Ervaringen 2 kleintje snel achter elkaar

geen ervaring maar lijkt me inderdaad beetje roofbouw voor je lichaam.
en kijk eerst straks maar eens hoe alles bevalt zou ik zeggen.
maar ieder zo zijn keus hoor!
succes

 

Dat wilde ik vantevoren ook heel graag, maar na de bevalling en een huilbaby wilde ik niet eens aan een tweede denken. Nu inmiddels durf ik het wel weer aan en gaan we waarschijnlijk binnenkort voor een 2e. Dan is het leeftijdsverschil ook nog klein hopelijk.

Ik zou ook zeggen, wacht eerst even je bevalling af.

 

Hi Mirro,

Ik heb er geen ervaring mee.
Wat meningen van mijn kant, ik vind 2 jaar nog niet heel veel verschil, de eerste jaren misschien wel, maar daarna niet meer. Ze zeggen dat je het best 9 maanden kan ontzwangeren (wat betreft je lichaam stel dat het snel lukt heb je dan minder dan 2 jaar verschil of vind je dat te veel?

En bedenk dat het best zwaar kan zijn een kleintje. Maar wat al gezegd wordt, wacht af wat er na gebeurd als die kleine er is! En laat je niet beinvloeden door wat iedereen zegt als het goed voelt gewoon doen!

Succes Jooze

 

Poeh, lijkt mij wel roofbouw op je lijf! Vroeger werkte borstvoeding nog (beter dan nu in ieder geval) als anti-conceptie en kreeg een kind vriuj lang borstvoeding. Da's onder druk van het calvinisme en katholicisme in de 20e eeuw een beetje veranderd: vrouwen moesten toen snel weer zwanger worden, veel kinderen krijgen etc. Maar dat was voor vrouwen echt wel roofbouw op hun lijf. Ik zou zeggen: vraag een arts eens wat er in je lijf allemaal op moet knappen na een bevalling en als je er tegen die tijd echt zin in hebt, ga eens langs de huisarts en vraag hem of hij denkt dat je lichamelijke conditie goed genoeg is. Is dat namelijk niet zo, dan zou een tweede zwangerschap wel eens een regelrechte hel kunnen worden en daarmee doe je je eerste kindje wel een beetje tekort dan, denk ik....
Vanuit oogpunt van je kindje is het misschien wel leuk, een brusje er vlot achteraan, maar da's maar 1 kant. De andere kant is dat mama die eerste tijd niet in optimale conditie is en dus sommige dingen niet kan, die ze anders wel had gekund. Bovendien kan het voor een kindje ook heel fijn zijn om een tijdje alleen te zijn: je tweede krijgt die periode als de oudste naar de kleuterschool gaat... Even exclusieve aandacht van mama.

Tenslotte: doe wat zelfonderzoek: doe je het echt voor je kleintje, of spelen er eigen behoeftes mee, die misschien wel wat conflicteren met die van je kindje? Wees eerlijk, luister naar je lijf en de behoeften van je kindje (die je nu nog niet kunt voorzien) en vraag de huisarts om zijn/haar mening...

 

Als je het echt graag wil zou ik er gewoon voor gaan. En dan weet je ook niet hoe snel het weer lukt, dus tsja!
Inderdaad kan het zo zijn dat je er na de bevalling ineens anders over denkt

 

hmmm, ik heb een poos in een de 'biblebelt' gewerkt, waar vrouwen geen anticonceptie mogen gebruiken en de dominee zich bemoeit met de gezinsplanning (veel kids, snel achter elkaar).

ik heb véél vrouwen gesproken die hun kinderen steeds maar een jaar ofzo ertussen hadden, en ik kan je vertellen dat die lichamen het zwáár te verduren hadden gehad! veel incontinentieklachten, verzakkingen, uitgezakte en gescheurde buikspieren, rugklachten, bekkenproblemen, etcetc.

het lijkt mij ook wel leuk om weinig leeftijdsverschil tussen kindjes te hebben, maaaaarrrr: ik kijk toch echt eerst hoe ik uit deze zwangerschap kom, voordat ik ook maar dénk over een tweede. ik weet wat het met je lijf kan doen, en daar word je echt niet jaloers van...

maar goed, wie weet gaat het bij jou allemaal van een leien dakje, en kun je het prima handelen. kijk hoe het gaat, je bevalling en een kleine om je heen. en kijk dan of je denkt dat je dat kunt combineren met weer een lichamelijk zware periode (zwangerschap, bevallen, twee ukkies om je heen).

succes!

 

ik zou minimaal een half jaar wachten, dan kan je lichaam zich even herstellen etc, anders verg je wel erg veel van je lichaam....Ik zou het nou niet echt leuk vinden om op mn 25e al een hele verzakte baarmoeder te hebben die zodanig op me blaas ligt dat ik ook nog Tena Lady moet gaan gebruiken...

 

Mijn moeder is twee keer 9 maanden na de bevalling zwanger geraakt (van de tweede en de vierde dus). Ze vond het wel zwaar, maar niet zwaarder dan de eerste en derde zwangerschap. En ik denk nu ook aan de vrouwen die een miskraam (of meerdere mk's achter elkaar) hebben gehad of zelfs doodgeboortes. Die vrouwen willen ook vaak snel weer zwanger worden. Ik ben zelf 4 maanden na Pippy's* geboorte en overlijden weer zwanger geraakt van deze kleine muppet en al is het lichamelijk zwaar is het mij alles waard. En ik was net zo misselijk, net zo moe en had net zoveel last van mijn rug als nu. Maar dat heeft me niet tegengehouden hoor. Dus doe wat jij zelf wil en ga niet af op de mening van anderen.

 

Hier de vriend van Fleur1.
Ik word zometeen ook nog verslaaf hier want wat kunnen jullie lullen zeg
Maar wij hebben ook 2 kinderen kort op elkaar 1,5 jaar zit er zometeen tussen Daan en de kleine nu.
Fleur1 heeft hiervoor 2 miskramen gehad en ik vind het knap dat een vrouwen lichaam het aankan maar je kan ook wel merken dat het lichaam ook opraakt.
Nu ligt Fleur1 al weken en weken op bed maar de arts zegt ook heel duidelijk dat je lichaam wel meer dan 9 maanden nodig heeft om te herstellen na je zwangerschap. Wij vinden het leuk dat ze nu zo dicht op elkaar zitten maar voordat Fleur1 in het ziekenhuis kwam zei ze wel vaak zat van nu snap ik dat mensen zeggen 2,5 jaar tussen kinderen is idealer dan 2 kinderen binnen 1,5 jaar.

 

Mijn oudste is geboren in oktober 2006 en de jongste is morgen 7 weken oud, dus er zit bij ons 21 maanden verschil tussen.

Het is druk, twee van die kleintjes... zo rond etenstijd is het hier echt spitsuur en als 1 van de 2 een keel opzet, begint de ander ook, behoorlijk kabaal dus!
Nu hebben ze natuurlijk nog niet veel aan elkaar, maar later hopelijk wel. En het is erg lief om te zien hoe de oudste de jongste kusjes geeft, verder kijkt hij er niet echt veel naar om.

De zwangerschap van de tweede vond ik lichamelijk wel zwaarder. Mijn oudste is altijd een heel makkelijk kind geweest en ik kon dan ook regelmatig een tukje doen als hij ook sliep, maar bij een tweede zwangerschap merk je wel dat er al 1 rondkruipt. De oudste was ook laat met lopen en die moest ik dus overdag ook steeds zelf tillen.

Zoals ik al zei, het is druk, maar aan de andere kant zaten we met onze oudste toch al in het ritme van luiers verschonen, slaapjes e.d. Ik vind het zelf wel een prettig idee dat we over een paar jaar volledig uit de luiers zijn en onze dagen weer normaal kunnen plannen, zonder rekening te houden met dutjes en dergelijke.

 

Meid, ga eerst lekker even genieten van het moederschap en je eerste wondertje....herstel van de bevalling en ervaar hoe het is om mama te zijn....en bedenk dan eens rustig of en wanneer je een tweede kindje wil.

Het begint vanzelf wel weer te kriebelen en je kunt nu echt nog niet zeggen wanneer.....

 

Ik ben op 4 september 2007 bevallen van mn dochtertje en die zwangerschap was best wel zwaar ook de bevalling was een nachtmerrie.
Ik was na 3 maanden weer zwanger en deze zwangerschap is voor mij echt een droomzwangerschap heb zowat nergens last van natuurlijk weer van de bekende kwaaltjes maar niet echt meer ofzo.

Ik denk dat dat voor iedereen anders is...

En mijn dochtertje krijg genoeg aandacht ik doe alles met haar spelen dansen alles wat een moeder doet die niet zwanger is dus ik vind dat een beetje een vooroordeel.
En ook over geniet eerst maar van je eerste en dat het kindje fijn zal vinden om eerst alleen te zijn de 2de krijg toch ook niet die keuze...
Maarja ieder zijn mening.

Met 2 kinderen is het altijd drukker dan 1 ongeacht de leeftijd.
Mij lijkt het geweldig en nog even en ik ga het zelf ervaren!

 

Ik heb geen ervaring met twee kinderen dicht op elkaar,maar wel om dicht op een broertje of zusje te zitten.. en misschien dat moeders het wel leuk vind,maar voor kinderen hoeft het niet altijd leuk te zijn.

Toen ik 3 maanden oud was raakte mijn moeder per ongeluk zwanger van mijn broertje. We schelen dus een jaar - 3 dagen.
Mijn broertje bleek een baby ( peuter, kleuter en kind ) te wezen die niets anders deed dan huilen en alle aandacht opeisen.. Dus alle aandacht ging naar hem waardoor ik mezelf al heel snel alleen moest vermaken.

Zeg niet dat dat heel slecht is voor een kind, vind het heerlijk om vroeg volwassen en zelfstandig te zijn,maar wil wel even laten weten dat het ook anders kan gaan dan dat je twee leuke kids krijgt die goed met elkaar op kunnen schieten.

 

Mensen om mij hebben hebben vaak toch wel te kennen gegeven dat een tweede kind echt veel zwaarder is dan de eerste. Dan pas kom je echt handen te kort. Met 1 kind konden ze beide hun aandacht op die ene vestigen en met 2 jonge kinderen ben je continu allebei in de weer.

Ik wil om die reden ook een paar jaar tussen mijn eerste en tweede hebben. Ik wil echt eerst een aantal jaar (4 ofzo) volop kunnen genieten van mijn eerste kind. Sowieso wil ik ook eerst afstuderen voordat we gaan proberen weer zwanger te raken en dat duurt nog 3 jaar.

 

hier iemand met bijna 4 kids kort op mekaar
luca 5 jaar okt 2002
ruby 3 jaar nov 2004
djamai 1,5 apr 2007
uitgerekend eind sept 2008

geen last van mijn lichaam alleen sneller moe maar heeft meer te maken met de drukte natuurlijk

maagzuur, bekkenpijn, schaambotpijn ed had ik bij de eerste zw schap ook en heb ik nu ook weer

 

Ook ik ben zwanger van de tweede en mijn dochter is nu 6 maanden. Ervaring heb ik dus niet en de tweede is niet gepland maar wel bijzonder welkom.

We zien wel hoe alles gaat verlopen..

 

Toen ik zwanger was van mijn zoontje, hadden mijn man en ik het erover dat we graag weinig leeftijdsverschil wilden. Nu had ik redelijk zware zwangerschap (bekkeninstabiliteit, teveel vruchtwater en hierdoor al vanaf 22 weken volledig in de ziektewet), maar mijn bevalling is me enorm meegevallen. En een week na de bevalling hadden we het al over een tweede.

Nu was het de planning om vanaf 3 a 4 maanden weer voor een kindje te gaan, alleen kregen we een vakantie cadeau van mijn ouders voor aanstaande september, dus wilde ik niet te lang zwanger zijn om nog mee te mogen vliegen.
In maart zijn er echt voor gegaan en na 3 maanden was ik alweer zwanger.

Bij de termijnecho blijkt echter dat ik zwanger ben van een tweeling, dus dit zal waarschijnlijk een zwaardere zwangerschap worden als je normaal bij een eenling hebt.
Op zich valt het allemaal wel mee om zwanger te zijn, maar ik moet wel zeggen dat ik enorm moe ben. Nu slaapt mijn zoontje 's middags nog en wordt hij 's nachts vrijwel nooit wakker, dus ik kom wel aan voldoende rust. Ik werk maar 2 dagen per week, ik moet zeggen dat ik er niet aan moet denken om meer dagen te moeten werken met 1 kindje en een tweelingzwangerschap.

Natuurlijk zal het zwaar zijn om zwanger te zijn en voor een klein kindje te zorgen, maar als je een partner hebt die je goed helpt met alles, dan komt het vanzelf op z'n ppotjes terecht. Mijn schoonouders komen mijn zoontje wel eens ophalen voor een middag en/of avond, zodat ik gewoon even de was kan opruimen of even kan liggen. Het helpt wel om lieve familie en vrienden te hebben.

Ik wil alleen nog zeggen, luister niet naar wat anderen te zeggen hebben, maar volg voornamelijk je gevoel!

 

Wij wilden ook snel achtereen kinderen (als het lukte dan natuurlijk). Na mijn bevalling dacht ik er een half jaar lang over dat er nóóit meer een brusje voor Justin zou komen.. Ben ook overspannen geweest naderhand en krabbel nu pas weer overeind. Nu zijn we van mening dat er zeker 2,5 jaar tussen gaat zitten, misschien zelfs wel meer.. Ik denk dat jepast na de geboorte van je kleine wel eens anders zou kunnen gaan denken.

 

Het is verder niet lullig bedoeld voor degene die al een reactie hebben gegeven, maar er wordt gevraagd om de ERVARING en niet om de MENING van ons