Het hoge woord is eruit.. Ruzie na ruzie steeds weer opnieuw om de kleinste dingen heeft hij besloten om te gaan scheiden. Ik denk dat er nog wel wat meer achter zit maar dat ter zijde. Hij vertelt tegen iedereen dat we gaan scheiden, maar zet geen een stap. Het enigste wat hij doet is afstandelijk en hij is constant weg. Ik wil hem niet kwijt maar ik denk dat ik de eerste stap moet nemen want ik word ook niet gelukkig zo. Hij wilt alles samen doen.. Heeft iemand hier ervaring mee? We hebben een koophuis Een dochter van bijna 4 en een zoontje van bijna 1
Geen ervaring mee maar ik zou zelf opzoek gaan naar een advocaat. Advies inwinnen en wie weet al opzoek naar een andere woonplek. Misschien even met kids vast weggaan uit huis. Zodat hij ervaart hoe het is zonder jullie. Verder wil ik je heel veel sterkte wensen!
Ik zou zelf niet weg gaan maar zeggen dat hij zelf mag vertrekken. En proberen het via een mediator te regelen. Ikzelf ben gescheiden via een mediator en dan ging ontzettend goed. Voor zover je daar van kunt spreken natuurlijk
Heftig zeg. Ik zou, als het kan, rust bewaren. Laat het maar eerst even bezinken, zowel bij hem als bij jou. Ik zou in elk geval samen 1 advocaat nemen die ook mediator is. Dan is de kans dat jullie er samen goed uitkomen veel groter.
Zeker als je samen kinderen hebt is het heel erg verstandig om de scheiding samen te regelen. Jullie zullen behoorlijk wat te beslissen hebben, maar het belangrijkste is en blijft jullie kinderen. Je bent de rest van je leven samen ouders, dat verandert niet. Ookal komen er waarschijnlijk momenten dat je elkaar wel kunt schieten of letterlijk zin hebt om de ander het leven zuur te maken. Ik kan je adviseren om, ookal regel je alles samen, ook alles wat je vast wil laten leggen óók te laten beoordelen door een eigen belangen behartiger, dat kan iemand zijn die verstand heeft van zaken, zoals een advocaat. Maar ook een vriend/vriendin of familielid die zogezegd "ervaringsdeskundige" is. Want beide partijen hebben rechten en plichten. En het zal niet de eerste keer zijn dat de één iets tegen advies en zin in accepteert om de lieve vrede te bewaren omdat de ander dreigt met een juridisch bloedbad, of nog erger, de kinderen als wapen inzet. Dus in het kort: -probeer alles zo netjes mogelijk te regelen. -vergeet niet je eigen belang, en laat je niks aanpraten wat tegen je gevoel indruist. -het belangrijkste; vergeet het belang van de kinderen niet, ze houden van jullie allebei en zij hebben recht op beide ouders. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Overigens, mocht je vinden dat het te lang duurt, kun je een advocaat vrijblijvend om advies vragen wat te doen. Ik kan in dat geval aanraden om een gespecialiseerd familierecht advocaat te raadplegen, er is online een register beschikbaar, er zit er altijd wel een in de buurt. Als de thuis situatie onhoudbaar wordt door eventuele voortslepende conflicten, dan kun je zelf de stap nemen in het aanvragen van voorlopige voorzieningen bij de rechtbank. De rechter kan dan bepalen dat een van jullie tijdelijk elders moet gaan wonen tot de scheiding rond is, om bijvoorbeeld rust te creëren voor de kinderen. Kinderen blijven in de regel bij de verzorgend ouder. Als jullie beiden werken, is dat de ouder met de minste werkuren. Heel veel sterkte en mocht je specifieke vragen hebben, je mag gerust een pb sturen als je het moeilijk vindt om openbaar te posten.
Heel veel sterkte.. 1 ding wat ik weet van een scheiding in mijn omgeving is ga nooit het huis "tijdelijk" uit. Dit kan tegen je werken.
wij stonden 3 maanden geleden op het punt om te gaan scheiden. we hebben 3 kinderen maar uiteindelijk na hele lange gesprekken, ook door mijn man zijn moeder erbij te betrekken die een hoop voor ons heeft betekend. en alebij een beetje water bij de wijn te doen gaat het nu super goed ! Geef niet op als je hem echt niet kwijt wil.. als hij dat echt had gewild dan had hij toch wel wat gedaan? En dingen ingeschakeld? misschien is het aan de buitenwereld alleen maar een schreeuw om hulp?
Als ik je post lees is het eerste dat ik me afvraag; zou er een andere vrouw in het spel kunnen zijn. Hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn maar 'afstandelijk en vaak weg' zijn wel dingen waarbij ik mijn vraagtekens zet. Mocht dat het geval zijn dan lijkt het me niet een schreeuw om hulp maar een gevalletje van oude schoenen bewaren voordat de nieuwe lekker lopen. Mocht het wel een schreeuw om hulp zijn dan zal hij ook dan wat duidelijker moeten zijn. Jij hebt er in elk geval niets aan om aan het lijntje te worden gehouden, wat de reden daar van ook is. Niet eerlijk naar jou en je kinderen toe, jullie verdienen meer dan dat. Sterkte.
ja en nee ik ben het deels met je eens. mijn man ging ook vaak weg maar die zat niet bij een vrouw die heeft eindeloos rondjes gereden ( kon ik zien aan de teller in de auto ) en ging nadenken, en naar een vriend toe om daar te praten en even uit de benauwde situatie weg te zijn
Dat zou idd heel prima kunnen. Vandaar dat ik ook zeg dat het niet zo hoeft te zijn. Maar ik zou liegen als ik het me niet zou afvragen als ik in TS haar situatie zou zitten.
Wat erg voor jullie...Is er niet iets wat jullie weer dichter naar elkaar kan brengen en jullie problemen kan helpen oplossen? Therapie oid? Heel veel sterkte!!
Hij roept dat hij wil scheiden maar onderneemt geen actie, wil hij wel echt scheiden en weet je waarom hij wil scheiden? Aan jou verhaal te lezen wil jij het niet en heeft hij er ook niet zo'n haast bij... zou eerst een goed gesprek met hem hebben. Sterkte!
Mijn ex is vertrokken eind december en was ook vaak weg en deed afstandelijk. Op dat moment had ik niks in de gaten, dacht dat het met zijn werk te maken had. Zo werd mij ook verteld. Maar nu weet ik dus beter. Is vertrokken naar een ander. Weet niet of die van jou dat ook doet hoor, maar toen ik deze zin las dacht ik van oh jee. Ik mag ook alles zelf oplossen helaas.
hoelang is dit aan de gang dan? je zoontje is nog niet eens 1 dus toen jullie besloten om voor een 2e te gaan was er toch niks aan de hand dan? komt het misschien door de drukte met kinderen? hier is ook een hoop veranderd met 2 kleine kinderen weinig slaap, drukte bij beide op het werk etc
Denk dat er een heel erg goed gesprek nodig is! Eerste drie jaren na geboorte kind zijn tropenjaren en dan dien je vooral geen overhaaste beslissingen te nemen.