Ik weet even niet meer zo goed hoe ik met het gedrag van onze zoon moet omgaan. Hij is al een tijdje behoorlijk brutaal een grote mond geven en woorden gebruiken tegen mij die absoluut niet horen. Woorden als gek of stomkop etc vreselijk en het stoort me zo erg. Nu probeer ik het wel eens te negeren in de hoop dat het snel over is maar dat heeft weinig effect. Nu begint hij ook steeds onbeleefder te doen . Bijv als hij bij het buur jongetje mag spelen zit hij overal aan en als de ouders zeggen dat ze dat liever niet hebben toch door gaan of iets anders pakken en dan wordt hij uiteraard naar huis gestuurd. Bij een ander vriendje is het ook al gebeurd. Als we ergens zijn constant vervelend zijn en niet stoppen ondanks meerdere waarschuwingen. Als hij wordt gewaarschuwd gewoon een hele grote mond terug geven of weg rennen. Ik irriteert me zo aan hem en zijn gedrag. Hij past precies in het programma van jo frost ! Hoe kan ik nu het beste reageren wat voor straf kan ik geven? Ik hoop wat advies te krijgen. Mijn geduld is echt op en hij had het vanavond zo bont gemaakt toen we uit eten waren dat hij de hele week geen TV mag kijken na het eten. Maar het gedrag wordt er niet beter op natuurlijk en dat brutale en onbeleefde gedrag daar wil ik vanaf.
Ik kan vanaf hier niet beoordelen hoe streng je al dan niet bent, maar consequent zijn is bij dit denk ik toch wel heel belangrijk. Dus als hij dingen zegt die je niet goedkeurt, een keer waarschuwen en daarna meteen een consequentie ( bijvoorbeeld paar minuten op de gang). Vooral volhouden! Al is het 100 keer per dag! Hij is 6, geen ventje van 2,5 wat onzin uitkraamt. Hij weet donders goed dat hij het niet mag zeggen en doet het toch. Het lijkt erop dat hij jullie gezag als ouder niet respecteert, hoog tijd dat hij dit wel gaat doen! Hij negeert jullie gewoon! Zoals ik het lees is hij jullie gewoon enorm aan het uittesten, een keer waarschuwen dus en vooral niet meer want dan neemt hij een loopje met je... Hoop dat je het niet als kritiek opvat!! Weet ook niet of het binnen jullie opvoedmethode valt, maar dit is denk ik wat ik zou doen,
Mijn zoontje wordt binnenkort 6 en ik heb van veel ouders gehoord dat kinderen rond 6 allemaal zo'n zelfde fase hebben. Dit is de ontwikkeling van de verbale agressie die voortkomt uit de cognitieve groei (met 6 gaan ze immers naar school en worden ze groot). als je even googled krijg je veel informatie over deze leeftijd. Ik heb niet echt tips omdat wij hier zelf ook een beetje mee worstelen. Ik denk niet dat het zo makkelijk is als de posting van hierboven.
Consequent zijn. Grote mond niet tolereren. Hij is 6 jaar, dus 6 minuten op een nadenk plek. Hij mag er niet vanaf en niet praten. Erna met hem praten. Het zal even duren voordat hij het doorheeft. Zo doen we het hier ook en dit werkt goed. en een hele week geen tv kijken vindt ik persoonlijk iets te... straf op het moment niet voor een week erna.. grote kans dat hij aan het einde van de week alweer vergeten is waar de straf voor was.. succes
Bedankt voor de reacties ! Pietje zie het zeker niet als kritiek hoor elk advies hoor ik graag want zit echt met me handen in het haar. 6 is inderdaad een hele lastige leeftijd mijn dochter was ook vrij lastig en onhandelbaar. Nu is ze bijna 9 en is het zoveel beter. Consequent zijn probeer ik altijd te zijn maar zoals gister in het restaurant is het moeilijk straf te geven en na de Zoveelste grote mond en weg lopen was ik zo boos dat ik dus zei de hele week geen TV . Ik ben ook zeker voor straf in de vorm van op de gang maar bij hem heeft het zo weinig effect lijkt wel. Hij begint als eerste uit zijn stekker te gaan door te roepen en te tieren en als hij dan op de trap zit gaat hij gerust door. En hij doet het na zijn straf gerust weer dus hupnweer op de gang weer het hele gedoe. Ik praat ook altijd met hem daarna en leg uit dat ik zulke woorden niet wilt horen. Hij probeert me ook ontzettend uit. Bij Zijn vader is hij overigens veel beleefder hij ziet zijn vader niet veel ivm werk maar tegen hem zal niet bijvoorbeeld geen gek zeggen of stomkop. Vind het ontzettend moeilijk deze fase. Mijn man heeft al gezegd dat we voorlopig niks leuks gaan doen met hem hij moet zich eerst leren gedragen maar dan straf ik de andere ook natuurlijk.
Wanneer haal je hem precies van de trap? Als de tijd om is of als hij gekalmeerd is? Als het een bepaalde tijd is, is het wellicht niet voldoende. Dan zou ik hem terug zetten en aangeven dat het je niet kan schelen hoe lang het duurt maar dat hij pas terug hoeft te komen in de kamer als hij gekalmeerd is en zijn excuses aan komt bieden. Als ik je verhaal lees vind ik het opvallend dat hij veel beleefder is als zijn vader in de buurt is. Dat sterkt mijn idee dat hij een beetje over je heen loopt. Voor de vader is het misschien makkelijker om consequenter te zijn, omdat hij er niet de hele dag mee opgescheept zit En ik denk dat je best met je andere kind(eren) wat leuks kan gaan doen en hem dan uitleggen dat hij dus niet mee mag/kan omdat hij zich niet weet te gedragen in het openbaar. Dus een van de ouders blijft thuis en de rest gaat lekker de deur uit. @Chebu, over mijn eerste post: misschien post ik het wat makkelijk neer en ik besef heeeeeel goed dat het niet altijd zo werkt. Maar een poging wagen voor een aantal weken kan geen kwaad denk ik zo....
Mijn zoontje is best gevoelig en na afloop wordt hij dan erg verdrietig omdat mama voor zijn gevoel altijd boos op hem is. Meestal komen we er wel uit door te praten. Het is gelukkig nog niet zo erg dat hij onhandelbaar is of uit zijn plaat gaat.
Geen tips maar wel herkenning. Hier een meisje van 6 die erg brutaal is tegen ons (gelukkig niet tegen andere) Als we iets zeggen is het "nou dacht het niet he" of "wat denk je zelf" gek word ik van die grote mond. De oplossing is hier helaas nog niet gevonden
Hier een jongetje van net 7 die ook flink brutaal kan zijn, wel gelukkig ook alleen thuis. Ik ben op dit moment best heel streng tegen hem en dat helpt wel, maar leuk is het zeker niet altijd. Wel zit er ook vaak iets achter bij hem, als er op school bijvoorbeeld iets niet goed gaat.
Hier hetzelfde maar dan een meisje van 6 jaar (over een paar maanden 7). Ik ben ook best streng, negeren kan hiermee echt niet vind ik. Dit jaar begonnen in groep 3 en ze moest echt even haar draai vinden, duurde ongeveer 1,5 maand en nu gaat het weer goed, lezen gaat ook veel beter, dus hangt echt met elkaar samen. Het brutale komt hier ook altijd met vlagen. Op school en bij anderen is ze trouwens poeslief, gelukkig . Denk dat weinig mensen zich kunnen voorstellen hoe ze thuis soms is
Nou zeker sinds ze in gr3 zit, isze weer wat bijdehanter geworden en ook wel brutaler.. Ik moet er stiekem altijd wel om lachen. Maar kan blijven corrigeren. Vaak zijn t nog niet echt dingen waar ik dr echt straf voor zou geven, maar soms best vervelend ja.
Straf is hier op de gang. Dat doen we als ze ons in ons gezicht uit blijft lachen, of een bepaalde mimiek gebruikt waarbij ze bedoelt 'ik luister toch niet naar jullie' (jullie weten denk ik wel wat ik bedoel, heel erg uit de hoogte doet ze dan). We geven haar altijd de kans om sorry te zeggen en weer normaal te doen en anders mag ze even op de gang nadenken hoe we met elkaar omgaan.
Aan de andere kant is het wel goed om te weten dat kinderen op school vaak niet zo zijn. Thuis is echt een plaats om even los te kunnen gaan. Mijn zoontje weet echt wel dat het op school en bij anderen niet kan. Soms doe ik gewoon mee en dan moeten we er allebei om lachen. Dat haalt het strenge politieagent gedrag even weg.
Haha, zo herkenbaar. Ook wanneer het lezen beter gaat etc. Echt met vlaegn, maar dan is er dus ook echt een oorzaak, maar idd, negeren vind ik niet meer kunnen.
Hier ook zo`n bijdehad mormel Wat hier helpt is als hij iets doet wat niet mag,op hurken zitten en heel langdradig uitleggen waarom iets niet mag,ik praat er dan ook altijd een beetje lijzig bij. Dat vind mijn zoontje zo vervelend,die preek duurt dan makkelijk 5 minuten. Als ik alleen "hou daar eens mee op" roep denkt hij bekijk het lekker" maar hem behandelen als een peuter helpt eigenlijk heel goed.
Hier een meid van 5,5 jaar, de jongste 'prinses'. Ze begint nu ook een grote mond te krijgen, leert het ook van haar zussen. Ik heb haar deze week al een paar keer op de gang gezet. Inderdaad consequent zijn. En als je iets zegt dan ook doen. Als ik in een negatieve cirkel zat en er niet uit kon komen (ik bedoel als ik de kinderen niet in de hand had, dan lag het ook aan mij) dan keek ik altijd naar Eerste hulp bij opvoeden, Jo. Ik kon met haar tips heel goed spiegelen en zag ik mijn eigen fouten. Het hielp me enorm om het patroon te doorbreken. Misschien dat je ergens het programma terug kunt kijken, je ziet vast wel herkenning. Succes.