Ik ben ingeleid met 38.3 en op 38.4 werden mijn vliezen gebroken om 9 uur 's ochtends. Kreeg gelijk daarna een infuus met weeenopwekkers en 's avonds om 21;02 geboren.
Heb hier na vaginale tabletjes om het op gang te brengen (bij 41,5 week) en breken van vliezen het infuus gekregen en wil dat nooit meer. Eindeloze weeenstormen (geen seconde rust tussen de weeën) en zoveel pijn dat morfinedrup niets uithaalde (had ook niet meer de kracht er op te drukken). Uiteindelijk na eindeloos op 8 cm te blijven hangen (mij werd verteld dat dat een reactie kon zijn op de middelen in het infuus/de opwekkers) alsnog naar OK geraced voor een keizersnede waarvan het herstel heel heftig was. Had er geen idee van dat je dat infuus kunt weigeren. Bij de tweede heb ik al aangegeven dat ik geen infuus meer wil. Als dat nodig is omdat het niet vanzelf op gang komt, dan toch maar weer een keizersnede, ook al vind ik het herstel erg zwaar geweest en dat maakt de eerste kraamweken verdrietig omdat je niets kunt. Wil jullie niet afschrikken, maar je hoort ook zoveel 'viel wel mee' verhalen, het kan dus ook wel eens heel heftig zijn.