Hoi dames, Ik ben momenteel 32wk3dagen zwanger en gisteren hebben we controle gehad bij de gyneacoloog (ben hele zwangerschap in behandeling in t zkh). Onze meid ligt al de hele zwangerschap in dezelfde positie (voorkeurshouding) helemaal dwars in de buik. Gyneacoloog sprak al over het voorbereiden op een KS aangezien ze weinig vertrouwen heeft in draaien (gezien mijn afwijkende vorm van mn baarmoeder, er zit een deukje in en het lijkt alsof ze daar ECHT niet wil gaan liggen.. Tuurlijk gaat ze wel proberen strx te draaien). Ik wil liever natuurlijk bevallen maar wat niet is, is niet. Ben me een beetje aan het inlezen over een KS en zie er totaal niet tegenop. Wel zou ik het fijn vinden om wat tips te krijgen van dames die ervaring hebben met een (geplande) keizersnede. Waar moet je aan denken/ rekening mee houden enz? In welke week plannen ze een KS? Enz.. Tips zijn zeer welkom
Een geplande KS is meestal in week 39 en doordeweeks. Ik had een spoed KS maar heb hier geen last van gehad (ik weet dat niet iedereen zo'n positief verhaal heeft, maar wil toch laten weten dat het ook prima en relatief makkelijk kan verlopen). - De beste voorbereiding voor een spoedig herstel is nu zoveel mogelijk blijven bewegen, of eigenlijk een goede gezonde conditie hebben, dan herstel je sneller. - Houd er rekening mee dat je tot zes weken na de KS niet mag autorijden (verzekeringsding, omdat je officieel een buikoperatie hebt gehad). - Je krijgt wel gewoon naweeen! Dat hadden ze mij niet verteld. - Geniet van je tijd in het ziekenhuis, want thuis wordt het nog zwaar genoeg (zeiden de verpleegkkundigen tegen mij), dus ik heb de nachtvoeding op advies van hun steeds overgeslagen, maar dit moet je natuurlijk alleen doen als je je daar zelf ook goed bij voelt. Dit zijn de eerste dingen die mij toen opvielen of waarvan ik dacht; had iemand mij dat maar verteld of blij dat iemand me dat verteld heeft... Als ik nog meer weet, dan laat ik het weten.
Ik heb bij mijn eerste een spoedkeizersnede gehad en krijg nu waarschijnlijk een geplande. Dit doen ze bij ons met 39 weken maar dat is niet in elk ziekenhuis hetzelfde. Het herstel is mij 100% meegevallen! Maar in het begin krijg je dan ook wel veel pijnstillers, zelfs morfine, om de pijn al voor te zijn zeg maar. Ik mocht na 1,5 dag al naar huis en liep toen meteen al rond. Het enige eigenlijk wat moeilijk was bijv. omdraaien in bed, en dingen waar veel druk op de buik komt te staan zoals hoesten en niezen. Een ding wat je wel in de gaten moet houden wat ik gemist heb, is dat ze je de baby goed laten zien als het eruit is. Er hangt namelijk een doek voor, en bij mij hielden ze de baby niet hoog genoeg waardoor ik hem amper kon zien. Daarna ging hij gelijk mee met de kinderarts en bleef ik natuurlijk achter om gehecht te worden. Mijn moeder was overigens meegegaan naar de kinderarts, in jouw geval je man waarschijnlijk. Naweeën heb ik overigens niet gehad! Maar Ik heb ze 17 uur lang daarvoor wel gehad
Oke.thnx voor de tips dames! Ik kan me enigszins de pijn en ongemakken voorstellen, heb in oktober een bbz gehad waarbij ze met spoed de hele eierstok en eileider hebben verwijderd. Natuurlijk niet vergelijkbaar maar.niezen en hoesten en draaien in bed, deed allemaal.pijn aan de buikwond. Ze hebben toen ook morfine gegeven de eerste dag.. Ik.stel.het me zo maar voor alleen dan nog iets erger.. Kijk er niet zo tegenop, het herstel zal wel goedkomen.. Ik ga nog even mijn wensen bespreken met de gyni, met name over het kindje zien en borstvoeding geven. Bij ons in.het zkh hanteren ze de regel dat je mee mag kijken hoe de baby uit je buik wordt gehaald (dit zou.psychisch beter zijn) en je krijgt m dan inderdaad alleen maar even te zien en manlief gaat dan mee naar het andere kamertje met de kinderarts waar ze onderzocht wordt. Daarna met warme doeken bij mij op de borst zodat de hechting met t kind centraal staat. Als het dichtmaken van mij niet al te lang duurt dan rijdt ze dus met mij mee naar de recovery.. Ik vond dat wel een fijne gedachte andere tips zijn zeer welkom!