Wij hebben net weer een mislukte IUI poging achter de rug. Al met al zijn wij helemaal niet tevreden over ons huidige ziekenhuis. We voelen ons echt een nummer, alles volgens het boekje en als je daar niet goed op reageert heb je eigenlijk pech. Slechte communicatie en in onze ogen zijn veel medewerkers (niet zozeer de fertiliteitsartsen) niet kundig. Ook voelen we ons niet serieus genomen en hebben we onze twijfels bij sommige uitslagen. Voor poging 4 en verder willen we dus eigenlijk naar een ander ziekenhuis maar hebben geen idee of dit kan en hoe we dit dan moeten organiseren. Heeft iemand hier ervaring mee en zou je mij daar meer over kunnen vertellen? Bedankt alvast!
Je mag zelf uitzoeken naar welk ziekenhuis je wilt. Vervolgens kun je daar naar de gyn bellen om te vragen of ze nieuwe patiënten aannemen en aangeven dat je wilt overstappen van je huidige arts naar hen toe. Als ze aangeven dat dat mogelijk is, geef je bij je eigen gyn aan dat je gaat overstappen naar het andere ziekenhuis. Je eigen arts kan dan alle gegevens door sturen. Je bent hem/haar geen verklaring schuldig en hoeft zeker geen toestemming te vragen. Hou er wel rekening mee dat een ander ziekenhuis waarschijnlijk bepaalde onderzoeken opnieuw gaat doen, dus je begint weer onderaan. Je kunt waarschijnlijk niet meteen door met de volgende IUI-behandeling. Ziekenhuizen nemen nooit elkaars uitslagen en behandelplannen over, dat willen ze zelf beoordelen. Dus je hebt kans dat het zwanger worden een poosje stil komt te liggen als je overstapt. Succes!
Dat begrijp ik Jippie. Daar ben ik alleen maar blij mee als ze dat doen. Zeker met het zaadonderzoek van mijn man.. stilliggen is niet heel erg, een half jaartje langer wachten op 3,5 valt ook wel weer mee.. beter dan in een ziekenhuis blijven waar ik totaal geen vertrouwen heb..
Groot gelijk, hoor! Je hebt niks aan artsen, die een behandeling niet op een individuele patiënt afstemmen. Hier twee jaar verspild doordat we bij een algemene gyn zaten, die ook geen actie ondernam als iets niet aansloeg. Terwijl drie meter verderop in de gang de fertiliteitsafdeling zat... Als medicijnen niks deden, moesten we er maar gewoon mee doorgaan in de hoop dat het misschien ooit wel eens aansloeg. De medicatie werd niet veranderd en de dosis werd ook niet opgehoogd. Zat je ronde na ronde te verknoeien, omdat je geen eisprong kreeg. Vervolgens aan de zooi om je menstruatie op te wekken en dan van voren af aan beginnen op precies dezelfde manier, wat dan natuurlijk weer geen effect had. Alle moeite en bijwerkingen voor niks, ontelbare keren naar het ziekenhuis voor echo's voor niks, ongegronde hoop gehad. Ik word er nu nog boos over, terwijl we inmiddels 10 jaar verder zijn.:x Uiteindelijk hadden we een keer een inval-gyn, die heel direct was en ons meteen vertelde dat we moesten zorgen dat we zo snel mogelijk bij de algemene gyn weg gingen. Dat we met haar geen stap verder kwamen, omdat ze totaal niet geschikt voor ons was. De inval-gyn heeft ons doorverwezen naar de fertiliteitsafdeling (letterlijk drie meter verder, bij de andere balie!) en vanaf toen ging alles een stuk beter. Helaas niet meteen zwanger, maar wel een duidelijk plan van aanpak en verandering als iets niet werkte. Dus ik snap heel goed dat je het opnieuw beginnen met onderzoeken voor lief neemt. Je hebt daardoor misschien een halfjaar oponthoud, maar waarschijnlijk kun je daarna gerichter verder, waar je veel meer aan hebt. Ik welk ziekenhuis zit je nu en waar zou je naar toe willen?
We lopen nu in Amersfoort en willen graag naar Amsterdam. Wij zijn na een jaar doorgestuurd door de ha. Daarna ging alles zoo langzaam. Zaadonderzoek was elke keer goed. Ik kreeg heel sterk het gevoel dat ze ons niet serieus namen. Kreeg één echo en daarna gelijk weer voor een half jaar naar huis gestuurd terwijl ik duidelijk aangaf hele hevige menstruaties met veel pijn te hebben. Elke keer kregen we te horen dat we nog zo jong waren en de kansen groter waren als ze ons het zelf lieten proberen. Ja daarom zijn we na 1,5 jaar nog niet zwanger...Elke keer grote zucht als we toch terug kwamen voor vervolgstappen. Uiteindelijk begonnen we pas na ruim 2 jaar met onze eerste IUI. En ook hierbij werd gezegd: tsja als je het zelf wil.. zo groot is de kans niet hoor, dat het lukt. Er is niks gevonden en je bent nog jong. Eerste IUI was drama. Qua timing goed en had 2 mooie eicellen, maar wat ene amateur die vrouw. Ik weet nog steeds niet wat haar functie precies is binnen dat ziekenhuis. Ze heeft ons echt afgesnauwd op elke vraag die wij hadden tijdens die IUI. Zaad was perfect.. meer hoef je niet te weten. Was me vergeten na de IUI waardoor ik een half uur half naakt in die stoel lag. Mijn man is maar gaan kijken waar ze bleef. Als ik bel voor vragen krijg ik geen antwoord, geef ik mijn mening wordt er betweterig op gereageerd. 2e poging was totaal verkeers gepland en moest op de afdeling tussen de kraamvrouwen (lekker confronterend) waarbij zowel verpleging als gynaecoloog nergens vanaf wisten.. tact was ver te zoeken. Toen hebben we een tijd rust genomen ivm privé omstandigheden. Na een half jaar heb ik mij via de huisarts door laten verwijzen naar een gynaecoloog omdat mijn buikpijn ondragelijk werd en ook pijn kreeg bij het vrijen. Eerst weer naar huis gestuurd maar later toch een kijkoperatie. En wat vinden ze daar? Endometriose.. het geeft echter geen blokkades in de eierstokken dus wordt niet meegenomen als mogelijke oorzaak waarom het niet lukt. IUI 3 verloopt redelijk dramatisch. 1 eicel, te laat gepland en de inseminatie lukt niet. 2 mensen verder lukt het uiteindelijk met een extra tang. Heb er 3 dagen last van gehad. Mijn broer loopt ook bij een fertiliteitsarts voor vruchtbaarheidsproblemen. Hij komt met een verhaal dat zijn zaad als slecht bestempeld is. Als ik hem vraag naar de aantallen verbaas ik me. Het is namelijk beter dan dat van mijn man en die is volgens onze arts norma vruchtbaar. Ik ga op onderzoek uit en kom er dus achter dat mijn man zijn zaad echt niet goed is zoals ze beweren. Ik krijg echter geen gehoor bij het zkh. Dit zijn allemaal redenen waarom ik het vertrouwen kwijt ben. Ik voel me echt een nummer daar. Heb ook alle artsen wel gezien dus het ligt echt niet aan een arts. Vreselijk vervelend als je in zo'n hopeloze situatie zit Jippie. Ben blij dat jullie uiteindelijk succes hebben gehad!
Helemaal logisch dat je bij je ziekenhuis vandaan wilt, groot gelijk! De dingen die je opnoemt, kunnen echt niet! Dus ik zou gaan rondbellen en inderdaad overstappen. Hopelijk verloopt alles ergens anders voorspoediger. Succes & de moed nog niet opgeven, hoor!
Wij zijn ook overgestapt na 3x iui. De begeleiding, professionaliteit lieten zeer te wensen over. Maar ook de "eisen" die Freya stelt aan een fertiliteitsafdeling zoals gescheiden wachtkamer voor zwangeren en stellen die in MMM zitten, waren in het eerste zkh ver te zoeken. Wij zijn toen via de huisarts bij Diaconessenhuis in Voorburg terecht gekomen (een van de beste in onze regio). Je mag dus echt overstappen naar een andere kliniek! Je kan hier altijd je huisarts of verzekeraar over bellen. Het is veel te kostbaar, niet alleen qua geld, maar zeker qua emotie etc Succes!
Mizz ik ben ook bezig met overstappen naar amsterdam. Wat misschien een idee is is om eerst een second opinion gesprek aan te vragen. Dat geeft je een idee van hoe zij tegen de problematiek aankijken en je weet ook of het goed voelt om over te stappen. Ik heb dit gewoon aangegeven bij mijn zh, gyn heeft verwijsbrief gemaakt en kon een kopie dossier krijgen en vervolgens afspraak in vumc gemaakt. Succes!
Bij een slecht gevoel zeker overstappen! Hadden we het maar eerder gedaan denk ik nog wel eens. Mijn advies stap in ieder geval over naar een ziekenhuis waar ze ook ivf kunnen doen. Universitair ziekenhuis of een transportziekenhuis. Onze ervaring is perfect! Top begeleiding en eindelijk het gevoel serieus genomen te zijn!
Het AMC is zeer professioneel, gewoon een goed ziekenhuis. Liepen eerst bij het Flevoziekenhuis in Almere en kwamen vooralsnog voor IUI in traject, gingen over omdat ze geen IUI in het weekend deden en ik dus mijn eisprong in het weekend had :x ' ja volgende maand beter' werd er gezegd...pff kan er nog zo boos om worden!! klacht ingediend maar je verliest het toch van een ziekenhuis. Aangekomen bij AMC waar bleek dat we nog enkel voor ICSI in aanmerking kwamen...bleek dus totaal verkeerd gediagnosticeerd te zijn door het Flevoziekenhuis!! Was best een schok, maar zie mijn banner
Bedankt allen voor de reacties. We hebben iui 4 door laten gaan in het huidige ziekenhuis omdat we niet denken dat dit de behandelmethode is voor ons. Dat blijkt ook want opnieuw niet zwanger. Nu wil ik sowieso overstappen voor ivf/icsi maar weet echt niet goed waar te beginnen.. welk ziekenhuis past bij ons, heeft goede resultaten en is logistiek ook te doen. Ik wil gewoon eens opnieuw bekeken worden. Iemand ervaring met UMC in Utrecht? IVF via huidig ziekenhuis wordt sowieso ism hen gedaan maar zou het kunnen hier een second opinion gesprek aan te vragen.
Geen ervaring in Utrecht. Wel ervaring met second opinion. Geef bij je gyn aan dat je een second opinion gaat aanvragen. Neem vervolgens contact op met het ziekenhuis waar jij de second opinion wil hebben. Bekijk of daar een specifieke arts is die bekend is met jouw problematiek. Maak een afspraak en vraag je huidige ziekenhuis een kopie van jouw dossier door te sturen. Voor de zekerheid checken of je zorgverzekering een second opinion vergoedt. Als het gesprek goed is bevallen dan kun je alsnog overstappen. Succes
Veel dingen die je noemt over Amersfoort herken ik helaas Wij lopen nu in het buitenland, en daar ben ik véél meer tevreden over dan hiervoor. Ik heb me vooral zitten ergeren aan dr. V. uit Amersfoort. Zij heeft mij ook heel kortaf en snauwerig te woord gestaan soms. Wij kregen ook niet heel gedetailleerde uitleg over de precieze kwaliteit van het zaad, geen uitdraaien, we moesten maar vertrouwen op haar professionaliteit. Maar ik vind dat ze ook daar verkeerde keuzes in gemaakt hebben. Zeker de dooddoener die wij ook kregen: 'je bent nog zo jong, je hebt nog alle tijd. Als je nou 10 jaar ouder was, dan hadden we je wel meteen verder geholpen' Dat heeft ze letterlijk gezegd!! Echt, ik was zo boos... Ik zal niet alle irritaties opnoemen, maar ik wilde alleen even zeggen dat ik je wens om over te stappen snap Heel veel succes daarmee!
Oh Kaila wat herkenbaar. Je mag in een pb best je frustraties uiten hoor Ben je rechtstreeks overgestapt van meander naar buitenland? En al succes gehad?
Haha, ik weet niet of we daar veel mee opschieten Ja, we zijn meteen naar het buitenland gegaan, omdat we naar de eerste ICSI hier eigenlijk niet meer geholpen konden worden. Ook daar nog weer een irritatiepuntje: dr. V beweerde namelijk dat er nog wel degelijk een kans was bij 'normale' ICSI, maar in Gent is bewezen dat die kans erg klein is en het helemaal geen toeval was. Maar we kregen dus geen doorverwijzing voor een second opinion van haar! Die heb ik uiteindelijk via mijn huisarts aan moeten vragen, wat natuurlijk eigenlijk heel krom is.