Nou gatver, ik heb een laagliggende placenta, lag 1,5 cm voor de uitgang langs met 20 wk, en met controle op 28 wk en vandaag, net dus, (32wk6d) bleek hij nog steeds op 0-2mm van de uitgang te liggen. De norm is 2 cm! Voor het einde van de echo hoorde ik dus al dat het een keizersnede wordt, en deze is nu al gepland ook! Blijkbaar beslissen ze dat nu, omdat er toch geen/nauwelijks kans meer is dat hij nu nog optrekt. En ik maar denken dat ze gewoon blijven controleren tot het ofwel okee is, ofwel tot de bevalling begint en het dan dus alsnog een ks moet worden. Betekent ook dat ik ineens niet meer bij de vk loop maar wordt "overgenomen" door het zh. Het is zo plotseling en zo snel allemaal. Ze doen overigens nog wel een controle over 3 wk of het misschien toch nog is goedgekomen, maar ik heb daar niet zoveel hoop meer op eigenlijk (zij ook niet trouwens). Hier had ik geen rekening mee gehouden, oa vanwege alle positieve verhalen hier en van een vriendin over optrekkende placenta's . Moet wel zeggen dat ik er aangedaan en verdrietig van ben, het gevoel het zelf te willen doen, de bevalling te willen meemaken, dat het je uit handen is genomen, dat ze eerder komt terwijl het al zo snel gaat allemaal, dat er geen verrassing meer aan is, die spannende uren in de nacht dat je denkt dat het gaat beginnen, etc. Natuurlijk zijn er ook positieve kanten aan: je wordt er niet plotseling mee geconfronteerd, hoeft geen 24 u of meer pijn te lijden van weeen, etc etc. Maar dat vind ik even niet zo relevant allemaal. Hoe zijn jullie hiermee omgegaan? Hoe bereid je je (mentaal of fysiek) voor op een keizersnede? Was het zoals je verwachtte? Moet ik nog achter een second opinion aan, gaan ze niet te snel nu of denken andere zh-en hier anders over? Liever geen ks-ramp verhalen ajb trouwens, die lees ik later nog wel eens . Alvast dank voor jullie ervaringen.
Hier nog geen ervaring mee, maar ik krijg ook volgende week een echo om dit te checken. Mijn placenta ligt ook erg laag. Ik heb inderdaad net zoals jij had goede hoop dat het allemaal wel goed komt en kan me voorstellen dat het een enorme domper voor je is dat dit niet het geval blijkt te zijn! Ik zou daar ook ontzettend moeilijk mee om kunnen gaan en hoop zo ontzettend op een natuurlijke bevalling! Om precies dezelfde redenen die jij beschrijft...
Ben jij tussentijds nog gecontroleerd? Ik dus eerst bij 28 wk (advies van AMC), toen was ie wel opgeschoven maar onvoldoende. Ik dacht echt dat ie nog wel door zou schuiven in de tussentijd. Ach, ik duim voor je, het schijnt toch meestal WEL goed te komen, op tijd! (en stiekum duim ik ook voor mijzelf, het wordt over 2,5 wk nog eens bekeken...)
Ik heb wel een echo gehad met 28 weken, maar dat was een groeiecho. Ze heeft toen wel uitwendig gekeken waar de placenta lag (nog steeds laag). Maar omdat het vaak nog een stuk opschuift voor de 32 weken, kijkt ze pas de volgende keer inwendig waar ie precies ligt. Zowel de verloskundige als de echoscopist deden er heel luchtig over trouwens, dus volgens mij komt het meestal wel goed. Dat wordt dus echt een domper als dat toch niet het geval blijkt te zijn. Ik hoop voor jou dat er toch nog een klein wonder gebeurt en de placenta nog een stukje opschuift!
Hi Babel, Ik kan me voorstellen dat je super teleurgesteld bent! Je hebt je ingesteld op een natuurlijk bevalling, daar eindigen alle boekjes ook mee en t hoort er gewoon bij! Was ik ook toen ik een keizersnede moest plannen in verband met stuitligging. Ik had het gevoel dat me iets ontnomen werd en ik vond het ook helemaal niet leuk dat ik van die lieve verloskundigen naar het onpersoonlijke ziekenhuis moest. Maarrrrr toen ik eenmaal aan t idee gewend was, vond ik t eigenlijk wel top. Ik wist precies wanneer het ging gebeuren (bij 38.4 weken), en man en ik vonden het erg cool om naar de geboortedatum van onze zoon toe te leven. Ik heb maar kort verlof gehad van te voren (2,5 week) maar heb er voor gezorgd dat ik in die periode heel goed uitrustte (hoewel ik nauwelijks nog sliep s nachts), deed veel middagdutjes, las tijdschriften op bed, probeerde gezond te eten en nog beweging te krijgen (schuifelen door de sneeuw) en was letterlijk in blijde verwachting! Ik heb me heel goed voor laten lichten door het ziekenhuis over de procedure, de ruggenprik, het soort hechtingen, de duur van het ziekenhuisverblijf etc etc en als ik toch weer vragen had (teveel tijd om handen haha) belde ik gewoon weer. De avond voor D-day zijn we samen uit eten geweest, hebben een filmpje opgenomen, nog wat laatste buikfoto's gemaakt en de autoruiten alvast gekrabt. Ik had een tas met lekkere joggingbroeken, grote oma-slips, wikkelvestjes, toiletspullen, voedingstops, oordoppen en een slaapmaskertje klaar staan. En die nacht nog wel aardig geslapen ook! De volgende dag waren we om 7.00 uur in het ziekenhuis en om 8.30 was onze zoon geboren . De keizersnede zelf en het herstel daarvan is me 100% meegevallen. Succes! x
Yukl, ja, suf he, super luchtig deden ze er bij mij ook over. Ik ga nog wel even feedback geven, dat ze je wel moeten vertellen dat als het rond 32/33 wk nog niet goed is, je automatisch op de rol staat voor keizersnede, het direct wordt ingepland, etc. Dat ik dat niet zag aankomen gisteren, vergrootte enorm het schrik effect. Ik liep met 4 vervolgafspraken het zh weer uit, incl de geplande geboortedatum van onze dochter. Dat is raar! (Misschien doet niet ieder ziekenhuis dat gelijk trouwens, dat inplannen etc.) Jetje, dank je voor je reactie, wel hoopgevend En fijn, ook praktische tips. Thx. Heb je achteraf nog iets speciaals gedaan om te "verwerken" dat je nooit weeen hebt gehad bijv? Hoe lang moest je blijven?
Hier een geplande ks vanwege de grootte van mijn dochter, nadat onze oudste dochter toendertijd ook te groot bleek voor mijn bekken. Ik vond het heel apart dat je idd weet wanneer je kind geboren gaat worden! Wij hadden het alleen onze ouders en zusjes verteld. Mijn zusje woont nl. in Engeland en kon zodoende alvast een vlucht regelen. Wij hebben de dag ervoor, dinsdag, lekker samen nog de laatste dingen geregeld en gewinkeld. Lekker geluncht (oudste was op KDV). Op de woensdag kwamen mijn schoonouders hier op de oudste passen en moesten wij om 10 uur in het ZH zijn (wel jammer, dat het zo laat was). Ik zou om 13 uur geopereerd worden en mocht vanaf 6 uur 's ochtends niets meer eten en drinken. Ik had dus om kwart voor 6 nog een flink stuk ontbijtkoek en een grote bak thee gedronken! Om 10 uur in het Zh en aan de ctg. Daarna kwamen ze ineens met infuus en catheter......bleek de operatie VERVROEGD te zijn! Er waren 2 gaatjes gekomen op de OK, dus mijn slaapkamergenootje was om 10 uur geopereerd en ik was om half 12 aan de beurt! Zo hadden wij dus toch nog een verrassing op deze geplande dag! Was om half 1 terug op de kamer, lekker geknuffeld met de kleine en toen de ouders gebeld. Daar mijn 1e bevalling niet gegaan was zoals ik had bedacht, had ik nu vantevoren allerlei dingen opgeschreven en met de gyn/verpleging besproken. Succes!
Hai Mamanama, Welke dingen had je vooraf besproken? Misschien heb ik er nog wat aan nl! Ik ga volgende week voor informatie en afspraken. Babel
Ha Babel, Oja, over die weeen; ik heb behoorrrrrrlijk wat naweeen gehad de eerste nacht. Ondanks de morfine en paracetamol die ik toen nog kreeg..... Hoewel ik de derde avond eigenlijk al naar huis mocht, heb ik ervoor gekozen om nog een derde nachtje te blijven en om zondagochtend naar huis te gaan zodat de kraamhulp ook meteen die middag kon komen. Ik heb eigenlijk niet veel speciaals gedaan erna. In mijn omgeving hebben zich de laatste tijd nogal wat (natuurlijke) horror bevallingen voorgedaan waardoor ik zelfs twijfel of ik een eventuele volgende bevalling wel op natuurlijke wijze moet proberen. Ik heb wel nog steeds het gevoel 'iets' gemist te hebben al wordt dat gevoel door vriendinnen die 15 uur weeen hebben gehad, niet echt gedeeld . Joh, t belangrijkste is; dit is het veiligst voor je baby! Dit bleek bij mij des te meer toen de gynaecoloog zag dat de navelstreng om het nekje van m'n zoon zat. Het was in alle gevallen dus een keizersnede geworden. succes en geniet van de extra concrete voorpret!
Ik heb hier zelf geen ervaring mee Babel, maar ik las je bericht en wilde toch even reageren. De tips van die meiden hierboven zijn wel goed denk ik: nog lekker even iets leuks gaan doen de dag ervoor. Als het dan toch moet, kun je er maar het beste van proberen te maken. Ik hoop natuurlijk voor je dat je placenta alsnog opschuift! Maar probeer anders toch zoveel mogelijk de voordelen te zien en je erbij neer te leggen dat het nu eenmaal gaat zoals het gaat. (Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk!)
Erg vervelend als je je op een natuurlijke bevalling hebt verheugd. Misschien helpt het om te denken dat het de beste keuze is voor je kleintje (en jezelf). Het belangrijkste doel ik een gezond kleintje ter wereld brengen, en door deze 'keuze' maak je die kans het grootst..!
Hoi, Mijn placenta ligt te laag (niet voor de uitgang hoor). Maar bij mij wordt met 32 wkn gecontroleerd of die is geschoven (bij 28 weken leek hij met pretecho nog te laag te liggen). Ik had begrepen dat die na 32 weken niet meer gaat schuiven. Ik heb zelf bij mijn dochter ook een ks gehad (stuit). Mij viel het eigenlijk wel mee. Wat eerder geschreven werd je leeft naar de dag toe. Wij hebben ook nog foto gemaakt van de buik en ons laatste avondje samen was heel gezellig. Een ks is echt niet pijnloos. Veel mensen zeggen oh dat is lekker makkelijk een ks. Tuurlijk je krijgt pijnstilling, maar nog doet het zeer. Bij mij met name met het lachen, niezen en draaien in bed. Maar goed na een paar dagen is het ok. Ik vond het al met al echt meevallen. Over bevallingen hoor je ook wel eens vehralen dat iemand lange tijd niet kan zitten door pijn aan het onderkantje... Ik heb trouwens geen naweeen gehad en ook maar 2 dagen bloedingen. Ze hebben de bm al schoongemaakt oid nadat ze mijn dochter eruit hebben gehaald. Los van het feit of ik nog niet weet of mijn placenta is opgeschoven (volgende week een echo)...ik ben bij de gyn geweest en mag kiezen nu wat ik wil: vaginaal of een ks. En ik heb toch voor het laatste gekozen. Bekijk het voor jezelf maar zo: voor jou is een ks veel veiliger, bloedingen wil je ook niet na een bevalling, als het al lukt om het vaginaal te doen. En een groot voordeel: je kindje heeft een mooi rond hoofdje als het net geboren is! Geen gekke punt of dingen door de bevalling . Groetjes!
Ik denk dat het juist goed is dat je je nu op een ks kan instellen... beginnen met een gewone bevalling die eindigt in een ks is veel zwaarder en lastiger te verwerken. Nu heb je uitgebreid tijd om info in te winnen, erover te denken, je erop voor te bereiden. Ik wist bij de 2de ook dat het een ks werd en weet het nu ookal. De datum heb ik ook wel een goed idee van aangezien ik gekozen heb voor de zelfde gyn en hij 2 dagen per week geplande dingen doet in een OK zoals een ks bijv. Maar dan nog kan het natuurlijk altijd eerder beginnen. Hou daar ook rekening mee dmz staar je niet blind op 1 datum. Ik had bij nr 2 een ks gepland bij 38wk5d. maar met 37wk2d braken mn vliezen spontaan... dat was dus toch nog een grote verrassing. Ik vond de 2ks die ik heb gehad heel goed te doen. De eerste was zwaarder omdat daar wel een poging tot normala bevallen aan vooraf ging maar de 2de, de geplande vond ik echt een eitje. Pijn tijdens en vlak na de ks viel 200% mee. Wel last van naweeën maar dat schijnt na elke bevalling/ks erger te worden. Daar zie ik nu ook het meest tegenop. Ik was beide keren weer snel op de been en mn littekens zijn nagenoeg onzichtbaar.
Zeeuws meisje: wat doen ze dan als eerder je bevalling begint en je ks staat al gepland? Ik mag dus nu kiezen en heb 14 okt een afspraak voor controle in zkh en om definitief door te geven wat ik wil. Ik ben dan bijna 37 weken.... Wilde de afspraak nog verzetten naar voren maar dat lukt niet. Angstig en stresskipje als ik ben, denk ik nu steeds...wat als het eerder begint en ik nog niet heb doorgegven dat ik die ks wil. Moet ik dat dan zeggen als ik in zkh aankomn ofzo??? Ben het met je eens dat herstel van geplande ks veel beter te doen is dan ks na weeen of lang proberen. Wat dat betreft is dat wel een voordele zo'n geplande.
Dan krijg je gewoon dan de ks... ze plannen het zo dat ze hopen dat je voor die tijd niet zelf begint maar wel zo dicht tegen de uitgerekende datum aan als ze verantwoord vinden/aandurven. En dan nog tijdens kantoor-uren... is gewoon handiger. Een kind zomaar uit de baarmoeder plukken is natuurlijk niet helemaal ideaal... maar het is soms niet anders. Het is wat meer gedoe als het zomaar begint (dus echte weeën of vliezen breken) want dan moet er een gyn worden gevonden/opgepiept. OK moet worden vrijgemaakt... mijn vliezen braken op de dag dat het weer echt heel beroerd was (heel glad en mistig) dus veel auto-ongelukken. Ze kijken dan bij de OK wat meer prioriteit heeft... mn vliezen braken sochtends en pas in de avond was er een OK vrij. Heb dus wel een poosje weeën gehad maar was niet uitgeput ofzo. Vond het ergens wel fijn dat mn lichaam/kind zelf aangaf dat het tijd was (al is geboren worden met 37wk ook niet alles en hoop heel erg nu minimaal 39wk te halen) Vind bijna 37 wk wel laat om bij de gyn te komen. Niet zozeer omdat je misschien eerder begint hoor... dan bel je gewoon de poli gyn. en zeg je dat je bent begonnen en een geplande ks krijgt en dan ga je gewoon richting ziekenhuis maar hier is het zo dat je als je ooit een ks hebt gehad vanaf 34wk bij de gyn onder controle staat. Neem aan dat je tot die tijd bij een vk bent. Zij kan misschien ookal noteren dat je voor een ks wil gaan.. evt. bel je de poli en vraag je of ze noteren dat je je keuze hebt gemaakt en een ks wil.
Dank meiden voor jullie info. Heb er veel aan, het wordt idd langzaam concreter allemaal, en nadat ik mijn "voorbereidende" afspraken heb kunnen vervroegen (heb veel vragen, en vond het ook een naar gevoel dat het misschien eerder begint dan ik die vragen heb gesteld!) kan ik het langzaam een beetje loslaten. Heb vannacht ook weer on-onderbroken geslapen, gelukkig En andere meiden, stel gerust ook je vragen hier, daar heb ik ook weer wat aan hoor!