oma wil het liefst elke dag langskomen!

Mijn vader zag ik ongeveer 1 x per maand, meestal minder vaak. Eerder zag ik hem 1x per week en dat werd steeds minder. We belden ook echt amper (hij is nooit thuis) en sms-en of appen heel soms.
Mijn schoonouders zag ik met verjaardagen en feestdagen en heeeeeel soms een keer tussendoor, maar liever niet.

Het contact met mijn vader is gelijk gebleven, wat jammer is. Het zou leuk zijn als hij wat meer aandacht aan zijn 1e kleinkind besteedde. Hij hoeft echt niet elke week op de stoep te staan, maar een keer bellen of des noods smsen om te vragen hoe het gaat zou leuk zijn.

Mijn schoonouders bellen of appen bijna dagelijks (het liefst meerdere keren op een dag hoor) en dan komt steeds de vraag wanneer ze weer langs mogen komen, wanneer wij langs komen en blijven logeren etc.. We hebben het voordeel dat ze ruim een uur rijden verderop wonen en ze dus niet even makkelijk langs komen wandelen.
Bij hun hebben we hard de rem erop moeten zetten. Als ze vragen wanneer ze langs kunnen komen is het antwoord vaak "Durf ik zo niet te zeggen, we hebben het ontzettend druk, maar ik kijk het na en laat het weten." Dan stuur ik later ook echt wel een berichtje met een voorstel wanneer het ons uitkomt met een duidelijke begin- en eindtijd, want anders blijven ze echt de hele dag plakken.

Als dat niet werkt, dan heel gemeen maar die vragen negeren?

 

Oh ja hier ook. Zag mijn ouders ongeveer 1 keer per twee weken. Schoonouders ook. Sinds de geboorte van N. wil vooral mijn moeder elke dag langskomen. Ze wilde ook gelijk na de bevalling langskomen, het liefst tijdens de bevalling al op de gang wachten. Dat ging mooi niet door. Zat ik helemaal niet op te wachten, ze mochten langskomen zodra wij even met z'n drietjes waren geweest. Was m'n moeder erg boos over.
Toen N. thuiskwam stond ze ineens elke dag voor de deur. Schoonouders belden lief van te voren wanneer ze langs mochten komen, maar het liefst zo vaak mogelijk en vond dat ook wel begrijpelijk, is wel hun eerste kleinkind natuurlijk. Heb bij m'n moeder wel een halt toegeroepen. Ze heeft een week gemokt en zich er toen bij neer gelegd. Nu is het hartstikke gezellig als ze op bezoek komt.

Zou het toch nog een keer duidelijk maken en anders gewoon negeren/de deur niet opendoen. Klinkt bot, maar wie niet luisteren wil...

 

Dat was hier ook. Wij hebben het gelaten voor het was. Het 'slijt' vanzelf. Ik zou blij zijn als ze de kleine zo vaak willen zien. Na een aantal weken wordt het echt minder. En op zijn tijd gewoon eerlijk zeggen, vandaag niet want we willen met zijn drietjes thuis zijn. Dat hebben ze maar te accepteren. En als je ze beu bent gewoon buiten zetten, deden wij ook onder het mom van rusten

 

Heel herkenbaar, mijn moeder kwam de eerste weken ook elke dag. Mijn schoonouders daarin tegen maar 1x in twee weken, wat ik weer een beetje ongeïnteresseerd overkomen haha, tis allemaal wat maar zoals hierboven gezegd, het slijt vanzelf! Ik weet dat ik ook de eerste paar weken vond dat ik geleefd werd, omdat alles nieuw is, kraam over de vloer en allemaal visite. Probeer een dagdeel even voor jezelf te houden. En nogmaals slijt vanzelf en probeer te genieten van de kleine en de aandacht!

 

Misschien helpt het als je een vaste dag en tijd afspreekt? Dan hoef je niet telkens te bespreken wanneer ze weer kan komen. En plan ook zeker tijd in voor jullie zelf, zonder bezoek, blokkeer dat gewoon in je agenda en plan dan niks; geen kraambezoek, geen bezoek van oma, gewoon niks.

Mijn moeder is na de kraamweek zelfs een week bij ons komen logeren, maar dat was nooit een probleem; ze gaf ons alle ruimte en trok zichzelf regelmatig even terug zodat we tijd als gezin hadden. Heel fijn hoe ze dat aanvoelde!

 

Gewoon zeggen, de komende dagen willen we even geen bezoek!
maar mijn moeder zou dat accepteren maar mijn schoonmoeder dan weer niet. Ligt er dus aan hoe oma is. Maar dan nog het is jullie leven en als jij kapot bent of gewoon tijd alleen wilt, dan zou je dat toch aan moeten geven?

 

Maar als ze het niet accepteert dan kan je nog een klein beetje liegen en zeggen dat die dagen al vol zitten?

 

Ik maak me nu al zorgen om mn schoonmoeder en hoe ze gaat doen... mijn partner gelukkig ook en hebben al een soort van afspraken gemaakt als zich iets voordoet wat wij niet willen. Wij willen daarom ook een kraamhulp die mensen de deur wijst.

Mijn moeder ligt vanwege chronische ziekte 24/7 in bed en komt zelden buiten. Maar zij mag dagelijks komen en ik wil zelfs een bed hier neer zetten.

 

Mijn moeder kwam de eerste weken ook veel langs maar ik had er geen last van. Het wordt zoals meerdere zeggen minder na verloop van tijd. Nu is Mn moeder er evengoed nog 2 keer pure week maar dat is omdat ze oppast op de kleine.
Maar als je het vervelend vind gewoon een gesprek met haar aangaan en misschien afspraken maken.

 

Na de bevalling kwam er mondjesmaat bezoek. Ik was nog al uhmmm..... een leeuwin en hield mensen daarvoor op afstand. Na de geboorte kreeg ik wel een hechtere band met mijn moeder en miste haar echt. Wonen 200 km van elkaar vandaan en ook nu vind ik het af en toe moeilijk. Vorig weekend was ze hier en mijn zoontje wilde zó graag met oma mee. Helaas werkt ze ook gewoon fulltime en moesten we hem teleurstellen. Als we dichterbij hadden gewoont dan hadden we elkaar dagelijks gezien.

Mijn schoonpa zien we 1 of 2 keer per week en schoonma eens per 2 weken. Mijn vader zie ik helaas veel te weinig door de nog grotere afstand.

 

De eerste weken kwamen ze hier ook dagelijks.
Ik vond dat eigenlijk heel normaal en heb me er nooit aan geërgerd.
Het werd vanzelf minder.
Nu zien we ze meestal 2 keer per week, ofzo.
Gezellig!

 

Mijn moeder wilt het liefste elke dag haha, gelukkig kan ze zelf 'logisch' nadenken dat het niet 'prettig' is. Ze komt uitzicht zelf gemiddeld 1x per week, maar als wij zouden willen komt ze elke dag.


Schoonvader, tja 2x per jaar?

 

Mijn ouders wonen 60km ver, die zijn in het zkh geweest en nog een keer thuis. Schoonouders heb ik helaas niet meer. Sv is overleden tijdens mijn zwangerschap (hebben het gelukkig kunnen vertellen) en sm is jaren geleden overleden.

 

Hier zien we zowel ouders als schoonouders 1x pw gemiddeld...
Mijn ouders wonen iets verder weg (45 min rijden) en ga ik meestal 1x pw een dag naartoe of ze komen hier.
Bij schoonouders is het vaak 1x pw hier of daar koffie drinken en/of blijven eten.
Dit was altijd al zo en nu nog.

Eerste tijd na geboorte wel vaker: begin om de dag en daarna 2x pw of zo. Ook om dochter even op te halen of zo...
Zijn er wel duidelijk in wanneer het wel en niet uit komt. Ook zonder ik me gewoon even af met zoon als het nodig is om te voeden (zeker eerste week bij de bv). En zoon gaat niet van hand tot hand in het begin, zeker als hij in bed ligt te slapen!

Bij dochter waren ze er vaker en heb ik me er wel aan geïrriteerd dus nu van geleerd en deze keer ging het goed! Ben duidelijk in wat je wel en niet wil!

 

Dat is hier ook het geval

 

Hier kwamen SO de eerste 2 weken dagelijks langs (na hun werk) en de weken erna om de 2 dagen. Vervolgens 2x in de week en nu slechts 1x in de week. Mijn moeder woonde toen in een ander land dus die bleef 1,5 maand bij ons na de geboorte. Dan is ze even teruggegaan en nu woont ze bij ons in een groter huis. Dus ze is er altijd. Ik zou zeggen... laat het. Het slijt inderdaad zoals hierboven al gezegd is.
Wat ik trouwens deed was er van gebruik maken dat mijn SO er waren. Ik ging dan even alleen (heerlijk tijd voor mezelf) naar de supermarkt en liet de kleine bij hen bij ons. Of nam dan een lekker bad. Of ging koken terwijl zij genoten van hun kleinzoon. Leuk toch? Probeer er iets positiefs van te maken!

 

Oh gruwel, het idee al (en ik heb echt een goede band met m'n ouders). Ik ben zo benieuwd hoe dat hier gaat zijn, zowel qua schoonouders als ouders! Ik hoop eigenlijk op 1 tot 2x per week in de eerste maand en daarna gewoon zoals het altijd al was (voordat we een kindje kregen). Ruim genoeg wat mij betreft

 

Heel herkenbaar... hier kwamen mijn ouders (vooral moeder) ook elke dag langs bij de eerste.
Vond het vaak niet zo erg maar soms wil je gewoon met zijn drietjes zijn. Vooral toen mijn man weer ging werken.. dan kwam hij 's avonds thuis en dan zat mijn moeder er weer of mijn zus. allemaal goed bedoeld natuurlijk, maar je had nooit een moment met elkaar.
Op een gegeven moment ook in de kraamweek gevraagd of ze een wasje op wilde vouwen. Dus misschien een tip: probeer een beetje gebruik van haar te maken.
verder slijt het wel... eerst kwamen ze amper langs en nu willen ze iedere week langskomen. Vind ik ook wat veel aangezien ze ook op hem past. Maar ze bellen niet eens van te voren, ze komen gewoon. En er wat van zeggen helpt ook niet. Is wel heel irritant af en toe hoor.

 

Hier ook in het begin elke dag langskomen, dat slijt vanzelf wel, maar wel belangrijk is je eigen grenzen aangeven en daar echt niet vanaf wijken. Wij hadden bewust rust tijden op het geboortekaartje gezet dat hielp voor een deel ook wel.
Ik irriteerde me meer aan de goedbedoelde adviezen van mijn moeder, neem nou foto's maak filmpjes, vroeger kon dat niet zo makkelijk. Heb echt een keer heel bot gezegd, ja mam nu weet ik het wel na al 10 keer vertellen, snapt dat het enthousiasme is maar toch.
Schoonouders waren totaal anders, die kwamen altijd net als hij aan het slapen was, die overlegden niet. Die hadden dus vaak de pech dat hij sliep, maar dat was hun pakkie aan