Een miskraam is altijd verdrietig... Bij ons was t kindje met 6 weken gestopt en uiteindelijk met ruim 9 weken heb ik de miskraam opgewekt. Mijn advies: breng de pillen echt zo hoog mogelijk in, zo dicht mogelijk bij de baarmoedermond. Ik heb daarna bed/bank-rust aangehouden, ook al is dit niet perse noodzakelijk volgens de arts. Mijn idee erachter was dat de medicatie dan hoog in de vagina blijft/dicht bij de baarmoeder zodat de meeste kans op een succesvolle opwekking bestaat... Alvast veel sterkte en hopelijk gaat de medicatie je ook helpen...
Dankjewel meid. En wees maar een beetje lief voor je lijf. Het lijkt me niet niks. Ik heb (gelukkig) geen ervaring met miskramen maar wel met hormoontrajecten: overeenkomstig is dat je lichaam aan het werk gezet moet worden en het psychisch ook een inslag kan hebben. Hoe dan ook vind ik het verdrietig voor je en nogmaals: ik hoop snel op goed nieuws voor je!
Bedankt voor de tip! Jij hebt dus uiteindelijk ook nog drie weken gewacht . Ik zit onderhand ook aan drie weken en wilde eigenlijk nog een paar andere dingen vragen, maar verlies sinds vanmorgen bloed. Hoop dat het dan eindelijk gaat beginnen...
Dank je wel! Jouw hormoontrajecten lijken me ook erg zwaar . Lukte het een beetje om daar goed mee om te gaan? Met mijn naderende miskraam merk ik dat ik zo m'n ups en downs heb... De ene dag kan ik er prima mee leven en de andere dag vind ik alles oneerlijk en voel me verdrietig... Hoe gaat het nu met jou? Merk je iets van de tabletten? Misschien moet je nog wel een paar weken wachten, maar het einde is sowieso in zicht en dan kan je eindelijk je zoontje in je armen houden!! Ik verlies sinds vanmorgen trouwens bloed. Hoop dat de miskraam gauw doorzet . Hoe raar dat ook klinkt misschien, maar ben het wachten daarop wel zat...