Ik wil hier niet meer lezen.. hihi Laat het straks allemaal wel over me heen komen, jullie hebben het tenslotte ook allemaal overleefd!
Hehehe, dat geluid heb ik gelukkig niet meegekregen! Die knip/scheur wat trouwens ook het enige waar ik echt niet over na moest denken van tevoren maar het is me werkelijk 100% meegevallen hoor En ik ben toch flink ingescheurd hoor, ze wilden nog knippen maar ik had zo'n weeenstorm dat ik alleen maar kon persen. Perineum was nog heel maar ben recht naar voren ingescheurd, tot en mét waar het ontzettend gevoelig is. Niks van gemerkt tijdens de bevalling! Het hechten was natuurlijk geen pretje, ik moest een katheter omdat ze anders misschien de urinebuis kwijt raakten en het laatste stukje konden ze niet goed verdoven dus boden ze me daar zelfs nog een ruggeprik voor aan! Maar ik was al zo met die kleine bezig dat het me niet veel meer kon boeien en ze hebben het toen zo gehecht. Al die endorfine die je lijf aanmaakt helpt werkt zeker! Ik moest zelfs nog lachen omdat er drie vrouwen (vk, gyn en extra arts) stonden te kijken hoe de boel ook weer aan elkaar moest en ze keken allemaal alsof ze iets engs zagen. Leuk die empathie haha. Ik heb de boel zelf pas met een spiegeltje durven bekijken na een paar weken maar toen zat alles netjes op z'n plek. De genezing ging erg snel en heb zelfs geen litteken. Ik hoop natuurlijk wel dat het bij de volgende niet nodig is maar mocht het weer hetzelfde zijn dan kijk ik er niet zo tegen op als toen hoor!
Ik ben ruim twee weken geleden bevallen. Ik ben ingeknipt en flink ingescheurd maar heb hier niets van gevoeld op het moment supreme. Ons meisje kwam ter wereld met haar handje naast het gezicht en heeft met haar elleboog flink wat schade aangericht. Heb een perineumruptuur, een hoge vaginawandruptuur en dus een knip. Helaas kreeg ik uit de scheuren en knip een enorme bloeding en ben ik direct na de bevalling 2,5 liter bloed verloren. Van de scheuren heb ik nauwelijks last gehad tot nu toe; de knip heeft enórm pijn gedaan. De eerste anderhalve week huilend onder de douche staan plassen en niet kunnen zitten. Maar nu, twee weken later, gaat het weer goed. Ik kan weer een half uur wandelen, normaal zitten en normaal naar het toilet. En weet je? Heel cliche maar echt waar: je bent het écht zo vergeten........
ik ben overigens tijdens een wee verdoofd (auw) zei nog tegen die VK je hoeft het niet te zeggen hoor... Zegt ze heel doodleuk: ik ga je verdoven voor een knip.... Dus wee en prik !!!! GRRRRRRRRRRRRRRR (ik heb het niet zo op naalden) Maar daarna voelde ik dus niks. En of ik haar heb horen knippen... geen idee er zat een hoofdje klem daarbinnen auwwwww Het hechten voelde ik dus ook niet. Alleen later toen de verdoving uit gewerkt was. En dan wordt er nog gezegd: je moet op een harde ondergrond gaat zitten, dan is de pijn het snelst weg.... je wil niet weten hoe ik in de rolstoel ging zitten om naar de auto gebracht te worden de volgende dag hahaha En dan 3 dagen na thuiskomst nog fijn in een sodabadje omdat het lichtelijk ontstoken was daar beneden..... Nope niet echt iets relaxs, maar we hebben het weer gehad en als ik zie wat ik ervoor heb gekregen.... IK ZOU HET ZO WEER DOEN xxxx
wat fijn dat er al zoveel reacties zijn geweest! Tnx meiden! Tussen een aantal slechte ervaringen door lees ik veel dat er weinig van gevoeld wordt. Dat geeft de mens weer moed haha. En natuurlijk heb ik er alles voor over om dat kleine mannetje goed op de wereld te zetten, maar als het enigzins zonder kleerscheuren kan dan teken ik daar voor
Ik ben ook ingeknipt, schoudertje bleef achter mijn schaambot haken (schouderdystocie). Ik heb het helemaal niet doorgehad dat ik een prik en knip kreeg, manlief zei het tegen me en ik dacht echt wat boeit mij dat nou, ik wil hem eruit! Tijdens het hechten ben ik in slaap gevallen.. De pijn van de weeën was veel erger dan die knip, maar ik heb ook niet zo'n grote knip gehad. Terwijl hij toch vast zat met zijn schouder en ook nog een handje naast zijn hoofd had.
Ik heb een flinke knip gehad. Het zetten van de knip heb ik niet gevoeld, ik was verdoofd en bovendien was ik heel erg met andere dingen bezig. (Overigens was die verdoving uitgwerkt toen ze ging hechten, vk dacht dat bet nog wel kon. Ik heb op niet al te vriendelijke toon om meer verdoving gevraagd. 't Is na zo'n bevallng wel mooi geweest, klaar is klaar hoor! Dus ik laat me dan echt niet meer onverdoofd hechten, barbaarse praktijk!) Maar goed: knip zetten en hechten viel wel mee. Alleen de dagen erna......!!!!!! Daar had ik me echt op verkeken hoor. Geen idee dat je daar nog zo'n last van zou kunnen hebben. Ik lees vaak dat bij vrouwen het plassen pijn doet omdat de urine prikt in de wond. Nou, ik heb geen geprik gevoeld hoor. De blauwe plek van de knip deed al zo veel pijn dat ik niks anders meer voelde. Dat neemt trouwens niet weg dat ik heb genoten van die tijd. Zo'n heerlijk klein wondertje da ineens bij je gezin hoort, geweldig. Dus ik zou me maar niet al te druk maken Om knippen, scheuren, hechten of weet ik veel. Je bevalling gaat zoals hij gaat. Misschien scheurt er niks, hoef je niet geknipt. Misschien krijg je wel een scheur of ik knip en dan heb je er daarna wel of geen last van. Tja, dat zie je dan wel en het komt gewoon weer goed. En terwijl jij geneest, geniet je lekker van je kleine. Ik zou je wel willen adviseren om een doosje paracetamol in huis te halen. Dat kun je (als je dat gaat doen) eventueel ook tijdens bv gebruiken. En mocht je da ergens last van hebben, dat haalt het de scherpe randjes eraf zodat je makkelijker in slaap valt. Geniet nog even van je zwangerschap, het gaat zo snel voorbij! En daarna veel geluk met je kind!
Ik heb een knip gehad maar dara op het moment zelf niks van gemerkt. Ook het hechten viel me 1000% mee! Ik had onze kleine hummel in mijn armen en weinig van gemerkt ookal waren het er echt een hoop! Ik kreeg de tip om er meteen bovenop te gaan zitten, dus niet half maar echt gewoon op de wond. Mijn god wat deed het de eerste keer pijn maar daarna.....echt helemaal geen last gehad! Bij ons 2e kindje een klein scheurtje met 1 hechting en weer hetzelfde, meteen erop zitten en verdre geen last. Bij d ederde geen knip en scheur.
Ik heb ook een serieuze knip gekregen, heb van die knip of de verdoving totaal niets gevoeld. Het hechten heb ik helaas wél volledig gevoeld, de gyn zei dat dat niet kon omdat ik voor het zetten van de knip een verdoving had gekregen! Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik ook nog vrij lang last heb gehad van de knip, ik heb 2 weken op een zwemband gezeten omdat ik echt niet normaal kon zitten... Ik had ook van die zelfoplossende hechtingen maar ik heb toch ook gesmeekt om na 5 dagen enkele hechtingen te verwijderen en dit hielp enorm!
Mijn zoontje moest er snel uit omdat z'n hartslag niet meer omhoog ging. Dus de pomp kwam er aan te pas. Ik kwam er pas nadat hij geboren was achter dat ik geknipt was, echt helemaal niks van gevoeld. Voordat ik ging bevallen geloofde ik echt niet dat je dat niet kan voelen, maar het is dus wel echt zo.
hier ook met beide bevallingen een knipje gehad. niks van gevoeld.het hechten erna vond ik veeeeel pijnlijker ondanks de verdoving.
Ik ben ook ingeknipt en was er vtv ook best wel bang voor! Toen ik die VK met die verdovingsspuit zag werd ik wel een beetje bang... Maar goed die spuit viel reuze mee en heb de knip ook niet gevoelt. Wel gehoord. Maar echt hoor, op dat moment boeit het je niks... De VK zei tegen mij; Ik ga je even een knip geven en eerst zei ik 'nee!' Die VK weer; Daarna is je kindje geboren. Ik; Pfff doe ook maar, wat maakt het uit... Genezing ging ook vlot, alleen de 3e en 4e dag pijn met zitten gehad. Het valt mee, echt maak je er niet te druk om hoor. Wat ik al zei, op het moment dat het nodig is, boeit het je echt niet meer.
Geknipt zonder verdoving, in een wee, bijna van gat tot gat.. Gehecht zonder verdoving, heb echt geen ene flikker gevoelt, was teveel aan het kijken naar mn mooie mannetje. En het is nu perfect genezen, geen last meer van
Tweeënhalve week bevallen van onze mooie zoon. Een flinke knip gehad richting mijn bil, gelukkig met verdoving en ook met verdoving gehecht. De wond geneest mooi en is niet meer pijnlijk, maar de blauwe plek van de knip heeft me het meeste pijn gedaan. Het is pas sinds gisteren dat ik, zonder al te veel nadenken, op de bank kan gaan zitten. Ik had het idee dat ik sneller op de been was na mijn keizersnede
Hier ook een knip gehad... De knip zelf + verdoving heb ik totaal niet gevoeld! Ik lag tijdens het hechten gewoon naar mn mooie meisje te kijken, dus had het helemaal niet door! Alleen erna heb ik er wel last van gehad, want mn hechtingen zaten te strak:S Ze zeiden tegen mij ook dat je er veel op moest gaan zitten, maar dat kon ik echt niet verdragen! (achteraf ook niet zo gek als die hechtingen te strak zitten:s) Maarja, na een week was alles weer helemaal goed! Echt bizar hoe snel het geneest!!!!