Wie heeft dit nog meer? Mijn libido is echt sinds de zwangerschap zo ontzettend gedaald. Voor mijn zwangerschap kon ik me nooit voorstellen dat je gewoon geen zin kon hebben en nu overkomt me niet anders. Ik dacht dat dit in het tweede trimester weer terug zou komen, maar tot nu toe is het nog ver te zoeken. Ik word er zelf eigenlijk een beetje gek van. Mijn lichaam reageert gewoon ook echt anders, terwijl ik in m'n hoofd denk: kom op! Frustrerend Wie heeft dit ook (gehad) en wanneer kwam het weer terug?
Hier ook en ik zag het eerlijk gezegd ook voorlopig nog niet terugkomen... Maarrr, bij mij is hij er sinds kort weer!
Hier is het ook moeizaam eerst erg beroerd, de gedachte aan seks was al genoeg om te kokhalzen.. echt erg. Maar tussen week 20 en 30 wilde het nog wel eens. Vanaf week 32 is mevrouw ingedaald en voel ik haar zo laag dat ik echt het idee heb dat manlief haar wat aandoet als ie in de buurt komt. Dus dat doen we al een paar weekjes niet meer. Wij missen het allebei ook erg, maar aan de andere kant is het een klein offer als je ziet wat je er voor terug krijgt. En dan straks als alles weer geheeld is gewoon weer zin maken
Bij mij was het juist andersom, tijdens de zwangerschap wilde ik wel 2x per dag en na de bevalling pfff.. Helemaal geen zin meer in! Zo stom wat je lichaam met je doet.
Bij mij was het de hele zwangerschap dat ik totaal geen libido had. Nu zo'n 2 weken na de bevalling begint het terug te komen alleen moet ik nu nog een paar weekjes wachten...
Hier gisteren sinds 6 weken weer wat gedaan, maar echt spectaculair was het niet te noemen we wachten rustig af haha..
Heel herkenbaar! Wordt er zelf ook een beetje moedeloos van Komt erbij dat ik me niet heel aantrekkelijk voel op dit moment...*zucht*
He-le-maal geen libido hier. Het idee al doet me huiveren jak! Vind het wel erg voor vl, hopelijk binnenkort boven het vriespunt met mijn libido
Hier ook echt verschrikkelijk, ook het gevoel dat het nooit meer terug komt! Terwijl voor zwangerschap wilde ik meer dan VL.
hier ook weg, inderdaad tussen 20 & 30 weken was het nog enigzins met veel moeite op te brengen, maar nu is het gewoon best pijnlijk, ben super snel benauwd en alles zit in de weg!
Nou ik hoop dat het bij mij nog terug komt en dat dit tijdelijk is. Ik heb normaal een hoger libido als mijn vriend, maar nu hoeft het van mij echt niet. Ben benieuwd...
De eerste paar weken was ik net een ijskast.. Gelukkig is het inmiddels weer goed gekomen, genieten we er weer erg van.. Voelde me wel schuldig tegenover mijn man maar brrr ik kon er niks aan doen.
Heb precies hetzelfde en kon me ook niet voorstellen dat je geen zin kan hebben. Het is echt ver te zoeken en kan me er ook echt niet toe aanzetten Hoopte ook idd dat het tweede trimester terug zou komen, maar ook nu nog steeds niks.. Terwijl mijn libido normaal wel altijd zwaar aanwezig was issie nu ver te zoeken En mn vriend voelt zich juist nu nog meer (ja wist niet dat het nog meer kon zijn ) aangetrokken tot me.. voel me dan zo schuldig
Hahahah!!! Zooooooooo herkenbaar!!!! Tijdens de zwangerschap echt totaal geen zin. Alsof die functie was uitgeschakeld, echt heel vreemd om mee te maken. Vanaf de 39e week wel weer wat geprobeerd om zo de weeën op te wekken (is niet gelukt), maar is best lastig met een mega toeter hahaha! Nu, bijna 6 weken na de bevalling (met 4 weken al) is het weer terug. Hebt er alleen wat minder tijd voor, moet soms op de raarste momenten even de tijd er voor nemen omdat de kleine dan lekker ligt te slapen hahahah!!! Succes, komt echt weer goed allemaal!
Ooh hier is het libido ook gedaald tot aan het vriespunt..... Haha erg ook eigenlijk!!!! Eerst moeten de mannen maanden lang,dagen aan de bak.... En eenmaal zwanger, mogen ze niet meer.... Ach... het komt vanzelf wel weer terug
Hahaha ja inderdaad! Nee bij mij is het ook helemaal weg. Moet er door de misselijkheid ook niet aan denken.
Euhmm..bij mij was het libido altijd al tamelijk ver te zoeken. Sinds ik zwanger ben is het niet zozeer dat ik nog minder zin heb, maar ik vind het eng. Hij raakt mijn baarmoedermond als we het doen, wat voor mijn zwangerschap al best pijnlijk was. Ik ben bang dat hij die openstoot en dat de bevalling dan begint...en daarnaast is hij in zijn enthousiasme een paar keer vol op mijn buik gevallen en dat wil ik echt niet meer nu ik zwanger ben, meneer weegt 90kg. Onbewust lig ik er dan verkrampt en verstijft bij en dan is voor hem de lol eraf. Hij is wel begripvol, hij snapt mijn angst en hij is blij dat ik zo bezorgd ben om onze zoon, maar ik voel me soms wel schuldig t.o. hem. Mannen van zwangere vriendinnen durven zelf niet meer, de mijne wil nog altijd iedere dag als het aan hem ligt