Hoi allemaal Ik ben in februari bevallen van mijn tweede kindje, die nu dus 7 maanden is. Ik had altijd gedacht dat ik mij dan meteen compleet zou voelen. Nou niets is minder waar! Want waar ik na de eerste dacht; "voorlopig even niet meer hoor!" Dacht ik zowat meteen na de bevalling van de tweede; " een derde zou wel erg leuk zijn!" Eerlijk is eerlijk de overstap van 0 naar 1 vond ik goed te doen, maar van 1 naar 2 vind ik pittiger dan verwacht(de oudste is net 3 geworden). Nu ben ik heel erg benieuwd hoe jullie de overstap van 2 naar 3 hebben ervaren? Ergens denk ik, lekker wachten tot de jongste naar de basisschool gaat dan heb je wat meer tijd voor de derde en zijn de andere kinderen iets zelfstandiger Maar anderzijds denk ik.. dan moet je dus wel alles van vooraf aan doen.. nu zit je nog in de luiers en slaapjes etc.. Ik weet dat het voor iedereen anders is maar ik vind het toch leuk om te lezen
Ik vond de overstap van 1 naar 2 best zwaar (ze schelen ook maar een kleine 15 maanden). De overstap van 2 naar 3 vond ik oprecht peanuts! Mijn jongste ging makkelijk mee in het ritme, wij waren als ouders een stuk zelfverzekerder en dus relaxter. Natuurlijk was het niet allemaal rozengeur en maneschijn, maar overall: echt een prima overgang gehad.
Ik vond de overgang van 1 naar 2 heel simpel. Ze scheelden nog geen 13 maanden en zaten bijna meteen in hetzelfde ritme. De overgang van 2 naar 3 was veel zwaarder. Van 2 redelijk ‘zelfstandige’ kinderen naar terug een hulpeloze baby, dat was echt wel weer even schakelen. Wij hebben besloten meteen voor een 4de te gaan omdat ik niet nog eens helemaal klaar wilde zijn met luiers en dutjes en dan terug van voor af aan moeten beginnen met weer een baby.
Van 2 naar 3 vond ik echt super makkelijk. Ze ging ook heel gauw mee in het ritme. nou vond ik van 0 naar 1 en van 1 naar 2 ook niks voorstellen. Maar ik ben echt een heel nuchter persoon en maak me eigenlijk nooit zo snel druk ergens om nu heb ik er 4 onder de 6 en das wel aanpoten hoor
Ik vond van 2 naar 3 op zich wel soepel gaan, het was alleen wel weer even terug naar gebroken nachten ed, terwijl de andere meiden toch alweer 3 en 5 waren en dus een stukje zelfstandiger. Ik vind dat nu nog weleens lastig, 4 en 6 is zo’n andere fase dan waar de jongste nu in zit (1,5 bijna). Maar ze zijn gek op hun zusje en ze maakt de chaos compleet
2 naar 3 vond ik echt prima te doen, toen ging mijn oudste inmiddels ook naar school wat wel scheelde. 3 naar 4 was/is pittiger, puur omdat je er meer moet meenemen in het ritme en ze klaar moet hebben voor school enzo
Van 2 naar drie was hier heel pittig doordat we een medische baby kregen. Huilde hele dagen en sliep 3 uur. Onze vierde doen we er zo bij letterlijk gezegt. Is super makkelijk. Gaat gewoon met ons ritme mee. En duurt dus soms wat langer voor ze een fles krijgt maar vind ze prima. We denken zelf over een vijfde nu.
De overgang van 1 naar 2 vond ik peanuts, 16 maanden verschil, maar de 2e ging zo mee in het ritme. De overgang van 2 naar 3 vond ik wel heel zwaar. Ik had er 3 onder de 3, dus de oudste ging ook nog niet naar school. De overgang van 3 naar 4 vond ik juist weer heel makkelijk. Toen had ik er 4 onder de 5 en ging de oudste wel naar school, maar dat bracht voor mij juist een beetje ritme in de dag. Het is druk, maar zo leuk. Heel soms denk ik dat een 5e wel leuk zou zijn, maar meestal kijk ik ook wel uit naar weer wat rust in huis. Over 6 weken wordt de 3e 4 en gaat dan ook alle dagen naar school. Nu is het een mooi even aantal. We gaan straks een huis laten bouwen met 5 slaapkamers en dan krijgen ze allemaal hun eigen kamer. Dus ik denk...dat het voor ons wel klaar is.