Hallo! Ik heb over twee weken een nekplooiimeting geplant staan, maar mijn verloskundige zei dat niet veel mensen t deden, bij mij in t dorp en ik weinig risico erop had. De kosten die ik zelf moet betalen zijn ook 140,00 Ik ben een beetje aan t twjijfelen Wat is jullie keuze geweest en waarom? Liefs
Ik heb het wel laten doen! Het koste hier 161 euro. Wij hebben het laten doen omdat ik niet graag voor verassingen wil komen te staan. En graag voorbereid was in het geval dat.... Maar je weet het nooit zeker! Ik had een hele goede uitslag maar kan alsnog net die ene zijn. Zou het volgende keer weer doen! Geeft toch wat geruststelling... Maar ken ook genoeg verhalen van mensen die juist voor niks in de stress zaten!!
Tja, daar zijn de meningen duidelijk over verdeeld. Ik ben 30 jaar en wij hebben ervoor gekozen om het niet te doen. De reden hiervoor is dat ik nou nog niet heel oud ben, het in de familie nergens voor komt en wij met de info van de nekplooimeting toch niks gaan doen. We laten het kindje hoe dan ook komen. Dus voor ons was de beslissing daarom heel makkelijk gemaakt, om het niet te laten doen.
Ik vind nekplooimeting en of combinatie test een persoonlijke keuze, ik denk dat je moet nadenken waarom je de test wil laten doen en mocht deze een risico uitslag krijgen wat je daarna ermee wil doen. Als je niks met de uitslag wil doen en je ongeacht de uitslag het kindje wil houden dan zou ik de test niet doen. Als je begin 20 bent zou ik persoonlijk de test ook niet doen. Ik heb de combinatie test drie keer gedaan omdat ik een oudere mama ben dus meer risico zou kunnen hebben, maar had drie keer een uitslag van iemand die veel jonger is. Dus hoge uitkomst. En werd vergoed.
Wij hebben ervoor gekozen het wel te doen. Het kost inderdaad veel geld, maar de reden bij ons was om voorbereid te zijn indien er een verhoogde kans zou zijn. Hier gelukkig een goede uitslag. Ik ken een meisje waarbij er nooit afwijkingen werden gezien op de echo's (ze had geen combi test) en bleek dr kindje bij de geboorte down te hebben. Dat lijkt me een enorme klap zo meteen na de geboorte terwijl je verwacht dat alles goed is.. (al zijn er altijd dingen die ze niet eerder zagen in de buik). Maar goed wij wilden op zoiets wat meer voorbereid zijn.
Dat is erg persoonlijk, ik heb het niet laten doen, geen risico of gevallen in familie oid. Waarom wil je het zelf graag doen?
Ik vind het fijn om iets over de gezondheid van m'n kindje te weten, mocht er iets mis zijn ga ik het absoluut niet laten weghalen maar ik vind het fijn om te weten
Ik vind het raar dat een vk zegt dat je geen risico hebt. Dat weet je niet? als je aanvullend bent verzekerd kan je t terug krijgen. Wij hebben t wel gedaan. Ik ben 28 en vriend 33 en niemand in de familie die bijv down heeft maar stel je voor dat je wel risico hebt om wat voor reden dan ook. dan zou ik t voor de geboorte willen weten. Tis inderdaad een persoonlijke keuze.
Mijn gevoel zei om het niet te doen, heb het dan ook niet gedaan . Wie weet dat ik er bij een evt. volgende zwangerschap anders over denk.
Ik heb het wel laten doen ivm mijn leeftijd (1e keer 40, 2e keer 42). En om voorbereid te zijn, mocht er iets aan de hand zijn. Eerste keer hele slechte uitslag (kans van 1:46 op Down), tweede keer juist hele goede uitslag. Beide keren hebben we geen vervolgonderzoek laten doen. En beide keren een gezond kindje gekregen
Wij hebben het niet gedaan.. Ik kan je niet echt een concrete reden geven waarom niet, want die keus is gemaakt op basis van ons gevoel en niet op cijfertjes en nummertjes eigenlijk! Toch zat ik 2 weken geleden ergens en kwam voorbij die onze prachtige gezonde dochter bekeek en zij bleek zelf net oma geworden te zijn van een kindje die het syndroom van down had, de ouders hadden ook geen combinatietest gedaan.. Toen heb ik wel even in mijn handjes geknepen, dat had ons ook kunnen overkomen..
Het is idd een persoonlijke keuze. Wat doe je met een "slechte" uitslag? Ga je vervolgonderzoek doen? Ik heb bij de eerste twee kinderen geen test gedaan. Nu ben ik 33 en zou ik bij de derde zwangerschap wel een test laten doen. We hebben twee gezonde kinderen en een derde kind waarbij je van tevoren al weet wat heel veel zorg nodig heeft zou ik vanwege gezondheidstechnische redenen bij mijzelf niet trekken. Dit zou dan ook de andere twee kinderen niet ten goede komen. Wij zullen dus dan ook vervolgonderzoek laten doen mocht de uitkomst niet gunstig zijn.
Wij deden wel de combinatietest (ik was toen 27). Als er wat mis is met mijn kind dan wil ik dat weten. Bij een verhoogde kans op down (of een van de andere dingen waar ze op testen) hadden we de NIPT gedaan. Was daar uit gekomen dat het down (of iets anders) was dan laten we de zwangerschap afbreken. Ben me er van bewust dat het een kansberekening is maar als het na de geboorte niet goed was gebleken sla ik mezelf voor de kop dat ik de test niet heb gedaan. Ik zie het leven met een gehandicapt kind niet zitten. Heb een zwager met een licht verstandelijke beperking en als je al ziet wat voor drama dat soms is.... nee, dat wil ik echt niet. Als (klein) kind zal het nog best gaan, maar hoe en wat als hij/zij volwassen is? Ook vraag ik me serieus af wie er voor ons kind moet zorgen als wij er niet meer zijn (of er domweg niet meer toe in staat zijn). Als ik zie welke kant het op gaat in de zorg... Wie zorgt er dan voor mijn kind? Mag je anderen (familie) met die zorg belasten? Daarnaast vind ik het heel bijzonder dat iedereen alles wil weten maar geen combinatietest laat doen? We weten precies wanneer ons ei springt, wanneer en hoe lang we zwanger zijn, krijgen vaak al heel vroeg een echo, weten met 4 maanden zwangerschap of het een jongen of meisje is, er worden 3D-echo's gemaakt zodat we alvast weten hoe het kind eruit ziet, alles wordt op de voet gevolgd, we googlen ons suf, kunnen via allerlei sites de ontwikkeling van de baby van dag tot dag volgen maar je zou niet willen weten of je kind iets heeft? PERSOONLIJK vind ik dat toch een beetje vreemd. Maar goed, ieder mag dat voor zich weten. Ik snap de keuze om het niet te willen weten ook wel weer. Doe waar je je goed bij voelt en trek je niks van een ander aan. JIJ bent degene die straks 24/7 verantwoordelijk is voor je kindje. Met andere mensen uit het dorp heb je niks te maken wat dit betreft.
Ik heb het wel laten doen. Verdikte nekplooi zegt niet alleen iets over syndromen maar kan ook wijzen op een hartafwijking. Ik wilde daarnaast gewoon weten als ons meisje een van de syndromen zou hebben (nouja de kans dan he) en bij hoge kans (die ik had) ben ik voor nipt gegaan. Bij edwards of patau had ik de zwangerschap afgebroken, bij down misschien ook (die keuze had ik nog niet gemaakt en dat hoefde gelukkig ook niet). Overigens met 31 en niks in de familie geen verhoogde kans verwacht, maar die was er toch (hoewel er in dit geval niks aan de hand bleek).
Als je niks met een slechte uitslag zou doen, dan heeft een combinatietest weinig toegevoegde waarde. Een combinatietest geeft een persoonlijke risicoinschatting, geen uitsluitsel. Als jouw persoonlijke risico onverhoopt te hoog is, dan krijg je vervolgonderzoek, waarna je kunt beslissen hoe je verder wilt gaan. Als jij zegt: wij zouden toch niks doen... Tja, dan hoef je ook niks in te schatten of te onderzoeken.
Ik ben 22 en ik heb het wel gedaan. Het kostte ongeveer 160 euro. Geen reden gehad om het wel/niet te doen. "Gewoon".
Heel persoonlijk of je een combinatietest wil doen. Wat doe je met de uitslag is denk ik een belangrijke vraag die je jezelf moet stellen. Overigens blijf ik mij verbazen over de reden 'er zit niets in de familie' Zie onderstaande: Het Downsyndroom is meestal niet erfelijk. Bij 96 van de 100 (96%) mensen gaat het om een los, extra chromosoom 21. Dat komt vaak door een fout bij het verdelen van de chromosomen in de eicellen van de moeder of zaadcellen van de vader. In plaats van zich te verdelen over 2 losse cellen, zijn de chromosomen 21 in dezelfde eicel of zaadcel terecht gekomen. Bij 4 op de 100 (4%) mensen met Downsyndroom gaat het om een bepaalde chromosoomafwijking, een translocatie. Chromosoom 21 zit dan bijvoorbeeld op chromosoom 14 geplakt. Ook dit kan zijn ontstaan in de eicel of zaadcel waaruit een kind is ontstaan, en niet erfelijk zijn. Maar bij 1 op 4 (25%) translocaties is het wel een erfelijke vorm. Dat betekent dat bij 1 op 100 (1%) een erfelijke oorzaak een rol speelt. Eén van de ouders is dan drager van zon translocatie. Bron:erfelijkheid.nl
Idd Bloem, dus het argument om niet te kiezen voor onderzoeken:er komt niets in de familie voor, is niet steekhoudend.