Ik heb twee zwangerschappen hiervoor gehad. Allebei een meid. Beide waren vrij makkelijk en had weinig kwaaltjes. Nu zwanger van de derde en is een jongen. Dag en nacht verschil! Sowieso een heel stuk zwaarder. Niet alleen emotioneel (erg last van hormonen...) maar ook lichamelijk! Ben nu 30 weken zwanger en heb veel last van harde buiken (had ik bij de vorige niet!) en heb elke dag zo'n duwend gevoel naar beneden. Weet niet wat dit laatste is. Ook last van steken en zeurend gevoel in onderbuik en rug. Als hij schopt doet het echt zeer en hou mn hart vast voor als hij sterker wordt! Als ik sta heb ik het gevoel dat ik op knappen sta en dat mijn buik het niet aankan ofzo... Als ik ga liggen voelt mn buik beter maar krijg ik weer erg last van mn rug pfff en later weer harde buiken. In de middag even liggen geeft uiteindelijk dus meer ellende dan dat t me goed doet. Ook gemeenschap kan ik bijna niet meer hebben. Ook al doen we het heel rustig aan daarna heb ik alleen maar harde buiken en mn rug doet heel erg zeer. Mijn vraag nu: herkent iemand dit die zelf een kindje jad die vroeger ter wereld kwam dan die 40 weken?? Wat zijn de symptomen van een eerdere bevalling? Ik heb ook heel erg het gevoel dat dit kindje eerder gaat komen...hoop nu nog niet natuurlijk!
Ik had bij de 3de (vorige ) van in begin sterk het gevoel net 35 weken te halen . Ik zei het continu tegen men man je gaat zien haal net wel of net niet de 35weken . Had ook veel harde buiken , rugpijn , was doodmoe , probeerde zeer veel te rusten maar op 34+4 braken men vliezen en met 35+1 ben ik bevallen
Was er van overtuigd dat deze vroeg zou komen... zo veel harde buiken etc... Woensdag gaan we de inleiding bespreken
Haha hier ook sterk van overtuigd dat ons meisje veel eerder zou komen. Ze was al heel vroeg ingedaald, heeeeeeeel veel slijm (prop?) verloren. Met 41 weken ingeleid. Ik riep voorheen wel eens dat 't kindje wel eerder mocht komen, zo nieuwsgierig. Nu ben ik maar wat blij dat ze een week extra in mijn buik heeft mogen zitten. Een baby doet 't nergens beter dan daar Hopen dat je baby nog maar even blijft zitten!
Kaaskroketje: ik denk zelf dat ik niet verder kom dan 38 weken. Valt dus op zich wel mee. Maar 40 weken? nee dat gevoel is zo sterk. Daarom wil ik nu ook dat we de dingen klaar maken in huis. ALs het aan mn man ligt beginnen we pas met de babykamer over een paar weken. Ik ben als een gek aan het schoonmaken en opruimen. Ik voel dat ik steeds minder kan en als ik straks niks meer kan wil ik het klaar hebben en me voorbereiden op de bavalling Wachtende: hoever ben ju nu dan? unknowable: zou het nu ook veel te vroeg vinden! Ik bid elke avond dat de kleine nog wel even blijft zitten. Toch had ik dit gevoel niet bij de vorige twee kids. Al red ik maar de 37 weken! dan ben ik al blij. Dacht in eerste instantie niet eens dat ik de 30 zou halen.
Nu 40 weken...was bang de 35 niet te halen zo veel last van harde buiken en andere ellende... Iedereen was er ook heilig van overtuigd omdat mn buik zo vreselijk laag lijkt te zitten...nou de kleine is nog niet eens ingedaald
klinkt als indalen, ik heb er ook veel last van gehad. Het zegt niet zo heel veel over de tijd die je nog te gaan hebt maar je gevoel wel vind ik. Hier ook ovrrtuigd dat ze eerder zou komen en dat ik 38wkn niet hoefde af te wachten. Hele zwangerschap lang. En yep met 37wkn braken mn vliezen. Spannend voor wanneer het bij jou gaat gebeuren maar laat m Nog maar ff zitten nu!
ik herken het gevoel! de baby (dit keer een meisje) ligt al vanaf het begin onder in en sinds 28 week al ingedaald. ik heb ook dat drukkende gevoel continu drukkende pijn en steken in de vagina. ook veel slijmverlies en stee vast krampen. al meerdere xren getest op blaasontsteking. ben al week beneden, maar de bmm is nog 4 cm dus nog lang genoeg. woensdag krijg ik een inwendige echo omdat de placenta te laag blijkt te liggen, dus misschien dat er dan wel wat verandert is beneden. ik weet t niet al zegt mijn gevoel van wel. de jongste is met 36 week geboren en heb bij deze t gevoel dat niet te halen al hoop ik van we.
Heel herkenbaar je gevoel. Heb ook al een tijdje een onwijs drukkend gevoel onderin en steken erbij. Zeker met lopen schiet er soms een steek in, dan moet ik echt even wachten voordat ik weer verder kan lopen. Hard buiken vallen hier nog wel mee, maar dus inderdaad wel dat drukkende gevoel. Was er ook van overtuigd dat m'n vliezen veel eerder zouden breken door dat gevoel, maar zit inmiddels al op 39+3
Ik was overtuigd dat ik de 38 weken niet zou halen was verbaasd toen het wel zo bleek en toen was ik overtuigd dit word 42 + bevalling maar 39 weken en 6 dagen kwam mvr ter wereld.. Ze was met 29 weken al ingedaald maar toch bleef ze zitten nog ruim 10 weken
Ik herken dit heel erg. Eerste bevalling niets aan de hand, pas met 39 weken begon ik me 'zwaar' te voelen. Hier uitgeput vanaf dag 1, veel huilbuien en ook mijn buik die enorm zwaar voelt. Het schoppen doet soms ook echt pijn, en ik heb een druk op mijn bekken en stuitje, ook al vanaf week 20. Met 32 weken weeën waarvoor ik ook ben opgenomen. Kleintje bleef gelukkig wel zitten. En nu ben ik 38 weken en zit ze er nog. Niets wijst erop dat ze eerder gaat komen. Ik voel me eigenlijk heel goed. Ben geestelijk rustig, trek me niet meer zoveel aan van de voorweeën en de vele harde buiken. Ik zie het wel. Ik kreeg dit gevoel rond de 36 weken, en denk dus dat de hormonen ook wat zijn gaan 'liggen'. Hoop dat je je snel beter voelt!
Ander halve week geleden bekroop mij het gevoel ineens dat meneertje eerder zou komen, hoeveel eerder, geen idee.. Maar eerder, ja! Vorige week maandag opgenomen omdat de echoscopische zag dat mijn bmm te kort was, gynaecoloog voelde al 2 cm Ontsluiting, nu lig ik hier nog steeds, na twee keer een ronde weeën remmers gehad te hebben, strikte bedrust en hopen dat kleine man blijft zitten.. Heel bizar vond ik het... En eigenlijk nog steeds, niet te bevatten..
Was van overtuigd dat makkelijk de 42 weken ging halen, hard wel harde buiken enz maar ja ondanks dat goed gevoel..maar zl kwam plotseling met 34 weken.
Nou mijn gevoel zegt dus weinig! Bedankt voor alle reacties. Laat het gevoel nu ook helemaal los. Kwaaltjes horen erbij en de 1 heeft er veel meer last van dan de ander. Ik denk dat het ook komt omdat ik altijd het gevoel had dat ik geen jongen kon dragen ofzo...klinkt raar maar in mijn familie is het zo dat we of alleen meisjes krijgen of alleen jongens. Toen mijn oma na drie jongens zwanger bleek te zijn van een meid en een miskraam kreeg werd er gezegd door de dokter: je lichaam kan geen meisje dragen alleen jongens. Al denk ik dat dit onzin is hoor welke dokter zegt dat nou? volgens mij erg achterhaalt...maar toch toen ik twee meiden kreeg dacht ik: oke nu weer een meid. Toen ik hoorde een jongen was mijn volgende gevoel: ojee die ga ik dus niet voldragen mijn lichaam kan dat niet aan. Dat ik nu bijna 31 weken ben had ik al niet verwacht!! heb het gevoel dat elk moment mijn vliezen het kunnen begeven...zo bizar Lunap: als je kleine met 34 weken ter wereld kwam heeft het nog een erge nasleep gehad? na hoeveel weken mag het dan mee naar huis? storm 1: ja laten we hopen dat de kleine bij je blijft zitten! 27 weken is nog niet zo lang! zo'n kleintje zit toch het beste bij mama! Hoop voor je dat de kleine iig nog tot week 35 min blijft zitten!