mijn zoon van 4 heeft er een handje na om me te slaan en te knijpen als hij boos is. soms doet hij het heel bewust (kijkt me gewoon aan als hij het doet) en soms in woede. ik zette hem altijd in de hoek als hij zoiets deed. helaas werkt dat niet meer. hij lacht megewoon uit en rent continu uit de hoek. vandaag heb ik het 20 minuten volgehouden om hem terug in de hoek te zetten maar het lukte gewoon niet. hij lachte me echt uit. toen ben ik echt heel kwaad geworden en heb gezegt dat ik hem in bed ging leggen. toen begon hij te huilen en kon ik hem pas in de hoek (time out) zetten voor wat hij gedaan had. hij wist precies waarvoor hij in de hoek stond. hoe kan ik hem nu nog "straffen" (klinkt zo naar) slaan doen we niet. ook geen pedagogische tik. nooit wie weet raad?
dan is je straf geen straf en zul je wat anders moeten gaan bedenken hier werkt het erg goed om de straf te relateren aan wat ze doet gooien met speelgoed: dan mag je daar bepaalde tijd niet mee spelen. niet stoppen met drama maken: drama uitzitten in de gang verder fietsen dan afgesproken: rest van de dag niet meer alleen buiten fietsen met de plakstift het halve huis aan elkaar plakken: dan plakken we gewoon de rest van de dag niet meer. en natuurlijk gaat daar wel een waarschuwing aan vooraf maar in feite leert ze zo wel (hoop ik) dat niet-luisteren wel consequenties heeft. maar wij hebben ook een dametje wat prima oorzaak en gevolg snapt.. dat is natuurljik wel handig dan.
Misschien in de plaats van in de hoek op een stoeltje zetten, hier heeft dat een keer enorme indruk gemaakt. Ook zetten wij als het te bont word hè een kookwekker! Mocht hij uit de hoek komen komen er 30 sec bij. Jeetje maar niet fijn voor jezelf dat hij zo doet sterkte
Weet je ook waarom hij het doet? Is het gewoon om te kijken tot hoe ver hij kan gaan, of is het misschien een vorm van aandacht vragen? Misschien kun je eens met hem rustig gaan praten over het waarom en aangeven dat slaan of knijpen pijn doet. Ik zelf zet mijn zoontje niet in de hoek, maar gaat op de trap. Dan is hij uit het zicht wat ik op dat moment wel prettig vind. Hij blijft niet altijd zitten, maar weet wel dat het zijn strafplek is. Hij is net 3 dus ik wil het nog niet helemaal op de spits drijven, maar als hij straks iets ouder is, gaan we met tredes werken. Bij de 13e trede is hij boven en gaat hij naar bed. Werkte bij een dochtertje (echt een krengetje) van een vriendin heel goed.
Ik denk dat het niet werkt omdat je niet volhoudt en niet consequent bent in het straffen. Als hij je uitlacht dan is hij aan het winnen. Je moet laten zien dat dat niet werkt en zelf volhouden! Finn is een stuk jonger, maar heeeeeeel erg pittig (we hebben hier ook begeleiding voor gehad) maar bij hem werkt het ook. Hij is weer even heel hard aan het uitproberen gegaan. Ook met uitlachen e.d. maar door daar niet op te reageren is het weer over gegaan. Als hij nu in de hoek moet (wat niet zo heel vaak meer is gelukkig) zet ik hem erin, loopt ie weg, dan zet ik hem zonder iets te zeggen weer terug. Ik geef gewoon geen aandacht. Dat werkt hier gelukkig wel. Maar echt alleen door vol te houden.
Ik denk ook dat je moet kijken naar de oorzaak van het slaan en knijpen. Mijn dochter doet het vaak om aandacht te krijgen. Ik zeg dan iedere keer wel dat het niet mag, maar het is voor mij ook een teken dat ik wat met haar moet gaan ondernemen. Straffen, als in op de gang blijven, is hier ook lastig. Het lukt nu soms wel om haar (door consequent te blijven) op de gang te houden. Maar omdat ik liever niet te vaak straf, is het de volgende keer weer hetzelfde spelletje. En kan ik dus weer een half uur bezig zijn om haar 3 minuten op de gang te houden. Ze weet dan uiteindelijk nog wel waar het om ging, maar uiteindelijk vind ik het niet zo'n effectieve methode hier. Duidelijkheid en herhaling (dat en waarom hij niet mag slaan/knijpen) en de oorzaak achterhalen en aanpakken lijkt me het belangrijkste. Als de situatie het toelaat kun je de straf relateren, maar dat gaat natuurlijk niet altijd.
mja je ku nt knijpen natuurlijk niet bestraffen met terugknijpen.. maar in een hoop gevallen kun je wel een heel eind komen... en er komt een leeftijd dat op de trap zetten gewoon niet meer werkt omdat ze er te oud voor zijn.
Je moet idd heel consequent zijn en blijven, al duurt het uren! Hier moeten ze op de trap zitten met een kookwekker met straf (per leeftijdsjaar 1 minuut). Zitten zodat ze niet gaan lopen en de kookwekker zodat duidelijk is wanneer de straf is afgelopen. Staan ze op dan krijgen ze een waarschuwing, daarna direct een minuut erbij. Je geeft aan dat je hem op bed ging leggen maar hebt hem toen in de hoek gezet omdat hij ging huilen. Dit is erg verwarrend, je moet uitvoeren wat je zegt. Het gebeurde hier ook wel eens en dan legde ik ze zonder pardon op bed. Flink over de rooie maar ze wisten wel dat wat ik zei gebeurde en daar leren ze van. Onze jongste is/was behoorlijk pittig. Soms gebruikte we de trap wel 10 keer op een dag. Nu??? Echt helemaal nooit meer. Het kost een hoop energie, ik werd er soms wanhopig van omdat ze zo anders was dan de twee oudste, dacht echt waar gaat dat naartoe. Zij had heel duidelijk grenzen nodig en het consequent handelen heeft haar goed gedaan. Ze is nu een heel ander kind. Bedenk wel dat het in het begin een beetje erger kan worden. Hij zal eest een beetje wanhopig worden omdat je volhoudt en hij niet begrijpt dat hij nu niet de baas is. Maar na een dag of 2 zal dit veranderen. Mocht dit niet lukken zou ik zeker om hulp vragen, want als hij met 4 jaar als zo is, beloofd dat wat voor de jaren erna.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet van het " straffen" ben. Ik vind het veel belangrijker om duidelijk te maken waarom iets niet mag en wat dit met de ander doet. Ik merk dat als ik Quinn goed uitleg waarom iets niet mag en ik rustig blijf dat t dan heel snel stopt. Als je opgefokt wordt en heftig reageert.. tja dan hebben ze je waar ze willen en dan gaan ze meer dingen doen om een reactie uit te lokken. Natuurlijk zijn er ook situaties dat straf de enige optie lijkt, maar ik probeer het gedrag dan te negeren en hem af te leiden. Bij ons werkt dit uitstekend, maar Quinn is dan ook een vrij makkelijk kind, weet dus niet of dit voor ieder kindje werkt. Succes ermee in ieder geval!
Ik ben ook van de uitleg hoor, maar het wil niet zeggen dat straf met opgefokt boos reageren gecombineerd wordt. Een voorbeeld: De jongste gooit haar eten op de grond. Ik zeg haar rustig dat dat niet mag en waarom niet. Ze kijkt me dan aan met een uitdagende blik, ik reageer daar direct op door haar rustig te zeggen dat als ze het nog een keer doet ze op de trap moet. Ze gooit hup weer een stuk vlees naar achteren. Ik pak haar rustig op uit de kinderstoel en zet haar op de trap en zet de wekker. Soms moest ik een keer terug omdat ze door de gang ging lopen maar ook dat doe ik rustig. Als de wekker gaat ga ik haar halen en verwelkom haar heel positief. Nu is dit iets van een hele tijd terug, ze doet dit al lang niet meer.
@ Twinkle star: ik wilde niet de suggestie wekken dat je bij straffen opgefokt gedrag vertoont, zeker kan dit op een rustige manier. Ik wilde aangeven dat ik in het verleden wel eens zo gereageerd heb en dat dit dus averechts werkt. Je voorbeeld vind ik prima, geloof ook zeker dat het werkt. Hier werkt het al goed om m dan aan te geven dat eten niet is om mee te gooien en dan heel rustig te blijven en hem te negeren. Doet ie het weer, dan pak ik m ook uit zn stoel en zet ik m ergens anders neer. Meestal gaat ie dan rustig spelen (klinkt wel heel makkelijk eigenlijk he? vaak gaat het wel zo hihi)
Ik denk dat wanneer jij hem straft en uitlegt waarom je hem daarom even in de hoek plaatst dat je dit net zo lang moet volhouden totdat het werkt. Als je zoon weet dat jij na 20 minuten er wel mee stopt heeft hij 20 minuten lang je aandacht gehad en ook nog gewonnen. Dus logisch dat het dan voor hem geen straf is en hij er niets van leert. Het is voor hem denk ik dan een leuk spelletje. Ik zou het als ik jou was dan een keer echt volhouden, hoe lang het ook duurt. Al die keren dat je hem weer terug brengt zeg je dan helemaal niets. Hij krijgt dus geen extra aandacht.
Als je het anders om probeert het slechte gedrag negeren en juist goed gedrag belonen , ons zoontje was vaak heel vervelend wij hebben toen een gedrags kalender voor hem gemaakt met duidelijke plaatjes die voor hem begrijpbaar zijn. Wij hadden er de volgende dingen op staan , luisteren , aan tafel blijven tijdens het etet. Samen spelen en niks afpakken , speelgoed opruimen na dat je er mee hebt gespeeld en bij pappa en mamma blijven. Hij kon dus per dag 6 stikkers verdienen had hij de hele week minimaal 5 stikkers per dag kreeg hij een cadeautje , dit werkt/ werkte echt super goed veel beter dan straffen
Maar je zet hem apart als hij bijv. Met eten gaat gooien en hij gaat dan rustig spelen. Dat is toch net wat hij dan wil? Hij wil niet eten en met zijn gedrag heeft hij bereikt dat dat niet hoeft en hij weer lekker kan gaan spelen. Hier moeten ze na de straf gewoon weer aan tafel en eten hoor.
bedankt voor de vele reacties. ik kan het gedrag van hem niet negeren, want ik vindt dat slaan en knijpen echt niet kan. als ik hem 20 min. lang terug moet zetten in de hoek wordt ik zelf gefrustreerd en op de trap zetten geeft hetzelfde effect, alleen kan ik dan 20 min. op en neer de trap op om hem weer naar beneden te halen. op het moment dat hij me slaat of knijpt laat ik niet zien dat ik boos ben, ik waarschuw hem dat hij dat niet moet doen omdat het pijn doet en als hij het dan nog een keer doet gaat hij de hoek in. dit heeft altijd goed gewerkt, tot nu. ik zet er trouwens ook een timer bij (1 min. per jaar) en als hij uit de hoek komt dan gaat ie opnieuw naar de 4 min. ik wil hem niet in bed leggen als hij (of ik) boos is, ik wil eerst het probleem oplossen anders gaan we allebei slapen met geen goed gevoel en als je opstaat is het probleem niet opgelost. ik had inderdaad niet moeten zeggen dat ik hem in bed ging leggen. dat doe ik anders ook nooit, maar hij zat me zo te jennen. het heeft altijd zo goed gewerkt en nu heb ik er geen/weinig grip meer op op dat moment.
@danoek, soms is het echt aandacht trekken (ookal ben ik met hem bezig) vaak is het als ie echt kwaad is omdat hij bijv. niet buiten op straat mag spelen maar op de plaats. dus meestal is het hem niet om de aandacht te doen (volgens mij)
@arevinol, ik denk dat de oorzaak met school te maken heeft. hij doet zo (slaan en knijpen en schreeuwen e.d.) sinds hij op school zit. nu een week of 4. daarom gaat hij nu nog maar halve dagen, dat scheelt al heel wat. op school doet hij het best goed, maakt vrienden, heeft leuke juf en hij heeft het goed naar zijn zin, hij gaat graag. dus op school gebeuren geen gekken dingen, maar ik denk dat hij zijn energie niet kwijt kan en dat omzet in dit gedrag. maar ik kan het niet tolereren dat hij slaat. soms wordt ie kwaad en gaat ie schreeuwen, dan laat ik hem dat gewoon doen want het moet er toch uit.
Je zegt nu dus zelf al dat je niet volhoudt en niet consequent bent...ik zou zeggen...probeer het eens! Ik wordt ook gefrustreef als het lang duurt. Maar als je dat eenmaal een paar keer hebt volgehouden snapt je kindje dat jij de baas bent en niet hij! Dit werkt dus niet voor ieder kindje Ik leg altijd alles aan Finn uit en praat veel met hem over zijn gevoelens e.d. Maar als hij te ver gaat, ndat we het hebben uitgelegd of iets opzettelijk nog een keer doet, dan mag hij even in de hoek. Nou valt het de laatste tijd echt hartstikke mee hoor, maar soms is het even nodig, dan staat hij daar twee minuten en dan is hij meteen rustig en afgekoeld. Overigens mag Finn als hij iets heeft gedaan wat niet mag, niet ergens anders lief gaan spelen. Dan heeft hij een beloning gekregen voor iets wat niet mag. Ik ben ook erg van beloningen, maar dus voor iets wat super goed is!
@odet: mja hier sinds ze naar school gaat slaapt ze ook weer af en toe 's middags hoor. Soms zie je gewoon dat ze moe is en zit te jennen... Dan kan je 14x straf geven maar echt helpen doet het inderdaad niet. Hier zeggen wij dan ook weleens... Je hebt geen straf maar je gaat NU naar bed en ik wil je het komende uur even niet horen. Meestal onder luid protest gaat ze dan een boek lezen en komt daarna veel zonniger weer uit bed. Meestal valt ze dan ook nog even in slaap.. En heel soms gaat ze stilletjes met dr playmobil spelen. Die burgerlijke ongehoorzaamheid vinden we dan wel goed.. Gaat er om dat ze even tot rust komt uiteindelijk