Ik hoor regelmatig dat vliezen vaak 's nachts breken. Dat je net op tijd wakker wordt, je bed uit stapt en... plons! En dan? Ga je dan op de wc zitten na-lekken terwijl manlief de dweil pakt en al dan niet t bed verschoont? En ga je dan je bed weer in met een zeiltje, kraamverband of wat dan ook? En wat als het geen plons is, maar gewoon rustig aan begint te druppelen... gewoon weer lekker gaan slapen of doen wat je al aan het doen was? Kortom... wat is wijsheid?
Bij mij zijn ze bij mij zoontje ook s nachts gebroken, maar dat druppelde zomaar. Ben weer lekker m'n bed in gegaan. Maar echt slapen lukte bij mij niet. Na 36 uur uiteindelijk omgeleid omdat zoon lief er nog geen zin in had. Ben benieuwd hoe het nu gaat
als het bij mij gebeurt dan moet ik meteen bellen omdat ik in het ziekenhuis beval vanwege ab maar als ik thuis zou bevallen zou ik rustig afwachten kijken of de weeen van zelf op gang komen
Bij mij braken de vliezen om half 11 's avonds en werd me door de verloskundige geadviseerd om nog maar even te gaan slapen (totdat dat niet meer lukt door de weeën), omdat je wel energie voor de bevalling kan gebruiken. Ik had zelf kraamverband gebruikt en een waterdichter molton op bed liggen.
Nou op de wc gaan zitten nalekken heeft niet veel nut want dan zit je daar nog wel even. Aangezien je toch blijft lekken. Ik heb een luier van zoonlief onder gedaan dat ving meer op dan het kraamverband. Maar ik moest kort daarna ook naar het zh omdat hij in het vruchtwater had gepoept.
ik moest ook direct het ziekenhuis bellen want ik ben bij de eerste ook supersnel bevallen en moest na de bevalling aan de medicatie ivm. vastzittende placenta.
Ik werd om 2 uur s' nachts Vrijdag wakker omdat ik erg nodig moest plassen echt een zware druk op me blaas maar voordat ik de slaapkamer uitliep kwam er ineens een waterval eruit, op het tapijt. Gelukkig was me bed al opgemaakt met zeiltjes ect. en ik heb handdoeken in stukken geknipt en gebruikt voor in mijn onderbroek. Het zoog beter op dan de kraam verband. Slapen is natuurlijk het allerbeste maar pfff wel moeilijk omdat ik het owzo spannend vondt en dat stromend gevoel daar beneden was ook niet echt fijn. Helaas heb ik er wel tot maandag mee gelopen/gelegen. Had een scheur in bovenin ergens en me zoon had geen haast, dus ingeleid en hij is maandag avond geboren precies op z'n uitgerekende datum
Ik had rond 5.00 uur eerst kleine scheutjes; kraamverband in en weer liggen maar elke keer als ik ging liggen kwam er weer een scheut dus ff naar de wc en toen kwam er nog meer, vriend naar t ziekenhuis gebeld en die zeiden kom maar op t gemakje. Dus ik dacht nog ff douchen enzo maar toen begonnen de weeen (en direct flink en snel op elkaar.. dus snel afgespoeld en aangekleed, kraamverband erin en de auto in. 4 uur later was ze er.
Bij mij braken ze ook 's nachts en inderdaad ik werd net wakker en voelde een grote plop in mijn buik. Ik ging omhoog omdat ik toch moest plassen en op de wc stroomde het eruit. Ben maar blijven zitten haha. Liep wel een uur lang. Volgens mij zat er niks meer in. 75min later begonnen de weeen en die middag is onze dochter geboren.
Bij mij om 3uur snachts gebroken vliezen. Was nog wakker en voelde een plopje, dus meteen uit bed. Toevallig lag er een handdoek op de grond waar ik boven ben gaan staan. Even op toilet gaan zitten en toen terug in bed gaan liggen op een zeiltje. bij mij kwamen de weeen echter meteen op gang (om de 2 minuten) en 5 uur later was ze er! Heftig was het wel, niet even tijd om bij te komen...
Bij mij braken ze om 5 uur 's ochtends, ben gelijk mijn bed uitgegaan, het was echt heel veel wat er uit kwam. Ik moest gelijk naar het ziekenhuis als mijn vliezen zouden breken vanwege stuitligging. Dus een dikke handdoek in mijn onderbroek gestopt net voordat we de deur uitgingen (die echt zeiknat was eer ik in het ziekenhuis was), maar echt overal lag vruchtwater omdat ik in allerijl nog vanalles moest pakken om mee te nemen
ik was aan het lopen toen ik oppeens een warme/natte broek had, gelijk naar het toilet gegaan en toen is het niet meer gestopt ik heb echt 10 onderbroeken en kraamverbanden gebruikt.... dus veel onderbroeken inslaan
Hier bij allebei de bevallingen begonnen met broken vliezen De een om 1.00 uur snachts bij de ander 3.30 uur snachts Een plop, en gelijk weeën om de paar minuten bij allebei Dus hier gelijk spullen gepakt veel kraamverband in mijn onderbroek gepropt en naar het ziekenhuis Bij allebei binnen 5 uur bevallen
Je moet er wel rekening mee houden dat maar 10% van alle bevallingen beginnen met gebroken vliezen! De rest begint gewoon met weeën. . Dus vooral niet wachten met bellen tot je vliezen breken!
Ik zat op de bank en voelde ineens wat "lopen". Naar het toilet en kraamverband in gedaan... Uiteindelijk moesten we naar het ziekenhuis omdat onze dochter in het vruchtwater had gepoept... Advies van de vk was in eerste instantie, ga nog wat slapen en wacht het rustig af..
Ik stond naast het bed van mijn zoontje toen het om 20:00 uur opeens begon te lopen, alsof ik in mijn broek aan het plassen was (dat riep mijn zoontje ook ). Ik had geen plopje oid gevoeld, het begon gewoon te stromen. Ik ben naar badkamer gelopen en met bepaalde bewegingen kwam er telkens wat uit, dus ik moest er wel aan geloven. Geen urine, maar vruchtwater. Ik was ontzettend verbaasd, aangezien bij mijn andere 2 kinderen de vliezen pas bij 8 resp 10 (!) cm gebroken waren (met een duidelijk knap en enorm waterballet!). Maar ja, ik heb gegild om mijn man, die heeft me een handdoek aangegeven en een matje in bed gelegd en ik ben plat gegaan. Want baby was niet ingedaald en ik moest daarom meteen VK bellen, die ook meteen is gekomen. Ik kreeg platte bedrust en heb dus echt letterlijk in mijn bed op weeën moeten gaan wachten, zenuwslopend vond ik het! En heel irritant, want bij iedere beweging kwam er een nieuw golfje vruchtwater naar buiten en alles voelde constant nat, ondanks kraamverband en celstofmatjes. Gelukkig begonnen 2,5 uur later de weeën en toen ik 3 cm had, was de kleine eindelijk ingedaald genoeg om weer te mogen staan en lopen.
Bij mij braken ze ook in de nacht, was net in bed gaan liggen met een slaappil om half 1. Die had ik gekregen omdat ik al negen dagen over tijd was en al een week amper kon slapen. Nou ik was direct klaar wakker toen er iets warms langs mijn benen liep! Laken tussen benen gehouden, naar de wc gegaan en daar wat opgevangen zodat ik kon zien of het helder was. Meteen gyn gebeld, mocht twee uur later weer bellen om te laten horen of ikal weeen had. Baby was namelijk helemaal ingedaald en zat vast in mijn bekken, geen gevaar voo navelstreng uitzakken dus. Kraamverband in gedaan, beddengoed eraf gehaald en wasje gedraaid. Gedouched. Nog snel wat schoonmaakdingen in huis gedaan. Laatste dingen in ziekenhuistas gedaan en toen proberen nog even te slapen. Wat natuurlijk totaal niet lukte haha. Weeen begonnen uur na breken vliezen, wel amper pijnlijk nog en heel onregelmatig.
Ik kwam 's ochtends van bed en ging de hond begroeten die als een luie donder gewoon blijft liggen. Dus bukken, aaien en weer omhoog. Ik hoorde echt een knak en het was net als in de films, er kwam toch een plons. Daar stond ik in m'n nachthemd als een standbeeld naar de grond te staren... Toen naar de keuken gelopen om daar te bedenken dat ik daar niets te zoeken had, vervolgens naar de wc en geroepen naar m'n vriend, die onder de douche stond en het bij de zoveelste keer roepen pas hoorde, dat 'ie het kraamverband moest pakken. Eenmaal van de wc was de hond al begonnen met dweilen... Vervolgens ziekenhuis gebeld, op controle geweest, thuis afwachten of het vanzelf zou beginnen. Toen nog tig keer omgekleed en nog maar een wasje gedraaid met natte onderbroeken (broek had ik halverwege de dag maar uit gedaan ).
Hier was is ik tegen 8 uur s' ochtends naar toilet geweest om te plassen en besloot nog even lekker te gaan dutten. Om 08:30 uur voelde ik opeens wat lopen. Deed de lakens weg en zag een snel groter wordende plas onder me ontstaan. Had eerst zoiets van Nee heh!! Heb net al geplast. Dus op gestaan en lakens van bed getrokken. Realiseerde me pas dat het vruchtwater was toen het bij elke beweging bleef stromen en ik het niet op kon houden. Die dag thuis moeten wachten op weeen die maar niet kwamen. De hele maandag rondgelopen en tegen 01:00 uur begon het te rommelen wat om 05:00 uur s'nachts totaal stopte. Dinsdag naar zh geweest en te horen gekregen dat ik thuis moest wachten en dan woensdag ochtend ingeleid zou worden. Uiteindelijk op dinsdag rond 17 uur toch weeen gekregen en uiteindelijk op woensdag om 01:51 uur bevallen van onze dochter.