Mijn dochter van 3,5 jaar is (of eigenlijk was) sinds een half jaar zindelijk. Poepen wilde ze vaak nog in haar luier, maar tot augustus ging dat ook steeds beter. Plassen had ze bijna nooit een ongeluk, zelfs niet bij lange afstanden rijden. Sinds we terug zijn van vakantie (half augustus) is dit volledig omgeslagen. Het begon met poepen in haar broek steeds. Daarna gaf ze plassen ook ineens veel minder aan. En nu geeft ze beide niet aan, houdt zowel plas als poep op, waardoor ze steeds kleine beetjes in haar broek poept en plast. Als wij haar op de wc zetten wordt ze boos, maar plast wel. Ik snap er niets van. Ik dacht het komt vanzelf wel weer, maar er is geen verbetering. Verschoond worden vind ze verschrikkelijk, maar blijkbaar is dat geen reden voor haar om het op de wc te doen. Douchen is ze dol op, dus steeds onder de douche zou niet helpen. Opnieuw beloningssysteem werkt ook niet. Zelfs niet bij heeeeele coole stickers. Ervaringsverhalen, tips, adviezen. Alles is welkom.
Verschoond worden vindt ze vreselijk. En zichzelf moeten verschonen? Waarschijnlijk nog minder, dus misschien is dat een reden om op tijd naar de wc te gaan? Redt u zelf.... Ik zou wel even een evt blaasontsteking of andere medische ongemakken uitsluiten..
Ik zou haar denk ik elke twee uur of zo op de wc zetten en er verder geen aandacht aan besteden. Zelf aangeven komt dan wel weer een keer, en in de tussentijd blijft het dan wel droog. Boos worden mag, als ze maar plast intussen. Mijn dochter houdt het ook urenlang op al heeft zij dan geen ongelukjes, maar voor we de deur uit gaan moet ze verplicht plassen. Wat hier dan wel helpt is haar laten kiezen of zij eerst gaat plassen of mama, dan gaat het nog wel onder protest maar zonder gekrijs.
Om de 2 uur op de wc zetten hebben we kort gedaan, maar ik dacht dat ze dan misschien juist daaraan gaat wennen. Misschien moet ik dat nog ff doorzetten en kijken hoe het dan gaat..
Als ze poept, poept ze dan wel "goede hoeveelheden?" Of elke keer kleine beetjes? Mijn zoon (nu 4,5) heeft dit ook een hele tijd gehad, het begon na een week ziek zijn, hij raakte toen verstopt en durfde niet meer. Hij ging het ophouden, waardoor hij verstopping kreeg en als gevolg daarvan overloopdiarree. Hij poepte de hele dag door kleine beetjes in zijn onderbroek, op het hoogtepunt tot 10-15 keer per dag (!!). In het begin ging de urine nog wel goed, na een tijdje ook niet meer, omdat de volle darmen teveel druk gaven op de blaas. Meerdere keren bij de huisarts, medicatie gehad, klysma's. We hebben echt maanden gesukkeld, totdat ik op mn strepen ging staan en een verwijzing kreeg naar de poeppoli in het ziekenhuis, ondanks dat hij eigenlijk nog te jong was ervoor. Inmiddels was de verstopping wel opgelost door de medicatie, maar hij kreeg het ondanks dat niet voor elkaar. Bij de poeppoli een paar gesprekken gehad, en besloten tot een "drastische" maatregel: zwaardere laxeermiddelen waardoor de darmen helemaal leeg zouden gaan, en dan vanaf het begin beginnen met de zindelijkheidstraining. En DAT heeft meneer blijkbaar in zijn oren geknoopt, want sinds dat gesprek ging het van het ene op het andere moment opeens goed. De zwaardere medicatie is dus niet nodig geweest. Hij was bijna 4 op dat moment. Hij heeft nu wel regelmatig terugvallen nog, op spannende momenten zoals het begin van het schooljaar. Dan gaat het echt twee weken mis, moet ik de medicatie (die hij op onderhoudsdosering slikt) tijdelijk ophogen en voeren we de stickers weer in. Het blijft een lastig punt bij hem, maar in vergelijking tot een jaar geleden is het fantastisch! Lang verhaal, maar ik bedoel er mee te zeggen: sluit de medische zaken eerst helemaal uit. Een verstopping bijvoorbeeld kan de boel helemaal ontregelen, en de gevolgen daarvan kunnen lang, heel lang doorspelen in het koppie van zo'n kleintje.