Moest hier zo om lachen, héél herkenbaar. Maar toch; Hoe ik op Clomid reageer stelt echt niets voor vergeleken met hoe ik op Decapeptyl/Gonal-F reageerde Als iemand dan m'n naam verkeerd uitsprak was ik in staat om diegene te vermoorden Hier sloeg Clomid de laatste keer niet aan, dus is de dosis verdubbeld. Toen ik dat tegen m'n vriend vertelde volgde er een diepe zucht en een 'Oh.. Eh, ja.. Krijg je dan ook 2 keer zoveel bijwerkingen?'
Ik heb 6 IUI's gehad met hormoonstimulatie, dus ik moest mezelf al prikken en veel richting ziekenhuis. In die zin verandert er voor ons dus niet zoveel als we straks starten met IVF. En bij die IUI's kan er ook vanalles mis gaan (overstimulatie, slechte reactie op medicatie, slechte zaadkwaliteit, etc), dus dat vond ik vaak ook behoorlijk heftig. Vorige maand zouden we echter starten met de eerste IVF, maar bij de uitgangsecho op dag 2 hoorden we al dat het niet door kon gaan ivm cystes. Je wordt dan wel erg met je neus op de feiten gedrukt dat dit een traject gaat/kan worden voor de lange adem. Bij IVF kan het op zoveel momenten in het traject mis gaan en dat vind ik wel een pittig gegeven. Ik ga er dus vanuit dat het IVF-traject me zwaarder zal vallen dan het IUI-traject (en dat vond ik al geen pretje). Maar ja, zo lang het verlangen naar een kindje nog steeds groter is dan de ellende van het traject proberen we onszelf steeds maar bij elkaar te rapen en verder te gaan. Ik verwacht begin deze week weer de uitgangsecho te krijgen en hoop dat we dan toch echt mogen starten met de IVF. Laat je idd goed informeren en besef je ook dat het voor iedereen anders is. Wat de een heftig vind, kan een ander misschien totaal anders ervaren. Maar ik denk wel dat de meeste mensen het er iig over eens zijn dat de MMM gewoon een heftig traject is. Heel veel succes met alles!
Hoi, Heb mijn ervaringen van iui naar IVF op mijn dagblogje hier, van omowit naar Ariël-colour, bijgehouden. Met iui ben ik 1 x zwanger geraakt, werd helaas een miskraam. Met IVF ben ik 1 zwanger geraakt, bleek buitenbaarmoederlijk en moest met spoed geopereerd worden omdat de eileider gescheurd was waar het vruchtje ingenesteld was. Daarna nog 5 IVF/ICSI behandelingen gehad, maar helaas... Onlangs een hele vroege miskraam gehad, dat was bij de laatste ICSI. Wat de anderen zeggen over decapeptyl, dat deel ik. Vond ik heel naar. Ben daarom op eigen verzoek al gauw overgestapt op cetrotide. Werkt bij mij beter. Had van de andere hormonen, de menopur/puregon nooit zoveel last van de bijwerkingen, behalve van de utrogestan... Die je dus na de terugplaatsing gebruikt. Vieze smurrie en ik word er iets suffer van. En daarbij zorgde het bij mij ook voor bijwerkingen dat ik wat meer opgezette borsten had enzo. Verder is een punctie natuurlijk wel een grotere aanslag op je lichaam, maar de kansen met IVF/ICSI liggen wel hoger dan bij IUI... Veel succes meis. X
Ik zit nu in de zesde en laatste iui poging, in eigen cyclus. Gewoon urinetest, geen stimulatie, bellen en inseminatie. Ze kunnen geen oorzaak vinden voor het feit dat wij al 3 jaar zwanger willen worden. We hebben 1 zoontje, toen geen enkel probleem om zwanger te worden en te blijven. E nu... 2x een mk met 6 weken in al die drie jaren.. Ook wij stevenen af op ivf. Onberijpelijk en doodeng. Ik ben als de dood voor hoe ik ga reageren op de hormonen. Ben nu al labiel van mijn eigen hormonen, het verdriet, de frustratie...Heb al wel een tijdje utrogestan gebruikt, werd daar een draak van. Dus nu alle hoop op deze laatste iui, inseminatie was gister.
O jee, ik word heer eerder bang van... Ik ben van mijn eigen hormonen en frustratie de laatste tijd al zo labiel als de pest, dus als de hormonen daar straks nog eens een flinke schep boven op gaan doen...
Wij zijn nu ook van IUI naar IVF gegaan. IUI vond ik ook niet zoveel voorstellen, ondanks dat ik wel hormonen spoot. Ik was iets minder mezelf dat wel, maar het was niet heel erg. 4jan ben ik begonnen met decapeptyl 21e dag van mijn vorige cyclus. Nu ongesteld en woensdag de uitgangsecho, dan hoor ik meer over hoe nu verder. Wanneer de puregon en wanneer de punctie. Ik hoef niet vaker als bij de IUI naar het ziekenhuis voor een echo, want daar moest ik ook ongeveer 3 x heen voor een inseminatie omdat mijn eitjes iets minder snel groeide en ze toch het zeker voor het onzekere nemen en niet te laat zijn zeg maar. Ik hoefde niet aan de pil, maar alles word wel stil gelegd in mijn hersens met de decapeptyl om het zo maar ff te verwoorden. Heb tot nu toe nergens last van, niet eens van de hormonen. Geen opvliegers, geen stemmingswisselingen. Ik was hier wel meer bang voor omdat je toch weer andere rotzooi binnen krijgt. Maar we zijn er nog niet. Ergens deze week zal de puregon er wel bij komen, en dan zal de pret wel beginnen. Heb nu al medelijden met mn man haha. De punctie zie ik wel een beetje tegenop, maar ja tandjes op elkaar en ff 10 min volhouden. In ons ziekenhuis krijg je trouwens geen verdoving ofzo. Alleen paracetamol. De slagingskans is 30% hebben ze tegen ons gezegd. Maar we zullen het afwachten. Dat is trouwens het ergste in het hele proces dat wachten... Succes iedereen met zwanger worden!