Hoe uitte de verlatingsangst fase zich bij jullie kinderen en hoe oud waren ze toen? Ben eens benieuwd .
Dat is bij elk kindje anders. Hier tot nu toe nog geen verlatingsangstfase gehad maar als hij wakker is is hij ook nooit alleen dus misschien hebben we daarom niks gemerkt. Heel af en toe jengelt hij eens als ik een andere kamer in ga maar dat komt niet vaak voor. Woonkamer en keuken zijn bij elkaar.
Ik ging het me afvragen hoe dat zich uit en hoe je dat herkent... Mijn dochter is als ze wakker is ook zo vaak mogelijk niet alleen maar ik moet toch wel even een keer naar de wc of naar de keuken . En als ik dan te lang weg blijf gaat ze me roepen en me zoeken, en als ze dan doorheeft dat ik op de wc zit gaat ze voor de deur zitten wachten. En gisteren wurmde ze zich uit de drager dus had ik haar in de winkel even op de grond gezet, maar ze bleef plakken aan mijn been . Wel handig want ik hoef niet bang te zijn dat ik haar kwijt raak, ze blijft wel bij me. En lief is het ook wel . Dus ik heb er geen last van. Maar ik was wel nieuwsgierig of dit nou de fase is of dat het gewoon haar karakter is.
Ik denk dat we hier ook in die fase zitten. Soms als ze me ziet weglopen, begint ze plots heel hard te wenen. Dan ligt ze bijvoorbeeld vrolijk op de grond te spelen, en ik loop naar de gang om naar het toilet te gaan, en plots WHEEEE Ook gaat ze 'savonds erg moeilijk slapen. Ik blijf nu maar naast haar bedje zitten, zo valt ze uiteindelijk wel in slaap. Soms valt ze ook aan de borst in slaap. Alleen in slaap vallen kan ze momenteel niet meer... Ook wordt ze snachts vaak huilend wakker, maar dit is eigenlijk altijd al geweest.
Hier kan hij heel mooi spelen, merkt soms dan niks om hem heen als hij aan het spelen is. Dus als ik naar de wc ga of boven iets ga nemen heeft hij soms nog niet eens door dat ik weg ben geweest. Als hij het wel door heeft jengelt hij wat maar dat is dan maar 1 keer per dag en dan ben ik binnen de minuut weer terug in de kamer. Geen idee of dat verlatingsangst is omdat het niet vaak voorkomt. Met slapen heeft hij geen problemen, gaat graag slapen. Als hij zijn slaapzak aan heeft dan wenkt hij altijd heel happy met zijn handje. Normaal wuift hij dan naar papa maar ook als papa er niet is wuift hij en dan zie je hem denken van "ojaa papa is er niet" Maar dus met slapen ook geen verlatingsangst. Af en toe word hij wakker zoals gisteravond. Een beetje in paniek maar volgens mij had hij pijn want na de dentidox ging hij weer slapen maar wel nadat ik hem even mee naar beneden had genomen. Hij wilde echt even bij papa zitten. Ik teleurgesteld haha
Slapen is geen probleem hier, al hoorde ik net toen ik wegliep wel even een keer "mama!" Maar toen riep ik terug dat ik er nog ben en toen was het goed, verder niet meer gehoord.
Bij ons was het destijds rond 8/9 maanden. En hij ging toen niet meer lief slapen, maar huilen dus ik bleef erbij tot hij rustig was en liep weg als hij bijna sliep, ik liep steeds eerder weg. In de avond sliep hij toen vaak nog wel probleemloos. Tevens was het huilen als ik weg liep bijvoorbeeld naar de wc. Ik liet dan vaak de deur open dan kon hij mee. Daarnaast huilde hij bij het afscheid nemen op het KDV en bij de oppas. Ik heb destijds veel kiekeboe gedaan en verteld wat ik ging doen en wanneer ik weer terug kwam. Ik ging steeds iets langer weg, Ik weet niet meer precies hoe lang deze fase heeft geduurd. Ik weet wel dat hij er rond de 2 ook last van had op het KDV en bij de oppas.
Nou inmiddels duidelijk dat de fase van verlatingsangst is aangebroken bij onze dochter. Vanmorgen wilde ik naar mijn werk gaan maar ik hoorde mijn dochter beneden (we wonen op twee hoog) nog schreeuwen en huilen terwijl ze met de oppas boven was. Toen ik terugging om haar te troosten klampte ze zich vast aan mijn benen alsof ze wilde zeggen: jij gaat nergens heen tenzij je me meeneemt. Het was zo zielig . Rode ogen, tranen over haar wangen . En toen zette ik haar in de gang op de grond en pakte ze haar schoen. Ze wilde echt mee. Bij de oppas blijven heeft ze nooit echt geweldig gevonden maar dit was echt even extreem. Gelukkig hoeft het pas volgende week vrijdag weer.
aahh gossie. hier lijkt het nu pas te beginnen met bijna 16 maanden haha als ik wegloop naar boven ofzo is het ff huilen. binnen minuut ook weer goed en gaat dan lekker spelen en in bed is t ook altijd eerst ff huilen en dan gaat ie netjes slapen. bij papa heeft ie hier weer minder last van...
Geloof dat het hier ook gaat beginnen. Vanmiddag bij oma begon ze keihard te huilen toen ze in haar bedje lag en net ook weer, ik kon niet weglopen. Maar het is voldoende om haar een paar minuutjes op schoot te houden, daarna gaat ze weer lekker slapen. Hopen dat het niet erger wordt...
Ik ben benieuwd hoe het in bed leggen vanavond gaat. Er zit een raam tussen onze slaapkamer en de woonkamer waar eerst een gordijn voor zat en die hebben een weggehaald zodat ze ons kan zien zitten als ze in bed ligt. Hopelijk vind ze dat fijn.
Her met 8 maanden een kleine 2 weken problemen gehad. Vaak in paniek wakker worden, niet ineens meer in slapen. Nu met bijna 11 maanden merk ik dat ze weer heel erg aanhankelijk word. Dus er zal wel weer een sprong icm verlatingsangst aan komt.