Ben nu 30 wkn zwanger van de derde en twijfel over borstvoeding geven. Bij de eerste wel gedaan en had erg last van tepelkloven en had veel pijn bij het geven van de b.v. na het krijgen van een tepelhoedje ging het veel beter en genoot ik ervan tot 3 mnd en toen liep het ineens terug. Bij de tweede bang voor tepelkloven dus was erg gespannen. Bv kwam niet goed op gang. Ook met tepelhoedje geprobeerd maar ze dronk gemiddeld een uur en twee uur later kwam ze weer...kon dit niet goed managen met nog een kind erbij. nu twijfel ik of ik t weer zal proberen. Mn tepels zijn nu al super gevoelig en ben weer bang voor kloven. Ik ben nu op zoek naar mensen die succesevaringen hebben behaald na vorige kids te hebben gehad met mindere ervaringen. Ik ben jaloers op mense die zeggen dat ze bv geven ontspannend vinden en dat t aanleggen een makkie is..wat zou ik dat graag willen...maar met mijn eerdere ervaringen twijfel ik zo! Hoop dag iemand mij advies kan geven...
Tepelkloven zijn meestal het gevolg van niet goed aanleggen of spruw. Het gebruik van een tepelhoedje werkt meestal niet bevorderend op de melkproductie, dat zou dus een reden kunnen zijn dat het terugliep. Tips: goed inlezen, bijvoorbeeld op borstvoeding.com. Filmpjes bekijken hoe je een baby goed aanlegt. Alles staat of valt bij goed aanleggen, want als dat niet goed gaat, krijg je kloven, pijn, komt de voeding niet goed op gang enz. Vraag een consult aan bij een lactatiekundige die je kan helpen met goed aanleggen. Dit kost wat, maar je hebt er ook wat aan. Vraag borstvoedende moeders in je omgeving of ze je willen helpen met aanleggen en tips kunnen geven. Let goed op of je geen spruw hebt. Dit hoeft niet altijd de bekende klachten te geven, zoals een witte tong bij de baby. Spruw kan ook in de tepel zelf zitten, en dan krijg je, ondanks goed aanleggen, toch kloven en ontzettend pijnlijke tepels. Kijk of er in de buurt informatieavonden bij te wonen zijn over bv. Bij kloven: druppel melk na de voeding op je tepel op laten drogen en even luchten. Zorg dat je tepels niet vochtig zijn, dus compressen vaak verschonen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik heb ook ontzettend gevoelige tepels, kan aanrakingen normaal gesproken al nauwelijks verdragen. Toch heb ik bij elkaar opgeteld bijna 5 jaar bv gegeven, waarmee ik wil zeggen dat gevoelige tepels niet perse een reden hoeven te zijn om geen bv te kunnen geven.
ik kan je niet echt tips geven, maar wel mijn ervaring. ik heb 2 x bv gegeven en de eerste x was een verschrikking. ik had kloven tot bloedens toe en gaf huilend bv met tepelhoedjes. na 6 week gestopt omdat mijn zoon ruflux bleek te hebben. (achteraf had ik kunnen kolven) Maar t begon al fout bij de geboorte met aanleggen. ik kreeg geen hulp vd verpleging waardoor hij verkeerd aan hapte en dus de boel kapot maakte. Bij de jongste heb ik 18 maanden bv gegeven en ben gelijk bij de geboorte aan gaan leggen en daarna na elke voeding mijn tepels in gaan smeren met de melk die achter bleef. lees je goed in en zorg dat je kindje goed met open mond hapt en misschien gaat t dan wel goed. en je kan altijd een lactatie deskundige inschakelen he die je tips en advies geeft als je echt wil. S6
bedankt voor de reacties! Toch vraag ik mij dan ook af heeft iemand het ook gehad dat de eerste keer of eerste en tweede keer niet lukte en de derde keer wel? Ik wil zo graag succesverhalen horen! Een vriendin zij laatst tegen mij: ik kan aanleggen nu met mn ogen dicht. Alles gaat vanzelf nu...dat wil ik ook maar heb het idee dat t niet zal lukken...
Ik begrijp je twijfel heel goed. Helaas heb ik geen succesverhaal voor je. Ik kan je wel mijn mening geven Als ik jou was zou ik het proberen wanneer je na de geboorte er een goed gevoel bij hebt. Dan heb je de grootste kans dat het gaat slagen. Informeer anders nu alvast naar de kosten voor eventueel een lactatiekundige. Sommige verzekeraars vergoeden dit ook (deels). Bij mijn thuiszorg/kraamzorg instelling is het zelfs gratis wanneer je lid bent. Zorg dat je het telefoonnummer alvast achter de hand hebt, zodat je zsm kunt bellen wanneer je er behoefte aan hebt. Wanneer baby geboren is en je voelt al stress in je lijf opkomen bij het idee aan te leggen, dan zou ik kiezen voor rust voor jezelf en gezin en voor de fles gaan. Dat is geen schande Ikzelf heb kort bv gegeven na een keizersnede. Heb daarna nog een tijdje gekolfd, maar het ging niet van harte. Heb er ook veel stress door ervaren destijds. Toch ben ik nu voornemens het weer te gaan proberen, maar ik heb nu de ervaringen die ik toen niet had, dus heb ik een andere houding Ik weet nu beter dan toen. Ik dacht toen dat het de meest normale en natuurlijke gang van zaken zou zijn. Dat viel tegen Dus ik zal zeker alvast een lactatiekundige zoeken die mij gaat helpen zsm na de bevalling. Dat voelt voor mij goed. Succes met je beslissing en weet dat geen besluit dat je neemt fout is
Als je het toch graag wilt proberen maar gewoon angst hebt om weer dezelfde problemen tegen te komen raad ik je aan om via kraamzorg of andere organisaties (zoals vereniging borstvoeding natuurlijk of la leche league) een lactatiekundige in te schakelen voor begeleiding in de kraamtijd. Kloven komen meestal door niet goed aanhappen, met een beetje handigheid kan je je kindje een beetje 'sturen' om een grotere 'hap' te nemen zodat er op de juiste plek druk komt en je tepels niet aan gort gaan. Bij mijn eerste was de eerste periode ook pittig (ik had veel te veel melk, erg pijnlijk). Het werd daarna echt een stuk makkelijker, haar heb ik uiteindelijk 3j9 mnd gevoed (gestopt op haar initiatief, 18 mnd nog samen met haar zusje). Haar zusje heb ik probleemloos kunnen voeden op 1 keer spruw bij haar na (wat vooral veel gedoe was en spruw kan je net zo goed met fv aan de hand hebben natuurlijk). Het kan elke keer anders zijn
Je kunt ook een lactatiedeskundige inschakelen om even met je mee te kijken. Dat kan je veel rust geven, wanneer je besluit het toch te proberen. Ik ga nu ons eerste kindje proberen borstvoeding te geven - juist vanwege alle voordelen die erbij horen. Maar hoe dat gaat, weet ik nog niet. Wel weet ik dat mijn kraamverzorgster erg deskundig is ook op het gebied van lactatie. Maar, zij zegt altijd: Een kindje groeit het meest van liefde, niet van moedermelk alleen Als je besluit het niet te willen, hoeft het zeker geen falen te betekenen!
Bij beide kinderen heb ik in het begin wat last van mijn tepels gehad. Wat bij mij hielp is de drinktijd verkorten. Steeds max. 10-15 minuten drinken aan elke kant, anders sprongen echt de kloven er in. In het begin is het ook soms lastig om goed aan te leggen. Mocht je bv gaan geven, laat je assisteren/adviseren, vooral vanwege je vorige ervaringen. Zowel in het ziekenhuis als de kraamhulp keken mee of het aanpappen goed ging. Ik heb de kinderen uiteindelijk allebei 9 maanden bv gegeven. Ik vond het een bijzondere tijd en ik gun jou hetzelfde, maar iedereen is weer anders. Voelt het goed, doe het. Voelt het niet goed, doe het niet!
Ik heb ook (nog?) geen succesverhaal. Bij mijn eerste lukte de bv niet omdat we beiden ernstige gezondheidsproblemen hadden bij de start waarna het bij mij niet goed op gang kwam en zij al was gewend aan flesjes voor ze aan de borst had leren drinken. Wel 5 maanden gekolfd, max. 80% van wat ze kreeg was dan bv, aangevuld met fv. En die 80% vereiste al 12x p/d kolven, clusterkolven, domperidon gebruiken, etc. Ook niet echt gemakkelijk dus, hoop dat het de komende keer beter gaat. Maar wat je misschien kan proberen, gezien jouw specifieke situatie: - tijdens zwangerschap al consult lactatiekundige, waarbij je de situatie uitlegt. - bij kraamzorg aangeven dat je een kv wil met veeeel bv ervaring, ook hier weer situatie uitleggen. Dit kindje zal bij jou vanaf dag 1 goed moeten aanhappen, anders kom je weer in precies dezelfde situatie. - tweede consult lk in de kraamperiode. Soort second opinion; leg je goed aan, drinkt je kindje goed, etc. - mocht je je er niet goed bij voelen: spreek met jezelf af dat je op ieder moment mag stoppen van jezelf! Dan kun je er soms al minder gespannen tegenaan kijken. Als het MOET lukken dan zit er veel meer spanning op. Benader het met een blik van 'nu probeer ik het eens, en ik zie wel of ik het de volgende dag weer wil of niet'. Bekijk het per dag. - alternatieve optie, als de bv weer pijnlijk is en je toch moeite hebt met fv: kolven. Maar voel je vooral niet verplicht om bv te geven, als het niet lukt dan lukt het gewoon niet, pech! Met fv worden ze ook groot en sterk!
Hier wel een succesverhaal! De eerste heb ik uiteindelijk een jaar en 8 maand borstvoeding gegeven, maar de eerste maanden waren erg zwaar. Begon al met enorm slechte adviezen in het ziekenhuis, waardoor ik in de kraamweek al gigantische stuwing had (echt huilend in bed gelegen, m'n huid scheurde waar ik bij stond, net als zwangerschapsstriemen). En ook meteen voeding voor 3 kinderen, dochter kreeg veel te snel en te veel, daardoor ook heel onrustig etc etc. Al in het ziekenhuis erge kloven (een zelfs zo diep dat die nooit meer dicht is gegaan, is nu een soort litteken), tepelhoedjes geprobeerd, gekolfd, 2x borstontsteking - eigenlijk alleen volgehouden omdat stoppen met zo'n hoge productie me helemaal een drama leek En dan de tweede: geboren met een keizersnee, dus meer kans op een moeiijke start. Maar het ging perfect! Wel weer veel voeding, maar het beleid in zh en van kraamzorg was nu echt goed (en ik wist inmiddels zelf ook dat ik eigenwijs genoeg moest zijn om m'n eigen gevoel te volgen). Dit kind hapte echt "vanzelf" en dronk alsof hij nooit anders had gedaan! Stuwing was heel goed te doen door andere adviezen. Heel simpel: als het echt te erg wordt, kolf je gewoon de borst goed leeg. Niks aan te doen, en helemaal niet zo erg. Bij de eerste werd mij verteld dat dat echt nooit nooit mocht omdat je dan de stuwing alleen maar meer aan zou wakkeren, maar dat is dus onzin. Door tijdig kolven had ik nu ook veel minder pijn, geen borstontsteking, veel makkelijker aanleggen (minder gespannen) - een verademing En ik kan nu inderdaad gewoon m'n kind naast me leggen met z'n mondje min of meer in de buurt en that's it! De rest doet 'ie zelf... Ik ging er vooraf al helemaal vanuit dat ik weer erg kloven en stuwing zou hebben, maar goede begeleiding maakt echt een wereld van verschil. En je kind ook natuurlijk, maar daar kan je zelf weinig aan doen Een goede start in de eerste paar dagen kan volgens mij het succes van bv maken of breken, omdat je bij de eerste pijnlijke hap waarschijnlijk weer in een kramp schiet (had ik wel) en daar reageert je baby ook weer op etc. Al met al: volg de adviezen hierboven op, dus zoek goede begeleiding en verdiep je er zelf ook in, en dan kan het zeker goed gaan! O ja, en laat je nooit en te nimmer wijsmaken dat je een evt grote baby niet zelf zou kunnen voeden. Dat werd tegen mij ook gezegd, mijn baby's waren 9 en 9,5 pond en ikzelf woog net 55 kilo. Rare combi, maar ik had er met gemak twee tegelijk kunnen voeden in het begin. En daarna stemt het meestal goed op elkaar af, dus ook dat is heel goed mogelijk!
Top al die reacties. Heb er echt wel wat aan. Wat ik het meeste lees is: bereid je goed voor en zorg dat je goede begeleiding krijgt tijden de bv. Ik dacht dat ik het wel wist...nu twijfel ik toch en neem dit advies ter harte! Ga meteen aan de slag.. Werd vd week gebeld door de kraamzorg en die adviseerde mij 6 uur kraammzorg ipv 3 uur. Omdat ik een eigen bijdrage heb van 4,25 dacht ik: dat word mij te duur ik doe liever drie uur! Zij raadde mij dit af ivm de borstvoeding. Toch bleef ik voet bij stuk houden. Nu denk ik er anders over...zie het nu meer als een investering.. Wat vinden jullie? toch 6 uur of heb ik genoeg aan 3 uur?
Ik heb de 6 uur genomen, ik wil de bv proberen, maar niet gedwongen worden om het vol te houden. Bij mijn eerste lukte het helaas niet, ze wilde niet goed happen.. Na van alles geprobeerd te hebben, toch gestopt. Achteraf heb ik hier heel veel spijt van gehad. Daarom nu toch weer gekozen voor de volledige kraamzorg.
Ik zou het zien als investering inderdaad. Maar dan zou ik wel aangeven dat ik een kraamverzorgster zou willen die zelf bv heeft gegeven. Dat vond ik een groot verschil bij kind 1 en kind 2. Ik heb het 2 keer heel moeilijk gehad met de start van bv geven. Het is uiteindelijk beide keren wel gelukt, maar ik hoop zo dat het een derde keer als vanzelf zal gaan. Maar ik heb wel het vertrouwen dat het uiteindelijk goed zal komen. Succes! Ik hoop dat het voor deze keer ook een mooie ervaring zal zijn.
Ik zou toch zeker de 6 uur nemen. Je hebt nog even om die rekening die je krijgt bij elkaar te sparen
Hier een succesverhaal! Eerste maar 5 weken gevoed hoofdzakelijk door uiteindelijk slechte begeleiding (cb) en onzekerheid gestopt (spijt!!) Deze keer voed ik ondanks heel veel tegenslagen nog steeds en het gaat nu steeds beter. Mijn tips: *bezoek een borstvoedings avond/ cursus zoek voorlichting en spreek je angsten uit. *zoek een goede lk op voorhand ik weet evt een heel erg goede (pb bij intresse weet natuurlijk niet waar je vandaan komt)
Wat betreft de investering ik persoonlijk zou investeren in een lactatiekundige. Mijn ervaring is zowel bij de eerste als de tweede mijn kraamverzorgster had ondanks dat ik er uiteraard uitdrukkelijk om had gevraagd veel te weinig ervaring mee. Ik wist dankzij mijn informatieavond haar nog meer te vertellen Ook vind ik borstvoeding.com ontzettend goed! Staat zeer veel goed info op zelfs ik zoek regelmatig wat op. Plus en dit heeft mij zo geholpen op momenten van productie en groei dip met 3/4 maanden ( wat overigens normaal is) gebruik de who groeicurve op die site. Deze is speciaal voor borstgevoede kinderen en sluit veel beter aan bij de groei als je bv geeft. De lijnen van het cb zijn steeds meer toegespitst op kv en geven daardoor geen realistisch beeld met bv. Het lijkt of je kind slecht groeit op hun curve en dat is absoluut niet waar! Je moet het anders zien: de kinderen die op hun curve hoog zitten groeien te hard!
ik twijfel ook heel erg.. mijn dochter moest onverhoopt na de geboorte meteen naar de kinderafdeling en kreeg eigenlijk meteen kunstvoeding ook omdat ik ziek was. na een paar dagen mocht ik proberen bv te geven..maar het lukte gewoon niet...misschien niet goed genoeg geholpen door de verpleegsters..maar de kleine wilde niet happen en kon niet goed happen...daarna geprobeerd met tepelhoedje...en dat werkte ook maar weinig...ook met kolven begonnen en dat vond ik vreselijk...eenmaal thuis nog een paar dagen gekolfd...maar het ging steeds slechter met kolven..geen bv meer..gaf meer stress dan dat het ontspannen was dus ik ben gestopt en verder met kv gegaan.. Ik weet gewoon niet of ik het bij de 2e alsnog wil proberen door de slechte ervaring..
Heb vandaag kraamzus gebeld en aangegeven toch meer uur te willen. Mijn man wilde het niet die vindt het maar niks anderen in huis. Hij denkt dat hij niet zijn ding kan doen en ook dat het meer geld koste vond hij onzin. Hij zou me overal helpen waar hij kon. Ik weet dat hij zn best doet hoor als het zover is maar op gebied van borstvoeding kan hij natuurlijk niks voor me doen. Hierbij is het fijn als iemand een handje helpt in het huishouden. Ook al zegt hij dat hij alles zal doen...nou dat ken ik die woorden...ik heb er nog twee lopen he! Liz: ik zou het gewoon weer proberen. Bij mijn eerste hele slechte begeleiding gehad in het ziekenhuis. Lactatiekundige werd ingeschakeld en die deed wonderen. Ik ga het nu proberen met hulp van kraamhulp met extra uren. Als ik ook maar even merk dat zij mij niet verder kan helpen dat bel ik de lactatiekundige. Het is best wel duur (ik las laatst zo 100 euro) maar de eerste periode van de bv kan je niet over doen... Misschien dat ik nog een infoavond bijwoon al heb ik het idee dat ik de basis wel heb. Heb de eerste tenslotte langer bv gegeven. Al was het mbv tepelhoedje.. En die tip: korte voedingen van perborst vond ik ook een goede tip.. tips zijn welkom en succesverhalen natuurlijk!
Ik ga het misschien wel proberen... Iig beter voorbereiden..bv info avond bijwonen... En overleggen met kraamhulp..