hoi ik ben vandaag bij de dokter geweest eigenlijk voor het vele hoesten en rugpijn daardoor maar voelde een deze dagen een klein babbeltje in mn navel de dokter heeft ernaar gekeken en zei dat het een navelbreuk is heb al veel op internet at kom telkens alleen dezelfde artikelen tegen vandaar mn topic of er dames zijn die er ervaringen mee hebben zeg maar hij wordt wel heel langzaam nu iets groter maar doet geen pijn ofzo wil weten of het echt niet vanzelf minder weer kan worden op internet staat namelijk van niet bedankt alvast
Door mijn tweelingzwangerschap een navelbreuk gekregen. Deze moest door de chirurg verholpen worden. Ik begrijp alleen niet zo goed wat je wilt weten.
hoi ik wou weten of hij echt altijd groter wordt(of hij stopt met groter worden) en of het echt nooit meer vanzelf kleiner kan worden want dat is wat ik lees op internet dat hij nooit kleiner meer wordt uit zichzelf ik ben nog nooit geopereerd en zou dat ook nooit willen(ben doodsbang daarvoor) daarom was ik opzoek naar ervaring at waarbij hij zelf misschien toch kleiner is geworden
Nee, een navelbreuk kan niet meer kleiner worden. Vaak wordt t indd groter, maar t kan een tijd stabiel blijven. Wellicht een doorverwijzing naar de chirurg vragen, voor uitleg, advies en informatie?
ik kijk het even aan de ha zei als hij groter wordt of pijn gaat doen dat ik wwer langs moet komen ik hoopte op reacties van dames die het hadden gehad en het wel (een beetje) vanzelf over was gegaan maar bedankt voor de reactie
Ik heb een midden buikwand breuk. Zelfde maar dan hoger, tussen de buikspieren in. Na de bevalling heel erg verkouden dus heb in dr kraamweek kei hard moeten hoesten waardoor ik dat vliesje kapot heb gehoest. Die breuk komt nooit meer goed. Word ook niet meer kleiner maar kan wel groter worden. In het begin had ik er last van maar nu nirt meer. Maar ik voel m wel.als ik weer moet hoesten of als de oudste net daarop leunt met zn elleboog ofzo. Zodra er geen organen of vet tussen blijft zitten en het geen pijn doet hoef je er niks mee te doen. Heb je dat wel dan krijg je een gaasje op die plek en dat word zogezegd het vliesje. Dus geen pijn dan niks aan de hand. Altijd letten op je hoest techniek en als je weer zwanger wilt worden dan altijd aangeven.
oké best heftig jammer had gehoopt dat internet er misschien een beetje naastzat hahaha heb er zelf nog geem last van maar wil weer zwanger worden zat zelf te denken om het dan gelijk aan te geven zodra ik dan naar de verloskundige zou gaan (bij 8 weken ongeveer) of zou dat dan al nog eerder moeten?
Zodra je zwanger bent en je hebt je intake dan kun je dan aangeven. Dat is meestal 8 weken indd. Kun je ook aan de telefoon doorgeven bij het maken van de afspraak als je dat fijn vind. Ze houden het iig beter in de gaten. Als je er in de zwangerschap last van krijgt kun je ook geopereerd worden (vriendin van me heeft dat gehad). Maar dat doen ze natuurlijk liever niet. Eerst maar eens kijken hoe het gaat met je breuk na een tijdje en ook nog eens zwanger worden
Meer dan een jaar geleden rommelde mijn buik en voelde ik ook een (pijnlijke) bobbel vlakboven mijn navel. Het bleek inderdaad een navelbreuk. Er zaten geen ingewanden tussen en dat was goed. Vlak erna werd ik zwanger. Vk gaf aan dat ze er tijdens de zwangerschap sowieso niks aan zouden doen. Ik had er ook totaal geen last van. Terwijl ik dat wel had verwacht. Nu is mijn dochter alweer 7 maanden. De bobbel probeer ik niet te voelen of op te zoeken, want ik vind dat "beurse" gevoel erg vervelend. Hij zit er nog wel, maar ik voel er niks van, behalve als je er dus op drukt of duwt, watmijn oudste per ongeluk nog wel eens doet met een elleboog oid. Probeer je er niet te druk om te maken, het kan gewoon onschuldig blijven!
Hier ook een hoge buikwandbreuk gehad, er is idd een kunstmatig 'netje' overheen geplaatst omdat bij mij wel de darmen er doorheen kwamen. 1e zwangerschap geen last van gehad, placenta lag voor en beschermde het wat, nu een achter liggende placenta en t is nu wel pijnlijker als de baby er achterlangs schuurt, maakt soms ook een gek geluidje.
6 maanden na mijn eerste keizersnede ben ik op 2 weken tijd van een kleine navelbreuk naar navelbreuk ter grootte van een tennisbal gegaan. Operatie was noodzakelijk en ze hebben toen een net geplaatst van 15cm. Herstellen was wel pijnlijk omdat het een grotere breuk was dan ze hadden gedacht maar nu, 4 jaar verder en een tweede keizersnede, geen last van. Bij mij dus niet stabiel gebleven maar ging ook echt snel naar grotere proportie.
owke er kan dus wel altijd aan gedaan worden dat stelt me wel gerust. en idd ik hou de breuk goed in de gaten en hoop snel zwanger te worden vraag het van de week anders ook wel ecen na bij de ha bedankt voor je reactie heeft me wel beetje gerust gesteld (niet helemaal omdat ik echt bang ben om geopereerd te worden hahah)
jij ook bedankt voor je reactie wel apart van dat geluidje kan me er weinig bij voorstellen maar lijkt me wel apart
owke wel erg heftig dan schrik je wel gelukkig dat het goed is gekomen. hoe ervaarde je de operatie als ik vrahen mag het lijkt mij echt zo eng maar heb ook last van angsten ed denk dat dat ook wel erg meespeelt wat moet dat moet natuurlijk maar lijkt me echt verschrikkelijk eigenlijk
De chirurg ging er oorspronkelijk van uit dat het een kleine breuk was. En dan is dat dagopname. Maar toen ik wakker werd en later op de kamer, bleef de pijn aanhouden. (zijn de spieren hé die ze doorgesneden hebben en dat doet best wel pijn het eerste moment) Toen hij 's avonds nog langs kwam, zei hij het dan van die net van 15x15cm. Ben toen een nacht moeten blijven. De dag erna was de pijn wel al wat minder maar heeft nog een aantal weken geduurd eer die volledig weg was. Maar na een dag of 3-4 te doen. Ik heb de operatie niet als slecht of lastig ervaren hoor. Weet ook niet waar je angst precies zit. Onder narcose gaan is echt helemaal niet eng. Het ene moment ben je wakker, het volgende word je weer wakker. Eigenlijk is dat best bizar maar helemaal niet om angst voor te hebben. Moet wel zeggen dat ik nadien complicaties gehad heb maar dat had niks met de operatie te maken Ben met drains en redons naar huis moeten gaan voor vocht- en bloed nog af te drijven maar één is er verstopt geraakt door een bloedklonter. Dus uiteindelijk is alles via mijn navel (via wieken) naar buiten moeten gaan en zo opgroeien. Duurde 5 maanden met nazorg maar kon ook gewoon werken hoor. En is iets wat bijna niet voorkomt. Deed ook niet pijn trouwens. Is het leuk, nee want geen enkele operatie is leuk maar is het iets om bang voor te zijn om het niet te laten doen, ook niet. Als het niet hoeft, zou ik het even aankijken. Maar als je er echt last van hebt, toch maar verder laten naar kijken want je wil echt niet dat je darmen erin komen en afsterven. Dus zolang je er niks aan laat doen, toch wel waakzaam blijven!