Ik weet even niet goed waar ik moet beginnen. Mijn dochtertje is bijna 12 weken oud. Heel vrolijk kindje, groeit en drinkt goed. Ze huilt bijna nooit. Alleen nu had ze vorige week donderdag s'avonds in een keer uit het niets een huilbui tot krijsend toe van een uur. We waren bij mijn schoonzusje en wilden haar daar in bed leggen Vanavond paste mijn schoonvader een paar uurtjes op. Zodra mijn vriend weg was had ze weer zo'n huilbui. Mijn schoonvader kom haar niet troosten. Zelfs niet met een speen. Na een uurtje was ze moe en viel ze snikkend in slaap. Dat was afgelopen donderdag ook het geval. Het zijn geen krampjes, want ze trappelt niet met haar beentjes. Mijn schoonvader had ook niet het idee dat het krampjes waren, maar meer het idee, dat haar iets dwars zat van binnenuit. Iets waar ze geen raad mee wist. Boosheid ofzo. Want ze sloeg wel veel met haar armpjes. Sloeg zelfs de speen weg. Vandaag heeft ze bijna niet geslapen overdag en was wel veel aan het jengelen. Maar zodra ze bij mij op schoot zat, was het goed. Ik heb zoiets, als het pijn is en ze heeft ergens last van, dan moet dit zo vaker voorkomen. Ook is ze vrolijk, alert, poept en plast goed en drinkt bijna al haar flesjes van 150 cc leeg. Zal het dan toch met haar sprongetje te maken hebben, of iets met verlatingsangst? Wat denken jullie? Iemand iets vergelijkbaars meegemaakt?
altijd lastig ontdekken met de kleintjes. ons meisje huilt vaak ontroostbaar als bijv. mijn moeder hier even komt oppassen. ze heeft veel pijn door reflux en ik dacht op die momenten ohh ze vergaat van de pijn. mn mam zei dan en ze huilt met echte tranen en niet stil te krijgen. pas als ze krijsend in slaap valt.dat begon rond de 2/3 maand. maar als ze bij jou ook huilt kan het best zijn dat er iets is. beeb hier heeft dagen gejammerd en niet lekker in haar vel, en sinds gister verhoging en snotverkouden/hoesten.dat zat er dus aan te komen. fijn dat ze goed drinkt. en als je haar op tilt en ze is stil wil niet altijd zeggen datbze geen pijn hebben. even in de gaten houden.
Het kan goed een sprongetje zijn. Als ze zo rondslaat met haar armpjes kan het frustratie zijn uit de sprong. Ze wil iets maar dat lukt niet. Verlatingsangst komt pas later daar heeft ze nu nog geen weet van.
Mijn dochtertje is vandaag ook 12 weken oud/jong en doet het zelfde.. is ook even de kluts kwijt terwijl het al een hele poos super goed ging. Ze trapt en slaat en wil het liefst knuffelen. Gisteren ging mijn vriend met haar douchen toen ze zo boos was en ineens werd ze zen haha.. volgens het Oei ik groei boek, zitten ze in een sprongetje en moeten we ze gewoon extra verwennen
Wij hadden hier ook een heftige 3 maanden sprong. Ik weet het nog goed omdat we met de schoonfamilie op vakantie waren. Krijsen! Uiteindelijk hielp het als m'n zwager tegen haar begon te zingen haha. Het was trouwens niet een hele lange sprong.
Lijkt me meer met de vreemde situatie van doen te hebben dan dat ze pijn zou hebben. Bij pijn is het bij jou op schoot echt niet ineens over namelijk Ik zou dat geen sprong noemen: dit gedrag enkel op twee losse momenten waarin de situatie anders was dan anders, lijkt me dus gewoon ongemak van de vreemde situatie. En dat mag ook gewoon
Dank je wel voor de reacties. Ik zelf denk ook aan een sprongetje of iets van onbehaaglijkheid. Als ze pijn zou hebben zou het niet maar 2 keer een uurtje voorgekomen zijn. Ze is ook heel erg verkouden, dus zal haar huilbui van gisteren misschien ook wel mee te maken hebben gehad. We wachten even af