Nou ik ga t er toch eens over hebben hier. Ik durf niets te bespreken in mijn omgeving.. Bang dat mensen denken dat ik gek ben ofzo ; l eergisteren. Tijdens t stoeien zegt mijn 5 jarige.. ooh niet op mama's buik he, mama heeft een baby in Dr buik. Sinds gister een positieve test...!! Overigens ben ik superalert erop dat mijn kids niks meekrijgen over onze wens ik teleurstelling en te jonge leeftijd. ik vroeg aan hem. Wat? Hoezo zeg je dat.. oh dat denk ik gewoon antwoord hij. (Ben slank, niets aan mijn lijf verandert dus niet te zien!) maar dit heeft hij dus vaker.. Vanaf moment dat ie me dingen kan duidelijk maken. Zal nog wat voorbeelden geven: Op kinderdagverblijf kwam ik hun ophalen heel spontaan met mijn vader. Die zien we heel erg weinig woont ver weg. De leidster zegt.. je zoon zei al dat opa hem kwam halen.. (3 destijds). Nou dat was niet te weten! !!! Familielid overlijdt Door zelfdoding... bijna 3 destijds. Ik heb ze bij hun vader gebracht. .en uiteraard hadden we nog niks gezegd over iets überhaupt. Ik ging erheen. kwam paar uur later thuis. Zoon speelt met zijn politie auto en zegt ineens (vader stond erbij).. politie voor ....naam).... He. Niet voor mama he.. voor ..... (naam) wij keken elkaar stomverbaasd aan. Hij leek bezorgd om mama.. ik zei m alleen, nee hoor shat niet voor mama. Daarop volgende 2 maanden ziet hij ook geregeld .... en hij is er bang voor. Wijst en guilt. Want .... (naam)... is er en ziet er ene beetje raar uit. nou kippenvel! Vader gelooft overigens nergens in.. Maarhier kkon hij toch echt niet omheen. Zo spreekt hij ook supervaak dngen uit.. die ik denk. zit in de auto aan t rijden, kids achterin. En hij roept: Jaa mama gaan we naar de apen. . Mond tot op me knieën. Ik wilde ze verrassen Idd Door naar stichting aap te gaan.. nou goed. Ik kan nog wel doorgaan.... is overigens een heel vrolijk speels kind.. met een flapuit mondje.... lief hart. Ben eigenlijk benieuwd of ik alleen hierin ben of dat er meer ouders zijn die dit ook meemaken.
Deels herken ik het wel. Mijn dochter wist inderdaad ook dat ik zwanger was, nog voordat ik het wist. Ik was destijds pas 3 weken zwanger. Ook heeft ze geregeld dat zij precies zegt wat ik denk en denk ze diep over dingen na. Verder dan dat eigenlijk niet.. Ik geloof er wel in, maar ik zou het naar je zoontje niet teveel benadrukken (niet dat ik uit je bericht haal dat je dat doet hoor)
Zoals ik het lees vind ik het niets bijzonders en valt alles goed en logisch te verklaren. Maar ik ben hier dan ook heel erg nuchter in. Ik denk dat hij veel meer hoort en oppikt van gesprekken die jij voert / dingen waar je zelf over praat dan dat je doorhebt.
Kinderen staan nog voor alles open...mijn dochter van drie heeft inmiddels al bij vier personen een zwangerschap 'gezien' ook die van mij wist ze eerder dan ikzelf. Verder heeft ze over haar tante gezegd...tante....had een baby in de buik maar die is weg gegaan...dag erna kwam mijn zus vertellen dat ze een miskraam had gehad. Ook ziet ze met enige regelmaat 'mensen' zo heeft ze een hele tijd gehad dat ze niet durfde te gaan slapen en ook helemaal overstuur werd omdat er een meneer met een hondje in haar kamer was en nu praat ze over een boos meisje wat boven staat...ik vind het sneu voor haar dat ze er blijkbaar zoveel last van heeft maar kan er niks aan veranderen. Als ze 'iemand' ziet vragen we samen of diegene weg wil gaan dat ze het niet zo fijn vind, meestal gaat het dan een tijdje weer goed.
Toch wel meer dus dan ik dacht. Al zou hij in sommige gevallen heel misschien wat hebben opgevangen weet ik van bepaalde punten 100% zeker van niet. Dat opa m kwam ophalen. Ik was in mn nopjes.. dacht dat gaan ze e het een leuke verassing vinden.. (opa had namelijk 1 uurtje tevoren gebeld of we er toevallig waren) leidsters zeiden wisten we al. Heeft je zoon verteld. nou de verassing lag vooral aan onze kant haha
Ja Precies. .. wat doe je daarmee... Hij heeft na het overlijden ook bijna 3 maanden bij mij in bed geslapen.. Want hij was echt bang. . En wijzen en naam zeggen. WS nog geen 3.. dat verzin je toch niet he. ...
Nou ja het mooiste is, hij is nu 5 maar echt bezig met kind zijn. Zou niet eens uit mezelf erover bij m beginnen, want hij is veel te druk met piraterij en ninja spelen. Maar flapt gewoon zulke dingen ineens eruit en is er daarna ook klaar mee haha
Mee eens... Dat van opa komt me ophalen, terwijl dat toen nog helemaal niet afgesproken was, heb ik in mijn naaste omgeving ook wel eens gehoord. Maar ik geloof niet dat het kind in kwestie bijzonder spiritueel is.
Zie dit heel vaak bij kinderen op m'n werk. Mama die bijv 11/12 weken zwanger is en dan maken we een kadootje en dan weigeren ze bijv met blauw of roze te verven en zeggen ze nee alleen blauw! En blijkt het een jongetje te worden. Kinderen voelen dingen snel aan, en dat is mooi maar meestal verdwijnt het weer.
Kan ook toeval zijn. Kinderen bedenken dat soort dingen vaak en dat kan ook zo eens gezegd op een dag dat opa er stomtoevallig ook echt is. De dagen dat ze dat roepen en opa is er toch niet, onthoud je meestal niet. Net als met zwangerschap: kinderen spreken dat soort dingen ook vaak uit omdat ze zelf die wens hebben, of bezig zijn met de vraag of dat misschien nog gaat gebeuren. Ik zou er niet direct teveel achter zoeken. De andere dingen die jij noemt, kan ik me namelijk heel erg goed voorstellen dat je er toch ergens over hebt gesproken. En als ik 1 ding heb geleerd van 4 kinderen, is het wel dat als je iets echt geheim wilt houden, je er ook echt absoluut helemaal geen woord of hint of wat dan ook over uit moet spreken, want kleine potjes hebben grote oren.
Toeval wil dat die kleine van mij het ook gewoon tegen vreemde zei dat ze zwanger waren, die ze gewoon toevallig zag op een verjaardagsfeestje waar we dan een week daarna over gebeld werden...het is dan ook niet dat ze er dus mee bezig is dat ze graag wil dat die zwanger worden!