Hallo, Ik ben een jonge vrouw (23) en loop al een ruim een jaar met de wens een kindje te krijgen, te hebben en op te voeden. Sinds kort ben ik me meer gaan verdiepen in hoe ik dit kan doen, aangezien ik geen vriend heb, (en niet persé eentje wil). Ik heb rondgekeken voor klinieken/ziekenhuizen e.d. die me daarbij kunnen helpen, maar daar zitten meestal minimum leeftijden aangebonden van rond de 30 meestal. Ik ben een beetje huiverig voor zelfs donors via internet te zoeken. (als iemand positieve ervaringen hiermee heeft, hoor ik t graag) Mijn vraag is, weet iemand een kliniek / instelling die wél vrouwen van onder de 30 behandelen? Of heeft iemands tips / ideën hoe ik dit moet aanpakken? Iemand ervaring mee? Graag serieuze antwoorden!! (ik wéét dat ik 'pas' 23 ben én op zo'n antwoord zit ik dan ook niet te wachten)
Heb je niet een goede vriend die je dit wil "schenken". Je hoeft er ja geen sex mee te hebben en kunt gewoon zelf insemineren. (daarbij blijf ik wel bij het feit dat je pas 23 bent en nog alle tijd hebt om een hele leuke lieve man tegen te komen,ik zou mijn kind een vader gunnen en deze oplossing alleen nemen op mijn 30ste bijvoorbeeld....maar dat is mijn mening uiteraard!) Heel veel succes!!
Ik heb er geen ervaring mee, maar ben zelf 24 en begrijp je kinderwens heel goed.. als jij stabiel genoeg bent misgunt niemand dat jou Neem wel de tijd alles te overzien.. alleen kan moeilijk zijn af en toe.. Heel veel succes!
Hallo, had al een berichtje geplaatst in 'zwanger worden' maar zag nu pas dit forumonderwerp... ik ben een jonge vrouw die al een tijd een kinderwens heeft. nu, ik heb geen vriend, al geen tijden, en als ik er eentje vind is het natuurlijk leuk, maar ik ga niet echt opzoek... nu wil ik dus super graag al lange tijd een kindje. ik heb rondgekeken naar instellingen / klinieken / ziekenhuizen en andere mogelijkheden. De minimuum leeftijd voor iui of kid bij alleenstaande is vaak 30 en dat ben ik lange na nog niet.. wie heeft tips, ervaringen of andere dingen die me kunnen helpen naar mijn wens? (p.s. ik zit rond te kijken in me naaste omgeving voor eventueel een donor, maar nog niet geslaagd...) serieuze antwoorden graag!
dank voor de snelle reacties... ik ben al aan het rondkijken voor eventuele donors in nabije kring, maar nog niet echt iemand 'gevonden' waarbij ik denk 'ja'. natuurlijk kan ik een lieve man tegen het lijf lopen en nog kinderen van hem krijgen, maar het liefst heb ik 'jong' kinderen (wie weet loop ik de man morgen wel tegen het lijf, maar dat zien we dan wel). het lijkt naar mijn menig ( volgens mij ook onderzocht) minder schadelijk voor het kind die zijn vader nooit heeft gekend én op zijn 16e kan leren kennen dan een kind die 'verlaten' is door zijn / haar vader...(ik bedoel dit niet lullig, maar meer van; laten we onze eigen menigen houden, maakt een mens anders dan iedereen...) ik kijk uit naar nog meer reacties/ tips! altijd welkom....
Als je homo's kent dan kan dat ook een optie zijn. Mannen die homo zijn willen ook wel eens kinderen zonder dat ze gelijk een relatie met de moeder hebben. Dan wordt het natuurlijk wel co-ouderschap. Dat heeft ook zo z'n voordelen. Het moet natuurlijk wel echt goed klikken met zo'n man maar je staat er in elk geval niet helemaal alleen voor. Je kunt dan gewoon delen, niet alleen praktisch maar ook gewoon er over praten, of naar de echo. De andere kant is dat je de opvoeding dan niet helemaal alleen kunt bepalen. Maar als jullie het goed regelen en doorspreken is het zeker een optie. Je kunt zelf van die setjes kopen om te insemineren, schijnt heel makkelijk te zijn.
Ik zou maar eerst eens afwachten op een serieuze man.... Want wat als je 28 jr bent en de liefde van je leven tegen komt? geef het de tijd....
Ik vind het heel knap dat je de stap hebt gezet om je hier in te verdiepen! Juist door je leeftijd zul je al meer commentaar krijgen van anderen, en het is soms lastig om je daar niets van aan te trekken. Ik heb geen ervaring met BAM-mers, maar wil je wel succes wensen, en ik hoop je snel iemand gevonden hebt! Liefs
Ik zou ook nog wachten, je bent nog jong en samen een kind opvoeden is zoveel fijner voor jou, maar ook voor het kind. maar als je verder wilt kijken, google eens op Geertgen kliniek. Die willen vooral een kinderwens vervullen, of je nu hetero homo samen of alleen bent.
Anthemis, Mijn beste vriendin is BAM mam geworden. Ik ben samen met haar op zoek gegaan naar een betrouwbare donor via het internet. Na heel veel spitten op sites met advertenties hebben we een jongen gevonden die zich aanbood voor donatie. Na verschillende gesprekken en heel wat nadenken is er een uitgebreid contract met de gemaakte afspraken opgesteld en laten controleren door een juridisch geschoolde vriend. Een jaar na de eerste ontmoeting is de inseminatie in 1 keer gelukt en is mijn beste vriendin dus BAM mama geworden, en ik peettante. De donor kwam tijdens de vruchtbare dagen (met ovulatie testen vast gesteld na eerst 3 maanden de temperatuur methode te hebben gebruikt zodat de inseminatie periode enigsinds bekend was) bij haar thuis zijn donatie in een steriel potje doneren waarna zij het met een 10 ml spuitje bij zichzelf in bracht. Zo is ze dus zonder gemeenschap in 1x zwanger geraakt. Overigens wilde de donor geen vergoeding anders dan reiskosten (is ook verboden om vergoeding te vragen!) en hebben we alle gegevens van hem ontvangen zoals zaadtesten en soatest uitslagen. Ook hebben we een kopie van zijn paspoort mogen maken zodat het kindje altijd haar biologische vader kan opzoeken, als zij daar behoefte aan heeft. Zoals je leest is het niet iets wat je even aguw zal doen. Je moet er over nadenken en het heeft veel voorbereiding nodig om het goed te regelen zodat je zeker bent dat jij of je kindje niets overhoud van het risico wat je neemt door in zee te gaan met een relatief onbekend persoon. Ik weet niet hoe oud je bent (mijn vriendin was 29) en eigenlijk maakt je leeftijd niet eens zo heel veel uit, een kinderwens kan ernorm sterk zijn (zie mijn onderschrift). Ik wens je dan ook heel veel succes met je plannen.
Heb je eerder topic met antwoorden in zwanger worden, samengevoegd in dit topic bij vruchtbaarheidsbehandelingen.
hoi, ik heb wel ervaring met bam mam, want ik ben op dit moment zwanger van een eigen gezochte donor. en je moet vooral doen waar je jezelf goed bij voelt , en als jij dat allemaal aan kunt zou ik er zeker voor gaan. en als er wel een vriend komt moet hij het maar accepteren dat je al een kindje hebt (dat is mijn mening). ik ben dan wel iets ouder dan jij maar goed leeftijd maakt niet heel veel uit om die beslissing te nemen. (ik 34 jaar). mocht je nog vragen hebben kun je me een pb sturen en zal je vragen gerust beantwoorden.
Hey allemaal, bedankt voor de, over het algemeen positieve, reacties. ik ben momenteel orienterend naar alle mogelijkheden. @angela33, vind ik ook...als mijn toekomstige man/vriend van me houd, moet ie mijn kindje ook accepteren... wat dacht je val al die gescheiden vrouwen / mannen mét kinderen uit hun vorige huwelijk die een nieuwe partner krijgen...? ik heb het met mijn moeder (waarmee ik alles kan bespreken) hierover gepraat en die was bijzonder positief over mijn beslissing om me te gaan orienteren /verdiepen hierin.... ze wilt me graag helpen, ook als het kindje er is, is ze bereid er op te passen.
Dit is wel iets waar ik heel vaak overna denk!! Ik ben een moeder van een donorkindje verwekt tijdens mijn huwelijk. Uiteindelijk kon mijn ex het toch allemaal niet zo verwerken als hij dacht dus ik weet al hoe het is om mama te zijn van een kindje en zien hoe een partner je kindje niet echt accepteren is een groot woord maar je snapt me wel. Lig nu in scheiding grotendeels om die reden! Dus een nieuwe relatie baart mij ook enorm veel zorgen. Toch is het het allermooiste wat je maar meemaken mag. EN weet ik echt niet of nog met een partner een kind durf te krijgen ( heb nog 7 rietjes in Brussel liggen) en hoogstwaarschijnlijk ook als BAM verder ga.
Hey allemaal, denk laat ff wat van me horen weer... enkele goede gesprekken met mijn moeder gehad, zij staat er volkomen achter en wilt me op alle manieren steunen.. (oppas als t nodig is en zij kunnen, steun, advies...) en toch maar ff geinformeerd hoe mijn vader het vond, omdat ik het niet met hem besproken had. Hij vind het ook geweldig Leuk zo een supportfamilie! Nu druk aan't rondkijken. Ik hoef niet al aan't einde van dit jaar zwanger te zijn... maar toch al oriënteren... nu ook opzoek naar goede ovulatietesten... welke? waar? wist niet dat er zoveel soorten waren! binnenkort maar aanschaffen en dan beginnen met testen... Ook rond aan't kijken voor (eventuele) donors... (iemand tips ver sites?) ikzelf heb donker haar en bruin / groene ogen...(en zie veel donors met blond/ donkerblond en bruine ogen, niet verkeerd natuurlijk maar als t ff kan één van de twee kenmerken matche is wel fijn) (misschien ga ik te snel met alles, maar ik ben iemand die alles tot in de puntjes uitzoek en uitkient en voorloopt op alles voordat er eigenlijk iets is...) Zaterdag zie ik een hele goede vriend (wonen ong drie kwartier uit elkaar) en zit nu te twijfelen of ik mijn plannen zal vertellen... zie wel hoe die middag loopt... @ one of kind, wat een nare situatie! Sterkte in deze periode... enne als je een wens hebt voor een tweede kindje, en je kan het allemaal aan, waarom niet...(maar zo denk ik er over) Wie weet ontmoet je later wel een hele lieve man die gewoon accepteerd zoals t is (zo denk ik erover, en er lopen heus wel zulke mannen rond) Succes met je beslissingen!