Wanneer moet ik dingen gaan verbieden?

Ik draai het juist altijd om. Ik vind het belangrijk dat mijn dochter ook leert dat ze nee mag zeggen.

Tja het corrigeren, hier kruipt ze als een malle de kamer door. Ik benoem het altijd als het niet mag, maar echt begrijpen doet ze het nog niet volgens mij. Ik heb dus inderdaad bijna alles weg gezet en beveiligd. Vind het vervelend om steeds nee te moeten zeggen.

Wanneer het echt snappen komt vraag ik me ook wel af. Ik blijf het gewoon benoemen en er komt vast ineens een tijd dat ze het snapt

 

Als ze 2 zijn gaan ze toch wel nee zeggen

Maar nee heeft voor een klein kind toch nog niet echt betekenis. Ik ben zelf meer van de positieve benadering, dus laten merken wat ze wel mag, zonder teveel nadruk op wat ze niet mag. Als ze dan later echt een keer iets doet dat écht niet mag, dan kan je wel nee gebruiken. Hier heb ik dat bij lieze (wordt volgende week 1) nog niet hoeven doen.

 

Ik vind dat ook lastig. Ik zeg wel nee dat mag niet. Maar geef hem dan iets anders als afleiding. Hij begrijpt wel als ik nee zeg dat het ook niet mag. Je ziet het gewoon aan hem. hahaha boefje

 

Hier ook zo'n boefje, als ie met z'n hand boven de waterbak van de honden hangt kijkt ie me al boevig aan ...ik zeg 'nee nee Stijn, dat mag niet' en geef 'm dan ook iets wat ie wel mag.

 

Ik zeg het ook wel. Vooral met spullen die binnen handbereik liggen, bijvoorbeeld op de commode. Dat is het "nee, dat is niet voor jou, speel hier maar mee" en dan geef ik hem een speeltje. Ik denk niet dat hij het begrijpt, want het gebeurt elke dag weer

 

ik heb een zoon van 6 maanden die alles pakt, ik leg hem vaak op de grond en mijn vriend laat nog wel eens wat slingeren.
ik ben niet dat ik alles weg wil halen ik wil mijn zoon leren om met gevaren om te gaan dus ik zeg dan,
oje viktor dat is papa zijn speelgoed hier is jou speelgoed en geef dan iets van hem of verplaats hem maar hij rolt vaak weer terug dus ik blijf het herhalen.

ik had het erg gister nog over met mijn vriend maar als ik het constant uit ga stellen dan komt het nooit van grenzen dus ik begin er nu maar meteen mee.
ook als mijn zoon knijpt dan zeg ik schat je doet mama pijn en haal zijn hand los.
of als hij aan mijn haren trekt zeg ik dat zijn mama haar haren hier heb je iets om mee te spelen.

dus ik ben wel al bezig met grenzen stellen.
ik denk dat de kinderen meer begrijpen dan wij denken.

het is wel uit onderzoek gekomen dat kinderen met ouders die maar net aan rond komen meer negatieve woorden als positieve woorden kennen en veel verdiener (hoog opgeleide) positievere woorden dus ik let wel op mijn taal gebruik ik zeg vaak:
ik vind je een schat van een knul maar .... vind ik geen leuke actie, dit doe ik ook op mijn werk altijd benadrukken dat het kind goed is maar die actie niet.

veel succes met opvoeden dat is een vak apart inderdaad.
ik ben ook heel benieuwd hoe ik en mijn vriend het gaan doen

 

Sinds dat Lemmy kruipt zeggen wij nee.
De bakjes voer en water van de katten bijvoorbeel dat is vanaf het begin af aan : Nee Lemmy!!
Zelfde als met een plateau kaarsen of een vaasje bloemen op tafel.

En nu moet ik eerlijk zeggen dat hij met zijn bijna 10 maanden wonderbaarlijk goed luisterd!

 

Ik denk dat mijn zoontje er nog geen drol van begrijpt maar zeg meestal dat het gevaarlijk is en zet het dan aan de kant ofzo of leg hem weg. Naar mijn persoonlijke idee heeft het nog niet zoveel zin om op deze leeftijd tig keer te herhalen etc.

 

mijn dochter kruipt sinds 7,5 maand oud en mag heel veel, behalve aan t ziggo kastje. heb een week lang heeel duidelijk uh uh!! gezegt en nu kijkt ze er alleen nog naar.

maakt dus denk niet uit welk woord je gebruikt maar ze leren snel als je maar consequent en duidelijk bent

 

Ik heb altijd gevaarlijke dingen, als hij daar al bij kwam, bij hem weggehaald en steeds gezegd: daar kun je beter niet mee spelen,w want.. Begreep hij natuurlijk niets van maar ikv oelde me iets minder politie en ach het is wel aardig om iets te zeggen als je wat afpakt

 

Hier zeg ik 'nee, dat mag niet' als ze bijvoorbeeld tegen de tv staat te meppen Dan haal ik haar er weg en geef ik haar iets waar ze wel mee mag spelen. Het werkt volgens mij wel, nu gaat ze meestal wat anders doen wanneer ze zich optrekt voor de tv en ik zeg dat dat niet mag.

 

Hahaha. ik vind het zo moeilijk! Meestal als ik NEE zeg, dan gaat die kleine man heel breed naar me lachen, en dan ben ik meteen helemaal vertederd. Kan echt niet boos worden...... dat wordt nog wat als hij iets ouder is......

 

Gebruiken hier vanaf het begin 'nee' En bieden haar wat anders aan. Ze had heel snel door dat ze niet aan mijn bril mag zitten. (maar moet natuurlijk wel bij iedere persoon weer uitgeprobeerd worden) En dat ze alleen heeeel voorzichtig aan mijn oorbellen mag komen.
Heb het idee dat ze het nu een beetje begint door te krijgen hoe het werkt.

 

Sorry, hier moet ik even op reageren. Maar serieus? Ik vind het een beetje disciminerend. Dus een alleenstaande moeder in de bijstand, die het niet breed heeft (maar misschien wel een goeie opleiding heeft). Of een papa die keihard voor zn centjes werkt, om samen met zijn gezin het hoofd boven water moet houden. Zijn negatief naar hun kinderen?

Waar heb je dat onderzoek gelezen? Dat wil ik eens door lezen.

 

Onze baby is 7 maanden, maar die is dol op haren trekken en m'n gezicht verbouwen. Kan ze zo van schaterlachen. Ik vind dat fantastisch om te zien en ik wil haar enthousiasme dan juist niet afkeuren.

Die grenzen komen wel als ze haar bord en boterham op de grond gaat gooien

 

Het is natuurlijk een onderzoek met gemiddelden en een conclusie. Het zal uiteraard niet in alle gevallen kloppen.

Ik herken de uitkomsten wel hoor. Ik heb ook begrepen dat hoogopgeleiden zich überhaupt meer verdiepen in opvoedingsstijlen en methoden en vaker positief willen opvoeden. Ben wel verrast dat er kennelijk ook een verschil zit in vocabulaire? Apart.

 

Als Danique ergens aankomt wat niet mag (wat nogal eens gebeurd sinds ze tijgert) zeg ik: Nee Danique, dat is niet om mee te spelen!

Dan kijkt ze me aan, eerst verbaasd, en dan krijgt ze een big smile en doet ze het alsnog. Hihi volgens mij vindt ze het gewoon grappig als ik tegen haar praat, maakt niet uit wat ik zeg, ze begrijpt er niets van. Ik haal haar dan uit de situatie en geef haar iets wat ze wel mag.
Ik blijf het wel doen, ooit zal ze me wel begrijpen hoop ik hahaha

 

Dit dus, echt gevaarlijke dingen hebben wij natuurlijk niet binnen handbereik.
Maar wij hebben open kastjes en daar staan dingen in waar hij niet aan hoeft te zitten.
Ik ga echt niet die kastjes leeghalen...ik leer hem liever thuis wat wel en niet mag, zodat ik op een ander niet steeds bezig ben met nee dat mag niet, afblijven, laten liggen dat is niet van jou.
En inderdaad, ze snappen meer dan wij denken... als Thijs richting de kast tijgert kijkt hij mij al aan van zie je wat ik ga doen.... nu met jij lekker in actie gaan komen hahaha
Ik zeg dan meestal ook iets in de trant van nee Thijs, dat is niet van jou, en dan draai ik hem naar zijn speelgoed en zeg ik hier mag jij mee spelen, en de ene keer speelt hij lekker verder en de andere keer krijg ik een lekkere ondeugende blik en hop daar gaat hij weer richting de kast hahaha

 

Nu zal ik wel weer een soort van bewijs zijn ofo haha
Maar waarom moet je je verdiepen in opvoedingsstijlen en methoden?
Dat vind ik echt raar sorry...
Ik doe gewoon zoals ik denk dat goed is en wat voor mij en de kleine goed voelt
En nee dan ga ik niet een soort van heleeee
Methode volgen...
Want ik vind nu dt ik het goed doe mocht ik er ooit eens niet uitkomen ofzo kan ik altijd nog 'hulp vragen'

Hier trouwens ook gewoon nee en weghaleb en iets anders aanbieden wat wel mag