Als je meerdere kinderen hebt gekregen, hoe erg is het gesteld met de onderkant? Ik heb de nodige beginnende problemen tijdens en na ons derde kindje Uitgezakte baarmoederwand en stressincontinentie Ben ik de enigste? Of zijn er meer van jullie met problemen. Plzz laat je horen Voel me er erg alleen in En als jullie er last van hadden en nu niet meer hoe is dat weggegaan? Of hoe heeft het zich opgelost?
Na mijn eerste zw schap netgens last alleen tijdens de zwangerschap ( bevallen met ks) En vanaf de 2e is het drama ( was een natuurlijke bevalling ) ... daar moest ik aan het einde van de zw schap met maandverband in lopen zo veel urine verlies had ik :x Ook nu heb ik inlegkruisjes in ... t kan niet anders ... Het is na de bevalling van no2 alleen maar erger geworden .. Als ik bevallen ben ( dit is mijn laatste zwangerschap ) ga ik toch eens praten met mijn gyn/ha wat er aan te doen is, ik ben 25 en wil zo niet door blijven gaan En je bent zeker niet de enige hoor maar het is en blijft een genant onderwerp
inderdaad, het is een genant onderwerp, maar ik kan en jij kan toch niet de enige zijn die daar tegen aan lopen. Al heb jij wel heel erg last van incontinentie zeg maar, had jij daar voor de zwangerschap last van zeg maar als je hard moest lachen of hoesten oid dat je al wat verlies had? of is dit begonnen tijdens de zwangerschap? en bevalling? Ik heb zelf wel het een en ander gelezen op internet wat eraan te doen is, maar ben zwanger dus kan nog niet en begin het oneerlijk te vinden dat wij altijd maar de pineut zijn
Jullie zijn niet de enige. Na de eerste duurde het lang voordat m'n bekkenbodem weer een beetje hersteld was (vacuumextractie, misschien heeft dat er mee te maken). Hield het nooit helemaal droog, vooral met paardrijden bij een flinke galop buiten of met springen als ik voor de les niet naar de wc was geweest. Tijdens de tweede zwangerschap vooral aan het eind last. Flinke tijd verkouden geweest, nou dan weet je het wel. Nu ben ik twee maanden na de bevalling en het gaat redelijk. Sta niet meer met mijn benen tegen elkaar gedrukt als ik moet niezen, maar helemaal droog houd ik het niet. Ben dan ook de hele dag door tijdens zitten en lopen (lukt alleen nog niet zo goed) bezig met het optrekken van die spieren. Kreeg voor de bevalling al een keer de opmerking van de fysio dat ik als ik na een kleine 6 maanden nog steeds last had van urineverlies zsm een afspraak moest maken voor bekkenbodemtherapie.
dat is wat ik nu al wil, bekkenbodem therapie, ik heb maandag een afspraak bij de vlos en wil vragen of zij mij kan doorverwijzen, verder ben ook ik bezig met het aanspannen en ontspannen van de bekkenbodem, verder kijk ik wel naar wat er mogelijk is, en dat wil ik graag bespreken met de huisarts, vlos of gyn. ik accepteer mijn lichaam zoals het is inclusief schade van de zwangerschap, maar incontinentie of weet ik veel wat voor verzakking dat wil ik niet. hoe reageren jullie man erop? die van mij ziet de ernst er niet van in (net zoals in alles eigenlijk