Ik moet hier effe mijn hart luchten. Ik zit nu al een klein jaar met een enorm grote kinderwens maar wil het eigenlijk al veel langer (maar niet zo fel). Maar dat kan nu eenmaal niet wegens omstandigheden. Nu lijkt het als of de zwangeren (bij wijze van spreken) uit de grond schieten. Ex-klasgenoten (sommige al hun 2de kindje), kennisen van het uitgaansleven, vrienden... En begrijp me niet verkeerd, ik ben enorm blij voor hen! Maar sommige zijn dan nog niet eens gelukkig met hun zwangerschap. Proberen er alles aan te doen om een miskraam te krijgen. Ze weten dat ik met die grote kinderwens zit en dan komen ze daar over bij mij klagen dat ze een miskraam willen. Dat stemt mij enorm triest en kan daar totaal niet bij. Nu heb ik onlangs zitten denken op mijn vorige relaties en na 2 emotioneel erg zware relaties leerde ik dan een jongen kennen die echt super goed voor me was. We voelden beiden meer voor elkaar maar ik heb toen beslist geen relatie met hem te beginnen. Kwam voor mij te snel op die twee tegenslagen op dat vlak. En onlangs kreeg ik terug contact met hem. Ik was super blij want ik voel nog steeds veel voor hem (blijkbaar). Nu blijkt zijn vriendin zwanger te zijn. Maar volgens een vriend van mij gaat het helemaal niet goed tussen hen. Nu vroeg die vriend (waarvoor ik gevoels heb) onlangs of we nog eens konden afspreken maar ik ben zo bang om verder gekwetst te worden. Ergens wil ik hem dan zeggen waar ik mee zit maar ik wil absoluut niet tussen hem en zijn vriendin in komen! En dan heb ik ook nog eens een heel grove ruzie met 'mijn beste vriendin' al hoor ik van velen dat ik volledig in mijn recht ben. En zij mij al die jaren zou 'misbruikt' hebben voor mijn naïviteit. Ergens ben ik wel blij van haar 'af' te zijn maar 9 jaar kruipt nu eenmaal niet in koude kleren. Ik weet het echt effe niet meer
Ik snap je kinderwens maar al te goed. Maar ik denk dat het verstandig is om eerst een (stabiele) relatie te hebben. En om een jongen te kiezen die al een vriendin heeft vind ik persoonlijk not done. Ook al is de relatie slecht. En ze is ook nog eens zwanger. Als ik jouw was zou ik die jongen laten. Laat hij zijn eigen dingen eerst maar eens oplossen. Zo te lezen moet jij ook nog wat dingen verwerken. Zoals jouw vriendin eerdere relaties. Ik hoop dat het een beetje duidelijk is voor je.
Hey Siske Je kan altijd afspreken met die vriend en zoals je zegt hem duidelijk maken dat je niet tussen hem en z'n zwangere vriendin in wil komen. Stel een blok voor je op, zodat hij je niet kan kwetsen. Dikke knuffel!
Als die vriend zijn vriendin zwanger heeft gemaakt lijkt het me niet dat die relatie zo slecht is. En als die al zo slecht is worden ze nu waarschijnlijk wel closer door het feit dat ze samen een kindje krijgen. Ik zou me er niet in mengen, kost je alleen maar een hoop verdriet. Om dan nog maar niet te spreken over het verdriet dat je zijn vriendin en kindje aandoet.
Dit is zo ontzettend moeilijk... Ik ken jouw natuurlijk ook uit ons clubje en ik weet hoe die kinderwens kan voelen. Ik mag dan al niet eens klagen natuurlijk... Ik ben het echter wel met Poohbeer eens. Het belangrijkste voor kinderen is een goed stabiel gezin, met mama en papa. Ook voor die kleine van die vriendin... Ik zou mijn uiterste best doen me daar niet mee te bemoeien en eerlijk gezegd is het het veiligst ook dat je hem wat 'mijdt'. Ik snap dat dat errug moeilijk kan zijn, maar ik zou eerst een vriend zoeken die vrij is of toch bewust alleenstaande moeder worden ofzo. Dat klinkt raar, maar dat kan dan ook nog. Ik denk dat je er spijt van gaat krijgen als je nu alleen maar iemand zoekt om kinderen mee te gaan krijgen zeg maar. Dit is vast niet wat je wilt horen, maar ik wilde wel graag eerlijk zijn .
Ik begrijp het heleverhaal niet zo goed. En wat ik er wel van begrijp is dat er een soort van afgunst in door klinkt. Je hebt een kinderwens, maar niet eens een relatie, En door omstandigheden begin je nog niet aan kinderen van wat ik er uit begrijp. Dat je kinderen wilt kunnen we allemaal snappen. Wat je verteld over die vriend die jij leuk vind maar aan de kant hebt gezet omdat het te snel kwam na twee mislukte relaties die nu een nieuwe vriendin gevonden heeft en zelfs zwanger, en als het aan jou ligt ga je werk van die jongen maken. Dat lijkt me niet z.n heel goed plan. Laat die jongen varen of ze ooit uitelkaar gaan kun je nu nog niet zeggen. Dat je nu vrienden kennissen hebt die onverwachts zwanger zijn en zelfs op een miskraam hopen ja dat is best rot om van af de zij lijn mee te moeten maken. Wens je veel geluk verder toe.
ik zou ook absoluut niet afspreken! straks word je wel helemaal verliefd op hem en je wilt toch niet een relatie met iemand die op het punt staat een kind met iemand anders te krijgen?? en je zegt dat het een goede jongen is maar mijn eerste oordeel is toch wel anders want als het zo'n goede jongen is dan neemt hij zijn verantwoordelijkheid bij zijn vriendin en de baby en ga je niet afspreken met andere meiden.
Blijkbaar hecht deze jongen niet zo heeeel veel waarde aan een stabiel gezinsleven en is dat nu juist wat jij zoekt. Lijkt mij dus geen goede match. En ik snap je wens heel goed maar ik vind het heel erg dat ik zoveel afgunst lees in je verhaal. Daar zal je toch zelf iets aan moeten doen denk ik.
Over mannen met een gezin (of zwangere vrouw/vriendin) kan ik maar één ding zeggen: back off! Als hun relatie niet goed is, moeten ze daar zelf maar mee aan de slag. Maar daar heb je je echt niet mee te bemoeien. Met hem afspreken is in mijn ogen een heel slecht idee. Voor de rest wil ik je alleen veel sterkte wensen. Waardeloos he, als je zo slecht in je vel zit en dat alles tegen lijkt te zitten....
als die jongen zijn vriendin zwanger heeft gemaakt en nu met jou wil afspreken, ben ik het met bovenstaande eens. Hij neemt het kennelijk niet zo nauw met dat soort zaken, zou er juist voor zijn vriendin en zijn kindje moeten zijn ipv bij iemand anders. Ben met je eens dat er veel mensen nu zwanger zijn (tenminste in mijn omgeving heel veel), en rot dat sommigen dat zelfs niet willen. Mijn zus heeft ook in jouw schoenen gestaan, haar vriendin was zwanger en deed alles om een miskraam te krijgen (liters wodka zuipen en zichzelf in haar buik slaan ). Terwijl mijn zus graag zwanger wilde worden en het niet meteen lukte, mijn zus heeft de vriendschap toen beëindigd. Ik zou er ook niet tegen kunnen. Ik begrijp ook je kinderwens, maar ik zou toch opzoek gaan naar iemand die helemaal voor jou gaat, en niet nog ergens anders een kind op komst heeft, en zelfs een vriendin heeft. Ik hoop dat dit je gauw gaat lukken.
Meid, als '89 je geboortejaar is ben je nog hartstikke jong. Nog tijd genoeg om kindjes te krijgen . Ik zou echt wachten tot je een stabiele relatie hebt en een opleiding afgemaakt hebt, zodat je je kindje een stevige basis kan bieden. Ik heb ook al van heel jongs af aan een kinderwens, en wilde ook het liefst op jouw leeftijd (of eerder ) een kindje... Nu ben ik blij dat ik even gewacht heb, een lieve papa voor mijn kind heb en mijn studie afgemaakt. De tijd gaat sneller dan je denkt! Ik ben trouwens als het goed is net 25 als mijn kindje geboren wordt.
Hey meid, ben ook van 89 en loop ook met een kinderwens, al meer dan een jaar. Ik heb op mijn 16e een miskraam gehad, hoewel het kindje welkom was, en ik bijna 80% al op orde had, tenmniste voor het kleintje, werd het mijn ex en mij ook niet gegund. nu heb ik voor een tijd geleden te horen gekregen dat ik verminderd vruchtbaar ben, en hier ploppen de zwangeren ook uit de grond. Begrijp dat je iets mist in je leven, maar denk niet dat je zomaar die jongen terug in je leven kan halen, zijn vriendin is ook zwanger en mocht het wel wat worden tussen jullie, dan heb je straks een deeltijdskindje, en heb je haar continu over de vloer voor het kindje. Hoe staat de aanstaande vader zelf tegenover zijn relatie? Misschien moet je alles voor jezelf ff goed op een rijtje zetten, weet niet of je nu zelf een relatie heb. Je bent nu 21 of 22, je hebt nog even de tijd, probeer een beetje te genieten van de rust die je nu nog heb, ook al is dat heel moeilijk. Ook ik zie me al lopen in de winkels, babykleren uitzoeken. Of misschien toch wel een andere kleurtje verf op de babykamer uitzoeken en dergelijke. We komen ooit wel aan de beurt.
Ik denk dat ik hier even een misverstand moet rechtzetten. Net omdat die vriend een relatie heeft en ze een kindje verwachten wil ik daar niet tussen komen. Het is gewoon wat zwaar voor mij om te zien dat hij nu zijn gezinnetje krijgt waar ik zo op hoop. En dan denk ik vooral aan het feit dat als wij iets samen waren begonnen ik nu misschien samen met hem een gezinnetje had gehad. Maar ja dat is 'Wat als...' en das het verleden hé. @alecia: Ik heb zelf geen relatie op dit moment. Hoe die vriend tegenover zijn relatie staat weet ik zelf ook niet.
Dat klinkt al wel beter . Iedereen vraagt zich weleens af: Wat als.... Het is lastig om blij voor hen te zijn he... Dat is gewoon begrijpelijk en ook jouw 'wat als' vraag, maar helaas kun je er nu niks meer aan doen. Voor hetzelfde was het na een korte tijd misschien al weer over geweest en was je ook nog niet mama geweest, dat kan natuurlijk ook best! Succes met je gevoelens joh, ze kunnen je aardig bezig houden he... .