Ik heb nog nooit een baby in stuit gehad, maar ik zou zelf persoonlijk niet kiezen voor een stuitbevalling. Ik heb gisteren ook Pjetje's afschuwelijke verhaal gelezen en dat sterkt me alleen maar in de overtuiging. In mijn geval zou ik voor een keizersnede kiezen. Maar ik heb al twee normale bevallingen gehad dus ik weet al hoe een normale bevalling gaat, voor mij is de drempel naar een keizersnede dus minder hoog.
Pjetjes verhaal ging niet over een stuitbevalling, maar om een draaipoging n.a.v. een stuit, dat is toch anders! En bovendien werd bij haar het kindje gedraaid terwijl het niet mee wou werken. Hebben ze geforceerd en dat is inderdaad niet goed. Bovendien, als het kindje zelf draait in de baarmoeder kan ook de navelstreng om het nekje komen te zitten. Had een kennis van mij ook, die moest hals over kop naar het ziekenhuis. Risico's heb je dus altijd! Groetjes Suusje
Ook zonder Pjetjes verhaal heb ik altijd al geroepen dat ik nooit een stuitbevalling zal doen. Dit verhaal sterkt me alleen maar in deze overtuiging. Voor mij geen stuitbevalling. Het idee staat me gewoon heel erg tegen. En ook van draaipogingen heb ik al vaker gehoord dat het fout kan gaan of heel erg pijnlijk kan zijn. Dus dan kies ik persoonlijk liever voor een sectio.
Ondanks wat er gebeurd is zou ik dus wel voor een natuurlijke stuitbevalling gaan...het is naar mijn idee altijd het beste als een kindje op de natuurlijke manier komt, als kyl niet was gedraaid dan was mijn kans op een goede stuitbevalling best heel groot, doordat hij is omgedraaid en mijn placenta bovenin lag is de navelstreng extra om zijn nek komen te zitten en ook nog eens minder ruimte, dat was dus zowiezo fout gegaan als hij wel nog had geleefd tijdens mijn bevalling, in stuit was zijn kans gewoon goed, omdat er genoeg bewegingsruimte over was met de navelstreng... Als ik weer zwanger mag raken en dat kindje ligt in stuit ga ik dus voor de natuurlijke manier, geen gedraai en geen operaties! liefs pjetje
Ja, ieder heeft daar weer een ander gevoel bij. Ik heb altijd al iets tegen stuitbevallingen gehad, nog vóór ik mijn eerste kind kreeg. Puur een stukje gevoel. Dat is voor iedereen verschillend.
Makkelijk zeggen als je er nog niet mee te maken hebt gehad!, Ik dacht ook eerst negatief over stuitbevallingen en wilde voor een keizersnede gaan, maar nu ga ik na een week diep nadenken en alle ervaringen van anderen en artsen te hebben gehoord toch voor een stuitbevalling. Je kunt pas echt oordelen als je de keuze zelf moet maken. Pjetje: het is misschien nog heel pril en je wilt er misschien nog helemaal niet aan denken, maar weten jullie al wel wanneer je weer voor een kindje wil gaan? Groetjes Suusje
Ja.. heel erg makkelijk zeggen. Gelukkig is het mijn lijf en mijn gevoel. En als dit kindje onverhoopt blijvend in een stuit zal komen te liggen.. dan ga ik fijn naar het ziekenhuis voor een keizersnede.
zoals je weet suusje ligt onze ook in een onvolkomen stuit en werd mij al gelijk verteld dat het een keizersnee gaat worden, want de kleine ligt aan alle kanten verkeerd. ik ben van de week goed voorbereid op de keizersnee en ik zie nu minder op tegen de operatie die binnenkort gaat komen, ik ben nu vandaag thuis gekomen vanuit het ziekenhuis, daar heb ik bijna 2 weken gelegen omdat de beeb te weinig vruchtwater heeft mijn buik te compact en de placenta verkalkt al en de beeb woog veel te weinig (2200 gram bij ruim 36 weken en 2700 gram bij ruim 37 weken) en er was geen leven in mijn buik, het eerste wat de gyn. ook zei we kunnen het niet draaien en gewoon beavllen gaat niet. heb nu 1 1/2 week bedrust gehad in het ziekenhuis en ik mag nu thuis nog verder me koest houden tot aan de keizersnee. Maar als ik het zo zag in het ziekenhuis bij de dames die geholpen zijn via een keizersnee, die zijn snel weer mobiel genoeg om zelf naar toilet en douche te gaan. Suusje succes met je beslissing.
Pjetje: het is misschien nog heel pril en je wilt er misschien nog helemaal niet aan denken, maar weten jullie al wel wanneer je weer voor een kindje wil gaan? Groetjes Suusje[/quote] Hoi suusje, Wij zijn al weer bezig hoor, ik heb net weer een miskraam achter de rug , ws de 2e ronde, nu ff kijken wat mijn cyclus doet en dan gaan we naar de 3e ronde.... na veel gesprekken met artsen en vk en gyns en maatschappelijkwerkster blijkt in de praktijk dat het het beste is zsm weer proberen zwanger te raken, aangezien de kinderwens natuurlijk blijft...twas in het begin moeilijk, omdat ik bang was kyl te willen vervangen, maar ik weet nu dat dat absoluut niet zo is..kyl zit in mijn hart en geen enkel ander kind kan hem vervangen! Wij hopen dus op een derde wondertje, Kyl is en blijft mijn 2e wondertje! liefs peet! en heel veel suc6 alvast met je bevalling, gaat vast helemaal goed komen!
Slingding bij mij is de ks 200% meegevallen. de dag na de ks al weer naar toilet en de dag daarna zelf weer douchen. Sta je al ingepland voor de ks? Succes iig. Groetjes Sensee
ik zie er ook niet tegenop hoor, de datum is voor ons ondertussen bekent maar we hebben besloten dit voor ons zelf te houden omdat je bij een natuurlijk bevalling ook de datum niet weet, en dan komt of belt er niemand meer voor die tijd en dan is het nog lang wachten. we zeggen dat het in ieder geval voor 14 december geboren wordt. Ik weet nu dat het moet gebeuren en ik heb me nu kunnen voorbereiden op de operatie enz. Fijn om van jou een positief verhaal te horen soms kunnen mensen zulke horror verhalen vertellen.
Wij hebben de datum toen ook voor onszelf gehouden voor wt jij zegt normaal wetenmensen het ook niet. Alleen onze ouders hebben we het verteld. Voor mij echt verre van horror. Hou er de eerste dagen wel rekening mee dat je als je moet hoesten of niezen of lachen ff je hand(en) tegen je wond aandrukt, dat scheelt . Ik was het een keer vergeten met het lachen.. De ruggenprik stelt echt niks voor (ik vond het infuus nog vervelender) en als ze de baby eruit halen voel je alleen wat geduw meer niet. Nogmaals veel succes! Groetjes Sensee
Mijn zoontje lag ook in stuit.Ik heb wel voor een draaipoging gekozen maar is helaas niet gelukt.Omdat ik een stuitbevalling echt niet zag zitten zijn wij dus voor een geplande ks gegaan.Zou dit zo weer doen alles is me 100% zo niet 500% meegevallen!Ook ik liep de volgende dag al naar het toilet en douche die dag erna ging ook goed,heb na 3 dagen het ziekenhuis al mogen verlaten en na 12 dagen liep ik al een blokje om met de wagen! Iedereen succes met zijn beslissing. Liefs Claudia
Pjetje: Petje af voor jou zeg! Ik vind je een sterke vrouw! Ik weet niet of ik dat zo had gekund! Maar net wat je zegt, een goede begeleiding van artsen e.d. en mensen met wie je erover kunt praten, scheelt een hele hoop, denk ik! En natuurlijk kan een nieuwe baby Kylian niet vervangen, maar dat hoeft ook helemaal niet?! Veel sterkte in ieder geval en ik wens je heel veel succes toe met het opnieuw zwanger worden! Ik hou het in de gaten! Claudia en Senseemillia: goed om jullie positieve ervaringen te lezen over ks. Ook al heb ik uiteindelijk gekozen voor een stuitbevalling, de kans op een ks is nog steeds heel reëel en ik lees daarom ook over keizersnedes. Jullie positieve verhaal draagt daar zeker aan bij! Bedankt! Slingding: niet naar de horroverhalen luisteren he? Dat is niet goed voor je eigen bevalling! Groetjes Suusje
Ik denk dat er over alle manieren van bevallen wel horror-verhalen zijn. Gewone bevallingen komen nu eenmaal vaker voor dan stuitbevallingen, maar statistisch gezien verlopen er net zo veel stuitbevallingen goed als gewone. (Daarmee bedoel ik dan niet de bevallingen die eindigen in een keizersnee). Ik denk dat een keizersnee ook een hele positieve ervaring kan zijn. Waar ikzelf echter wel van schrok, was de risico's die het met zich mee kan brengen voor een volgende zwangerschap. Dat had ik voordat ik zwanger was, nooit zo gehoord... Maar dat hoeft natuurlijk ook niet, ik ken ook iemand die nu haar vierde heeft gehad met keizersnee (ook 4e keizersnee) en die nergens problemen mee heeft, maar ik ken ook iemand bij wie ze na de 2e keizersnee ook de baarmoeder hebben moeten verwijderen. Ikzelf was blij natuurlijk te kunnen bevallen, omdat mijn dochter langer in het ziekenhuis moest blijven dan ik. Toen ik na een week naar huis moest, was ik al goed in staat om 4 keer per dag naar het ziekenhuis te gaan om te voeden. Ik woon in een klein dorp, en het ziekenhuis is een kilometer of 10 verderop. Als ik met een KS bevallen was, had ik echt een probleem gehad, want nadien mag je zo ie zo niet autorijden voor een week of 6. En er rijdt hier geen bus. In mijn situatie kwam het dus zo beter uit!
Dat is niet waar hoor van die zes weken! Mijn gyn en de fysio gaf aan dat ik na twee weekjes weer auto mocht rijden mits ik me natuurlijk wel goed voelde. Punt is (wat zij benadrukten) dat sommige verzekeringen een termijn van 6 weken aanhouden. Ik heb mijn verzekering gebeld en gevraagd hoe of wat en zij gaven aan het advies van de gyn te volgen, ik mocht dus na 2 weken weer verzekerd rondrijden. Overigens ben ik het wel met je eens dat er risico's aan verbonden zijn met een ks, maar bedenk je ook goed dat zkh natuurlijk enorm besparen bij een normale bevalling, zo ook verzekeringen. Zie nu maar de hele kwestie draaien bij de vk. groetjes Sensee
Nog aanvullend ik heb nog niet gehoord van bm verwijderen na meerdere ks'sen. Wat mijn gyn wel vertelde is dat je na een ks bij een volgende zwangerschap altijd onder behandeling blijft van de gyn en je per se in het zkh moet bevallen. Ik kan dan weer beginnen over het kostenplaatje maar goed zo denk ik er gewoon over. Niet alleen is dit kostenverhogend voor het zkh, ook nog eens betekent dit een afname van het aantal thuisbevallingen (wanneer een ks vaker wordt uitgevoerd) en dus ook 'patienten' die 'onder behandeling' staan bij een vk. Ik vind dit geheel namelijk nogal een lobby (het hele thuisbevallen, borstvoeden, vk , kraamhulp). Maar goed niet iedereen heoft het met mij eens te zijn. Groetjes Sensee
Degene waar ik over sprak, had tijdens haar tweede zwangerschap het probleem dat de placenta vergroeid was met het litteken van de keizersnee. Vandaar dat de baarmoeder niet gespaard kon worden. Fijn dat je na 2 weken weer mocht (en kon!) autorijden! Ik heb al vaker gehoord dat 6 weken vaak erg lang is, en meer een richtlijn. Maar het kan natuurlijk wel, dat je slecht geneest, dus is het nooit verkeerd om van 'het ergste' uit te gaan, dan kan het alleen maar mee vallen! In mijn geval was 2 weken 'niet snel genoeg' geweest. Ik moest een week na de bevalling naar huis, mijn dochter is nadien nog bijna 2 weken opgenomen geweest....Als ik in die periode niet zelf had kunnen rijden, had ik overdag in het ziekenhuis moeten blijven wachten. Ook dat lijkt me niet erg bevorderlijk net na een keizersnee (wat toch een operatie is).
Ik lees hier alweer dat alle ziekenhuizen en gyn er andere opvattingen op na houden.Ik mocht na mijn keizersnede 4 weken niet auto rijden. Nou ja niet mocht is een groot woord het advies van de fysio uit het ziekenhuis was te wachten tot 4 weken na de ks.
Oh hihi was ik even blij dat het na twee weken weer mocht. Moet ik eerlijk zeggen dat ik twee weken en nogwat pas weer ging autorijden omdat ik eerst wat last had van mijn been en het zelf gewoon daarom niet aandurfde. Je neemt die kleine toch overal mee naartoe dan. Groetjes Sens