Hiep, hiep, hoera....... Ja toch? Morgen wordt hij 1. Ons laatste kindje, dat er is gekomen na een periode van miskraam, asherman, operaties, ivf en een vroeggeboorte. Twee jaar gedoe en toen eindelijk zwanger. Borstvoeding ging ik niet meer geven, daar was ik klaar mee, door reflux en ernstige kma bij de andere 2 kids. En toen was hij daar, zo vroeg en zo klein. Toch maar borstvoeding dan, we zien wel of het lukt met 3 kinderen. Elke dag is er een, dacht ik. En nu wordt hij morgen 1 en geef ik nog borstvoeding. Maar morgen waarschijnlijk ook voor het laatst. Hij huilt nu vaak bij aanleggen, het komt niet snel genoeg op gang volgens meneer. Dus ontspannen en fijn is het niet meer. En het is ook goed, maar ook lastig. Want hoewel ik geen borstvoeding wilde geven, heb ik genoten van elke voeding. Dankbaar voor een jaar borstvoeding die vlekkenloos liep. Wat een mooie afsluiting, maar ik weet ook; dit komt nooit meer terug
Aaaah, even een knuffel! Alvast gefeliciteerd met je niet-meer-zo-kleintje. Ik herken het gevoel hoor! Mijn jongste is 10,5 maand en hoewel mijn hart nog hoopvol is, weet mijn verstand dat het hierbij gaat blijven...dat is toch weer even slikken.
Grote knuffel en al vast gefeliciteerd met je jongste spruit. Wat vliegt een jaar om he.... En wat je al niet doet voor je te vroeg geboren kindje Fijn dat je er van genoten hebt. Mooie herinneringen. Maak je een foto van de laatste keer?
Ik dacht te kunnen stoppen, maar meneer vond van niet. Hij wil nu soms 1 keer, maar soms ook 3 keer per dag. Gisteren wees hij me 2x af. Ik laat het op zijn beloop, we zien wel. Maar definitief gestopt zijn we dus nog niet