Ik denk dat het erg afhankelijk is Ik denk dat het erg afhankelijk is van je manier van leven en uitgaven. Mijn man werkt 40 uur en verdiend iets boven modaal. Daar kunnen wij gewoon van rondkomen. Dan kunnen normaal boodschappen doen en op zomervakantie en een midweek tussendoor weg. We hebben dan 2 auto's, 2 kinderen op 4 sporten en clubjes bij elkaar. En kledingkasten vol hoor Maar als ik de mensen om ons heen zie dan zie ik wel waar die op kunnen bezuinigen hoor als ze van 1 salaris rond moesten komen.
Haha, ja ik werk 24 en ruim 1000 per maand, zou nog meer kunnen. Dus ja, dat vind ik wel veel. Maar als ik stop dus véél minder.
De te...... haha Dat is idd veel! Wou dat ik ook zoveel kon sparen, ‘helaas’ doen wij het met iets minder dan de helft Ik wil zoooveel... maar gaat zoooo langzaam, gemeentelijke belastingen, onderhoud auto( gelukkig volgend jaar pas weer apk) een motor en dan nog de dingen die je af en toe gewoon wil hebben
De mensen die ik ken waarvan er maar 1 werkt, verdienen wat meer dan wij . Wij verdienen allebei zo'n 1700 euro, niet heel weinig maar ook niet heel veel. Als ik zou stoppen zou het wel erg lastig worden, kinderen zitten op redelijk dure sporten (en veel), omgerekend zo'n 150 euro per maand, we kopen voornamelijk biologisch vlees en zuivel. Dat zou ik beide niet graag laten maar het zou wel heel veel schelen in kosten . Zonder die kosten (en minder buiten de deur eten en zo nog wat dingen) en met toeslagen zouden we het op 1 loon kunnen redden maar dat willen we niet. We werken allebei parttime (ik 29 man 31) waardoor we ook niet veel opvang nodig hebben (1 dag bso, 2 keer overblijven en 1 dag opa en oma). Voor ons en de kinderen perfect zo!
Wij sparen nu trouwens zo'n 700 euro per maand, waarvan een deel voor de zorgverzekering is (betalen per jaar en sparen voor (hoog) eigen risico, waar hopelijk dus nog ruim 1000 euro voor ons vrijkomt), gedeelte voor hypotheek, gedeelte voor de kinderen.
Ja haha, dat ken ik toch wel hoor. Er gaat regelmatig weer een groot bedrag voor het huis (lees duizenden afgelopen jaren) en bril zoontje, auto stuk, pff.
Heb alleen deze openingspost gelezen en verder niks. Ben zelf ongewild/ongepland thuisblijfmoeder geworden na mn bevalling (mei '16). Voor die tijd gingen mn financien (die ook al niet hoog waren) door nadelige omstandigheden hard achteruit. Na die tijd nog harder (en daarna nog een keer nog harder). Niet leuk en heb er zeker in de beginperiode ook wel wakker van gelegen, maar heb me er bij neergelegd. Sowieso leven wij al zuinig als we dat vergelijken met anderen en zijn ook goede spaarders, dus altijd wat achter de hand. Vooral dat laatste geeft een hoop rust. Daarentegen levert het thuiszitten ook een hoop moois op: - Ons zoontje hoeft niet van hot naar her te worden gesleept - We hebben geen dure KDVkosten - Ergens vind ik het wel zo prettig dat ik niet iedere week me minstens 1 dag hoef af te vragen of er wel zo omgegaan wordt met ons zoontje zijn drink-/eetmomenten zoals wij dat zouden doen (alleen water geven, geen snoep, geen jam/stroop e.d. op brood) - Er is ruimte voor vrijwilligerswerk - Er is de meeste dagen rust in mn hoofd, in die zin dat ik me niet hoef te haasten (bijv. naar werk en/of K.O.) - Met een tweede op komst (ben uitgerekend eind dit jaar) vind ik het momenteel juist heel prettig dat ik (door naderend verlof) voorlopig nog even niet aan de bak hoef! Straks ook lekker nog even alle tijd voor hem/haar voordat het verlof al te gauw weer is afgelopen en je dus weer werken móet. Nadeel vind ik zelf vooral dat ik niet weet wanneer ik weer een baan heb en daarmee dus een betere financiele positie. Vooral ook nu er heel zoetjesaan toch een zaadje in mn hoofd gepland is die aanspoort tot verhuizen over een jaar of 3.. Geen hypotheekverstrekker die je een hypotheek geeft namelijk in deze situatie..
Er zullen best dingen zijn waar wij op kunnen besparen maar dat gaat ons geen honderd Euro per maand extra opleveren denk ik. Zoals al gezegd: We hebben geen onnodige abonnementen oid. Maar dat wil niet zeggen dat ik denk dat gezinnen waarvan 1 ouder werkt per se 'arm' zijn of ofzo. Of zielig omdat ze niks kunnen besteden. Het zorgt alleen voor twijfel bij mezelf. Waarom zou het ons niet lukken? Waar hebben wij uitgaven die een ander misschien niet of minder heeft? We zouden nog iets goedkoper boodschappen kunnen gaan doen maar heel veel goedkoper dan We nu doen gaat me haast niet lukken. Misschien zit het in de vaste lasten zoals kosten voor gas/licht of verzekeringen? Of hypotheek? Geen idee... Maar goed, minder werken gaan We sowieso niet doen, wij zijn voor onszelf nu blij Hoe We het nu geregeld hebben. Al zou mijn man wel graag willen stoppen met werken.
1700 euro is idd niet veel. Maar voor 29 uur ook niet heel weinig. Mijn man verdiend wel meer maar moet daar wel 40 uur voor werken. Waar komen jullie met 40 uur op uit?
Als ik gewoon omreken obv het aantal uren zal het ongeveer 2300 euro zijn. Maar dan moet de 1 dus stoppen en de ander fulltime werken en dat is sowieso niet iets wat wij willen. Maar je hebt wel een punt, ik dacht alleen aan 1700 minder maar in principe zou het dan 'maar' 1100 euro minder worden Bij mijn man op het werk zien ze hem graag fulltime werken maar dat wil hij zelf absoluut niet voordat de kinderen op de middelbare zitten. Dus daar moeten ze nog 4,5 jaar op wachten (en dan wil hij de woensdag alsnog een beetje op tijd thuiskomen)
Geen idee of ik al eens gereageerd had hier, maar dan dubbel... Ik ben van 32 naar 20 naar 0 uren gegaan... Vooral omdat mijn oudste erg overprikkeld raakte door de opvang en angstig werd als wij weg moesten etc. Nu werk ik dus op 0-urenbasis, meestal 1-3 diensten per week en alleen als ML thuis is. Die werkt 4 dagen van 9 uur en is op vrijdag thuis. Dan werk ik vaak, en dan zaterdag/zondag nog 1 of 2 diensten. Werkt hier heel goed, rust in de tent, en de opvoeding/huishouden gaat gewoon door zoals we graag zien. Wij hebben van te voren berekend wat ik minimaal moet inbrengen om rond te kunnen komen. meestal heb ik meer, dat is lekker...
Mijn ervaring: Toen mijn jongste nog 2 moest worden ben ik gestopt met werken. Ik zou terug gaan in functie omdat ik minder uren wilde werken en heb toen besloten dat helemaal stoppen ook een optie was. We hebben de 2e auto eruit gedaan en we zouden net aan uitkomen. Soms was het wel even aanpoten en omdat wij helemaal geen 'hulp' hadden voelde het wel vaak eenzaam. Pas toen mijn oudste op school zat en de jongste bijna ging kreeg ik een groter netwerk. Dit maakte het al een stuk dragelijker. Belangrijk is dus een netwerk, dagvulling en het financiele gedeelte. Verder heb ik echt heel moeilijk gevonden mijn draai te vinden toen ze allebei naar school gingen. Ik viel echt in een gat en vind het moeilijk mijn dag in te vullen. Ik werk inmiddels weer een paar uur alleen is dat helaas veel op tijden dat de jongens en mijn man thuis zijn. Ik had liever wat meer willen werken onder schooltijd. Om weer aan het werk te komen was makkelijk trouwens, daar hadden veel mensen me voor gewaarschuwd. Ik heb er welgeteld 1 sollicitatie uitgedaan en mocht beginnen. Omdat ik liever niet meer mijn oude werk wilde doen keek ik alle richtingen op. Of ik het zou aanraden, jazeker! Of ik het straks weer zou doen? (bezig voor een 3e) nee, ik wil graag een paar uurtjes blijven werken. al is het alleen wat anders om handen te hebben en niet weer in een gat te vallen. Ook vind ik het fijn om wat extra te verdienen voor de leuke dingen doen en een keertje extra op vakantie kan gaan.
Dat is waar. Wij verdienen allebei rond de 1600 dus geen vetpot maar Is prima om mee rond te komen nu. Maar 1 stoppen met werken gaat hem niet worden.
Bruto of netto? Maar ik snap dat als de helft wegvalt het lastig wordt. Bij ons lag de verhouding al anders
Zou ik graag doen inderdaad! Alleen heb nu niet echt werk waarbij dat gaat (lesgeven op een beroepsopleiding). Ik ben van plan me om te scholen en dan tijdens schooltijden te gaan werken.
Als ik zou gaan werken zouden we er juist op achteruit gaan denk ik. Want doordat ik thuis ben kan man zich volledig focussen op zijn bedrijf. Hij weet dat thuis alles geregeld is en op rolletjes loopt en hoeft daar nooit een seconde bij stil te staan. Als ik zou werken kan hij niet al zijn tijd meer daarin steken. En ik verdien bij lange na niet wat hij verdient. Dus dat icm mijn gezondheid maakte voor ons dus Keuze wel makkelijk. En daarbij opgetelt nog dat we geen recht hebben op toeslagen en de kosten van opvang die dan nodig is.
Wat super zeg! Ik weet natuurlijk niet hoe het is om mijn kindje weg te moeten brengen, maar het is echt heerlijk om lekker thuis te zijn bij je baby.