1,5 week geleden ben ik moeder geworden van een prachtige dochter. Vanaf dag 1 heb ik problemen met de borstvoeding. Mijn dochter heeft een grote zuigbehoefte maar zodra ik haar aanleg laat ze mijn tepel direct een beetje los voordat ze begint te zuigen. Hierdoor houd ze mijn tepel niet voldoende achter in haar mond en maakt ze een klakkend geluid. Ik heb me laten vertellen dat ze telkens ze vacuüm los laat. Dit voelt dus vaak pijnlijk omdat het net is alsof ze telkens opnieuw aanhapt. Nu bleek al dat ze een wat kort tongriempje had dus dit is ingeknipt. De lactatiekundige heeft me verteld dat ik nu haar kinnetje een beetje naar beneden moest trekken zodat ze een grote open mond houd. Dit heb ik enkele dagen gedaan met gevolg dat ze een wondje heeft op haar kin. Het heeft wel eventjes geholpen maar nu ik dus van haar kinnetje af blijf zijn we weer bij af. Het klakkend geluid dat ze maakt doet trouwens niet altijd veel pijn, misschien zijn mijn borsten er inmiddels aan gewend... Toch wordt ik erg gestrest en onrustig bij elke voeding, ik wil graag dat dit gaat slagen maar overweeg steeds meer om over te stappen op flesvoeding. Herkent iemand dit?
Als ik jou was zou ik opnieuw contact opnemen met de lactatiedeskundige. Dan kan ze nog een keer mee kijken en misschien heeft ze tips hoe je je dochter beter kan leren happen. Mijn borsten waren de eerste week ook wel gevoeliger dan daarna. Maar zeker als je dochter wel genoeg binnenkrijgt zou het zoned zijn als je hierdoor zou stoppen.
Nog een keer contact met de LK is een goed idee, maar waar het vooral op neer komt, is geduld hebben. Met borstvoeding is het vaak een kwestie van een lange adem hebben. Soms is er geen quick fix. Je kindje is pas geboren, en door wat er speelt, heeft ze tijd nodig om het drinken onder de knie te krijgen. Om mijn eigen voorbeeld te noemen, mijn oudste was wat vroeg(36weken) en dronk niet effectief. Na 4/5 weken aanleggen /kolven /fingerfeeden, was ze aan de borst. Kortom, natuurlijk kan jij je kindje zelf blijven voeden, zeker met hulp van een LK, maar dan moet je wel naar de lange(re) termijn kunnen kijken. Succes!
Heeft ze ook gekeken naar het lipbandje? Vaak is dat ook kort als ze een kort tongriempje hebben. Dat kan dan ook voor problemen zorgen.
Ik herken het niet goed aanhappen. Bij mij heeft dit geleid tot kloven en zeer pijnlijke tepels. Het aanhappen blijft voor ons lastig. Mijn meisje hapt wel, maar haar mond gaat niet ver genoeg open of maar heel kort om goed te timen met de hap. Ook wil ze haar hoofd vaak schudden na een hap of laat ze snel weer los. Haar tongriempje is gecheckt en dat zit wel goed, maar haar mondje is gewoon erg klein. Ik ben veel gaan lezen en let nu op een droog kinnetje en droge borst, zodat het vacuüm niet makkelijk los laat. Ook las ik dat het kinnetje open duwen niet goed zou zijn wat ik ook heb aangeleerd van de kraamzorg. Het prikkelen van de bovenlip met je tepel zou beter werken en dan net zo lang wachten tot de mond ver genoeg open gaat. Nu wordt mijn meisje erg onrustig als het te lang duurt, dus we moeten echt nog veel oefenen. Meestal neem ik dan maar genoegen met dat wat het is. Ik heb ook echt verschillende houdingen uitgeprobeerd die voor ons goed werken zonder dat het specifieke houdingen zijn en dat is wel prettig. Misschien heb je hier iets aan?
Mijn dochter heeft ook een beetje een kort tongriempje, maar ondanks dat hapte ze wel goed aan. Volgens de lk kon het misschien meespelen met dat ze te weinig energie had om de borsten goed leeg te drinken, maar ze dacht dat dat los stond. Net als bij zoe kwam het hier na ongeveer 4 weken helemaal goed. Wel herken ik het een beetje van de tepel afglijden en het klakkende geluid, dat heeft mijn dochter ook een poos gedaan. Mijn tepels zijn gelukkig niet erg kloof gevoelig, maar ik zat er wel regelmatig tegen aan, terwijl ik bij zoon na de eerste week echt nooit last had (20 maanden gevoed). Nu is dat klakkende geluid helemaal weg en hapt ze over het algemeen prima aan, ze is nu bijna 8 maanden. De eerste weken is vaak afzien, maar op termijn krijg je er zoveel voor terug. Als ik mijn eerste niet al zolang had gevoed, had ik bij dochter misschien ook wel getwijfeld of ik wel door moest zetten, maar met die eerste ervaring, sta je er toch anders in. Beetje een lang verhaal, maar zou je willen adviseren nog even door te zetten (als het je niet teveel tegenstaat natuurlijk), want voor de meesten wordt het echt makkelijker.
Onze tweede dochter is nu tien dagen oud. Ik herken het probleem van aanhappen en doordrinken. Ze was 11% afgevallen, dus besloot ik als een dolle te kolven om in ieder geval borstvoeding te kunnen geven. Gisteren en zojuist besloot ze ineens wel goed aan te happen. Het blijft wat wiebelig en doorzetten als ze zich er boos om maakt. Maar blijkbaar kan ze het dus wel... Ik heb me voorgenomen iedere voeding te proberen. Hapt ze goed aan, dan hebben we mazzel. Kost het haar teveel energie en frustreert het haar, dan krijgt ze afgekolfde melk. Ik gok dus dat het wel goed komt... Een kwestie van tijd en veel oefenen.