Had ik ook en het blijft voor mij heel dubbel. Het is medicatie die je niet zomaar wil geven, althans de meeste mensen hoop ik. Het heeft een flinke lijst aan mogelijke bijwerkingen. Maar als ik kijk wat het ons kan opleveren.... Onze 7 jarige zoon had laatst voor het eerst door dat hij iemand kan troosten als iemand pijn heeft en huilt. Tot voor kort keek hij niet of heel even op om vervolgens gewoon verder te gaan met wat hij deed. Zo'n grote stap hebben wij afgelopen 4 jaar nog niet meegemaakt. Niet meer direct volledig in paniek zijn en krijsen omdat iets wat hij heeft gebouwd stuk gaat. Maar boos en verdrietig zijn en het zelf, in nabijheid van een volwassene, het opnieuw kunnen bouwen. Met frustratie, maar het wel kunnen doen. En ja, dan moet er dus een volwassene 3 kwartier naast hem blijven, maar ook dat is een enorme stap voor hem.
Oooo dat klinkt echt als een grote stap! Wat fijn. Dan zie je dus waarvoor je het doet eigenlijk. Ja er naar uitkijken is ook niet helemaal een goeie benaming. Liever helemaal niet idd. Maar het verdriet wat er nu is met vastlopen qua schoolwerk en dat anderen haar niet begrijpen liep zo hoog op dat we hopen dat de medicatie daarin iets kan doen. Dus op die manier er naar uitkijken. Maar het idee dat het nodig is vind ik toch wel heftig.
Nou dit was dag 1. Het kan natuurlijk tussen mijn oren zitten maar wow! Onze dochter wordt altijd kwebbelkous genoemd, vanaf het middaguur klonk ze alsof je een cassettebandje vooruit spoelt Niet te filmen, ze was meeeega druk. Ik hoop niet dat dit haar blijvende reactie erop is, want ik grapte al tegen mijn man dan kun je voor mij valium gaan halen
Ik denk dat het gevoel redelijk hetzelfde is, wat jij en ik ervaren. Blij dat de optie er is en dat we het kunnen en mogen proberen. Verdrietig dat de optie nodig is. Verdrietig dat het niet als vanzelf gaat zoals bij gemiddelde kindjes. Niet dat daar alles soepel en simpel bij gaat, maar als ik de zorgbelasting tussen mijn 2 jongens vergelijk.... (zal je mogelijk ook herkennen) En dat kwekken, herkenbaar Lees mijn reacties maar terug... Moet wel vertellen dat het bij ons veel minder is geworden hoor. Dus het hoeft niet blijvend te zijn.
Spannend @tuc en @JJ1980. @tuc, als je dochter zo druk blijft op de methylfenidaat dan zou ik denken dat de dosis misschien al te hoog is. Je dochter weegt niet veel toch? Twee jaar geleden begon mijn dochter met 2,5 mg als startdosis en hebben we het uiteindelijk gehouden bij 5 mg. (ik geloof dat ze toen tegen de 35 kilo woog) Nu weegt ze 40 kg, begon met 5 mg en we hebben het uiteindelijk op 7,5mg gehouden.
Ow ja. Ze weegt 22 kilo. De arts nam er ook een rekenmachine bij om de dosering te bepalen dus ging ervan uit dat dat wel goed zat. Ze krijgt 2x 5mg er zit wel een behoorlijk verschil in gewicht toen jouw dochter 5 mg kreeg.
De arts van mijn dochter zei dat de startdosering normaal 0,3mg per kilo lichaamsgewicht is. Dus dat zou bij jouw dochter wel kloppen dan. Ik weet niet waarom mijn dochter de eerste keer zo laag is begonnen maar daarom besloten we nu ook heel laag in te zetten. Het is heel verschillend per kind hoeveel nodig is. Als jouw dochter er drukker door wordt dan zou ik aan overstimulatie denken en hoeft niet zo te zijn dat het niet goed werkt. Misschien heeft zij gewoon ook aan een hele lage dosering al genoeg. 5 mg zijn trouwens ook de kleinste tabletjes. Wij hebben nu van medikinet met een breukrandje zodat ze doormidden kunnen. Hoe gaat het vandaag?
Eerst zijn ze op het ziekenhuis de verwijzing kwijt van de psych, dan is de psych de uitslag van het ecg kwijt en nu heb ik een belafspraak en is de psych zelf zoek??!!! Hij heeft zich niet gemeld vandaag op kantoor en ook niet afgemeld. Ondertussen komt het stoom uit mijn oren!
Ja keer 0,3 dat zei ze hier idd ook. Vandaag heb ik het idee dat het iets minder gekwetter is maar het kan ook aan mij liggen Ik ben vooral benieuwd naar het weekend.
Bizar dit. Hij zegt; mam de medicijnen werken denk, ik voel me heel blij. En dan krijg je daarbij een dikke knuffel, hoe fijn was dat zeg! Vervolgens zegt zijn zus; mam, J doet een beetje vreemd, hij zegt gewoon ja hoor dat is goed tegen me. Hij is zo rustig ofzo. Oftewel het slaat aan, nu het weekend even verder afwachten.......
Fijn zeg! Hier wel goed. Ik ben bang dat ik er te veel op let ofzo en daardoor dingen zie Ik merk nog niet echt dat ze meer nadenkt of rust heeft in haar hoofd. Maar op de uitwerktijden wordt ze wel wat drukker dus dan lijkt het wel iets te doen. Ik wacht de komende schoolweek nog even af.
Merken mensen in je omgeving het? Mijn oom die van niets weet zei vanmorgen; wat spelen ze lief samen zeg? Welk pilletje heb je er vanmorgen ingestopt? En hij had gelijk, ze hebben vanmorgen erg lief gespeeld, er was geen gedoe, geen gebrul en geren. En het was stil op de achterbank van de auto. Ik zou er zomaar aan kunnen wennen
Nee, maar het verschil is denk ik dat de omgeving sowieso niet door had dat ze ADHD heeft en daar helaas dus weinig van geloven. Ze heeft niet het hypere ervan maar echt de ADD variant. Hier moet het vooral op school en huiswerk gebied wat gaan doen. En op impulsief gedrag.
Oh heerlijk irritant dat! Add bij meisjes is heel lastig te herkennen voor de omgeving, maar een beetje vertrouwen in jouw gevoel zou wel fijn en respectvol zijn...... Hier krijgen we vaak de opmerking; maar als hij bij mij is dan is hij helemaal niet druk en heel lief. Tja, dat is begrijpelijk, want een op een heeft hij geen extra prikkels van de omgeving. Maar dat lukt in een gezin niet en dat gaat er maar niet in.
Nog een vraagje: slikken jullie kinderen de pilletjes makkelijk door? Hier blijft ze er moeite mee hebben. Het is maar een klein pilletje natuurlijk maar het lukt niet goed. Ook al in overleg met apotheek appelmoes of yoghurt geprobeerd maar ook dat helpt niet. Het gaat er uiteindelijk wel in maar met moeite. Ze gaat er echt tegenop zien.