische oorzaken waren, moet leren om zelf in slaap te vallen verder te slapen als ze even wakker worden. Dat kost gewoon tijd. Ze hebben wat langer nodig dan 3 dagen om zich veilig genoeg te voelen om alleen door te slapen. Als ouder zal je daarbij moeten helpen.

Ik vind het anders als een kind al gewend was door te slapen en na een 'fase' weer even geholpen moet worden met doorslapen. Maar het kind van TS heeft nog nooit doorgeslapen en zal hierbij ondersteund moeten worden. Dan vind ik het echt sneu als een kind van 6 maanden zo aan zijn lot wordt overgelaten.

 

Waarom komt je kindje 's nachts? Heeft het honger, wil het aandacht, kan het niet slapen, tandjes? Er zijn allerlei oorzaken waarom een kind niet doorslaapt. Ik vind het heel kort door de bocht van het CB om dit zo te zeggen. Doe waar jij je goed bij voelt. En een kindje wat met 7 maanden niet doorslaapt is echt heel normaal hoor. Natuurlijk ben je moe en gebroken van de gebroken nachten, kijk waar je dan wat extra kan slapen (vroeg naar bed, 's middags meeslapen, keertje logeren, enz).
Mijn jongste slaapt net door, met 19 maanden.

 

Ik versta wat anders onder misdadig. Iemand vermoorden of zo. Maar ja, al die meningen die altijd bij slaaptopics komen, en je kind dan laten huilen is tegenwoordig ook al bijna 'misdadig'. Het valt me wel op dat de groep die vindt dat je je kind niet mag laten huilen veel eerder dit soort waarde oordelen noemt. Zeg gewoon lekker voor welke aanpak je bent zonder er dit soort labels aan te hangen. Ik kan ook wel van alles verzinnen wat ik vind van hoe anderen hun kinderen opvoeden, maar hou dan wel de grenzen van het fatsoen in de gaten.

 

Ik kan me niks bij die harde aanpak voorstellen, vind het persoonlijk nogal barbaars (word er beetje boos van want zoiets stelde cb mij ook voor toem mijn zoontje een maand oud was, daar valt mn mond van open). Ik zeg niet dat je je slecht moet voelrn als je haar een keertje laat huilen, een mens kan ook maar zoveel. Maar ik begrijp dat je helemaal kapot bent na 7 maanden geen nachtje rust. Het lijkt me dat je alles al geprobeerd hebt maar bij mijn kleine zusje (heb haar de eerste jaren verzorgd) hielp het goed om dan naar haar toe te gaan, speentje erin (of als moeder even aan de borst/voeden), zingen, kusje en terug in bed. Dat moest de eerste dagen herhaald worden maar al heel snel sliep ze toen zelf in.
Ik heb heel veel geluk (klop het meteen af ) dat mijn zoontje gauw doorsliep. Principieel laat ik hem niet huilen maar deed al vanaf dat hij 2 weekjes was elke avond of voor elk dutje hetzelfde ritueel, en als hij huilt ga ik meteen naar hem toe, sus hem met liedje/kusje of als hij regeldagen heeft met de borst en leg hem weer ingebakerd met speen in bed. Dat gaat gelukkig bij ons heel goed.
Ik weet niet of je iets aan mn tips heb maar ik wens je veel geluk toe. Mocht je toch die harde aanpak doen, doe dan die 5 minuten aanpak, die lijkt mij in dat geval wat beter. Succes!!!

 

Bij een 'harde aanpak' kan ik me echt helemaal niets voorstellen, zeker niet bij kinderen onder 1 jaar oud. Die gaan door zoveel ontwikkelingsfases heen, vooral de verlatingsangst is een heel hevige, waar ze gewoon het vertrouwen en warmte van hun ouders heel hard nodig hebben. Krijgen ze dat niet, worden ze angstig en lijkt het misschien na 3 dagen of meer 'opgelost', maar ik denk echt dat je dan het risico loopt op een peuter of kleuter met slaapproblemen.

CB's doen af en toe alsof je de strijd moet aangaan met je baby, en zijn of haar wil moet 'breken'. Een aanpak die mij iets lijkt van honderd jaar geleden, met bijbehorende lage ethische standaarden. Er was toen weinig kennis over de wereld van een zuigeling, nu weten we veel meer en is ook bewezen dat veel stress door alleen huilen slecht en gevaarlijk is.

Mijn dochter kwam vanaf 6 tot 12 maanden ook zeker 2 keer om een nachtvoeding. Op slechte nachten was het zeker 4 of 5 keer. Ze sliep naast ons in haar ledikant dus ik kon haar zo pakken en dat verminderde de vermoeidheid een beetje. Soms dronk ze dan, soms wilde ze alleen even een knuffel, om dan weer verder te slapen. En opeens, op haar eerste verjaardag, was het over. Ze slaapt nu van 19.30 tot 6 uur, krijgt dan haar eerste voeding en slaapt dan nog anderhalf uur. Ik hoor haar weleens wakker worden 's nachts, maar dan mompelt ze een beetje, pakt haar knuffel en slaapt weer in.

Volgens het CB had mijn dochter dus nooit zelf leren inslapen, omdat ik immers altijd 'toegaf' als ze huilend wakker werd. Nu zie je wat een onzin dat is.

 

Je moet me geen woorden in de mond leggen. Ik zeg niet dat laten huilen misdadig is, dat laat ik aan elke moeder of vader over. Ik laat mijn dochter soms ook wel even huilen.

Misdadig vind ik wel het advies dat je 's nachts je baby uren mag/moet laten huilen zónder eerst even te checken of er niks mis is. Misschien is dat bij rustigere baby's anders, maar zoals ik al zei: mijn dochter zat regelmatig 's nachts klem met haar armpje door de spijlen van haar bed. En dan begint ze natuurlijk te krijsen. Ik moet er niet aan denken hoe ik haar 's morgens zou vinden als ik haar gewoon liet doen.