Hallo Lieve allemaal, Dit berichtje is even om van mij af te schrijven en hopelijk kan ik hier wat meer verhalen van mensen lezen dit in de dezelfde situatie zitten. Wij zitten ondertussen in ronde 18. Eerst duurde het een jaar voordat wij zwanger raakte en na een jaar was het eindelijk raak alleen kregen wij een miskraam met 6 weken. Daarna zijn er weer 3 rondes aan voorbij gegaan en toen was het weer raak maar nu een miskraam met 8 weken. Ondertussen zitten wij in ronde 18 en beginnen wij de hoop te verliezen. De teleurstellingen worden met de maand groter en zwaarder en de angst begint de komen of wij ooit ouders gaan worden. Wij hebben al allerlei onderzoeken gehad maar alles is goed. Ook elke maand een cyclus van 26-28 dagen maar toch lukt het ons nog niet. Mensen met vergelijkbare ervaringen?
Ik snap dat je je hoop kan verliezen, of in elk geval de moed je in de schoenen zakt. Wat voor testen heb je gedaan? Want meestal moet je eerst 1,5 jaar maar "proberen". Ik hoor wel goede verhalen over Gent maar ik betwijfel of je daar nu al binnen komt. Met mk voor je eerste geen ervaring. Wel erna maar dat hebben we op M* na niet uitgezocht. M* werd door een bevinding op de termijnecho medisch en met array en de GUI bleek dat helaas ook (en fors) dat had eigenlijk een mk in een eerder stadium moeten zijn (volgens de gyn). De andere gevallen hebben we niet uit latrn zoeken. De eerste (G) heeft 3,5 jaar (!) geduurd. Ruim (zeker 3 jaar) daarvoor al gestopt met de pil en keurig strakke cyclus. In al die tijd geen enkele positieve test gehad alles blanco. Geen idee waarom, na G was dat "verholpen".
Wat verdrietig dat het zwanger worden en blijven zo lastig gaat. Ik herken heel erg je gevoel van onzekerheid en de vraag of het ooit gaat lukken. Op ons eerste kindje hebben we precies 3 jaar moeten wachten. Zwanger worden duurde lang (de eerste keer een jaar) en daarna hadden we een missed abortion met 8.6 weken (kwamen we achter bij de termijnecho). Na een tijdje weer zwanger en bij de termijnecho bleek het kindje ernstige afwijkingen te hebben en niet levensvatbaar te zijn. Deze zwangerschap hebben we moeten afbreken. We hadden een hele begripvolle fertiliteitsarts die ons verdriet goed begreep en we mochten met IUI starten in de hoop dat we dan sneller weer zwanger zouden zijn. Dat was zeker zo! Via de eerste IUI hebben we onze zoon gekregen. En nu precies het tegenovergestelde. In ronde 1 direct zwanger, totaal tegen onze verwachting in. Natuurlijk weten we niet of deze zwangerschap wel goed gaat zijn, maar voor nu ben ik zwanger. Ik heb in het traject voor ons eerste kindje ontzettend veel moedeloosheid en angst ervaren. Op het moment dat je erin zit kun je lastig relativeren en is het soms gewoon onmogelijk om je op andere dingen te focussen. Bij ons is het goed gekomen en ik hoop dat jij straks ook een gezond kindje in je buik hebt ❤️
Wat verdrietig meid, ik snap je helemaal en zit een beetje in hetzelfde schuitje. Wij zijn nu een ronde of 14 in en nog geen enkel resultaat. Wij lopen inmiddels bij de fertiliteitspoli en mijn man zijn zaad blijkt niet goed. Is je partner hierop ook onderzocht? In ieder geval heel veel sterkte vanuit hier. Ik ben wel heel blij met dit forum; in de omgeving lijkt het soms of het bij velen vanzelf gaat. Fijn om hier verhalen te kunnen delen elkaar te begrijpen
Wat onwijs verdrietig dat jullie dit mee moeten maken. Zo dichtbij, maar toch zo ver weg. Hier na 2,5 jaar zwanger en dat ging mis. Het lijkt tot nu toe puur pech, maar zo vreselijk dat we dit ook nog mee moesten maken.. Zijn er onderzoeken in gang gezet na de miskramen? Ik ken wel situaties waarin het de volgende keer wonder boven wonder goed ging, maar er is natuurlijk niemand kan vertellen dat het goed komt en dat is moeilijk. Het praten op dit forum helpt mij wel! We hebben een topic met vrouwen welke allemaal bezig zijn met een eerste kindje en waarbij het langer duurt dan gehoopt. Misschien vind je het fijn om hier dingen te delen! Het topic heet: Wens voor een eerste kindje - als het wat langer duurt
Wij hebben 7 jaar gedaan over de 1e. Nu hebben we net een 2e kindje gekregen. Ook herhaalde miskramen gehad. Geef de moed niet op!
Dank jullie wel voor jullie lieve berichtjes. Wij werken samen met een donor ivm (vrouw-vrouw) donor zijn zaad is goed. Ik heb zelf een eileiderfoto gehad baarmoeder en eierstokken waarom allemaal goed en nu heb ik maandag bloed moeten prikken op schildklier en iets met bloedproppen. Daar krijgen we over 3 weken de uitslag van.
Heel verdrietig jullie zware traject. Ik kan niet helemaal meepraten, wij zijn inmiddels met ronde 21 (3 iui) bezig en ik heb vermoedelijk 1x een vroege miskraam gehad in 2023 maar deze is nooit bevestigd met een onderzoek. Zie wel je opmerking over je leeftijd. Daar zit ik ook mee. Ik word in maart 35 en ben zo bang dat het alleen maar moeilijker wordt! Ik kan wel meepraten met hoe fijn het is om je verhaal te kunnen delen hier. Iedereen die ik tot nu toe heb gesproken is zo lief en behulpzaam! En zeker als er niemand in je omgeving is die (ongeveer) hetzelfde meemaakt is het heel fijn feedback te krijgen van mensen in hetzelfde schuitje.
Wat ontzettend k*t, “gelukkig” zitten op dit forum veel dames in hetzelfde schuitje en kunnen we steun bij elkaar vinden. Wij zijn nu 2 jaar bezig en wachten ook nog op ons wondertje. Ik zit in een groep/topic speciaal voor dames die wachten op hun eerste kindje: https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/wens-voor-een-eerste-kindje-als-het-wat-langer-duurt.730581/. Ook een aantal hebben te maken met meerdere miskramen, kan fijn zijn om er met elkaar over te praten. Houd moed en het is jullie enorm gegund❤️