Zoontje had gisteren een klasgenootje over de vloer, die hier voor het eerst kwam. Volgens zijn moeder ging hij zelden ergens spelen. Toen hij weg was ontdekte mijn zoontje dat er een aantal minifiguurtjes van hem weg zijn.... Nu heeft hij er best veel dus ik heb hem eerst overal laten zoeken, maar helaas. Zoon weet precies welke hij mist. Ik heb tegen hem gezegd dat hij vandaag maar aan dat jongetje moet vragen of hij weet waar ze gebleven zijn. Ik hoop zo dat hij ze mee naar school heeft ofzo. Maar wat als dat niet zo is? Hoe pak ik dit aan?
Ik zou gewoon even contact opnemen met zijn moeder en vragen of zij ze ergens heeft gevonden. Meer kun je denk ik niet doen.
Dat zou ik ook doen. Helaas had ik vroeger een stelende vriendin, uiteindelijk 'stal' ik alles weer terug wanneer ik bij haar ging spelen
Hoe oud zijn de kinderen?als ze nog klein zijn is het misschien helemaal niet zo expres gegaan en Kun je gewoon aan het jongetje vragen heb jij ze ?
Ik zou niet naar de moeder gaan, je kent het kindje niet goed en weet het niet zeker dus om Hem nou meteen als dief neer te zetten bij zijn moeder vind ik wat ver gaan Ik zou het jou zoontje aan dat kindje laten vragen en meer niet
Dat was ook mijn idee. Ik ken deze mensen amper, dus dan krijg je eerder een "beschuldiging". Ben benieuwd wat zoon straks te melden heeft hierover.
Ik zou het wel benoemen aan de moeder en dan niet als een beschuldiging en dat er gelijk ook even bij vermelden. Ik had vroeger een vriendinnetje dat vanalles stal als ze kwam spelen, zelfs geld. Mijn moeder, heeft wel contact gemaakt met haar moeder hierover, en zo kwam de aap uit de mouw. Ik zou het wel graag willen weten als mijn kind dingen zou stelen.
Ik zou ook in gesprek gaan met de moeder. Inderdaad zo van oh misschien is er per ongeluk iets in zijn broek blijven zitten oid. Mijn zoon had ook 1 keer per ongeluk iets in zijn broekzak zitten na het spelen bij een ander kindje. Was ook maar 1 dingetje, maar zodra ik het heb gemerkt hebben we het samen teruggegeven. Zo leert hij ervan en weet hij ook dat we altijd alles terug geven. Als iemand het aan hem had gevraagd had hij waarschijnlijk ook nee gezegd,want hij wist het zelf echt niet. Hij had het niet door dat er nog iets in zijn broekzak zat. Dus onbewust of bewust gebeurd is lastig, maar hoe dan ook even (zonder verwijten) aan moeder vragen/zeggen.
offtopic: Mijn dochter (toen 4 jaar) had een keer een jongetje te spelen....ik hoorde geld rinkelen toen hij de trap af liep. "lieve schat, hebben jullie met geld gespeeld?" "ja mama" "kom eens hier S##," Ik heb zijn zakken gevoeld en meer dan 20 euro eruit gehaald. Ontopic: Ik zou zijn moeder wel hierop aanspreken (niet verwijtend...maar van joh...dit en dit is zoek, wil je even kijken of ....het per ongeluk heeft meegenomen?) Het is een goed voorbeeld voor je zoon, om juist te vragen naar het speelgoed!
Ik dacht ook een keer dat een vriendinnetje wat kleine dingetjes had meegenomen. Getwijfeld om het te vragen, maar toch niet gedaan. Vond haar best zielig omdat ze uit een arm gezin kwam. Gelukkig maar want ze lagen op een hele andere plaats in huis. Bijna vals beschuldigd... Maar bij een vriendin van mij had weer een ander kind dus wel wat meegenomen, ze had het gewoon gevraagd aan die moeder en dat kind had het idd in zijn zakken.
Zo zou ik het ook doen. Helemaal als je zeker weet dat het 'verdwenen' is tijdens het speelafspraakje
Onze zoon was ooit een legopoppetjes kwijt en beschuldigde in eerste instantie een vriendje. Week later bleek het poppetje toch gewoon achter zijn bed gevallen. Ik was blij dat ik niks gezegd had! Ik heb bij onze zoon na een speelafspraken één keer iets gevonden in zijn broekzak en heb toen gelijk die moeder geappt en gezegd dat zoon het de andere dag mee naar school zou nemen. Ik ga er eigenlijk vanuit dat iedere ouder dat zo zou doen. Ik denk dat je het best kunt vragen, maar ik zou dat wel voorzichtig doen en inderdaad vanuit 'per ongeluk'.
Mijn zoon van 7 had eergisteren een paar pokemon kaarten in zijn zak die niet van hem waren. Ik heb de vader ge-appt. Hij wil nl nog wel eens pokemonkaarten stelen Gelukkig had hij ze nu echt gekregen. Ik zou het liever horen direct dat men denkt dat hij iets gestolen heeft zodat ik het recht kan zetten en mijn zoon ervan kan leren. Erger zou ik het vinden als hij nergens meer wordt uitgenodigd omdat mensen denken of gehoord hebben dat hij steelt en ik nergens van weet
Zijn ze al terecht of heb je het de ouders gevraagd? Hier willen kinderen af en toe speelgoed van elkaar lenen. Misschien kan je het zo ter sprake brengen: heeft hij het misschien geleend? Iets 'per ongeluk' meenemen klinkt gelijk zo beschuldigend vind ik.