oke zal even vanaf het begin beginnen .. mijn vriend heeft al sinds ik hem ken al moeite gehad met een baan vasthouden of dat nou aan hem ligt of aan wat anders weet ik niet we kregen kiara.. en bij hem ging het nog of en aan met een baan wij wonen in rotterdam en willen graag verhuizen naar spijkenisse omdat mijn ouders daar wonen .. en dat makkelijker is met oppassen want als ik kiara nu moet brengen kost het me een uur minimaal aan reistijd.. we moeten huren omdat we een koopwoning niet kunnen betalen de wachtlijsten daar zijn verschrikkelijk lang of het is te bizar voor worden wat ze vragen stel de huur is 600 euro moet je 4x 600 euro netto verdienen dus 2400 euro .. nu komt het sinds kiara 6 maanden is werk ik al fulltime om brood op de plank te kunnen krijgen .. ik kan geen band met mijn docter opbouwen want als ik sochtens wegga ligt zei te slapen en als ik thuiskom moet zei eten en in bad en naar bed .. ik heb alleen het weekend met haar .. en dat doet me zo zeer ik probeer haar zoveel mogelijk te verwennen .. en bij haar te zijn .. want ik mis haar ontzettend door de weeks ik heb er nooit voor gekozen om 40 uur te moeten werken maar de situatie is niet anders nu komt het hij wilt dolgraag nog een kindje en super graag verhuizen maar met mijn salaris redden we het gewoon niet we willen verhuizen ivm oppas en omdat we 4 hoog wonen en het gewoon niet fijn meer is. die kleine moet lekker in een tuin kunnen spelen dalijk. ik kan het wel betalen maar 2400 euro per maand verdien ik niet hij doet er weinig tot geen moeite voor om aan een baan te komen hij vind het allemaal wel best maar ben er nu wel klaar mee.. ik heb al 100 x gezegt dat hij er wat aan moet doen maar ik betwijfel of hij het wel serieus neemt hoe kan ik er in godsnaam voor zorgen dat hij het een x in gaat zien zijn poppetjes verven en films kijken zijn belangrijker hij gebruikt als smoes dat hij geen tijd heeft en voor kiara moet zorgen hallo? hoe deed ik dat dan toen ik nog thuis zat en solliciteerde en voor haar zorgde en het huishouden deed ? maar hij snapt er allemaal geen fluit van ik sta op het punt om onze trouwerij af te zeggen omdat ik zo niet wil leven met een vent die niets doet hij beloofde altijd dat alles goed zou komen maar nu geloof ik er niet meer in .. dit is ook niet goed voor kiara .. sorry ik moest mijn verhaal even kwijt !
O jee Dat is niet zo mooi dat je op het punt staat de bruiloft niet door te laten gaan. Dan wordt het tijd om met je vriend te gaan praten!! Leg hem uit hoe je je voelt in deze situatie, en dat je zo niet gelukkig bent.
helaas heb ik dat de afgelopen 2 maanden al 6x gedaan maar snappen ho maar ik hoor alleen maar komt goed schat ga ik doen schat ik beloof het schat
jij twijfelt of hij het wel serieus neemt?? als ik jou verhaal zo lees dan heb ik daar geen twijfel over hoor, hij neemt je gewoon in de maling en vind het wel makkelijk zo! Persoonlijk zou ik hem een trap onder zijn kont geven en aan het werk sturen, als was het maar een krantewijk maar werken zal hij! kom op hoor je moet echt voor je zelf en je kleine meid actie ondernemen.
inderdaad dat vind ik dus ook .. ! ik ben er gewoon klaar mee .. ik kan er niet meer tegen hij lekker thuiszitten en ik alles moeten opgeven .. en mijn dochter amper zien .. hij weet dat er wat aan de hand is .. want hij ziet het aan mij maar er naar vragen homaar.. want hij weet dondersgoed wat er komen gaat !
Maar wat zou je willen dan? Hij fulltime aan de bak en jij helemaal thuis zitten? Ik bedoel het niet rot hoor (zo komt het misschien over), maar ik vraag het me gewoon zo even af. Een compromis lijkt me in dit geval beter en verder... tja ik heb wel vaker topics van je gelezen en die vent van je lijkt me een erg hardleers type. Volgens mij vindt ie het wel lekker om thuis te zitten, poppetjes te schilderen en films te kijken en ondertussen komt het wel goed met dat brood op de plank en de rekeningen. Duidelijk een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel. Ik zou 'm in elk geval inpeperen dat zolang hij geen baan heeft er in elk geval GEEN tweede kindje komt, dat is toch zeker geen basis? Ik vind dat je best kan zeggen dat je geen zin hebt in een huwelijk met zo'n klaploper. Sorry hoor, maar ik heb er geen goed woord voor over. Wees maar eens hard, het gaat wel om jou maar nog belangrijker: om jullie kindje en aangezien zij het nog niet kan zeggen of doen, zul jij het moeten doen! Basta, klaar, afgelopen. Actie in de tent!!
Om heel eerlijk te zijn vind ik dit een behoorlijk heftige situatie, vooral wanneer er een bruiloft op komst is. Lijkt me toch verstandig om dit voor die tijd uitgepraat of opgelost te hebben, anders ga je wel heel verkeerd een huwelijk in
natuurlijk is het geen basis voor een kind .. en zeker geen 2e !! maar dat is geen gekke vraag hoor het was de bedoeling dat ik 20 uur zou werken .. oma zou opassen .. ( die daar ook wel wat voor kreeg aangezien ze ook maar 24/7 thuiszit .. en arbeidsongeschikt is verklaard dus er zo nog met wat leuks iets bij verdiende ) en mijn vriend zou 40 uur gaan werken .. dat was de gehele bedoeling want hij heeft achterlopende rekeningen van voor mij die ik aan het betalen ben kijk je gaat samen dus deelt elkaars leed en vecht er samen voor maar sorry it kan niet dat ik alles op moet lossen ik denk dat ik het hart aan ga pakken en misschien even een week bij mijn moeder intrek ..
@ anneliesje .. klopt daarom zei ik ook ik denk dat ik het maar afblaas.. want hij is toch hardleers en wilt het toch niethoren
Hmm ik ben nog niet zolang een relatie als jou en sta ook niet op punt van teouwen oid Maar zat zoon beetje in een soort van zelfde situatie... Vriendlief had zn oude werk op gezegd want contract was toch afgelopen en had t nie naar zn zin njaa okee prima(had ie alsnog kunnen wachten tot oe wat anders had maar goed) Ondertussen.. Meneer deed niks... Nu hadden we gereageerd op woningen en tsjaa dan zal je toch werk moeten hebben.. Al 10000x gezegd ga nou eens werk zoeken.. Jaa komt goed dit en dt voor t einde van de maand heb k werk..(aug) Een week voor t einde van de maand meneer nog gee. Werk... Heb toen gezegd dat ik niet wist hoe ie t wou gaan doen maar hij moestaar zorgen werk te hebben en anders zou ik t allemaal alleen doen... Zou m dan niet leterlijk dumpen maar heb gezegd dat ie kon bellen als ie wel alles op een rijtje had... Nu sinds een week heeft ie werk! Dus bij mij heeft dit geholpen.... Misschien heb je er wat aan.. Misschien ook niet.. Maar heeel veeel succes!
Inderdaad, volgens mij komt het meer van jouw kant dan van de zijne. Ik hoop echt dat je er nog uit komt met deze man. Als ik terug denk aan je andere topics moet er echt een heleboel veranderen, ik hoop dat hij daar de ballen voor heeft. Wie betaald die bruiloft trouwens al jij zijn schulden aan het aflossen bent? Lijkt me best lekker om zo verzorgd te worden ware het niet dat ik me reteschuldig zou voelen
Ik zou idd ook mijn bruiloft afblazen. En misschien is het idd wel even goed om een tijdje met je dochtertje samen weg te gaan. Laat hem het maar even voelen. Dag jij een beetje 40 uur pw werken en niet omdat jij het wilt maar omdat het moet omdat je anders geen geld hebt. Er zijn zat dames die er voor gekozen hebben om 40 uu pw te werken omdat ze graag willen. Nee meid ik geef je groot gelijk lekker je spullen pakken en weg wezen. Laat het hem maar ff voelen.
ik heb alles betaald mijn jurk zijn pak .. sommige dingen zijn betaald zoals ringen enzo .. alles is al klaar en geregeld maar als het zo moet .. nee bedankt dan hoef het voor mij niet meer
oke ik ben niet helemaal eerlijk hij heeft een klein beetje van zijn belasting geld at e terug kregen in de bruiloft gestoken .. (lol)
dat zou ik ook graag willen maar langer als een week kan ik echt niet blijven by mijn moeder.. helaas ik hoop gewoon dat hij veranderd al heb ik er een zwaar hoofd in
OMG.... Groot gelijk: hard spelen, das het enige dat mogelijk aankomt bij mannen zoals jouw vriend, helaas. Mijn broer is zo'n type, dus ik ken het maar al te goed. Sterkte, meis, dit is ook niet wat je voor ogen had toen jullie de bruiloft planden
Als hij wel gewerkt had had niemand gevraagd wie de bruiloft betaald had, dat doet er wat mij betreft niet echt toe... Verder is de situatie verre van goed natuurlijk, jammer dat hij dat zelf niet ziet. Begrijp dat er meerdere conflicten zijn of zijn geweest dus misschien dat weggaan zijn ogen opent ja...of is er misschien iemand in z'n familie of vriendengroep die tot 'm door kan dringen?!?
jeetje zeg, dit is niet nix! Maar ik denk dat je er niet gelukkiger op wordt als je zo met hem trouwt... Ik zou zo snel mogelijk dit alles met hem bespreken! En hem duidelijk maken hoe diep het zit. En hopelijk veranderd hij... Veranderd hij niet, tsja, dan kan jij ook makkelijker keuzes maken. Meid heel veel sterkte hiermee!