Wij zijn nu een jaar bezig met zwanger worden. Het is nog niet gelukt. Ook geen miskraam. Aan de ene kant heel fijn dat ik nog nooit een miskraam heb gehad want het lijkt mij heel moeilijk. Maar aan de andere kant dan weet ik wel dat mijn lichaam het kan! Ik ben nu 26 dus er is nog genoeg tijd maar het duurt zo lang! Frustrerend dat vriendinnen wel zwanger worden, sommige zelfs voor de 2e keer. Zijn jullie ook al lang bezig?
Je lichaam moet ook ontpillen. Bij de een duurt dat maar een maandje en bij de ander wat langer. Je zou evt naar de huisarts kunnen gaan voor een doorverwijzing naar het ziekenhuis, deze kan je krijgen als je een jaar of langer bezig bent met zwanger worden
Ik vind een jaar onthullen wel lang. Of ben ik te ongeduldig? Waarom gaat het bij anderen zoveel sneller?
Hier duurde het ruim 4 jaar Maar onthoud dat "niet snel zwanger worden" vaak ook als taboe wordt gezien en niet alle mensen eerlijk het aantal geprobeerde maanden verteld. Zo kan een vriendin wel zeggen dat het binnen 3 mnd raak was, terwijl ze er wellicht in werkelijkheid 13 maanden over heeft gedaan De meeste stellen worden binnen 1,5 jaar gericht proberen wel zwanger
Jammer dat jer nog niet zwanger bent masr de opmerking daarna is echt heel dom en ondoordacht. Alsof het krijgen van een miskraam je de garantie geeft dat je iig zwanger kunt worden. Aan niet zwanger raken is meer te doen dan aan een mk krijgen. Soms moet je gewoon wat meer geduld hebben. Je kunt na een jssr iig een verwijzing voor de gyn vragen
Ben je zeker dat jullie timing goed is qua sex? Je hoort t nog wel eens dat men het dan maamden rond de verkeerde dagen heeft gedaan omdat eisprong bijv veel later kwam. Hiervoor zou je ovulatie testen kunnen gebruiken. Of de temperatuur methode. Is je cyclus mooi regelmatig? Ik zou persoonlijk wel alvast een afspraak mkn bij de Huisarts voor een doorverwijzing naar een fertiliteitsarts, dat kan zo nog maanden duren en wie weet is het dan niet meer nodig. Succes!
Ik bedoel hiermee dat ik niet eens weet of ik wel zwanger kan worden. Misschien is er wel iets afwijkends bij mij. Als ik ooit zwanger zou zijn geweest dan zou ik dat in ieder geval kunnen loslaten. Natuurlijk wens ik geen miskraam.
Ik heb een half jaar mijn cyclus bijgehouden met ovulatietesten. Nu gestopt. Mijn cyclus wisselde waren begin vorig jaar behoorlijk onregelmatig maar nu is het al regelmatiger. 27- 33 dagen Kan ik een hormoononderzoek laten doen? Heb wel eens iets gelezen over oestrogeen, testosteron, LH, FSH, Progesteron waardes.
Ik snap je gedachtegang, maar de miskraam opmerking had je beter voor je kunnen houden. Ik denk dat je je niet beseft hoe zeer dit kan steken als je het leest en je hebt dat mee moeten maken. Dat terzijde: ik zou een afspraak bij de HA maken en hem verder laten onderzoeken waarom het wat langer duurt. Soms is er een verklaring, soms niet en dan zul je toch nog meer geduld moeten hebben om het zelf te proberen. Maar zelfs dat laatste zou je misschien al meer rust geven, zodat je weet dat er niks aan de hand is en jullie 'gewoon' nog geen geluk hebben gehad. Hou in je hoofd dat je per maand ongeveer 15/20% kans hebt om zwanger te raken. Succes!
Veel mensen zijn lang bezig met proberen zwanger te raken. Ik ben zelf zwanger geraakt in de maand waar we precies 2 jaar bezig waren. Van allerlei onderzoeken en IUI gehad en toch uiteindelijk spontaan gelukt. ik vind je opmerking over miskraam ook niet heel handig.. Een vriendin van mij is al bijna 4 jaar bezig en 6 miskramen gehad, dan is het niet meer leuk om wel te kunnen weten dat je zwanger word want waarom blijft het dan niet zitten? Ik denk dat je naar de huisarts moet gaan maar hou er wel rekening mee dat ze niet altijd meteen actie ondernemen of dat er juist niets gevonden kan worden waarom het niet lukt.
De poli fertiliteit zit niet voor niets vol en hebben veel ziekenhuizen wachtlijsten. Wij mensen zijn tov de meeste dieren gewoon niet geweldig vruchtbaar. 1 op de 6 stellen heeft meer moeite met zwanger worden. Je bent helaas niet uniek. Overigens had ik mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap graag willen missen, je hebt weinig aan t bewijs dat t wel wil als t op de verkeerde plek zit, je de dood in de ogen kijkt, nasleep hebt en daarna aan trauma verwerking kan doen. Heeft hier ruim 1,5 jaar gekost om een gezonde zwangerschap te hebben. Met hulp van ziekenhuis. Toen ik in mijn omgeving vertelde dat t langer duurde, hoor je ook echt meer verhalen ineens. Ook over miskramen. Zit toch een soort taboe.op.
Ik heb exact hetzelfde voor en snap je opmerking over het miskraam wel. Ook al wens ik niemand een miskraam toe natuurlijk en hoop ik ook dat ik dat niet moet meemaken. Maar het toont wel aan dat de man je eitjes wel kan bevruchten wat ik op dit moment dus nog niet weet, na een jaar proberen. Zelf heb ik eens bij de HA nagevraagd wanneer we eventueel zouden kunnen doorverwezen worden (Ik was daar toch ivm iets anders). Hij vertelde me dat we toch nog tot de zomer zelf moeten proberen en dat ze dus pas na 1,5 jaar stappen ondernemen. Vooral omdat we nog behoorlijk jong zijn en mijn cyclus regelmatig is. Dat gesprek heeft er wel voor gezorgd dat ik er wat minder mee bezig ben en we het nu nog tot de zomer het op zijn beloop laten. We maken het wel gezellig rond mijn ei maar we doen niet meer mee met 'om de dag' en laten het komen wanneer we er zin in hebben. Je kan dus zeker ook al eens navraag doen bij je HA maar weet dat het kan zijn dat ook jouw HA liever nog een half jaartje wacht voor hij stappen onderneemt.
Ik snap je wel, ik ben inmiddels bijna anderhalf jaar geleden gestopt met de pil en ik ben ook “pas” 25. Mijn cyclussen zijn alleen nog steeds onregelmatig en mijn kinderwens is altijd al enorm sterk geweest. Mijn man wilde alleen nog wachten, die dacht we worden vast zo zwanger we zijn nog jong. Nou bijna jaar verder en nog steeds niet gelukt, je gaat dan gewoon aan vanalles twijfelen. Mijn huisarts bleef ontpillen roepen, ik zelf geloof niet zo heel erg in ontpillen als het zo lang duurt moet ik zeggen.. maar goed het kan vast. Nadat ik toch al 14 maanden ontpilt was ben ik nog een keer naar huisarts gegaan, bloedonderzoek gehad en die was goed en daarna heeft ze nog een keer gekeken/gevoeld en dat was ook goed. Toen om een echo gevraagd en mijn vermoeden werd bevestigd, echt overduidelijk pcos met aan iedere eierstok meer dan 20 follikels (nou vind ik het nog knap eigenlijk dat ik überhaupt eisprongen heb..) Ik heb soms ook twijfels over het zaad van mijn man, maar dat komt gewoon omdat je inderdaad langer bezig bent. Voor je gevoel lijkt iedereen zwanger om je heen, overal waar je komt zie je zwangeren. Het lijkt soms ook zo makkelijk te gaan! Maar echt een reeel beeld is het niet.. Ik denk mensen die meteen zwanger zijn geworden het wel vertellen, maar als iemand al een jaar bezig probeert dan zeggen ze dat er meestal niet bij. Je wilt gewoon een soort van bewijs dat je lichaam en die van je man het kan, maar helaas komt dat bewijs pas bij een positieve test en een kindje dat blijft zitten. Tot die tijd horen die onzekerheden er gewoon bij, maar heb vertrouwen op je lichaam dat het kan! Ik zou naar de huisarts gaan en na een jaar mogen ze gewoon beginnen met bloedonderzoek, echo’s etc. Voor je eigen gemoedsrust kan dat fijn zijn. Is alles goed bij jullie beide, dan is dat ook fijn om te weten. Wij gaan nu naar fertiliteitspoli, maar bij ons is er een aardige wachtlijst dus als je het lang vind duren zou ik beginnen met je huisarts opbellen voor de eerste onderzoeken!
Ook dat is weer heel persoonlijk hoor. Ik heb ook meerdere miskramen meegemaakt, maar begrijp heel goed wat @Els25 bedoeld. Soms moet je naar de intentie kijken ipv de tekst. Ze bedoeld er niets verkeerds mee.
Dat weet ik wel, maar je leest hier genoeg om te snappen dat het niet echt een toffe opmerking is. Ik snap haar gevoel heel goed en kan er doorheen kijken, maar bij de meiden waarbij het meermaals mis loopt is dat wellicht wat lastiger.
Nou ik vind jullie wel heel fel hoor. Je kunt toch best begrijpen dat ze dat niet zo bedoelt? Ik snap je opmerking ook en ik begrijp dat je het niet zo bedoelt. Je bedoelt dat je dan weet dat je in ieder geval zwanger kunt raken. Dat is niet hetzelfde als een gezond kind op de wereld zetten, dat begrijpen we ook allemaal wel.
Gemiddeld duurt het 1 tot 1,5 jaar voor je zwanger bent. Je zou al een afspraak mogen maken bij een arts en dan kunnen jullie samen bepalen of je al met onderzoeken wilt starten.
Weet je hoe het bij je partner zit? Heel simpel om even via de huisarts een zaadonderzoek te laten doen. Scheelt misschien nog maanden proberen voor niets. Als dat goed is kan je besluiten of je verder onderzoek wil voor jezelf of toch nog een half jaar aankijkt. Maar nog een half jaar proberen terwijl er bij je vriend van alles mis is lijkt me niet echt wenselijk.
Ik zou beginnen met elke dag rectaal temperaturen voor 3 maanden. Eventueel een afspraak maken met de huisarts, maar meestal is het eerste advies 3 maanden temperaturen (en anders komt die vraag bij de gynaecoloog) . Daarna worden een aantal soa's uitgesloten en als daar niks in gevonden wordt kan je een doorverwijzing krijgen, al moet je vaak rekening houden met wachtlijsten. Dan controleren ze het zaad van de man en krijg je zelf mogelijk wat onderzoeken (toegankelijkheid van de eileiders bijvoorbeeld). Bij ongeveer de helft wordt dan geen afwijking gevonden en die krijgen, afhankelijk van de leeftijd het advies om het nog een half jaar/jaar te proberen. Indien sprake van overgewicht of roken kan zelfs aangegeven worden dat dat eerst opgelost moet worden voor je verder geholpen kan worden (ik zeg niet dat dat in jouw geval is) Wat ik hier vooral mee wil zeggen is dat het dus kan dat je nu de huisarts belt, dat je 3 maanden moet temperaturen, vervolgens 2 maanden moet wachten op een intake en 2 maanden bezig bent voor een onderzoek (moet op bepaalde momenten in de cyslus) om vervolgens het nog een halfjaar/jaar zelf te proberen. Het kan dus nog wel even duren voor je zwanger bent, zeker als er geen duidelijke aanwijsbare reden is. En zelfs als alle onderzoeken goed zijn, is er geen garantie op een zwangerschap. Mijn advies is dus starten met temperaturen, zorgen dat je echt gericht gaat vrijen en de huisarts bellen voor een afspraak. Want als je iets graag wil duurt elke maand te lang.