Onze dochter is 5 en zit sinds 6 maanden op zwemles. Dit schiet echter amper op omdat ze echt te bang is om zich voldoende te ontspannen in het water. Op de buik en rug drijven lukt haar nog steeds niet zonder dat iemand haar vasthoudt, al is het maar met een pink. Ze KAN het prima, maar verstijft helemaal van angst als we maar aanstalten doen om haar 1 tel los te laten. Tijdens de zwemles krijgt ze deze ondersteuning ook wel, maar ze komt heeeeell langzaam vooruit. Als wij met haar gaan zwemmen durft ze ietje meer dan tijdens de les, maar blijft bang en verstijfd. We weten even niet meer wat we kunnen doen om haar watervrij te maken. Dit heeft ze altijd al gehad. Toen ze 3 was heeft ze op vakantie 14dagen doorgebracht in de branding, de zee mocht niet verder dan haar enkels komen. Gelukkig gaat dat een stuk beter nu. Ze heeft nooit iets vervelends meegemaakt met het water, douchen en bad gaat prima. Ze glijdt zo van de glijbaan in het zwembad, durft te duiken en te springen, zolang iemand haar opvangt. Alleen de controle loslaten en haar lichaam laten drijven gaat niet. Heeft iemand hier ervaring mee, of tips wat we kunnen doen? Papa gaat vaak met haar zwemmen, en dat gaat redelijk, maar het helpt niet echt tijdens de zwemles. Ze heeft ook 1 bijles gehad met de zwemleraar 1-op-1, hielp ook niet. Daar kwam ze huilend vandaan en wilde echt niet nog een keer [hij probeerde haar over te halen om het 1x te proberen]
Het even laten gaan en het later nog een keer proberen. Mijn ouders bleven pushen en hameren op een zwemdiploma (a). Na 6 jaar pushen (met onder andere een jaarabonnement verplicht recreatief zwemmen) hebben ze het opgegeven. Overigens heb ik wel nare ervaringen meegemaakt in het water. Deze heb ik verwerkt en het is geen issue meer, maar het zal nooit 'vertrouwd' zijn. Sommige kinderen/mensen willen gewoon echt niet. Natuurlijk is het handiger als ze goed leert zwemmen; maar met dwingen schiet je niks op. Ik zou je dus willen aanraden om nu gewoon tijdelijk te stoppen en het met een jaar of zelfs twee jaar weer eens te proberen. En in de tussentijd lekker laten zwemmen (met jou/onder toezicht).
Mijn dochter heeft ook watervrees. Zit nu een jaar op zwemles en technisch kan ze het prima, maar zelfvertrouwen is 0. Ze heeft wel een keer een nare ervaring meegemaakt helaas. Wij gaan binnenkort met haar naar een psycholoog toe (ook voor andere dingen). Stoppen willen we niet, want daarmee lossen we het probleem niet op. We wachten nu dus af wat de psycholoog straks gaat zeggen/doen.
Hoe vaak in de week heeft ze zwemles? Hier hielp het om van één keer per week naar twee keer te gaan. Op die manier kwam ze meer in het ritme van de lessen, en gingen het watervrij worden en het leren sneller. Eén keer per week was te weinig, ze moest elke keer weer wennen en had dan meer last van watervrees. Toen we naar twee keer per week gingen, ging het ineens stukken beter.
1x per week. 2 keer per week is niet mogelijk bij deze zwemschool. Maar dat is inderdaad een idee.. Wij zitten zelf ook in die spagaat wat het beste is: van de zwemles afhalen en later proberen, of juist vaker laten gaan en dan misschien bij een ander zwemschool. Zij zit bij een zwemschool die op ouderwetse manier zwemles geeft: zonder zwemvesten en met plankjes, of juist geen hulpmiddelen. Zwemvrij worden staat centraal, kinderen moeten zich volledig in het water kunnen redden voordat ze aan techniek beginnen. Vandaar geen zwemvestjes ed. Deze wijze had juist onze voorkeur, maar ik twijfel nu of het voor haar niet beter is om de lessen met zwemvesten te volgen. Dat ze meer vertrouwen zal krijgen als ze eerst de techniek beheerst... Bedankt voor het meedenken.. we zullen thuis en met de zwemleraar nog eens gaan praten. Ze hebben haar nu in het volgend groepje gezet om haar wat te stimuleren, maar daar wil ik nu ook eerst over praten. Ik weet niet zeker of dat wel de juiste beslissing was..
Gewoon even stoppen met die lessen en eerst manieren zoeken om haar pret in het water te laten krijgen. Zet een badje in de tuin, laat haar regelmatig in bad gaan, laat haar lekker veel met water spelen. En wacht met zwemles tot ze wat groter is en beter er over kan nadenken. Aan de ene kant is jong zwemles leuk, omdat ze dan kunnen zwemmen, maar aan de andere kant, met een jaar of 7 zijn ze motorisch veel verder en leren ze veel sneller zwemmen.
Mijn dochter gaat (net als mijn zoon) heel erg langzaam met het zwemmen. Ze zit nu 9 maanden op zwemles en zit nog steeds in het eerste badje (dus het watervrij maken). Wel zijn we van zwemleraar veranderd, eerst ging ze op de donderdag (bij dezelfde zwemleraar als onze zoon en waar we dus zelf ook al wat wrijvingen mee hadden) maar het klikte totaal niet tussen haar en de zwemleraar. Toen hebben we het voor elkaar gekregen dat ze op de vrijdagmiddag kon gaan zwemmen (er is hier maar 1 zwembad dus hebben geen keuze). Hiermee hebben we 1 ding gewonnen, ze gaat nu met plezier naar zwemles. Niet dat het zwemmen nu harder gaat maar ipv Nee K je moet .... tellen op je buik drijven krijgt ze nu te horen Goed zo K dit keer hield je het ... tellen vol
Onze oudste zit sinds 1,5 maand op zwemles en begon ook zo. Hij heeft twee keer per week zwemles. Als hij een keer niet kan (1x schoolfeest en 1x lag hij vlak voor zwemles al te slapen dus afgebeld) en we merkten het gelijk de les erop. 1 les is voor hem te weinig. Hij heeft twee badmeesters, waarvan 1 stagiaire en doen samen de zwemles. Ze weten beide precies hoe ze lenn moeten 'aanpakken' om hem in te laten zien dat hij dingen echt wel kan. Bij een invaller is het de hele les bal, dan durft hij helemaal niks, ook niet met vasthouden. Zijn badmeester is zeer ervaren met angstige kinderen, dat helpt enorm denk ik. Ik zou eens rondkijken naar een zwembad in de buurt die hierin kan helpen. Anders misschien even stoppen met zwemmen? En dan regelmatig oefenen in het zwembad?