Hallo meiden, dit ben ik bij mijn vorige berichtje nog vergeten te vragen, sinds we de slechte zaaduitslagen hebben hebben mijn man en ik veel ruzie, hij zegt dat ik alleen maar aan het doomdenken ben en hij daar doodziek van is, en ik ben boos op hem omdat hij doet alsof er niks aan de hand is, en zich nergens in wil verdiepen. praten is eigelijk geen optie en hij word boos als ik me"op het internet gek laat maken" het klinkt zo vreselijk lullig, maar ik heb het idee dat hij dit niet aan kan, moet ik het er nu niet over hebben? of toch de volgende uitslagen afwachten? misschien maak ik me ook wel te druk? gr jo
jeee meissss tis niet niks als je een slechtere uitslag te horen krijgt... misschien even laten bekoelen en later nog eens proberen te praten of idd even de uitslagen afwachten misschien draaid je man wel wat bij en kunnen jullie praten dat is echt heel belangrijk meid! heel veel succes en sterkte meid
het is natuurlijk onzin, maar misschien is hij in zijn mannelijkheid aangetast door dit bericht. Net zoals er genoeg vrouwen zijn die vruchtbaarheidsproblemen hebben zich minder vrouwelijk voelen. Echte klinklare onzin, maar kan me wel voorstellen dat je vriend zich nu even zo voelt. Tis toch een beetje mannelijke trots 'hun zwemmers'. Misschien moet je je vriend hierna vragen en natuurlijk duidelijk maken dat het nergens op slaat. Ik denk dat als hij het een paar dagen heeft laten bezinken er vast anders mee omgaat. Heel veel sterkte!
Hallo José, Wat een lastige situatie. Ik denk dat het klopt wat Makkie zegt, ik had het daar pas toevallig met iemand over. Mannen scheppen er onderling ook over op dat ze heel vruchtbaar zijn. En als dan blijkt dat het niet zo is, kan ik me voorstellen dat hij zich daar echt heel rot over voelt. Bij ons ligt het daar niet aan, maar wij hebben ook veel discussies over internet gehad. Het beurt mij enorm op om te lezen dat ik niet de enige ben en wat er allemaal mogelijk is, maar het duurde wel even voordat ik het thuisfront daarvan overtuigd had. Heel veel sterkte in ieder geval.
dit is heel herkenbaar. mijn man had geen zaadcellen en moet geopereerd worden voor verder onderzoek. ik lees er veel over, praat op forums. maar hij wil het allemaal niet weten. hij zegt wel eens als hij boos en eigenlijk ook verdrietig is. je wil alleen maar zwanger worden en het kan je niet schelen hoe ik me voel. het kan me zeker wel schelen en ik vind het ook zeer belangrijk om erover te praten. maar bij mannen is het anders. hij is aangetast in zijn mannelijkheid. is er niet een mannelijk familielid of een vriend waarmee hij kan praten?
Gelukkig kan ik er met mijn man wel aardig over praten, In het begin was hij ook heel onzeker over de hele situatie, Ik heb hem gezegt dat ik toch wel van hem hou en dat hij zich niet schuldig hoeft te voelen ( hij kan er tenslotte niets aan doen). En vooralsnog hebben we het geluk gehad dat de eicellen goed bevrucht werden, en goed deelden. Bij ons zit het in de innesteling en idd ik voel me daar ook niet prettig bij, ben toch wel teleurgesteld in mijn lichaam. We zullen zien hoe het bij de laatste ICSI zal gaan. We hebben er nooit echt ruzie over gehad gelukkig. Greets Beeb