Na een jaar proberen zijn we begonnen met eerste onderzoeken. Mijn man zijn VCM waarde is 0.5. Over 3 maanden nog een keer opnieuw de waarden bekijken. Zijn er meer mensen met zo’n lage VCM? Ik ben vooral benieuwd: - was het tweede onderzoek vergelijkbaar. Of kan dit pech zijn? -wat voor behandeling kregen jullie, IUI/IVF? Welk ziekenhuis was dit? - is er iemand toch natuurlijk zwanger geraakt? Met een lage waarde. Alvast bedankt!
Mijn man had ook een vcm van 0,5, soms 0,6 (fluctueerde een beetje) en wij kregen direct een ICSI indicatie. Deze vcm waarde is voor zowel IUI als IVF te laag. (Diversen ziekenhuizen en klinieken gelopen zoals medicineren kinderwens Leiderdorp, UZ Gent, C&C en Spanje). Uiteraard kan je met deze VCM natuurlijk zwanger worden maar de kans is gewoon heel erg klein.
Bedankt voor je reactie! Weet jij misschien waarom de waarde voor ivf te laag is? Ik kan hier niets over vinden online (of ik zoek onhandig). Wat is gangbaar voor ivf qua waarde?
Het heeft met het aantal zaadcellen te maken. Voor 1 eicel zijn dacht ik zo’n 200.000 zaadcellen nodig. Een vcm van 0,5 is ongeveer 500.000 zaadcellen. Er vanuitgaande dat je bij ivf meer eicellen hebt kiezen ze voor ICSI omdat er meer zekerheid is.
Mijn vriend heeft een vcm van onder de 1 tot 60 gehad! ( 800.000 tot 160 miljoen) dus het schommelde bij hem echt enorm! Wij hebben ontelbaar OI pogingen gedaan met 1 miskraam en 1 biochemische. En 6x IUI daarvan ook 1 miskraam en 1 biochemische. En zijn inmiddels over gegaan op ICSI. Dit stelde de arts wel voor omdat het nogal wisselend is bij mn partner. Uiteindelijk nu 4 goede embryos (dag5) met ICSI, 1 verse tp mislukt en nog 3 in de vriezer. Maar we kunnen dus ook "spontaan" zwanger raken. Al duurt het telkens heel lang. Het kan zomaar zijn dat een volgend staal wel beter is.
Bedankt voor je reactie! Wow dat zijn wel heel verschillende aantallen zeg. Heb je nooit aan het laboratorium getwijfeld? Bedankt voor het delen
Mijn vriend had ook een lage vcm. Eerste keer toen een vcm van 1,9 voor bewerken, daarna een keer 4,0, toen weer 1,9. Onze arts wilde ons toen wel 2x IUI laten proberen, anders moesten we toch overstappen op ICSI. Bij onze eerste IUI poging had mijn vriend voor bewerken een vcm van 5,6 en na bewerken een vcm van 0,5. We verwachtten er dus niet zo veel van en wisten dat de kans erg klein was. Wonder boven wonder was het echter wel raak en zijn wij in november ouders geworden van onze zoon! Voor ons voelt het echt als een wonder. Was het geluk? Het is geen gegeven voor een volgende keer. We gaan wel door met de supplementen die we namen, ik heb t idee dat dat wel iets voor z’n kwaliteit heeft gedaan. Hopelijk ook op lange termijn straks. Stiekem hoop ik dat we in de toekomst een tweede kindje via de natuurlijke weg mogen krijgen, maar dat gaan we tegen die tijd zien. Ze zeggen altijd er is er maar eentje nodig. De weg bij IUI is voor de zaadjes ook al een stuk korter. Hopelijk kun je uit dit verhaal wat hoop putten, ik zocht zulke verhalen namelijk zelf ook!❤️ Dikke knuffel, het is niet fijn als het niet vanzelf gaat!
Wauw wat geweldig voor jullie! Dit geeft inderdaad hoop. We staan nog op de wachtlijst en ik probeer te blijven hopen op een natuurlijk wondertje, duim duim duim.
Mijn vriend had een VCM van 1,2. Vlak voor de intake voor ICSI bleek ik alsnog spontaan zwanger. Het kan dus zeker wel!
Mijn vriend heeft een hele, hele lage VCM. Bij de eerste keer was er zelfs niets te vinden, bij tweede keer 0.09 ofzo. Bij hem komt het door een gebalanceerde translocatie: het zaad zelf is wel gezond, maar het beweegt gewoon niet. Helaas. Wij gingen naar het ziekenhuis vanwege mijn PCOS en dan doen ze eigenlijk direct aanvullend onderzoeken bij hem, vandaar dat we er achter zijn gekomen, want wij hebben eigenlijk nooit 'geprobeerd' zwanger te worden hiervoor. Wel flinke domper want naast een indicatie voor ICSI, kregen wij meteen erachteraan een indicatie voor een traject met PGT: wat inhoud dat ze alleen goede embryo's (zonder chromosomale afwijkingen) terugplaatsen. Conclusie: lange wachtlijsten en heel, heel veel geduld. Ik ken in mijn omgeving wel verhalen van mensen met een natuurlijke zwangerschap, zelfs met een VCM van 0.4, maargoed, ik ken ook genoeg mensen die al jaren bezig zijn met een goede VCM. Je hebt maar één goede zaadcel nodig, maar met een lage VCM is het wel echt een uitdaging. Wat ik je wel kan adviseren is om je vriend supplementen te laten slikken om de zaadkwaliteit te verbeteren, alsmede het laten staan van alcohol. Daar kan soms namelijk ook echt een enorm verschil in zitten en dan vergroot je wel je kans op een natuurlijke zwangerschap.
wat een enorme domper, kan me de teleurstelling voorstellen! Waarom was de PGT dan aanvullend nodig? ik ben wel nieuwsgierig naar tips over supplementen, sta hier zelf wel sceptisch in, omdat ik ook denk dat er veel bedrijven zijn die van de wanhoop van mensen proberen te profiteren. Heb jij ervaringen? Dank voor je reactie!
PGT is noodzakelijk omdat de verminderde vruchtbaarheid een gevolg is van een gebalanceerde translocatie: kortgezegd, mijn vriend’s chromosomen (13 & 14) zitten aan elkaar geplakt. Voor hem geen probleem; maar los van de onvruchtbaarheid geeft het bij het delen veel gezeur, dus veel miskramen en grotere kans op afwijkingen. Dus vandaar PGT! Ik ben zelf meer van het “baat het niet, dan schaadt het niet” maar gebruik wel alleen supplementen die een (bewezen) medisch voordeel hebben, zoals een aantal aminozuren, vetten, zinc en selenium. Mijn vent slikt nu 1,5 maand Nutriphyte Fertility Man (dat is een combinatie van al het bovenstaande) en ik kan je mogelijk later deze maand een update geven want er komt weer een zaadonderzoek aan! Verder wel goede ervaringen van omgeving en een vrouw uit het ziekenhuis heeft de resultaten van haar man x3 zien gaan! Dus ik post het als ik meer weet. Verder is het natuurlijk ook gewoon een manier om een beetje controle terug te pakken in deze ellendige tijd waarin je alles maar over je heen moet laten komen, dus ik snap dat het niet voor iedereen werkt of prettig voelt. Maar voor mij/ons dus wel.
bedankt voor je reactie en de toelichting! Wordt bij verminderde zaadkwaliteit altijd nader onderzoek gedaan? En waar staan jullie nu in het proces? Misschien kan ik dat ook wel ergens terugzien, maar ik ben nieuw op het forum, sorry! Ik ga me verdiepen in de supplementen die je doorgeeft.
Bij verminderde zaadkwaliteit wordt niet altijd onderzoek gedaan, wat ook de reden is dat deze translocatie niet altijd opgespoord wordt. Zorgt soms voor teleurstellingen en veel verdriet, dus ben heel blij dat het bij ons vrij snel naar boven is gekomen. Onze route is wat bijzonder: vanwege mijn PCOS zijn wij in september 2023 naar de Fertiliteitspoli gegaan, omdat we eigenlijk hoopten medicatie te krijgen om een eisprong op te wekken (mijn cyclus was 70+ dagen in die tijd!). Toen deden ze 'routine' onderzoek bij mijn vriend en daar kwam de ernstig verminderde zaadkwaliteit naar voren (in eerste instantie een VCM van 0, daarna eentje van 0.09). Vanuit daar doorverwezen naar een ICSI-traject in het Erasmus MC, maar mijn vriend moest ook naar de uroloog. Deze heeft onderzoek gedaan en de uitslag liet even op zich wachten, waardoor we al wel begonnen waren met alle intakegesprekken en onderzoeken met betrekking tot ICSI. Echter, toen uiteindelijk de uitslag van de uroloog er was, bleek dat er dus een translocatie zat en hiervoor werden we doorverwezen naar Maastricht (want zij zijn het enige ziekenhuis in Nederland dat een PGT-traject doet). Werden voorbereid op een hele lange (1+ jaar) wachtlijst, dus hebben na goede verhalen contact opgenomen met UZ Gent, waar wij morgen de eerste intake hebben bij de afdeling Genetica. Wel typisch dat we nu dus toevallig ook eerste afspraken ingepland hebben gekregen voor UMC Utrecht (namens Maastricht), dus ik ben nu weer een beetje in de war met welke route we moeten gaan bewandelen. Maar daar staan we dus nu!
jeetje wat een lang traject en het lijkt me heel moeilijk om geconfronteerd te worden met zo’n lange wachttijd. Gent is ook niet om de hoek dus de twijfels kan ik begrijpen. Had de uroloog dan een voorgevoel als het onderzoek niet standaard is? Ik hoop eigenlijk dat wij gelijk in aanmerking komen voor ivf of icsi, en dat bij ons beiden geen aanvullend onderzoek nodig is. Misschien is dat te optimistisch
Ik denk dat het misschien altijd gecheckt wordt eigenlijk als het echt gaat om heftig verminderde zaadkwaliteit? Het is gewoon te vinden in het bloed, dus het is niet per sé een gigantisch onderzoek. Heeft jouw vriend een verwijzing naar de uroloog? Of willen ze eerst de nieuwe zaad-staal afwachten? Het kan zomaar zijn dat de aantallen ineens wél goed zijn, zeker met extra selenium en zink, dus laten we daar eerst maar vanuit gaan! Positive vibes! En wat betreft de aanvullende onderzoeken en meteen in aanmerking komen voor ICSI (met deze waarden kijk je wel vooral naar ICSI, niet naar IVF) snap ik je gevoel, maar de dingen die uit dat aanvullende onderzoek kunnen komen, kunnen je wel jaren van teleurstellingen besparen, want ICSI filtert dat er allemaal niet uit. De wens naar kinderen is groot en het is ontzettend frustrerend dat het langer duurt, máár vergeet niet wat herhaaldelijke miskramen of andere afwijkingen met je gaan doen. Uiteindelijk heb ik het vertrouwen dat ook ik ooit een gezond, mooi kind in handen mag hebben, zonder dat het al te veel van mijn mentale weerbaarheid heeft beschadigd.
ze willen inderdaad eerst de 2e zaadtest afwachten. Bij mij lijkt alles op orde qua temperatuur, regelmatige cyclus etc. Welke testen moest jij doen voor er gestart kon worden? Ik bewonder jouw positieve instelling!!
Ik heb PCOS, dus de onderzoeken bij mij waren wel uitgebreid. Meerdere echo's, onderzoek met betrekking tot familie én bloedonderzoek, maar bij een vriendinnetje van mij die recent IVF heeft gedaan was het enkel bloedonderzoek en een enkele echo! En nee joh, niets om te bewonderen. Voor mij persoonlijk is het leven samen met mijn vriend ook gewoon heel leuk. Een kleintje van ons twee zou een bekroning zijn, maar negativiteit rondom het onderwerp heb ik zelf niet zoveel aan. Ik probeer ook niet teveel te blijven hangen in het 'ik wil kinderen'-onderwerp, want het proces duurt nou eenmaal langer en het is zonde om de dagen nu dan als verloren te beschouwen. Daar is het leven echt te leuk voor! Mocht je meer vragen hebben, mag je me altijd een berichtje sturen. Ik ga duimen voor je dat je vriend gewoon een hele prima VCM heeft volgende keer: dat het gewoon een missertje was! En dat je maar snel gewoon een positieve test in handen mag hebben!