Ervaringen met 'de knip'

Hier ook een knip gehad en kleine meid is met de vacuumpomp geboren. Hoe ongeloofwaardig het misschien klinkt het boeit je op dat moment echt niet. Ik was al 1,5 uur aan het persen toen ze zeiden we gaan knip en vacuum doen. Ik zei toen letterlijk: Al knip je haar eruit met een heggeschaar jullie doen maar. Ik wilde alleen maar die kleine eruit hebben.

Ik kan me niet herinneren de knip gevoeld te hebben wel een klein prikje van de verdoving, maar dat stelde niets voor. Hechten vond ik iets minder leuk, maar dat was omdat mijn onderkantje na de bevalling gewoon even niet prettig aanvoelde en ik moeilijk kon ontspannen. Heb daarna 2 paracetamols gehad en ben eigenlijk meteen half rechtop gaan zitten heb verder de dagen erna ook geen moeite gehad met zitten ofzo, gewoon meteen doen hielp bij mij. Het was natuurlijk allemaal wel beurs en na een paar dagen prikte het iets met plassen. Maar verder is het me mee gevallen.

Mijn hechtingen waren open gegaan en het heeft bij mij wel 8 weken geduurd voor het helemaal dicht was, maar toch niet super veel last van gehad.

Dus als het mijn volgende bevalling weer zou moeten zou ik het zo doen, ben er niet echt bang meer voor.

 

1e keer geknipt, verdoven voor hechten wel gevoeld, paar daagjes last gehad, maar ik wist niet beter deze pijn viel absoluut mee......

2e keer klein beetje gescheurd, verdoven voor hechten niet gevoeld, geen enkele last meer gehad nadien.....

 

Bij mijn zoon ben ik ook ingeknipt maar dat gebeurde tijdens een perswee. De vk zei: als je tijdens de perswee het meeste pijn voelt dan zeg je maar heel hard 'pijn!' en dan ga ik een knip zetten. Zo gezegd zo gedaan. Niets ervan gevoeld en ook geen naar geluid gehoord.

Met hechten ging het helaas wat minder goed, er werd een bloedvaat geraakt en die werd dus ook gelijk weer dichtgetrokken met als gevolg dat het bloed nergens meer heen kon. Resultaat na even douchen en een uurtje rusten op het bed... een vreselijk donkerblauw ei tussen m'n benen. Dat "ei" drukte mijn urineleider dicht waardoor ik 2 dagen in het ziekenhuis met een catheter moest blijven voordat ik weer zelf kon plassen. Daarna thuis nog 5 dagen bedrust moeten houden en heel veel bevroren compressen nodig gehad voordat het begon te slinken. Maar gelukkig schijnt dat niet vaak voor te komen.

 

Ik ben geknipt en gescheurd. Van het scheuren heb ik niks gevoeld maar van het knippen wel, brr.. Vk was iets te vroeg en zat nog niet volledig in de wee waardoor het dus hartstikke zeer deed.

Het hechten was verder voor het grootste gedeelte pijnloos, maar het verdoven voelde niet erg prettig. Ze kon ook niet alles goed verdoven waardoor sommige steekjes van het hechten zeer deed, maar dat was opzich prima te doen.

 

Het knippen voelde ik niet. De verdoving die de gyn ervoor plaatste voelde ik wel even, maar woog niet op tegen de pijn van de weeën. Ik denk zelfs dat ik het niet gevoeld zou hebben als ze op dat moment een been hadden geamputeerd
De hechtingen waren wel vervelend, maar ook dat woog weer niet op tegen de weeën en de tang waarmee mijn zoon gehaald is. Ik was toen alleen maar blij dat het over was (en ik was nog zo stoned als een kanarie, dus ik mijn pijngrens lag ook wat hoger op dat moment).
Al met al is het knippen op zich mij erg meegevallen, terwijl het eigenlijk zo vreselijk eng klinkt (ook nu, als ik eraan terugdenk...ieeeuwww...).

 

Ik ben ingeknipt (vacuumpomp)
Maar viel me reuze mee!
knippen deed geen pijn (was druk bezig kind eruit te werpen dus was ergens anders met mn hoofd)
Hechten deed geen pijn, je bent en verdoofd en je kindje ligt bij je waardoor de wereld om je heen even stil staat.
en daarna heb ik nog een weekje last gehad met zitten maar kon wel meteen plassen en poepen zonder pijn (zelfde nacht nog)

Dus het enige wat me bij is gebleven van de knip was dat ik niet lekker kon zitten.. ( op een harde stoel zat wel goed maar de bank was te zacht)

 

bij de oudste: De knip was geweldig !
Na 5 kwartier persen was ik helemaal uitgeput en ze moest écht geboren worden, anders moest het met de vaccuumpomp. Iedereen zei telkens 'ze is er bijna! kom op! persen!' en ik had zoiets van: 'het lukt écht niet?!'

Maar na de knip vóélde ik zó duidelijk dat er ruimte was, dat ze geboren kon worden! Een heerlijk gevoel!


Bij de jongste ben ik flink ingescheurd, zo wel uitwendig, als inwendig - ik weet niet wat ik gevoeld heb, maar ik vond 'iets' érg pijnlijk op dat moment. Of het het scheuren was, of het staan van het hoofdje, ik weet het niet.
Maar ze is ook met 4 minuutjes persen geboren... Het ging ineens érg snel - ik was al vól aan het persen terwijl m'n vliezen nog intact waren. Dus toen die doorgeprikt zijn was ze met 2 a 3 x persen geboren... Puffen lukte eigenlijk niet - terwijl het beter is om éven te wachten met persen als het hoofdje staat.
Dus tja... 'eigen schuld' is wat overdreven, maar ik vind het niet raar dat het dus gebeurd is...

 

Ik was geloof ik tijdens het knippen al verdoofd en heb er niets van gevoeld. Bij het hechten heb ik wel kleine speldenprikjes gevoeld, vooral een eng idee, maar niet echt pijnlijk. Plassen heb ik alleen maar met de douche erop gedaan. De dagen na de knip is het wel superpijnlijk om op de hechtingen te zitten.

 

ik had ook als grootste angst inscheuren of knippen...maar op dat moment MOEST hij er uit....dus knippen maar!
Ik moet zeggen dat ik het herstel wel vrij pijnlijk vond, maar na een goede week pijn, was het snel ook weer over.

 

ik was ook als de dood voor een knip, heb tijdens een perswee toen ik de schaar tevoorschijn zag komen zelfs gekrijsd: jij gaat in mij knippen!!!! was ook zonder verdoving omdat het allemaal erg snel ging. heb nu aangegeven bij vk over mn angst, of ze er rekening mee willen houden.... heel veel succes!

 

ik ben ook geknipt maar het is dat mn gyn op het eind zei ik ga je hechten want heb dr niks van gemerkt.. alleen met plassen brandde het behoorlijk en van mn hechtingen heb ik veel last gehad maarvan de knip zelf niet

 

bij beide keren ingescheurd, 1e keer wat erger dan de 2e keer. Maar beide keren niets gevoeld van het uitscheuren, de pijn van het bevallen overheerst dan toch. En ook het hechten was pijnloos, omdat ik verdoofd was. Dus hier geen nare ervaringen gelukkig.

 

Ik weet dat ik geknipt ben en dat ie is gehaald met vacuum.. heb niets gevoelt, ze hebben volgens mij eerst verdooft en toen geknipt.. erna heb ik ook geen last gehad, had meer last van een aambei die ik over had gehouden aan het persen...

 

Ik heb de eerste bevalling een hele flinke knip gehad....niks van gevoeld. Wel het herstel was minder maar te doen hoor.

Bij de tweede bevalling weer een knip en weer niks van gevoeld. Je weeën doen zoeveel pijn (sorry hihi) dat je de knip niet voelt meid!

 

Helemaal niets gevoeld van de knip en scheur. De knip werd ook niet verdoofd, het moest even snel want haar hartslag liep hard terug. Mijn man zag dat ze een schaar pakte en dacht: wat gaat ze daar nou mee doen.......! Gelukkig had niemand iets tegen mij gezegd.

Maar toen het hechten: man man man, wat een pijn!!! Eerst die spuiten, zat echt tegen het plafond. Kon mijn dochter ook niet vasthouden, want die kneep ik bijna fijn. Het hechten zelf ook, voelde echt elke steek. Ja, sommige plekken kon ze niet verdoven zei ze. Volgens mij had ze gewoon teveel haast, het was knetterdruk op de afdeling en mijn man moest assisteren, materialen aangeven enzo! Af en toe moest hij de verpleegkundige bellen, die kwam dan aansnellen van een andere bevalling om even snel te helpen. Was echt vreselijk!

Maar goed, na die tijd gevoelig met zitten en plassen, maar alles is mooi opgedroogd .
Ik weet nog wel dat ik echt het gevoel had dat ik een "gat" had van minstens 3 meter doorsnee, alsof de hele boel open stond. Ook voelde alles mega opgezwollen, maar toen ik later zelf keek was dat helemaal niet te zien.

Maar alles is goed gekomen hoor....

 

Ik ben ingescheurd, maar heb er echt niks van gevoeld. Het was dat ze zei dat ze me ging hechten

Schijnt dat een scheur wel sneller heelt dan een knip, en dat klopt ook wel want ik liep de volgende dat alweer rond en mijn vriendin& schoonzus deden er toch flink wat langer over.

Moet eerlijk zeggen dat mijn gekneusde stuitje veel meer zeer deed, en nu nog *auw*

 

Ik ben ingescheurd maar heb daar niks van gevoeld.
Ze hebben me gehecht terwijl de kleine op m'n buik lag......voelde alleen het spuitje maar de rest heb ik ook niet gevoeld.

Ik ben er snel van genezen, heb niet lang last gehad ervan.....en met plassen gelijk spoelen met water dan voel je het ook niet branden.

Niet te druk maken erover

 

Ik had een knip en was ingescheurd, maar die knip zetten ze tijdens een wee (die doet toch al veel pijn...). Van het hechten eigenlijk ook niet zo veel gevoeld en ik weet niet eens of ie eerst heeft verdoofd of niet.

 

Op het moment zelf voelde ik het niet, maar mijn vriend zei dat t bloed eruit spoot en zelfs op het gezicht van de verloskundige zat!! Ew...

Het hechten was ronduit vreselijk, 15 stuks, en het herstel was ook vervelend.. een week op bed gelegen.

Sorry, ik kan het echt niet mooier maken dan het is , en ben ook bij deze zwangerschap en bevalling bang voor DE KNIP...