hoi hoi, In juli 2003 is mijn lieve vader overleden. Ik zal eerst even kort schetsen hoe zijn leven eruit heeft gezien wat gezinnen betreft. Mijn vader is jong getrouwd en heeft met zijn eerste vrouw 10 kinderen gekregen. Hij was van 1929 dus dat aantal kinderen was in de tijd dat hij een gezin ging stichten natuurlijk heel normaal. Op een gegeven moment is dat huwelijk stukgegaan, omdat zijn exvrouw vreemd ging bij het leven en ontzettende schulden maakte, terwijl mijn vader voor zijn gezin lag te kruipen in de mijnen. Mijn vader heeft jarenlang gevochten voor zijn kinderen, maar helaas heeft hij ze allemaal jarenlang niet meer gezien. Dat heeft hem heel erg gekwetst. Op een gegeven moment leerde hij mijn moeder kennen en met haar heeft hij nog 3 kinderen gekregen. Ik heb altijd geweten dat mijn vader nog een gezin had en dat ik dus halfbroers- en zussen had. Echter wist ik niet wie dat waren. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 15 was en ik bleef bij mijn vader wonen. Op een dag stonden er "vreemde lui" voor de deur. De verloren zonen en dochters zal ik maar zeggen. Ik vond het maar raar, maar mijn vader was blij. Ik heb nooit aan ze kunnen wennen..aan die "andere broers en zussen". Heel ander slag mensen...liegen, stiekem, alles naar eigen hand zetten....altijd hulp van iedereen vragen en dat ook krijgen, maar nooit iets terug doen. In 2003 overleed mijn vader dus en mijn moeder kwam toen meteen met het verhaal dat mijn vader voor ons -de kinderen uit het tweede gezin- in duitsland een bedrag had gespaard. Ik wist dat mijn vader duits pensioen kreeg, omdat hij daar gewerkt had, maar wat hij daarmee deed had ik geen idee van. Doordat ik nooit iets van papieren had gezien daarover dacht ik dat mijn moeder onzin vertelde. Echter ben ik er nu achter gekomen dat er wel degelijk ergens een kluis moet zijn met een bedrag erin. 1 van mijn halfzussen heeft toen mijn vader net gestorven was alle papieren daarvan weggenomen zodat wij er niets over te weten zouden komen. Mijn vader is heel snel overleden dus al had hij mij willen inlichten erover, dan had hij daar geen tijd meer voor gehad. Mijn halfzus heeft nu dus al die papieren, maar kan er waarschijnlijk niks mee, want het schijnt er nog steeds te zijn. Ik geloofde dus eerst niet dat er iets was, dacht dat mijn moeder het verkeerd begrepen had ofzo, maar gisteren is dit verhaal bevestigd door iemand anders. Het gaat me totaal niet om het geld ofzo...heb liever mijn vader terug. Echter gun ik het hun ook niet, want ze hebben mijn vader jarenlang laten stikken. En toen ze uiteindelijk kwamen hebben ze hem ook alleen maar gebruikt voor eigen gewin. Zodra hij overleden was begonnen ze meteen weer met hem zwart te praten en weet ik veel wat nog meer. Maar wat ik me nu afvraag....hoe kan ik erachter komen waar en wat er is. Mijn halfzus zal gewoon blijven volhouden dat ze van niks weet. Nogmaals, het gaat me echt NIET om het geld, dat zou ik nog schenken aan een goed doel ook, maar meer om het feit dat ze na mijn vaders overlijden hem nog steeds proberen te "gebruiken". Dat vreet aan me....vooral omdat ik weet hoeveel verdriet mijn vader had om hun, hij heeft daardoor gewoon nooit meer echte levensvreugde gehad. Natuurlijk was hij blij en gelukkig met ons, maar ik snap heel goed wat hij gevoeld moet hebben.
Bestaat het bedrijf in Duitsland nog waar hij gewerkt heeft? Wellicht kunnen zij nagaan waar hij iets van een pensioentje of zo heeft opgebouwd, of iets anders van een uitkering...
Ik snap je gevoel, we hebben wel een beetje zo'n zelfde situatie hier, toen mijn sv overleed heeft mijn zwanger de kluis leeggehaald, onder het mom dat de onderscheidingen die hij had nodig waren voor de begrafenis, maar ondertussen ook de sieraden en alle andere van waarde zijnde spullen meegenomen. Ze liggen bij hem, en het zal me wat, mijn man trouwens ook. Als hij daar denk gelukkig van te worden moet ie vooral doen wat ie niet laten kan. Wat we nu niet hebben kunnen we ook niet missen is een beetje ons motto. Ik persoonlijk zou het laten varen, voor jezelf ook. Maar dat is iets waar je zelf achter moet staan. Succes
@Chantalleke: Helaas niet meer..het waren de mijnen hier net over de grens..dat is allemaal weg. @Strijkkraal: Zo heb ik ook heel lang gedacht, had het voor mijn gevoel ook afgesloten. Echter hoorde ik in het weekend weer wat ze allemaal aan het rondvertellen was...dingen zoals dat wij veel slaag zouden hebben gehad en nog veel smerigere dingen...waar echt helemaal niets van waar is..en toen kreeg ik ook nog de bevestiging dat het verhaal over die kluis echt waar is.. Weet je als ze nou niet zo zielig was om hem zwart te praten terwijl hij er niet meer is dan mocht ze er van mijn part in stikken, maar door al die leugens die ze rondverteld voelt het zo erg als verraad naar mijn vader en ook naar ons. Ik kan het niet echt uitleggen, ben gewoon zo kwaad, maar ook verdrietig. Hij heeft gewoon een shit leven gehad en nu hoort hij te rusten, maar na 8 jaar wordt er nog steeds slecht over hem gepraat...ik snap niet dat mensen zo zijn....zijn aandachtsziek ofzo.
Meis, ik begrijp dat je je zo voelt, alleen je schiet er zo verdomd weinig mee op . Mijn zwanger geeft mijn man de schuld dat hun vader dood is, het is werkelijk waar te triest voor woorden, maar echt waar. Mijn man ... ach hij weet beter en hoewel ik stiekem wel eens denk dat het af en toe wel aan hem vreet, vind hij het vooral het probleem van zijn broer. What goes around, comes around. En is het niet nu, dan misschien over zoveel jaar. Wat win je als je die papieren hebt? Niets toch? Het zwart praten over je vader en jullie gaat niet ophouden dan, sterker, ik denk denk dat het erger zal worden. knuff!
Ik denk dat je als eerste even moet kijken waar je vader zijn pensioen heeft opgebouwd, bij welke organisatie in duitsland. Deutsche Rentenversicherung - Startseite Het kan ook zo zijn dat bij overlijden zijn eerste echtgenote op dat pensioen wordt genoemd. Lijkt me stug dat dat pensioen in een kluis gestort zou worden, maar daar weet ik te weinig van. Wat je nodig hebt denk ik, is een kopie van zijn paspoort en een overlijdensacte, hier in Duitsland moet je alles bewijzen. Ik hoop dat je e.e.a. nog kunt achterhalen.
@Booey: Het klopt idd dat het pensioen naar het overlijden naar zijn eerste echtgenote is gegaan, omdat hij met haar het langst getrouwd is geweest. Echter het pensioen wat hij van tevoren altijd ontvangen heeft, heeft hij zelf gespaard. Het is in eerste instantie naar hemzelf gestort en daarna heeft hij het zelf naar een kluis gebracht. We maakte vroeger wel altijd ritjes naar Duitsland en dan ging hij daar ook naar een bank, maar als klein kind weet je daar toch niks van. @Strijkkraal: Ook al zo'n lullig iets. Het is gewoon erg wat mensen elkaar aan doen. Vooral als het om broers en zussen gaat vind ik het erg. Ik heb altijd geleerd dat je er voor elkaar moet zijn en dat je de doden laat rusten, maar helaas geld dat niet voor iedereen.