Dilemma

Als je het kunt missen, zou ik het voor de kinderen wel blijven doen. Zij kunnen er niets aan doen dat hun ouders het financieel lastig hebben en dan ook nog minder verstandige keuzes maken.

Daarnaast zou ik, als de relatie zo is, in gesprek gaan m.b.t. de overweging om een hond te nemen en de kosten die dat met zich mee brengt/kan brengen en of ze zich dat realiseren. Ik denk dat heel veel mensen daar geen idee van hebben. Ik zou ook benieuwd zijn naar de reden waarom ze een hond willen. Kan dat één van de kinderen het bv. echt nodig heeft. Dat vind ik al weer anders dan gewoon 'het lijkt ons leuk'. Al vind ik het ook in dat geval met een inkomen waarmee je kennelijk amper je kinderen goed te eten kunt geven ook een lastige...

 

Jeetje ... Kinderen hebben honger, wat moet die hond dan eten??

Ik snap je hélemaal, daar zou ik ook geen begrip voor op kunnen brengen, hoe groot hun wens voor een hond ook is.

Welzijn van gezin gaat m.i. voor op een huisdier, zéker als dat huisdier nog aangeschaft (oke, ze krijgen hem) moet worden

Je schrijft dat ze de hond krijgen, hebben de gevers wel enig idee wat een onnozel plan dit is? Misschien dat je met hen kunt praten?

 

Allereerst, wat goed dat je dit gezin zo helpt! Heel goed voor te stellen ook dat dit je dwarszit. Het kan natuurlijk niet de bedoeling zijn dat dit nu zo aan je gaat knagen, dus ik zou wel wat met dat gevoel doen.

Kun je met ze praten over deze keuze? Misschien dat, nu de moeder promotie heeft gemaakt, ze het nu wel kunnen betalen? Dat zou natuurlijk helemaal fijn zijn. En mochten ze financieel nog steeds krap zitten dan zou het kunnen dat door het bespreekbaar te maken zij het misschien ook anders gaan zien.

 

Ik begrijp je wel. Je wilt de echte menslievendheid leven maar je zou andere, in jouw ogen (en de mijne) betere keuzes maken als je dat gezin was.

Je hebt ze niets beloofd. Je kunt dus ook kiezen om niets te doen voor kerst. En dan misschien een ander te helpen..
Of je kunt dat meisje regelmatig uitnodigen en beetje bijvoeden.
Of je ziet de vreugde die ze uit hun nieuwe vriendje halen en dat vult jouw hart ook en je haalt die boodschappen voor ze als je het kunt missen. Zoiets

 

Heel lullig gezegd, maar ik zou niks meer geven.

Ze hebben kinderen, dieren en zitten in de schuldsanering. Alle beetjes die ze over hebben vh weekbudget kunnen ze beter wegleggen voor hun gezin, kids en de huidige katten en niet om nog een extra dier van te voeden/verzorgen.
Omdat hun prio's momenteel heel anders liggen en ze bewust kiezen voor extra onnodige uitgaves, zou ik ze dus niet meer helpen.

 

Dan zou ik daar geloof ik voor kiezen, meisje kan er ook niets aan doen. En zo kan ze gezellig met haar vriendin (jullie dochter) spelen en laat je har bijv. af en toe gezellig mee eten.

 

Ik snap je ook, ik vind het hele bijzondere keuzes die sommige mensen maken.
Ik zou voor de feestdagen echt iets gerichts doen voor de kinderen zoals eerder is geopperd, en geen ondersteuning geven in de richting van de volwassenen.
Ik lees ook wel eens verhalen dat als je ze blijft ondersteunen, ze erop gaan rekenen en dan nemen ze je het straks nog kwalijk als je niets meer geeft.

 

Hier ben ik het helemaal mee eens.
Ik zou een ander gezin kiezen die jullie hulp beter kan gebruiken.

 

Oef, ik ben precies hetzelfde! Geven altijd karren boodschappen, en de 1+1 acties geef ik door. Bulk spullen verdelen we ook(bol.com) en statiegeld is voor luiers.

Ze zijn dankbaar maar hebben es niet breed. Wij ook niet heel erg maar ik wil gewoon helpen.

On topic, ik begrijp de aanschaf van hond niet. Als er amper geld is en je ondersteunt hen hierin zullen ze toch prioriteiten mogen stellen. Dit is lastig. Toch zal ik blijven helpen de kinderen goed te voeden.

Daarnaast zitten ze niet voor niets in de sanering en is het inzicht in geld weg? Misschien heeft ze door promotie minder goed nagedacht? Als een soort cadeautje? Soms maakt men foute beslissingen!

 

Heel eerlijk: ik zou dit niet zo moeilijk vinden.
We hadden hier in de wijk ook een gezin waar we (met meerderen) ieder jaar weer een groot kerstpakket voor samenstelden. En ik ben daar op een gegeven moment ook mee gestopt toen ze meerdere keren per jaar verre vliegreizen maakten. Dat betekent niet dat ik een oordeel had over hun keuze, maar voor mezelf wel geconcludeerd dat als ze een vliegreis voor het hele gezin kunnen betalen, ze vast ook genoeg boodschappen voor kerst kunnen doen.
En als dat niet het geval is, dan is het niet aan mij om daar over te oordelen. Maar dan zou ik wel nog steeds achter mijn standpunt staan (zonder schuldgevoel).

 

@PeChAn allereerst: ik begrijp je gevoel heel goed. Het zou zomaar mijn vraag kunnen zijn als ik jou was.
De post van Sophy gaf weer waar ik ook al aan dacht: misschien is het een optie om het vriendinnetje wat vaker bij jullie te laten eten?

Verder wat december kadootjes betreft (kan zijn dat je dit al gedaan hebt, dat kon ik niet opmaken uit je post): mochten jouw kinderen en haar kinderen in dezelfde leeftijdscategorie zitten, is het misschien een idee om je kinderen wat knaps uit te laten zoeken van hun eigen speelgoed waar ze toch niet meer mee spelen, dat nog even een keer goed schoon te maken, inpakken en weggeven.
Voor de kinderen meteen een mooi leermoment dat niet iedereen kan krijgen wat ie wil én dat je o.a. zo, mooi een ander kunt helpen.

Verder kun je het gezin nog wijzen op diverse Sinterklaas- en kerstacties via o.a. de Kinderkledingbank bijv.
Hou ook de regionale krantjes eens in de gaten.
Vaak komen er ook van die oproepjes voorbij waar je (indien gewenst anoniem) een gezin kunt aanmelden voor een gratis kerstpakket.
En op FB komen er ook genoeg acties voorbij waarbij je voor een ander iets winnen kan.
Kost het jou ook geen geld, alleen een beetje moeite, maar je helpt ze wel evengoed

Nu even over de (aanschaf van een) hond:
1. is dit überhaupt wel mogelijk nu ze in de schuldsanering zitten vraag ik me af?
2. je verdere uitleg over de hond die ze krijgen doet bij mij allerlei alarmbellen rinkelen zo met de informatie die ik nu heb.
Ik zou toch eerst eens op verder onderzoek uit gaan via wíe die hond nou precies komt, want komt het via een kennis waarop ze kunnen vertrouwen, of bijv. via MP/ oproep op FB/ iets soortgelijks?
Zéker in het laatste geval is het zeer verstandig voor hun om zich extra goed af te vragen of het wel een wijs besluit is, met het oog op het eventueel achterhouden van informatie omtrent de gezondheid van het dier. Dat kost dan ook nog extra geld, dus wel echt iets waar ze zich bewust van moeten zijn.
3. ik vraag me af in hoeverre ze zich überhaupt bewust zijn van de kosten die deze pup met zich mee gaat brengen z’n hele leven lang?

 

Heel lief van je dat je dit doe!
Ik zou de dochter in de kerst vakantie een keertje mee nemen met een dagje uit?efteling? Of naar het pannenkoeken huis?
Of inderdaad wat hier al gezegd werd vaker uit nodigen zodat ze te eten heeft. of een tasje met eten/ speelgoed specifiek voor de kinderen geven in het thema van Sinterklaas of Kerst

 

Als er schuldsanering is dan is er toch een budgethouder of een bewindvoerder?

mij weet van dichtbij dan de bewindvoerder van een kennis dus in een soortgelijke situatie heeft gezegd van nee gebeurt niet. Er is toch ook geen geld extra of iets gegeven voor onderhoud van hond ook niet als de hond iets had. De eigenaar moest zich aanmelden bij de dierenvoedselbank maar veel liever had die bewindvoerder er helemaal een stokje voor gestoken maar dat kan juridisch niet.


Als de kinderen al aangeven honger te hebben hoe gaan ze dan die hond eten geven?

 

Aangezien ze al twee katten hebben zouden mijn nekharen ook een beetje overeind gaan staan

Zou geen pakketten meer geven .Evt. speelgoed en kleding doorgeven.

Ik snap trouwens niet hoe dit in de schuldsanering mogelijk is.
Hierin de schuldsanering niet voor bedoeld. Daar moet je toch iets van leren.

 

Is school ook op de hoogte dat de kinderen honger hebben?

 

Ik reageer even op je laatste zin, als de kinderen al aangeven honger te hebben hoe gaan ze dan die hond eten geven?

Heel makkelijk, koop voer voor de hond en laat je kinderen klagen dat ze honger hebben. Op school hier heel wat gezinnen die dit doen en dan krijgen de kinderen buiten hun gratis middagmaal ook nog ontbijt op school en een tasje met 2 boterhammen en een yoghurtje of iets van fruit mee na school.

 

Hoewel ik deze keuze met hun beperkte financiën niet snap vermoed ik wel dat deze ouders deze keuze we om een bepaalde reden gemaakt hebben.
Weet niet hoe lang de financiële situatie al zo is en nog gaat zijn maar kan mij bijvoorbeeld wel indenken dat als je je kinderen al jaren niets kunt geven, en je voorlopig ook het geld niet hebt om een hond te bekostigen en je krijgt dan de kans om een herplaatser over te nemen die al getraint en al is dit voor dit gezin voelt als een lot uit de loterij..
Wel een lot wat eten, medische zorg en spullen nodig heeft..
Zou het kunnen dat iemand in de familie ze hiermee financieel support? Of de oude eigenaar?

Ik probeer altijd het goede in mensen te zien en hoop daarom ook dat deze keuze niet onoverwogen is gemaakt.

Ik zou dus wel een pakket afgeven. Al is het maar voor de kinderen.

 

Ja daar zit wat in ja.