Hallo meiden, Even in het kort wat voorinfo: ik heb een dochtertje van 25 maanden en bij mij kriebelt het al langere tijd; de wens voor een 2e kindje. Maar hier heb ik wegens ernstige ziekte (en het feit dat vriendlief erg bang is voor herhaling van allerlei ellendige scenario's) nog geen gehoor aan kunnen en durven geven. De laatste anderhalve maand echter begon het toch al steeds meer te kriebelen, ook bij hem, waarschijnlijk vooral vanwege het feit dat ik even heb gedacht zwanger te zijn ondanks condoomgebruik. Maar daadwerkelijk kiezen: NU gaan we ervoor, NU trotseren we onze angsten, is er nog niet van gekomen. En bovenop de onzekerheden en angsten mbt mijn ziekte, zijn er nu ineens extra beren op de weg, of althans....factoren die het nog eens bemoeilijken die keus te maken, bijgekomen. Ik heb namelijk een aantal keer een afwijkende PAP uitslag gehad bij het uitstrijkje en deze week wordt er een groot stuk uit mijn baarmoederhals gesneden. Daarnaast heb ik al maandenlang extreme menstruatiekrampen als gevolg van het feit dat ik extreem veel/dik baarmoederslijmvlies aanmaak. Vlak na de eisprong heb ik al het dubbele aantal mm van de dikte die vrouwen normaal gesproken gemiddeld halen op de laatste dag voor hun menstruatie. De gynaecoloog heeft me gezien het bovenstaande nu geadviseerd tijdelijk de pil weer te gaan slikken. De eerste tijd kan er immers toch geen sprake zijn van een zwangerschap omdat mijn baarmoeder moet herstellen van de ingreep. En hij redeneert als volgt: waarom zou ik het mezelf aandoen om dan dagelijks zulke heftige pijnen te moeten verduren als de pil hier veel soelaas kan bieden? Door het slikken van de pil zal het baarmoederslijmvlies niet zo heftig meer kunnen opbouwen en zal mijn pijn dus ook afnemen na verloop van tijd. En als ik dan zwanger wil worden...dan stop ik toch gewoon met de pil?!? Eh...ja Ik weet nu dus niet wat ik moet doen. Natuurlijk wil ik van die heftige pijnen af. En natuurlijk zit het er de eerste tijd toch niet in zwanger te worden ivm de operatie EN het feit dat vriendlief nog geen groen licht heeft gegeven. Maar het gaat zo ontzettend tegen mijn gevoel in om de pil te slikken terwijl ik op korte termijn zoooooo graag zwanger zou willen proberen te worden. Ja, ik ben zeker bang voor die beslissing in het licht van mijn ziekte, maar ik heb op het moment dat ik dacht zwanger te zijn ook gevoeld dat ik die angsten kan trotseren als ik eenmaal zwanger ben Ik heb als geen ander ervaren dat het leven ineens voorbij kan zijn en ik ben niet langer van plan om welke droom dan ook over de toekomst aan de kant te zetten of op de lange baan te schuiven. (dat klinkt wat heftiger dan bedoeld, hahaha, want natuurlijk...als vriendlief er echt niet aan wil, dan bloedt mijn hart wel maar dan prijs ik me net als iedere dag ontzettend gelukkig dat ik mama mag zijn. Ik heb natuurlijk al een prinsesje en daar ben ik iedere dag opnieuw dankbaar voor.) Mijn ziekte heeft me op veel gebieden bewuster gemaakt, ik wil iedere dag kunnen genieten van de kleine (en grote) dingen die het leven zo waardevol en mooi maken. En nee, ik weet niet hoe lang ik nog heb te leven. Maar dat heeft een ander ook niet, toch? Ook al is die dan nu gezond en denkt het eeuwige leven te hebben omdat hij/zij geen diagnose/prognose gehad heeft. Eigenlijk weet ik niet eens precies wat ik jullie wil vragen Ik denk dat ik vooral effe mijn ei kwijt moest/wil. En daarnaast wil ik toch vooral ervaringen horen van vrouwen over de Microgynon, mbt slikken en het stoppen met deze pil. Het is inmiddels al jaren en jaren (ik denk een jaar of 7) geleden dat ik voor het laatst de pil heb geslikt en ondanks dat ik destijds meteen na het stoppen na jarenlang pilgebruik een mooie, regelmatige cyclus had, ben ik nu natuurlijk bang dat ik door de pil te gaan slikken mijn hele cyclus in de war schop. Ik wil natuurlijk voorkomen dat ik, wanneer we dan toch eindelijk de stap durven zetten voor een brusje te gaan, nog maanden en maanden moet wachten tot er weer een cyclus is Heeft er iemand ervaringen/advies voor me, zodat ik wat makkelijker tot een besluit kan komen of ik de pil ga slikken? Alvast bedankt! Liefs, Chipske
Microgynon is de meest voorgeschreven pil in NL en geeft ook de minste problemen heb ik begrepen. Zelf heb ik ongeveer 14 of 15 jaar deze pil geslikt (de 30-variant) en was na vier rondes zwanger (na het stoppen wel te verstaan). Ik heb eigenlijk geen ontpillingsverschijnselen gehad en was eigenlijk direct weer regelmatig. En dat terwijl ik voordat ik de pil ging gebruiken relatief onregelmatig was. Over je gezondheidsklachten kan ik helaas niets zeggen qua ervaringen ofzo. Succes met deze beslissing!
Bedankt voor je reactie Hopmarjanneke Ik heb ondertussen (samen met mijn vriend) de knoop doorgehakt: ik ga de pil gewoon voor een aantal maanden nemen en dan hoop ik dat het leven me (in tegenstelling tot de afgelopen 2 jaar) eens even meezit en ik op het moment dat we daarvoor kiezen snel ontpild mag zijn en zwanger kan/mag worden. Dit topic mag wat mij betreft gesloten worden modjes
Voordat het gesloten wordt, heb ik eigenlijk nog wel een vraag. Hoe kom je bij het idee dat de pijn minder wordt wanneer je de pil gebruikt? Ik weet dat het bij iedereen weer anders is, maar ik heb jarenlang microgynon 30 gebruikt, en nu alweer twee jaar niet, en de pijnklachten zijn bij mij altijd hetzelfde gebleven. Of ik nu wel of niet aan de pil was, lig altijd krom van de pijn. Ik zou me afvragen of er niet een andere manier is om de pijn te minderen?
Ik heb de microgynon 30 gehad.. en ik ben in januari gestopt en in april zwanger geworden.. Dus best snel
Hallo Novaa, bedankt voor je reactie meid. Hoe ik er bij kom? Eh, nou, de gynaecoloog vertelde me dit. Door jouw vraag ben ik eens even terug gaan denken aan de tijd dat ik wel de pil slikte. En inderdaad, ook toen had ik wel hevige menstruaties met veel pijn en veel bloedverlies, maar het was toch ietsje minder Mmmmmmmm, shit, was dat toch effe kwijt, maar wordt er nu weer aan herinnerd natuurlijk Jee, je wil niet weten hoe vaak ik vroeger flauwviel zelfs tijdens mijn menstruaties door de combi heftig bloedverlies en pijn (ook vaak te laag HB daardoor) Misschien moet ik er inderdaad maar niet al teveel van verwachten dan...evengoed is het wel meegenomen als er iets verandert en ik niet heel de maand dubbelloop van de pijn en bloed verlies. Ik heb er voor nu wel vertrouwen in, omdat het eigenlijk sinds mijn bevalling een stuk beter ging met mijn menstruaties qua bloedverlies en pijn. Het is enkel de laatste maanden tot half jaar dat het weer ineens zo heftig is allemaal en ik het er met de gynaecoloog over had toen we het over mijn afwijkende uitstrijkjes hadden. Als er een andere manier zou zijn om de pijn te minderen, hoor ik die uiteraard heel graag (van je), want wat mij betreft slik ik de pil liever NIET dan WEL, dat mag duidelijk zijn
heej Chipske, ja sorry.. ik wilde je echt niet aan het twijfelen brengen. Ik moest gewoon denken aan mijn eigen ervaring met microgynon, en de pijn die ik er sowieso bij had, of ik nu wel of niet aan de pil was. Ik ben bewust gestopt met de pil, niet om zwanger te worden, maar ik voelde me er echt niet ok bij. Het hielp sowieso nog maar weinig (had echt continue doorbraakbloedingen) en ik was al die troep in me lijf zat. Het maakte voor mij echt geen verschil meer... maar dat is mijn ervaring. Aangezien het echt al een tijd geleden is dat je de pil hebt geslikt is het voor nu ook moeilijk te bepalen hoe het zal gaan. Persoonlijk zou ik me in jouw situatie niet te druk maken over het eventueel ontpillen en de duur hiervan ivm een zwangerschap. Ik zou eerder de voors en tegens van het gebruik van de pil na de medische ingreep naast elkaar leggen en dan een keuze maken waar je je het prettigst bij voelt. En helaas heb ik nog altijd niets gevonden tegen de pijn...
Ach meid, geeft niks hoor. Ben juist hartstikke blij met je reactie(s). Zet me weer even met de beentjes op de grond Ik was gewoon inderdaad helemaal vergeten dat het bij mij MET pil ook totaal geen pretje was allemaal. Blijkbaar vergeet je dat soort dingen dan toch wel als er maar lang genoeg over heen gaat, hahaha. Ik ben destijds ook bewust gestopt met de pil. Was al lang voordat ik überhaupt zwanger wilde gaan worden gestopt, omdat ik me ook niet meer goed voelde bij het idee al die hormonen te slikken. Vond het eerlijk gezegd maar troep En ik voelde me er ook echt goed bij toen ik niks slikte. De gynaecoloog keek effe vreemd op toen ik het 'troep' noemde , en legde uit dat het maar een kleine hoeveelheid hormonen is en voor beperkte tijd enz. Je hebt helemaal gelijk. Op dit moment is het gewoon effe een kwestie van voors en tegens tegen elkaar wegstrepen en dan blijft op dit moment toch, al is het dan met slechts geringe voorsprong , de keus om de pil tijdelijk WEL te slikken voorop staan. Dus dat doe ik dan maar, in de wetenschap dat het inderdaad maar tijdelijk is en in de hoop dat het soelaas biedt. Klote meid dat jij ook nog niets gevonden hebt tegen de pijn Je zou toch denken dat er iets anders te vinden zou moeten zijn he? Mijn gynaecoloog wist helaas ook niets anders te bieden, althans....niet op dit moment (met het vooruitzicht nog zwanger te willen worden in de niet al te verre toekomst). Wanneer mijn kinderwens vervult is, komen we er sowieso nog op terug. Ik wens je heel veel sterkte meid en nogmaals bedankt voor je reactie. Erg fijn!
Ik heb zelf ook microgynon 30 geslikt een jaar of 8.. Voor menstruatie pijn... de eerste 2 jaar geen pijn gehad maar daarna was ik gewoon weer elke maand 4 dagen ziek van de pijn in me buik..!! (ondanks dat de gyn zei dat indd de buikpijn weg zou gaan )
ik heb zelf vanaf 2000 de microgynon geslikt tot mei 2008. augustus 2008 zwanger geraakt. arpil 2009 kindje geboren. in mei weer gebonnen met de pil.. maar niet de microgynon.. dat deden ze niet meer vergoeden.. heb nou ene dat begint met een S en ook 30 erachter
Ik begrijp je keuze helemaal, en ben blij dat mijn ervaring je ergens een soort van geholpen heeft. Weet ook niet wat ik zou doen als ik in jouw schoenen stond hoor, misschien toch ook wel weer tijdelijk de pil. Naar mijn idee veranderd een baarmoeder ook steeds, en kun je van tevoren nooit goed vaststellen of je baat hebt bij de pil of niet (wanneer het doel anders is dan anticonceptie). Tsja de pijn is soms ondragelijk, maar gelukkig gaan we nu voor een kindje en misschien is een zwangerschap voor mij wel een verademing. Niet dat we daarom voor kindjes gaan hoor! Dat willen we sowieso heel graag, en wie weet wat er dan wel niet allemaal om de hoek komt kijken (zo goed zijn mijn heupen ook niet, dus krijg je dat weer)...gheghe en zo blijf ik bezig. Zolang het niet levensbedreigend is, heb ik er vrede mee. Maar zoals ik uit jouw verhaal lees hebben jullie wel wat heftigere ervaringen meegemaakt, en vind ik het knap dat je overal goed over nadenkt en weloverwogen keuzes maakt! Heel veel sterkte en succes, straks voor de operatie en daarna! Ik duim voor je, dat alles goed zal gaan.
Wat heerlijk dat jullie voor een kindje gaan Novaa. Ik hoop dat je snel zwanger mag raken en van de zwangerschap kunt genieten. Het was wat het uitblijven van de menstruatiepijnen wel een verademing wat mij betreft, de periode van zwangerschap, maar dat woog dan weer niet op tegen de ellende die er toen allemaal bij kwam (o.a. BI) (maar goed....dat moet je maar even snel weer vergeten als dat je het nu gelezen hebt ) Lieve meid, ik wens je toe dat het een heerlijke zwangerschap mag worden en dat je na de bevalling, net als ik, echt een vermindering in pijn en bloedverlies mag ervaren! Veel succes met zwanger worden. En bedankt voor je lieve gelukswensen! Dat doet me erg goed
Ik ben nog maar jong maar ik heb 5 jaar micro 30 geslikt. Voordat ik die pil slikte waren mijn menstruaties niet uit te houden, over had ik pijn! Toen kreeg ik de pil en werd dat een stuk minder. Heb deze dus zo'n 5/6 jaar geslikt en mijn vriend en ik besloten voor een kindje te gaan. Ik heb 8 maanden moeten ontpillen dus 8 maanden niet ongie geweest. Ik wil niet zeggen dat het door de pil komt want dat zal ik nooit zeker weten, misschien had ik vanaf het begin een onregelmatige cyclus, want nadat ik wel ongie werd zaten er altijd maanden tussen, 8 maand- 3 maand - 2 maand - 5 maand. Ben toch zwanger geworden! Geen idee hoe maar het is gelukt! Ik was ook al 4 maanden niet ongie geweest toen ik zwanger werd en had geen idee hoelang ik zwanger was! Ik hoopte natuurlijk verder te zijn dan 4/5 weken maar ik bleek vanaf het moment dat ik zwanger was HEEL goed aan te voelen dat ik zwanger was want heb met 5 weken ongeveer een test gedaan.
Proficiat Rianne19! Fantastisch dat het je toch gelukt is zwanger te worden en bedankt voor het delen van je ervaring, ook die geeft 'moed'
ik ben 2x gestopt met deze pil om 2 keer zwanger te mogen raken. beide keren was k binnen 3 a 4 maanden zwanger. Alleen bij de 2e keer had ik met ontpillen de 1e keer een cyclus van 54 dagen, daarna gewoon 28...... En ik slik de pil nu z0 10 jaar maar ik heb nog nooit pijn gehad met me maandstonden. Als ik de pil niet slik dan heb ik enorme pijn tijdens de vruchtbare dagen of de dagen voor ik ongi moet worden..... meis heel veel sterkte en ik hoop dat je snel zwanger mag raken als het zover is!
Ik heb 8 jaar lang microgynon 30 gebruikt (en daarvoor ook al eens een jaar of 4). Mijn bloedverlies was met pil véél minder dan zonder, en ik had ook minder last van menstruatiekramp e.d. Dat is natuurlijk geen garantie, maar zo werkte het bij mij. Overigens was ik na het stoppen met de pil meteen weer regelmatig qua cyclus (27-28 dagen) en ik heb nooit last van 'ontpillen' gehad. We hebben na het stoppen eerst 4 maanden andere ac toegepast, maar daarna was het in de 2e echte ronde raak! Ik wens je veel geluk en sterkte toe, en hoop dat je snel zwanger mag worden als je bent hersteld van je ingreep!
Ik ben door mycrogynon30 heen zwanger geworden.. Ik slikte altijd trouw en op een vast tijdstip de pil. Blijkbaar hoorde ik tot de 2 procent.. (in de praktijk is ie maar 98 procent betrouwbaar). Het was absoluut niet gepland, maar ik ben zo dankbaar nu.