Hoi allemaal, Sinds een tijdje weet ik dat mijn dochter hypermobiel is. Dat heeft een kinderfysio verteld die langs kwam voor m'n andere dochter. Na wat tips van haar ging het met de fysieke ontwikkeling ineens ook een stuk beter. Wel blijft ze heel erg moe. Ze maakt momenteel een groeispurtje door ook daarvoor was ze heel erg moe. Hele dag gapen en even spelen en daarna weer uitrusten met een boekje. Als ze zich stoot dan heeft ze mega grote blauwe plekken. Gister ving ik haar op omdat ze van de trap viel en ik kon haar net grijpen. Kijk ik s avonds staan mijn vingers in haar arm. Soms heeft ze jeuk en dan krabt ze zich lijkt ze wel een zebra. Maar sinds een paar weken klaagt ze over haar nek. Als ze aan het spelen is en haar hoofd naar achter doet om bijvoorbeeld te kruipen of als ik haar haar doe of aan het tandenpoetsen ben, en ze even haar hoofd iets naar achter moet houden gaat ze bijna huilen van de pijn. Voor haar moeheid heb ik al bloed laten prikken dat was goed en volgende week ga ik weer naar de huisarts maar ik ben gewoon benieuwd of iemand dit herkend. Nu de jongste zo zie in haar ontwikkeling, valt het mij steeds meer op hoe anders dat ging bij de oudste. Ook zie ik hoeveel ze achter loopt fysiek bij haar leeftijdsgenoten. Ik was altijd heel erg van dat ze zelf wel haar weg daarin moet vinden maar inmiddels zie ik ook wel in dat ze heel erg ruim de tijd neemt. Ik ben benieuwd vooral naar jullie ervaringen. Zodat ik een beetje een idee krijg van wat "normaal" is. Liefs
Ga je naar de huisarts ivm haar hoofd en nek? Zo nee dan zou ik dit wel meenemen voor bijvoorbeeld een onderzoek of verwijzing. Ik vind het namelijk niet normaal dat iemand hier zonder bekend reden last van heeft. Misschien dat de kinderfysio/osteopaat hierin zou kunnen helpen. Hier helpt de kinderfysio heel goed bij de hypermobiliteit en lage spierspanning, misschien dat dit ook een idee is voor je jongste.
Hier zijn zoontje en ik hypermobiel en het moe zijn herken ik totaal niet. Was hij maar eens een keer moe overdag Blauwe plekken waren hier ook zeldzaam tot een halfjaar geleden dus dat herken ik ook niet. Wel was hij later met kruipen, lopen, springen,... Sommige kindjes die zijn hypermobiel en vallen om de meter en gaan door, anderen zijn te voorzichtig en onzeker omdat ze voelen dat ze meer kracht moeten gebruiken. Zoontje behoort tot de voorzichtige kant. Voorbeelden zijn pas van een glijbaan af durven gaan toen hij 4 was, nadat hij zag dat kindjes van 1 dat al deden. Springen van een stoepje toen hij ruim 3 was. Tekenen en kleuren zijn stom volgens hem. Dat begint hij nu pas te doen (5 jaar) Maar de bewegingen die hij maakt. Als hij tot de niet voorzichtige groep behoorde ging die het ballet op. Ben er zeker van dat hij alles aan zou kunnen qua bewegingen alleen past zijn karakter daar niet bij Heb mensen al vaak zien verschieten als ze zien hoe hij zit Maar je hebt ook heel veel kinderen met lichamelijke last en pijn. Maar of moe zijn daar bij hoort weet ik niet. Voor de pijn zou ik wel naar de fysiotherapeut gaan.
Ik weet dat moe zijn erbij kan horen omdat je lichamelijk veel meer inspanning moet leveren om je te kunnen bewegen. Ik merk dit vooral bij mijn oudste op. Mijn jongste heeft dit veel minder maar zij valt regelmatig omdat zij door blijft gaan terwijl ze moe is. Mensen die vreemd kijken omdat mijn kinderen in houdingen zitten die je normaal gesproken niet ziet is heel erg herkenbaar, ze kijken ook vreemd op wanneer ze mij in een houding zien zitten wat zij niet kunnen doen omdat ik ook hypermobiel ben.
Ik zou een verwijzing vragen naar een kinderarts. Mijn dochter kreeg op tweejarige dezelfde klachten. Ze bleek Ehler Danlos type 3 te hebben, een bindweefselandoening. Het wordt ook vaak hypermobiliteitssyndroom genoemd. Het zijn verschillende aandoeningen maar de grens blijft mij wat onduidelijk. Mijn dochter krijgt fysio in het revalidatiecentrum en de ergotherapeut kijkt ook regelmatig mee i.v.m. zitten en schrijven.
Dank jullie wel voor de reacties. Daar kan ik echt wat mee. @Miracle1, ik ga inderdaad langs voor de nek klachten. Ook de blauwe plekken wil ik bespreken. Ik vind het namelijk een beetje gek dat als ze zich relatief zacht stoot er zo’n enorme plek ontstaat. En ook vind ik haar abnormaal moe. Omdat we daarvoor bloed geprikt hebben en de uitslag goed is wil ik toch graag weten waarvan het wel is. @Fantykoekie, wat jij beschrijft over de voorzichtige kant daar past mijn dochter volledig in. Ze wordt in februari 4 en durft nu pas van de glijbaan en springt van de onderste traptrede. Durft op 1 been te staan maar zeker niet te hinkelen. Ik heb haar nog nooit zien rennen. Wel hard lopen dat noemt ze rennen. Dus ja echt een voorzichtig meisje. Maar de fijne motoriek daar is ze een ster in. Zo kleurt ze heel erg mooi en binnen de lijntjes en puzzelt ze best moeilijke puzzels in elkaar. Ze heeft een bijzondere interesse voor knutselen en dan vooral hele kleine priegeldingetjes. Ik sta er soms van te kijken wat ze maakt. Ze heeft een hele grote fantasie dus hoef haar bijna nooit te helpen om een onderwerp te zoeken. Ze kan ook echt helemaal los gaan op details als ze aan het kleien is. Jij en ik zien gewoon een ijsbeer bijvoorbeeld maar zij maakt ook de vacht en op de poten de nagels. Dus haar ontwikkeling staat niet stil maar ze neemt gewoon een andere weg. Daar nam ik altijd genoegen mee maar nu we richting de basisschool gaan maak ik me ook een beetje zorgen. Ze is gewoon zo moe en ook over haar nek. En zo flexibel haha. Ze zingt heel erg graag en danst ook daarbij. Dus als ze nou eens niet zo moe is dan kan ik haar op dansles doen. Zou bijna zonde zijn om er niks mee te doen haha en bewegen is ook heel goed voor haar natuurlijk. @Jessi79, daar had ik nog nooit van gehoord. Dat is een heftige aandoening. Ik hoop toch van harte voor haar dat ze dat niet heeft. Wat was voor jou de reden dat je een verwijzing ging vragen? Als je het niet wilt delen ook goed hoor maar puur uit nieuwsgierigheid. Ik kan namelijk op een paar punten zeggen ja die klachten herken ik bij haar maar op een aantal ook helemaal niet. En sterkte voor jullie ook want het lijkt me niet gemakkelijk om steeds van behandelaar naar behandelaar te moeten gaan.
Weet je waar haar bloed op is getest? Ik weet dat je bij bepaalde tekorten en aandoeningen sneller blauwe plekken en pijn kan krijgen maar dat zou denk ik met een bloedonderzoek ook achterhaald kunnen worden. Nu zit er wel verschil in een standaard bloedonderzoek en een uitgebreid bloedonderzoek. Goed dat je verder gaat kijken!
HB moest geprikt worden. Ik dacht dat ik een streepje zag staan bij hemoglobine. Dat is om bloedarmoede uit te sluiten volgens mij. Het is alweer een week geleden dus sorry dat ik het vergeten ben. Helemaal precies weet ik het ook niet omdat ze eerst het bloedonderzoek wilde afwachten en als dat goed was eventueel verder kijken. Ze zegt namelijk dat je vaker bij een groeispurt ziet dat kindjes moe zijn. Als ik echter naar haar leeftijdsgenootjes kijk, vind ik haar tè moe. Ook na het slapen blijft ze hangen en gapen. Als er vriendjes zijn gaat ze wel spelen maar als de activiteit te intensief word, dus rennen stoeien of andere dingen zegt ze ik ga even op de bank zitten rusten. En dan denk ik, ze is nog maar 3 jaar!
Ik begrijp je zorgen daarin zeker wel, ze klinkt inderdaad erg moe vergeleken met leeftijdsgenoten. Heel veel sterkte en hopelijk krijgen jullie snel duidelijkheid.