Onze beeb ligt in een stuit. Woensdag moet ik voor het eerst naar de gynaecoloog (tot voor kort kon ik gewoon naar de vk, nu dus niet meer) en dan hoor ik over evt. een draaipoging enz. Ik heb het heel moeilijk met de afwegingen die ik moet gaan maken. Wel of geen draaipoging, een stuitbevalling met risico's of een keizersnede met complicaties. Ik wil daarom heel graag jullie ervaringen hierover horen. Ik heb verschillende vragen: Wie heeft er een stuitbevalling gehad en viel het mee of eindigde het alsnog met een (spoed)keizersnede? Wie heeft bewust van begin af aan gekozen voor een geplande keizersnede? Wie heeft het kindje laten draaien? Hoe was de ervaring hiermee (pijnlijk of reuze meegevallen) Ik hoop op veel reacties! Groetjes Suusje
Hallo Suusje, Mijn verhaal is hier op de site ook terug te vinden. Ik heb een stuitbevalling gedaan, en zou het zo morgen weer doen! Als ik ooit weer zwanger raak, is de kans groot dat de kleine weer in stuit ligt. Ik zou dan een draaipoging zelfs niet overwegen, vanwege de risico's, maar direct voor de stuitbevalling gaan. Mijn kindje kon nu niet gedraaid worden wegens gebrek aan ruimte. Ik heb daar ontzettend van gebaald, en was echt als de dood voor een stuitbevalling. Ik lag op dat moment in het ziekenhuis (Helpp, zwangerschapsvergiftiging) en het personeel heeft gelukkig erg zijn best gedaan om mij ervan te overtuigen om natuurlijk te proberen te bevallen. Mijn vliezen zijn gebroken, en 3,5 uur later was mijn dochter er al! het ging dus supervlot. 2 persweeen, 1 voor het lijfje, en 1 voor het hoofd. Niet ingeknipt, kleine beetje ingescheurd. Er is mij verteld dat het voor de kleine altijd beter is om weeen meegemaakt te hebben, dus om het in elk geval via de natuurlijke weg te proberen. Toen de vliezen braken, raakte ik ff in paniek, maar ik vond de rust heel snel terug. Ik kon de weeen heel goed opvangen en heb ze niet als pijnlijk ervaren. Als een stuit niet vlot verloopt wordt er ingegrepen. Dat gaf mij voldoende geruststelling om goed te kunnen ontspannen. Door die ontspanning, ging het echt supersnel. Bij de eerste keer dat er gekeken werd had ik al 6 cm ontsluiting. Ik zou het je dus echt aanraden om het via de natuurlijke weg te proberen. Lukt het niet/vlot het niet dan grijpen ze in. Lukt het wel, dan is het mooi meegenomen! Succes
Bij de bevalling zie je mijn verhaal over mijn geplande keizersnede. Ik heb bewust niet gekozen voor een draaipoging en bewust wel gekozen voor een keizersnede. Beide zou ik zo weer overdoen. Het voordeel van een geplande keizersnede is dat je niet al bv uren aan het puffen bent (weet niet hoe lang ze je laten puffen) maar al je energie kunt bewaren voor je herstel. Wat overigens in mijn geval erg vlot is gegaan. Groetjes Senseemillia
ik heb het kindje laten draaien. Ik hoorde allemaal rare verhalen enz.....Nou viel reuze mee hoor. Je moet je goed ontspannen en en het lukte. Ze doen het echt rustig aan en je merkt er weinig van. Daarbij houden ze het kindje goed in de gaten. Ik vond het geen pijn doen, nadien heb je het gevoeldat je wat lichte spierpijn hebt, thats it!
Er moet een cm ontsluiting per uur zijn. Dus maximaal puf je 10 uur, wat relatief gezien niet te lang is, aangezien een eerste bevalling 24 uur kan duren. Maar voordat je 10 uur bezig bent, hebben ze allang gezien of het voldoende vordert of niet.
@ Lisa Sophie: In welke week heb je het kindje laten draaien? En was het toen al ingedaald? Bij mij ligt de placenta aan de achterkant en is voldoende vruchtwater, maar nadeel van een draaipoging is dat de beeb al in ingedaald in het bekken en dat het mijn eerste zwangerschap is (minder ruimte). Speelden die aspecten bij jouw draaiing een rol? En ben je uiteindelijk gewoon thuis bevallen met een hoofdligging (m.a.w. woorden: het kindje is niet meer teruggedraaid?)? Groetjes Suusje
Sorry dat ik ff reageer op je tweede vraag. Jaime was ook ingedaald met haar billen. Volgens de gyn in het zkh maakte dit niet uit. Ze kunnen het kindje wat omhoog duwen waarna ze draaien. Je moet maar eens lezen op www.nvog.nl. Dan verloskunde en dan stuitbevalling, daar staat ook info over het draaien. Groetjes sens
Lieve meiden.. Ik wil jullie niet afschrikken, maar ik ben mijn mannetje kwijt geraakt mede door de draaipoging, mijn verhaal staat in de vlindertuin bij vlindertjes vanaf 25 weken... Kylian lag niet voor neits in stuit, door het draaien is de navelstreng een keer te veel om zijn nekje komen te zitten, met als gevolg dat hij bij het indalen is gestikt een dag voor mijn bevalling.. suc6 mt je beslissing..
Iman lag ook heel lang in stuit. Gelukkig heeft ze zichzelf net op tijd nog gedraaid.... Toen kende ik Pjetje's verhaal nog niet, had ik het wel gekend dan had ik sowieso NOOIT gekozen voor een draaipoging... Veel succes met je beslissing meid!
Meiden, antwoorden op mijn vraag over draaipoging hoeft niet meer. Ik heb een versie gehad vanmiddag en het is niet gelukt! Ik moet nu kiezen tussen een stuitbevalling of een keizersnede! Voor de versie moest ik eerst een half uur aan de CTG scan. Toen kwam de gynaecoloog. Hij had inmiddels 4 draaipogingen gedaan en 50% was gelukt. Hij keek via de echo hoe het kindje lag en ging toen een poging doen. Het was een vervelend gevoel, maar deed geen pijn. Hij duwt het hoofdje licht opzij en tilt het kontje uit het bekken als dat lukt en dan moet het kindje zelf een koprolletje maken. Als het kindje niet uit zichzelf wil draaien, stoppen ze ermee. Ze nemen dus abslouut geen risico's en het draaien duurde daardoor maar een paar minuten hooguit. Onze kleine lag al zo vast en diep in het bekken dat het weigerde mee te werken. De poging werd dus al snel gestaakd. Ik kreeg direct een gesprek met de opties: in ieder geval een ziekenhuisbevalling (klinisch, met begeleiding van gyn) en moet volgende week een keuze maken tussen een stuitbevalling of een keizersnede. Daarna moest ik direct door weer aan de CTG-scan. Dat doen ze voor de zekerheid om te kijken of het hartritme goed is en of er niets aan de hand is. En alles was goed. Behalve dan dat het resultaat niet leuk is (poging niet gelukt), is het mij 100% meegevallen en ik heb mij laten verzekeren dat stikking door de navelstreng na een draaipoging heel klein is bij een goede begeleiding. (Ik had via dit forum jouw verhaal Pietje wel gelezen en dit aangekaart bij de gyn.) Door zijn woorden en uitleg durfde ik het draaien wel aan. De gyn verzekerde mij dat een baby zelf ook beweegt in de buik en dan ook bekneld raken door de navelstreng, dat risico is net zo klein als bij een versie. Met een ctg-scan na de draaipoging zien ze heel snel of alles goed is en kunnen ze direct ingrijpen. Overigens ken ik ook iemand die gewoon een hoofdligging had en tijdens de thuisbevalling hals over kop naar het ziekenhuis moest omdat het kindje dreigde te stikken door de navelstreng. Kan dus altijd gebeuren, maar de kans is heel klein. Ondertussen heb ik een week om heel hard na te denken over de wijze van bevallen. Ik neig steeds meer naar een vaginale bevalling. In Deventer in het ziekenhuis hebben ze hier goede ervaringen mee en 60% lukt! En ze vinden de risico's van een keizersnede voor de moeder vrij groot, het is en blijft een (vrij zware) operatie met lange hersteltijd. Groetjes Suusje
Pietje, ik las zojuist je verhaal van je vlindertje. Erg triest en ik wilde er hierboven zeker niet te luchtig over doen. Ik snap dat jij door je ervaring geen draaipoging meer wil en het iedereen afraadt, maar ik begrijp ook uit je verhaal dat je kindje niet echt meewerkte met draaien. En dat is wat voor mij juist doorslaggevend was om het wel te doen, nl. dat ze de draaipoging direct zouden staken als het kindje niet uitzichzelf wilde meewerken. En dat hebben ze gelukkig gedaan! Veel sterkte met het verwerken van dit vreselijke verlies in ieder geval. Groetjes Suusje
Suusje, ik wil je heel erg veel succes wensen met je beslissing! Als je er achterstaat, zou ik als ik jou was idd ook natuurlijk bevallen. Zeker als het ziekenhuis er zulke goede ervaringen mee heeft! Dat betekent toch dat ze er ook ECHT ervaren in zijn! Ik ben zelf zo ontzettend blij dat ik natuurlijk bevallen ben! Ik ben zo snel hersteld (ondanks dat ik toch zwangerschapsvergifitiging had), en het is in elk geval een heel bijzonder iets om weeen mee te maken (tuurlijk is het ook meestal pijnlijk, maar wel speciaal!). Wat mij erg geholpen heeft tijdens de bevalling, was vertrouwen in mezelf, en de mensen om mee heen, en ontzettend goed kunnen ontspannen. Dat helpt echt! Tja, en vlot het niet, dan grijpen ze in, maar dan heb je het in elk geval geprobeerd, toch? En als je kiest voor een geplande keizersnee wens ik je uiteraard ook heel erg veel succes!
Hoi Meis, daar zit het verschil, mijn mannetje wilde niet en toch hebben ze hem met alle geweld omgedraaid, ik heb echt krom gelegen van de pijn...
onze kleine ligt ook in een stuit en ik wil het liefste thuis bevallen, maar als de kleine zo blijfd liggen en daar ga ik nu gewoon van uit.dan kies ik denk ik toch voor een keizersnee, klinkt stom maar ik ga er vanuit dat ik een keizersnee krijg als ik dan op de gewoone manier kan bevallen is het goed veel liefs mariska
Pjetje: dat krom liggen van de pijn is ook al niet goed volgens mij! En ze zeiden er inderdaad nadrukkelijk bij dat het kindje zelf in beweging moet komen en moet meegeven! Ik weet, je hebt je kindje er niet mee terug, maar kun je de behandelend arts niet aansprakelijk stellen? Ik vond het draaien een vervelend gevoel, en heb nu een beetje een beurse pijn op de drukpunten, maar echt pijn heb ik niet en alles is verder goed. Ik leef erg met je mee en vraag mijn man elke keer naar het hartje te luisteren. Toch een beetje onzeker of het wel goed gaat met de beeb na jouw verhaal. Maar beter te attent dan niet...... Groetjes Suusje
En o ja Mariska: gezien de duur van je zwangerschap hoef je je nog absoluut geen zorgen te maken over een stuit. De meeste baby's ;iggen rond die tijd nog in stuit en draaien voor de 34e week uitzichzelf nog terug. Daarna zou ik me pas een beetje zorgen gaan maken. Groetjes Suusje
dankje suusje is mijn derde zwangerschap, maar voor het eers dat ik dit mee maak.dus vandaar dat ik zeg mocht de klein niet draaien dan zie ik wel,ga er nu ook nog niet van uit dat hij zei zo blijft ligggen. liefs mariska
Kylian gaf geen mm mee, hij wilde echt niet ik kan hem wel aansprakelijk stellen,maar idd zoals je zegt ik krijg ons ventje er niet mee terug, en de kans dat wij het winnen is echt nihiel, in alle gesprekken die wij hebben gehad na het verlies werd alles glashard ontkent en weggewuifd...ik heb er de kracht en de puf niet voor...ik heb alle energie die ik over heb nodig om hier mee om te kunnen gaan.. Wat je zegt, je kunt beter te oplettend zijn dan niet...bij een eventuele volgende zwagnerschap gaan wij ook echt een doptone huren...al denk ik niet dat we dan op tijd waren geweest als we dat bij kyl al hadden, aangezien ons mannetje schijnbaar heel snel is gestikt de weg naar het ziekenhuis was al te lang geweest, maar goed tis toch een beetje om onzekerheid weg te helpen.. Ik had echt een gekneusd gevoel na de versie...kyl was al ingedaald met zijn billetjes en alleen het eruit tillen deed al vreselijk veel pijn..onderin mijn buik voelde het ook of het gekneusd was.. Bij jou zal het allemaal wel goed gaan, dus ik wens je een voorspoedige bevalling! liefs pjetje
Lynn is ook geboren in stuit. Ze lag idd niet voor niets zo. En idd, als ik opnieuw zwanger zou raken, zou ik het zo weer doen. Het is niet anders dan een gewone bevalling, alleen komen nu de billen eerst. @Suusje, de drempel naar een ks is heel minimaal. Je krijgt een infuus in en als de gyn ziet dat het niet lukt, om wat voor reden dan ook, dan wordt er meteen een ks uit gevoerd. Ik had toen alles behalve het hoofd eruit was, geen perswee meer. De gyn kon hier dus niet op wachten en hij heeft Lynn letterlijk uit mij moeten trekken. Dit dus omdat hioj geen risico kon nemen. Ik heb 3 persweeën gehad. Maar nogmaals, als mijn volgende kindje weer in een stuit ligt, laat ik het weer zo komen. Bij mij konden ze niet meer draaien, omdat mijn vliezen met 35 weken braken. Veel succes met de keuze en als je iets wilt vragen pb me maar. Veel liefs Juud