Hallo dames, ik ben onverklaarbaar onvruchtbaar. Heb in 2009-2011 clomid gebruikt en 6x iui gehad met pcos, helaas zonder resultaat. Heel kort daarna is mijn relatie uitgegaan. Sinds 2012 probeer ik met mijn nieuwe vriend zwanger te worden maar ook dat lukt niet. Alle onderzoeken glansrijk doorstaan, er lijkt niets aan de hand en kregen een verwijzing voor ivf. Het behandelend ziekenhuis wil daar niet aan en laat ons nu de volledige 6x iui met laparoscopie door. Ik zie dat echt niet zitten, heb geen vertrouwen in iui en zie het als wachtkamer voor ivf. We hebben binnenkort een gesprek in het ziekenhuis. We weten al op voorhand dat het niets gaat opleveren want het ziekenhuis durft de verzekeraar niet tegen te spreken en werkt alleen met vaste protocollen. Wij willen eigenlijk maar drie keer iui, geen laparoscopie en dan ivf. Buitenlandse onderzoeken wijzen uit dat de kans op succes in mijn geval (6 jaar, of met deze partner in elk geval drie jaar, onvruchtbaar) daarna heel erg klein is. We vragen ons af: kunnen we ook zelf ivf bekostigen? Niet in het buitenland maar gewoon hier? Zou het dan wel mogelijk zijn om al na drie keer iui over te stappen? Ik hoop dat iemand deze vraag kan beantwoorden. Dank je wel alvast!
Hoi, Goeie vraag en eigenlijk geen idee. Ik werk zelf in een poli apotheek die alle medicatie verstrekt voor de behandelingen. En ik heb het zelf ook allemaal meegemaakt. Wees er wel bewust van dat een ivf behandeling gemiddeld zo'n 2250 euro kost. Medicatie, echo's, punctie en bevruchting en invriezen... Dat is ook de reden waarom een verzekering eerst de 6x iui wil omdat dat in verhouding veel goedkoper is dan ivf, veiliger is voor je lichaam en het net zo veel kans geeft als je onverklaarbaar niet zwanger kan worden dan iui. Want ook met ivf heb je maar zo'n 10-15% kans.... Persoonlijk zou ik die 3 keer iui nog proberen. Ik ken meerdere succes verhalen die zelfs bij de laatste iui nog zwanger zijn geraakt en de hele ivf poging hebben mogen afzeggen. Vaak wordt al wel bij de 5de en 6de iui het voortraject gestart zodat je wat minder tijd verliest. Ivf heeft namelijk bij meerdere ziekenhuizen een wachtlijst. En als je toch moet wachten kun je beter nog een iui poging doen. Succes met jullie keuzes en behandeling! Ik hoop en duim voor jullie dat jullie wens mag uitkomen.
Als je het toch zelf wilt betalen, dan zou ik absoluut naar het buitenland gaan. Dusseldorf of Gent. Daar zijn ze echt moderner dan in NL en kijken ze in ieder geval verder dan hun 'protocol-neus' lang is...
Dank voor jullie reacties allemaal. Ik heb het nog niet aan het NL ziekenhuis voorgelegd omdat ik verwacht dat ze dan achterover gaan leunen en helemaal niet meer afwijken van hun protocol. We twijfelen erg aan naar het buitenland gaan omdat we veeleisende banen hebben die ons weinig flexibel maken. Dat klinkt stom ten aanzien van zoiets belangrijks als een kind, maar het is de realiteit op dit moment. Een ziekenhuis dichtbij brengt daardoor veel rust. Aan de ene kant denk ik: ach die drie maanden kunnen er ook nog wel bij maar dan wil ik echt geen wachtlijsten meer voor ivf. En aan de andere kant ben ik er zo klaar mee na al die jaren met iedereen om me heen zwanger of met kinderen en ik niet. Ik ga het uitzoeken!
Met "dat ze helemaal niet meer afwijken van hun protocol" bedoel ik: in de verzekerde route. Dus dat ze denken: weet je wat, regel het lekker zelf dan.
Ik had een evaluatiegesprek in mijn NL zkh. Ik reageerde slecht op hormonen, steeds maar 1 tp (nooit geen cryo's), dus pogingen gingen er snel doorheen. Ik heb toen ook gevraagd hoe dat ging als wij een poging zelf wilden betalen. Toen zei de gyn mij dat ze hiervoor geen toestemming zou geven. Ze zei dat dat soort pogingen eigenlijk meer bedoeld waren voor 'domme' pech (zoals geen bevruchtingen), maar niet voor vrouwen zoals ik die slecht reageren op de hormonen en dus minder kansen op een zwangerschap hebben. Dus in mijn zkh was het zo, dat ook al zou je het willen en kunnen, het dus niet vanzelfsprekend was dat mijn artsen daar aan mee wilden werken. Ik ben uiteindelijk ook naar DD uitgeweken.
@Liefdeskind: de drempel om naar het buitenland te gaan was voor ons groot (ook ivm praktisch geregel ivm werk en ons oudste zoontje). Maar je kan ook denken aan een combi met een NL zkh (waar je de echo's/fm laat doen) en dan voor de punctie en tp naar (bijv.) DD.
Liefdeskind meestal als je eenmaal in het traject zit en je doet eerst iui dan kun je meestal spoedig verder met ivf. Ik zou toch iui proberen het is veel minder heftig qua hormonen dan ivf. Als ze alleen maar een kans zagen in ivf dan hadden ze dat vast meteen voorgesteld. Succes met je keuze
Daar heb je ook gelijk in Jon, het probleem zit erin dat ik het al eens gedaan heb zonder succes en dat ik weet dat ik er alleen maar doorheen moet omdat er statistisch gezien nog een redelijke kans is. Ik word dit jaar 35 en het begint voor mij urgent te worden; iui voelt als verspilling van kostbare tijd en vruchtbaarheid. Maar ik vrees dat ik het zal moeten accepteren.