inleiden

Ik heb het gehad!
Ontsluiting hoeft niet. Ze brengen een pil/gel/ballon/of iets anders in en dat gaat je baarmoedermond verweken/ontsluiten. Zodra je dan genoeg ontsluiting hebt ga je aan een infuus met weeenopwekkers. Ze kunnen ook kiezen om bij voldoende ontsluiting je vliezen te breken.
Vanaf dan is het wachten en puffen. Ik staarde me suf naar het apparaat waar je de weeen op zag verschijnen
Je krijgt trouwens een band om je buik en/of wellicht een draadje naar binnen naar het hoofdje van je baby.
Heel veel succes!!!

 

hoi,

En soms krijg je ook nog een inwendig draadje voor het meten van de weeen..zodat ze niet met die dingen op je buiken hoeven te meten, want dit kan als je veel beweegt (en dat gebeurd tijdens een bevalling) onnauwkeurig zijn!

heel veel succes, ik heb het niet als heel prettig ervaren.
maar hopelijk valt het bij jou allemaal mee!
Liefs, Mij

 

Ben ingeleid omdat de weeën niet goed doorzetten en had toen 1 cm ontsluiting.
Bij mij ging het via een infuus die geleidelijk aan opgevoerd werd maar na de hele dag aan het infuus kreeg ik weeën die elkaar super snel opvolgden en die niet lang genoeg aanhielden en kwam niet verder dan 1.5 cm. ontsluiting...
Mislukte inleiding heet dat maar vond het geen nare of overdreven pijnlijke ervaring.
Het is net als bevallen, bij iedereen gaat het anders.

 

ik heb ook zwangerschapsdiabetes en word vrijdag as ingeleid als ik precies 38 weken zwanger ben. Mij hebben ze verteld dat als ik minder dan 3 cm blijk te hebben ze eerst een ballonnetje in de baarmoedermond inbrengen om 3 cm ontsluiting te creeeren. Zodra die 3 cm bereikt zijn gaat het echte inleiden beginnen dmv een infuus.

Misschien gaan ze bij jou kijken of je van jezelf al op die 3 cm zit of dat ze langer gaan wachten of die 3 cm gaan maken.

 

Ik ben ingeleid omdat ik vroegtijdig gebroken vliezen had en mijn lichaam zelf niets deed. Ik had bij controle 1 cm ontsluiting en mocht meteen aan het infuus. Als ik geen ontsluiting had gehad hadden ze eerst met gel geprobeerd.

Sterkte en succes hopelijk verloopt het voorspoedig.

 

Misschien willen ze eerst even kijken of de kleine al voldoende volgroeid is?

Ik ben ook ingeleid, maar na een paar nachten met voorweeën. Normaal voeren ze het infuus ieder half uur op, maar daar zijn ze bij mij na één keer al mee op gehouden. Had een soort van weeënstorm en dat was niet heel fijn. Als het nu weer op een inleiding aan zou komen, dan vraag ik vanaf het eerste moment om pijnstilling!

Overigens was onze smurf met 3,5 uur vanaf het beginnen van de inleiding geboren. Erg rap dus (zelfs voor een ingeleide bevalling). De verloskundige houdt zich al vast voor deze bevalling .

 

Om te zien of ze al kunnen gaan inleiden of dat je eerst geprimed moet worden. Omdat dochter er met 42 weken nog niet was en de boel nog compleet dicht zat zijn ze op dondardagmorgen eerst gaan primen, ik durf niet te zeggen wat ik kreeg: het kan nml met pillen of een veter. Ik kreeg om 8:00-11 uur en 14 uur iets ingebracht. Die van 14 uur gaven wel weeen maar niet genoeg. Toen mocht ik weer naar de zaal tot de volgende dag. `s avonds wel weeen, maar ook te licht en kreeg een slaapil. Vrijdagochtend nog 1x wat gehad, toen begon het wat te doen.

Pas als de baarmoedermond iets openstaat dan kunnen ze gaan inleiden dmv het infuus. Daar werd ik dus op aangesloten, eerst stand 1 ofzo en dan kijken ze naar een paar uur of het genoeg doet of dat ze hem opkrikken.

Hier uiteindelijk geindigd in een keizersnede en het was voor mij geen fijne ervaring, ben ook hele stukken kwijt. Hoop voor jou op meer succes, zijn er ook genoeg die wel een fijne (ingeleide) bevalling hebben.

 

Dit is niet iets om je bang te maken maar het inleiden kan soms ook iets wat langer duren dan verwacht! Ik dacht zo weer thuis te zijn maar helaas..

Moet zeggen dat als het de volgende keer weer zo zou moeten gaan het jammer is maar ik het zo weer zou doen.

Het enige nadeel is dat ze voor haar doen met 37+6 te vroeg was dus de borstvoeding wilde niet lukken (nog enige tijd met de vinger en een spuitje gedaan) en dat ze met heel veel moeite uit een fles kon drinken. Na 3 weken ging dit pas goed



Ik ging op controle bij de vk met 37 wkn en werd doorgestuurd naar het ziekenhuis. Moest mijn man op bellen en die moest met mijn koffertje mij maar opkomen halen. Oeps.

Mijn urine bleek niet goed te zijn en mijn bloeddruk was in 2 weken tijd 105/140 (normaal 60/110 zo'n beetje). Bij mij was het hellp (of iets in die richting). Ondertussen zag ik sterretjes dus ik mocht ook niet meer autorijden... en ik maar denken dat ik weer last van migraine had

Op donderdag dus in het ziekenhuis aangekomen, gelijk bloed afgetapt en de rest van de reutemeteut. CTG apparaat en inwendig controle (jeeee wat voelde ik me een kijkdoos! Schaamde me dood omdat het van onderen er uit zag als een ontplofte egel die aangevallen was door een scheermes met hondsdolheid!). Conclusie, ik mocht niet meer naar huis want alles zag er slecht uit en mijn nieren werkten ook niet meer optimaal. Dus ze gingen de oorzaak verwijderen. Was nogal afwezig omdat het allemaal langs me heen ging dus ik keek in eens verschrikt op. Oorzaak verwijderen?! (ik maar aan mijn nieren denken ) Toen ze mijn gezicht zag toen zei ze ook gelijk lachend: niet je nieren maar we gaan je inleiden, je gaat bevallen! Die oorzaak!

Rond 12.00u op donderdag heb ik een ballon katheter gehad. Ding lag er rond 22.00u al uit. Wel constant al activiteit. De volgende dag zou er controle zijn en dan zou er ook gelijk gekeken worden of we konden beginnen met infuus en doorprikken! Ik al helemaal blij!

Helaas bleek de volgende ochtend de baarmoedermond nog niet eens verstreken te zijn.. Dus toen plan B. Gel! Dit hebben ze tot zaterdag gedaan. 's ochtends en 's avonds op vrijdag en op zaterdag een dubbele dosis. Ondertussen bleven de weeën wel constant maar ze deden helemaal niks. Had wel 2 cm ontsluiting maar het liep iets wat toe naar 1-1.5 cm. Dus nog niet voldoende.

Op zaterdag avond had ik zo'n buikpijn. Piesen lukte niet meer en ik had een gevoel of ik moest poepen. Heb toen een lekker warm bad genomen Het bad bleek alleen iets wat te warm te zijn want Sophia d'r hartslag was in eens 196 ipv 150/160. Dus gyn. er bij gehaald apart gelegd op rust kamer, aan het ctg heel de nacht onder bewaking gelegen. Er is een bed op de kamer er bij gezet voor mijn man omdat het zo rot ging dat ze al een spoed ks aan het plannen waren. GELUKKIG ging haar hartslag na 2.5 uur weer normaal doen! Dus mijn man weer naar huis gegaan om de honden uit te laten en vervolgens weer terug te komen!

Zondagochtend om 08.00u kwam de vk dat ze met de gyn had besproken dat ze hoe dan ook om 10.00u de vliezen wilde prikken en opwekkers wilde geven. Het zou wel eens van 10.00u tot diep in de nacht kunnen duren. Dus ik heb gelijk maar alle vragen over pijnstilling afgevuurd want ik was versleten en dacht dat trek ik noooooooit!

Om 10.00u aan het infuus. Om 11.45u de ruggenprik. Om 12.30u zat hij. Mijn ontsluiting was toen nog geen 3 cm. Dus het ging traag. Om 14.45u moest ik enorm nodig poepen. Kreeg er gewoon een zweet snor van Toen werd er gecontroleerd en toen (vergeet je nooit meer) zag ik 2 van die hele grote ogen en de vk die verbaasd zei: ik ga de prik zo laag zetten dat hij eigenlijk niks meer doet en je blaas even legen! Bleek dus volledige ontsluiting te hebben. Om 15.30u ben ik gaan persen (na het wisselen van ploeg...) en om 15.58u is ons kleine meisje geboren!

 

Ze moeten eerst kijken of je genoeg ontsluiting hebt om ingeleid te kunnen worden.

Ik ben ook ingeleid ivm zwangerschapsdiabetes, maar had geen ontsluiting, dus 2 dagen pilletjes gehad en bleef op 1 cm steken, daarna rustdag met alleen strippen en pas op dag 4, 2 cm, toen konden ze m'n vliezen breken en echt gaan inleiden

 

Ik ben ook ingeleid met 37+5 dagen, mijn vliezen waren gebroken maar gebeurden verder niks. Dus moest ik naar het ziekenhuis, daar bleek dat ik 2cm ontsluiting had. Zonder dat ik ooit iets gevoelt heb. Toen ben ik gelijk aan het infuus gegaan. Dat was 8uur s'ochtens. Het infuus sloeg gelukkig erg goed aan. En na 3uur had ik 6cm ontsluiting. Van 6naar 8cm ging het erg langzaam. van 11uur tot 3uur. Daarna heelijk gaan douchen toen in 20min naar 10cm. En om 16.53 is onze zoon geboren.
Ik vond het erg heftig omdat ik bijna de hele tijd een weeen storm heb gehad. Maar als het moet zo ik zo weer doen.

Heel veel sterkte, en je kan het.